~POV Remus~
Met Niek, Stefan en Elize zit ik te wachten tot James, Sirius en Peter komen. Ondanks dat ik niet wil dat de aandacht op mij is gevestigd, als het bijna volle maan is, ben ik vandaag toch heel de dag in mijn bed blijven liggen. 'Ze moeten opschieten,' mompelt Niek. Net als Stefan wat wilt zeggen, gaat de deur open en komen ze met zijn drieën binnen. 'Is het tijd?' is het enige dat James vraagt. Ik knik voorzichtig en dan zegt Elize:' laten we met de Tijdswitcher gaan, want ik heb geen zin om in deze staat het risico met Rem te nemen.' Iedereen knikt en dan verschijnselen we voor de Whomping Willow. Peter verandert in een rat en zet de boom stil. Snel lopen we één voor één de nauwe gang in om uiteindelijk uit te komen in de Shrieking Shack. In doodste stilte wachten we, totdat ik ga veranderen. Na een kwartiertje voel ik een pijnscheut door mijn been. 'Verander in jullie dierenvorm, voordat het te laat is!' roep ik na een nog en pijnlijke steek in mijn been. Al snel zie ik een hert, twee honden, een hengst en een rat. Elize loopt nog naar me toe en drukt een kus op mijn lippen, waardoor ik de pijnlijke steken voor een paar seconden niet voel. 'Ik houd van je,' zegt ze. 'Ik ook van jou,' mompel ik terug, waarna ik een prachtige rode vos voor me zie verschijnen. Na een paar minuten ben ik helemaal getransformeerd en huil ik naar de maan. Ik vlucht de Shrieking Shack uit en ren the Forbidden Forest in. Wanneer ik een weerwolf ben, word ik van alles boos en zo ook van het feit dat er zes dieren achter me aanrennen. Op een open plek begin ik mezelf open te krabben en dan valt Sirius me aan, zodat ik daarmee stop. Dat maakt me nog bozer dan ik al ben en ik val de dieren aan. Ik wil Niek aanvallen, maar Elize springt ervoor en haar gooi ik zonder pardon tegen een boom iets verderop. Als ze tegen de boom komt en dan op de grond valt, blijft ze bewusteloos liggen en haar rechter voorpoot ligt in een hele rare houding. Zo gaat het nog een tijdje door, totdat alleen nog Sirius en Stefan overblijven. We raken in een gevecht en dan wordt Sirius in zijn linker achterpoot geraakt door een pijl. Ik kijk om me heen en zie een paar Centaurs onze kant opkomen. Als de wiedeweerga ren ik weg en begin ik mezelf ondertussen weer open te krabben, totdat ik bewusteloos op de grond val.

~POV Elize~
In de verte hoor ik een paar bekende stemmen, maar ik zou niet kunnen plaatsen wie het zijn. Onder me voel ik een zacht matras, dus waarschijnlijk zijn we op de ziekenzaal. Het enige dat ik voel, is een heuse pijn in mijn rechterschouder en na een tijdje lukt het me om mijn ogen te openen. Ik begin om me heen te kijken en merk dan gauw op, dat iedereen behalve Peter gewond is. James ligt tegenover me met verband om zijn hoofd dat rood is, Sirius heeft verband om zijn linkerbeen, Stefan heeft verband om zijn linkerarm, Niek zijn enkel zit in dik verband en Remus ligt zonder shirt naast me en heeft twee hele grote littekens op zijn borst lopen en verband rond zijn arm. Ik kijk naar mijn rechterschouder en zie dat die in een hele rare houding ligt. Als ze merken dat ik wakker ben, zijn ze al snel bij mijn bed. Sirius en Niek die naast me liggen, blijven in hun bed, want waarschijnlijk gaat lopen een beetje lastig. Remus drukt met tranen in zijn ogen een kus op mijn lippen en met mijn goede arm haal ik de tranen weg. 'Het is oké, Remy, je kan er niks aandoen,' mompel ik. 'Ik ben een monster,' snikt hij. 'Echt niet!? Je bent geen monster!' roepen we allemaal tegelijkertijd. Snel wordt me uitgelegd wat er gebeurt is en dan stormt madame Pomfrey onze kant op. 'Heren, ze heeft rust nodig, net als jullie, en ik moet haar schouder goed gaan zetten, dus als jullie aan de kant willen gaan,' zegt ze. De jongens gaan met een geschrokken gezicht naar achteren, omdat madame Pomfrey erg streng kijkt. 'Payne, ik ga je schouder recht moeten zetten, omdat hij anders scheef aangeroeid. Het kan erg pijn doen,' zegt ze. Ik knik alleen maar en dan geeft ze me nog een goor drankje, voordat ze aan mijn schouder begint. Het doet verschrikkelijk veel pijn en na een paar seconden schreeuw ik het uit. Gelukkig is ze snel klaar en dan spreekt ze nog een spreuk erover uit. Ze doet een mitella om mijn rechterarm en kijkt ons dan allemaal aan. 'Jullie mogen de lunch bijwonen, maar ik denk dat de lessen nog niet slim zijn. Oh en Potter, Black, Payne en Black, ik denk dat het morgen geen Quidditch voor jullie wordt,' zegt ze. James' ogen worden groot en dan zegt hij:' wij spelen morgen gewoon Quidditch, want als we deze wedstrijd niet winnen, kunnen we de Quidditch Cup wel vergeten.' Boos kijkt madame Pomfrey hem aan en dan zegt ze:' het maakt mij niet uit of jullie die Quidditch Cup winnen of niet, maar jullie gezondheid maakt mij wel uit en ik verbied het jullie om morgen te spelen.' Nadat gezegd te hebben, loopt ze stug weg. James ogen schieten vuur en Sirius legt een hand op zijn schouder. 'Kom op, Prongs, als we ons morgen alle vier goed genoeg voelen, spelen we gewoon,' zegt hij. 'Laten we naar de Great Hall gaan, want ik heb honger,' zegt Niek. Iedereen knikt en dan helpen we elkaar met omkleden. Ik wrijf zachtjes over Remus zijn ontblote borst en hij kijkt me met pijn in zijn ogen aan. 'Ze maken je niet lelijker, Rem, je blijft de mooiste jongen die ik ooit gezien heb,' mompel ik, waarna hij een shirt met korte mouwen aantrekt en een kus op mijn voorhoofd drukt. Madame Pomfrey doet bij iedereen nog een schoon verband eromheen, voor de restjes bloed die er nog uit kunnen komen en dan verlaten we met zijn zevenen de ziekenzaal. Niek wel met krukken, maar gelukkig weet hij hoe ze werken. Sirius loopt wat mank, door de pijl die in zijn been heeft gezeten, maar hij vertikte het om krukken te gebruiken. Wanneer we in de Great Hall aankomen, kijkt iedereen ons aan. 'Ik weet dat we knap zijn, maar jullie hoeven ons niet zo aan te staren!' roept James. Al snel gaat iedereen weer verder met eten en James en Sirius grijnzen even naar elkaar. Lily en Alice rennen op ons af en James heeft zijn armen al open voor een knuffel van Lily, maar ze rent hem vol voorbij. Ik sla mijn linkerarm om hun heen en we staan even in een knuffel. Wanneer we loslaten, zegt James:' hey, Evans, nu mag ik ook wel een knuffel toch.' 'Umm, laat me even denken. Nee, Potter, ik ga je geen knuffel geven,' zegt Lily terug. James gezicht staat even somber en ik begin samen met Remus te lachen. Aan tafel leggen we het verhaal aan Lily en Alice uit, nou ja, het verzonnen verhaal en dat we nog niet naar de lessen mogen. Daarna gaan we gewoon eten en dan horen we opeens:' hey, Potter, hoe wil je morgen van ons gaan winnen, want ik denk niet dat jullie kunnen spelen met drie man. Misschien moeten jullie maar opgeven!' roept Tony Davis de captain van het Quidditch team van Hufflepuff. De Slytherins die aan de tafel aan onze rechterkant zitten, beginnen hard te lachen. 'Ik weet niet hoor, Davis, maar wij zijn nog beter met vier gewonden en drie niet gewonden spelers, dan jullie zijn met zeven spelers die gewoon gezond zijn. Dus houdt gewoon je bek!' roept Sirius naar hem. De Gryffindor tafel gaat helemaal stuk en wij geven Sirius een high five, waarna iedereen gewoon weer verder gaat eten.

~POV Niek~
Wanneer de lunch voorbij is, staan we op en lopen we naar de toren van Gryffindor. Nu we nog niet naar de lessen hoeven, gaan we daar ook zeker gebruik van maken. In onze slaapzaal aangekomen, gaat Remus op zijn bed liggen en beginnen Stefan en Peter aan een potje wizard chess op Stefans bed. James, Elize, Sirius en ik gaan op de grond zitten en beginnen een plan te bedenken voor een prank. 'Jullie hadden het laatst toch over graffiti spuitbussen, zou graffiti makkelijk weg te halen zijn met magie?' mompelt James vragend. 'Geen idee, dat hebben we nog nooit geprobeerd,' antwoordt Elize. 'Als we nou met de Tijdswitcher in de Common rooms van Slytherin, Ravenclaw en Hufflepuff verschijnselen en dan met graffiti de muren en alles onder kladderen,' begin ik. 'En dan daarna ook nog alle lokalen, de lerarenkamer en het kantoor van Filch, dan hebben we de geniale prank!' roept James. Geschrokken kijken Remus, Stefan en Peter ons aan en dan leggen we snel het plan uit. 'Ik ga nu wel effe naar Zayn toe, want hij zou graffiti moeten hebben,' zegt Elize. 'Ik ga mee,' zeg ik. Iedereen knikt en dan verschijnselen we met zijn tweeën naar het huis van Zayn. Gelukkig is er niemand te bekennen en snel tikt Elize de code van de poort in. Bij de voordeur druk ik op de bel en al snel wordt er opengedaan door Zayn. 'Hey, wat doen jullie nou hier?' vraagt hij. Snel legt Elize het verhaal uit met ons plan voor de uitstekende prank. Onze ouders hebben iedereen wijsgemaakt dat we op een kostschool in de buurt zitten, dus dat houden wij dan ook aan. 'Natuurlijk heb ik graffiti spuitbussen. Lopen jullie effe mee naar de kelder, want daar ligt een grote voorraad.' Met zijn drieën lopen we naar de kelder en daar staat inderdaad een grote voorraad. 'Nou, wat hebben jullie nodig?'

Uiteindelijk komen we met veertien spuitbussen terug op Hogwarts. Zeven roden en zeven gouden. Ook hebben we er eentje meegenomen, zodat we ze het kunnen leren. Er is niemand in de Common room te bekennen en snel lopen we naar de slaapzaal van de jongens en mij. 'Hebben het!' roep ik, als ik de deur opengooi. Blij kijken ze ons aan en ik leg snel uit wat we meehebben. 'Zondagnacht is het tijd voor een geniale prank!' roepen Sirius en James. Allemaal beginnen we te lachen om de overenthousiaste gezichten van de twee jongens. Dit gaat het echt geweldig worden.