"Happy Birthday to you! Happy Birthday to you! Happy Birthday! Happy Birthday! Happy Birthday to you!" she sang softly while holding a cake. Inilapag niya iyon sa mesa sa harap ko at inihipan ko ang kandila.

"Happy Birthday, love!" nakangiting sabi niya at ginawaran ako ng halik.

" Anong wish mo?" tanong niya.

Umiling ako at ngumiti. "I already got my wish" sabi ko at hinawakan ang baba niya tsaka siya hinalikan.

"I love you" nakangiting sabi niya.

Hinawi ko ang buhok na nakaharang sa mukha niya. At hinawakan ang magkabilang pisngi niya.

"I love you too , always and forever"

She rolled her eyes and giggled. "Ang cheesy mo Kim Taehyung! pero birthday mo eh" sabi niya tsaka ako pinahiran ng icing sa ilong.

Napabuntong-hininga ako. Yun na pala ang huling birthday ko na kasama  siya sana pala hiniling ko nalang na makasama siya habang buhay. Sana humiling nalang ako na kami parin ang magkasama hanggang sa huli.

Bumangon ako sa kama at dumiretso sa banyo para maligo. It's already 8 in the evening, naparami kasi ang inom namin kagabi dahil sa birthday ko. Kaya ngayon lang ako bumangon. While the others were busy preparing for new years eve celebration.

Mabilis lang akong naligo para makatulong ako sa paghahanda para sa pagsalubong sa bagong taon.

I stared at my phone debating to myself if I should call Kara or not. I took a deep breath and decided to call her, I dialled her number.

"The subscriber cannot be reach..."

Napabuntong-hininga ako at ibinulsa ang cellphone ko. Is she avoiding my calls or nag-iba na ba siya ng number? o naka off lang talaga yung phone niya?

Maybe she's just busy, that's why her phone is turned off.I nodded to myself and went outside.

" May maitutulong ba ako?" tanong ko sa kanila nung makalabas ako sa kwarto.

Tumingin silang lahat saakin at ngumiti.

"Akala namin next year ka na gigising!" sabi ni Hobi hyung.

Natawa silang lahat. "Ayoko namang hindi makapag celebrate kasama kayo, hyung" sabi ko.

"Well... wala naman ng gagawin. Maupo ka nalang jan at makipagkwentuhan kay Jimin" sabi ni Namjoon hyung. Naupo ako sa couch at tumabi kay Jimin.

"Anong balita?" tanong niya. I shrugged and sighed. Nakwento ko na kay Jimin yung nangyari nung naabutan ako ni Kayden hyung sa tapat ng bahay ni Kara.

Naiintindihan naman nila sa Kayden hyung, at naiintindihan ko rin naman siya. Ang saakin lang sana man lang payagan niya akong makausap si Kara kahit saglit lang.

"I tried calling her, but her phone is turned off" I mumbled.

"Baka nag iba na siya ng number---"sabi niya at bumuntong hininga din.

"Then why don't you try calling Yareli?" tuloy niya.

Napatango ako, bakit nga ba hindi ko naisip si Yareli? Pero knowing Yareli, she wouldn't give me a chance to explain myself. Hindi niya ako tutulungan. I know her, pag nasaktan si Kara pati siya makakalaban mo.

" I don't know..... Baka pati si Yareli nag iba na din ng number" Napabuntong-hininga ako, hindi ko naman pwedeng tawagan sina Tito Dominique at Tita Serene dahil nahihiya ako. Baka masira ko pa ang New Years Eve celebration nila.

"You'll never know unless tou try" sabi ni Jimin. "tawagan mo na"

Tumango ako at inilabas ang cellphone ko. Huminga muna ako ng malalim bago idiall ang number ni Yareli.

Kinakabahan ako, alam ko baka galit rin si Yareli sa akin dahil sa ginawa ko sa bestfriend niya.

Mas lalong nadagdagan ang kaba ko nung mag ring ang phone niya.Pero agad ding nawala nung mapunta ito sa voicemail.

"Hi this is Yareli Milan! Leave your message after the beep. Oh! but if you are one of the guys on my trash list better not bother sending me voicemails because you are cancelledt. Number one on the trashy list. Kim Taehyung!"

*beep*

I sighed and put my phone back in my pocket. Jimin looked at me confused and I just shrugged.

" She didn't pick up? "tanong niya. Umiling ako.

" I'll try to call her"sabi niya at inilabas ang cellphone niya.

"Hi this is Yareli Milan! Leave your message after the beep. Oh! but if you are one of the guys on my trash list better not bother sending me voicemails because you are cancelledt. Number one on the trashy list. Kim Taehyung!"

Rinig ng lahat iyon dahil naka connect sa speaker yung phone niya.

" Oh.. shit"bulong ni Jimin. Napabuntong-hininga ako at humiga sa couch.

I guess I'm really a trash, not just in Yareli's eyes but for everyone. I can't blame her though.I dumped her best friend for some stupid reason.

" I'm sorry, Taehyung"sabi ni Jimin nung na off na niya yung phone niya.

Ngumiti ako." It's not your fault"sabi ko. Tinapik niya ako sa balikat.

"Everything will be fine... Maybe you'll get the chance to see her, sooner or later"

Tumango ako.

Nagkatinginan kaming dalawa nang biglang mag ring ang cellphone ko. Bumilis ang tibok ng puso ko, Is this Kara? My heart and my mind was hoping the caller is Kara.

Inilabas ko ang phone ko. At napakunot ang noo.
It was from an unknown number.

"Ano pang hinihintay mo? sagutin mo na" sabi ni Jimin. Tumayo ako at pumunta sa kwarto para sagutin ang tawag.

Isinantabi ko muna ang mga iniisip ko.

"Hello?" sagot ko, bumilis ang tibok ng puso ko. I really hope this is Kara.

"T-Taehyung Oppa!"

Napakunot ang noo ko, This is not Kara.

"Who's this?!" tanong ko. Walang ibang nakakaalam sa mga number namin maliban sa manager at mga magulang namin.

"I-It's me... Y-Yeri"

Shit. I mentally cursed myself. Pano niya nakuha ang number ko?

"What do you want?! Pano mo nakuha ang number ko?!" tanong ko, bakas na sa tono ko ang inis.Napalitan ng inis ang kaba sa puso ko.

"C-Can we talk? I'm really sorry about what happened---"

"Anong pag-uusapan natin? pwedeng bang tigilan mo ako?"

"Please Oppa---"

I groaned. "Fine! at pagkatapos ng pag-uusap na iyon wag mo na akong guluhin pa... please." I said.

"I'll text you the address"

I hung up and calmed myself down. Paano kaya niya nakuha ang number ko? Hindi naman ako pwedeng magpalit dahil baka tumawag si Kara.

Kumuha ako ng face mask bago lumabas.

"Saan ka pupunta?" tanong ni Yoongi hyung nung makita ako sa may pinto.

"Ah may kakausapin lang ako hyung!" ngumiti ako at nagpaalam na.

"Si Kara ba?" pahabol na tanong ni Jimin. Hindi ko na siya sinagot at patuloy ng lumabas.

This talk better be worth it.

//

Nakaupo ako sa may bench dito sa may Han River. May mangilan ngilang tao lang dito, tinitignan ang view at hinihintay ang bagong taon.

Napatingin ako sa relo ko, Its already 11 at ilang oras na akong naghihintay dito. Pinagloloko ba ako ng babaeng iyon?

Inilabas ko ang phone ko at idiniall ang number niya.

"Pinagloloko mo ba ako? I'm not planning to celebrate New Years Eve here so please... Kung wala kang balak magpunta dito. Uuwi na ako" I said and hung up.

10 minutes passed...

20 minutes...

30 minutes....

40....

50.....

I looked at my watched and cursed myself. 10 minutes nalang Magbabagong taon na.

Sinagot ko ang tawag mula kay Namjoon hyung.

"Where are you?"

"On my way home hyung" sagot ko.

"Okay, be fast" sabi niya. I ended the call and sighed.

Aalis na sana ako ng makita ko siyang papalapit sa akin. Nakakunot ang mga noo ko habang nakangiti siyang nakatingin sa akin.

Nawala ang pagkakangiti niya ng makitang seryoso ako.

"I... I'm sorry to keep you waiting---"

"Wag ka ng magpaligoy ligoy pa at sabihin mo na ang gusto mong  sabihin" I said cutting her off.

She sighed and nodded. "I'm sorry... sorry for acting like that when we first met."

Napatingin ako sa relo ko. 5 minutes nalang.

"That's all? Can I leave now?" tanong ko.

Umiling siya.

"I shouldn't have acted like that... Hindi ko dapat ginawa iyon knowing that madaming nakapaligid sa atin---"

"And hindi mo parin dapat ginawa, may nakapaligid man o wala" I said cutting her off. Yumuko siya.

"I know and that's why I'm sorry, gusto kong itama yung pagkakamali ko nung gabing iyon,that's why I called you here---"

She was cut off by the people counting down.

"6"

"5"

"4"

Iniharap niya ako sa kanya. I looked at her confused. What is she planning to do now?

"3"

"2"

"1"

Nanlaki ang mata ko nang maramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa akin.

"HAPPY NEW YEAR!!!!" along with the shouts of the people here and the sounds of fireworks exploding in the sky are the flashing of cameras.

Itinulak ko siya palayo, after realizing what happened. At pinunasan ang labi ko. Damn those reporters again.

Fuck! Anong ginagawa nila dito? Is this a set up?

"Did you plan all of this? What the fuck!" I yelled at her. Umiwas siya ng tingin.

"I'm sorry---"

"Cut that crap" I chuckled sarcastically. "Nagsorry sorry ka pa mas grabe naman yung ginawa mong kasunod"

"Tigilan mo na ako, Yeri.. or whatever or your name is, I don't like you and I don't want to play games with you."

Nagsimula akong maglakad palayo. Sana lang ay wag nilang ipublish ang mga iyon, at sana wag makita ni Kara ang mga litratong iyon.

"They're going to release those articles tomorrow...." napantig ang tenga ko sa sinabi niya at tumingin sa kanya.

"What?!"

"They're going to release those articles tomorrow, sasabihin nilang matagal na tayong nag dedate and such things---"

"Why are you telling me now?" tanong ko.

"Dahil gusto kong itama ang pagkakamali ko" sabi niya.

"I'll help you---"

"HELP?! help me? in what way? eh mas lalo mo lang pinalaki yung issue!?" tanong ko.

"I'll help you reveal that those rumors aren't true, And to prove to you that I'm really sorry for what I did."