Hoofdstuk 36 ~ Twee jaar later
~POV Elize~
Met mijn arm in een mitella en een zonnebril op, om mijn blauwe oog te bedekken, verschijnselen ik naar de vergaderruimte. Er is een vergadering bezig, maar ik ben wat later. Twee dagen geleden had ik een Quidditch wedstrijd die zeven uur duurde, maar ik heb maar vier van de zeven uur gespeeld. Terwijl ik aan het surfen was op mijn bezem werd ik eraf gebeukt door een Chaser van de tegenstander en toen ik de grond raakte, is mijn schouder uit de kom gegaan en heb ik een rib gebroken. Daarvoor had ik al een Bat tegen mijn oog aan gehad. Toen ik weer uit het ziekenhuis was, moest ik nog wat werk voor the Order doen en dat heb ik nu in een map bij me. Het is november 1980, dus we zijn twee jaar verder en Harry en Neville zijn ondertussen ook geboren. Voorzichtig doe ik de deur open en dan zie ik bijna alle leden van the Order aan een onwijs lange tafel zitten. Meteen kijken ze mijn kant op en Remus staat bezorgd op. Liefdevol kust hij me en helpt hij me voorzichtig om mijn jas uit te doen. Dan doet hij mijn zonnebril af en slaat hij een hand voor zijn mond. 'Wat is er gebeurd?' brengt hij moeizaam uit. 'Nou, ik was aan het surfen op mijn bezem en toen werd ik eraf gebeukt en viel ik hard op de grond, waardoor mijn schouder uit de kom ging en mijn rib gebroken was en daarvoor had ik al een Bat tegen mijn oog aangehad,' leg ik uit. 'Trouwens, hallo iedereen,' glimlach ik naar de rest. Mijn beste vrienden kijken me bezorgt aan, maar ik wuif het weg. 'Ik vind het steeds een slechter idee dat je professioneel Quidditch speelster bent,' mompelt Remus hoofdschuddend. 'Ik hoorde dat jullie wel gewonnen hadden,' zegt Sirius lachend. 'Ja, na zeven uur pakte Liv de Snitch gelukkig en we stonden sowieso al voor, dus wonnen we dik,' zeg ik. 'Waar is mijn petekind eigenlijk?' vraag ik aan Lily en James die tegenover me zitten. 'Bij mijn ouders en straks halen we hem op en nemen we hem mee naar jullie,' antwoord Lily. 'Goed, nu je weer je levensverhaal hebt verteld, Elize, wil ik graag weten wat je te weten bent gekomen,' zegt niemand minder dan Albus Dumbledore. 'Ah natuurlijk, Albus,' zeg ik, terwijl ik de map met mijn linkerhand pak. 'In het dorpje in de buurt zijn zes Muggle-borns en zes Muggles verdwenen en hoogstwaarschijnlijk ook vermoord door Death Eaters. Toen ik later die middag net weg wilde gaan, zag ik drie Death Eaters overleggen op een afgelegen plek. Ze willen over drie weken het hele dorpje afbranden en ik denk dat we dat moeten gaan voorkomen,' leg ik uit. 'Heb je gezien wie het waren?' vraagt hij. 'Ja, dat heb ik. Het waren Annabella Flint, Mats Adams en iemand die ik niet goed kon zien,' zeg ik. 'Weet je met hoeveel ze komen?' vraagt Minerva. 'Als ik het goed gehoord heb, hadden ze het over een groep van negen à tien man, want het is een onwijs klein dorpje, Minerva,' beantwoord ik haar vraag. 'Daar gaan we zeker wat aandoen. Sirius, James, Lily, Alice, Frank, Remus, Niek, Stefan, Skye, Noor, Peter en Elize dit is een klus voor jullie en Elize heeft de leiding,' zegt Dumbledore. We knikken en dan worden er nog wat andere dingen bespreken, waarna de vergadering is afgelopen.
Minder dan een kwartier later zitten we met zijn twaalven bij Remus en mij thuis. Sinds ons negentiende wonen we samen in een prachtig huis in mijn wereld. Remus wilde dat graag, want hij is hier aan het studeren om docent geschiedenis te worden op de middelbare school. Niek en Stefan zijn beide met Noor en Skye in de andere wereld gaan wonen. Remus en ik zijn ook sinds kort verloofd en gaan volgend jaar augustus trouwen. Harry en Neville zijn samen aan het spelen op een kleed. Lily en James hebben Sirius en mij peetouders gemaakt en daar zijn we ze onwijs dankbaar voor. 'Wat gaan we doen?' vraagt Stefan, terwijl hij een slok van zijn drinken neemt. 'We kunnen spelletjes gaan spelen en even niet denken aan de oorlog waarin we zitten,' stelt Skye voor. Iedereen stemt ermee in en tot het avondeten worden er heel veel verschillende spelletjes gespeeld. Tijdens het avondeten worden er interessante gesprekken gehouden. 'Hoe heb je ze überhaupt afgeluisterd?' vraagt Noor. 'Ik hoorde ze praten en ben toe meteen in een vos veranderd en heb ze zo goed kunnen afluisteren,' zeg ik. 'Hebben jullie nog wat bijzonders gedaan in de tijd dat ik weg was?' vraag ik. 'Wat voor the Order en verder elkaar een beetje gezien en we moesten nog wat doen als Aurors,' zegt Skye. 'Jullie alle zes?' vraag ik. Skye, James, Niek, Stefan, Alice en Frank knikken. 'En bij jullie in het ziekenhuis?' vraag ik aan Lily en Noor. 'Gewoon zoals altijd, totdat jij opeens binnenkwam,' zegt Lily. 'Jullie leken nogal geschrokken,' grijns ik. 'Vind je het gek! Niemand wilde ons vertellen wat er met je was,' zegt Noor zuchtend. 'Uhm, eigenlijk wel,' zeg ik. Lily slaat tegen mijn verkeerde schouder, maar was blijkbaar vergeten dat hij heel veel pijn doet. 'Au, verdomme Lils,' vloek ik. Iedereen begint te lachen en Lily en Remus proberen hun lach in te houden. 'Ik voel me beledigt,' mompel ik en ik doe net alsof ik aan het huilen ben. 'Wat ben je zielig,' zegt James, terwijl hij mijn hand vastpakt en heel hard moet lachen. Met een boze blik kijk ik hem aan en zeg dan:' hoe kan zo'n schatje als Harry uit jullie twee zijn gekomen? Jullie zijn monsters!' Er wordt geprotesteerd door James en Lily, omdat ze zichzelf geen monsters vinden, maar ik blijf strijden voor mijn standpunt. 'Ik ga bij mijn eigen soort zitten,' zeg ik als de rest nog niet stopt met lachen en dan sta ik op van de tafel. Ze beginnen allemaal nog harder te lachen als ik me bij de slapende Harry en Neville laat zakken en de kleintjes liefkozend aankijk. Rustig maak ik wat selfies met ze, totdat Harry wakker wordt. 'Hey, lieverd,' glimlach ik. Hij maakt brabbelde geluidjes terug en pakt dan mijn vinger vast. Na een tijdje heb ik hem in mijn armen liggen en vergeet ik de pijn in mijn rechterschouder. James en Lily kijken we glimlachend aan en ik besluit James een beetje te pesten. 'Weetje, Harry, hopelijk heb je niet de genen van je vader in je, want dan word je erg lelijk,' fluister ik. Harry maakt lachende geluidjes en ik begin te lachen. 'Hey, dat is niet aardig!' roept James beledigend uit. 'Eindelijk is Harry het ergens met mij over eens,' grijnst Sirius. James geeft hem een klap en kijkt hem hoofdschuddend aan. Voor ik weer aan tafel ga zitten, geef ik Harry aan Lily en Alice heeft Neville ondertussen ook in haar armen. 'We moeten het over drie weken niet verknallen,' zegt Niek na een stilte. 'Daar ging de fijne sfeer. Bedankt, Brownie,' mompelt Stefan. 'Ik leid de missie, dus alles komt goed,' zeg ik. 'Of alles mislukt,' zegt Remus met een lieve glimlach. 'Bedankt dat je veel vertrouwen in me hebt, Rem.' 'Wij zijn geweldig, dus dit gaat niet fout,' zegt James die met Harry aan het spelen is. 'Duh, dat kon ik je ook net al vertellen,' zegt Skye. Al snel slaat de sfeer weer om naar niet serieus als Lily James beveelt om Harry's luier te verschonen. Wanneer James naar boven is, kijkt Lily ons met een grote glimlach aan. 'Zijn gezicht heeft mijn dag weer gemaakt,' lacht ze. 'Je bent duivels geworden, Lily Evans-Potter,' zegt Alice. 'Dat krijg je ervan als je met James Potter trouwt,' zegt Noor. Allemaal moeten we lachen om deze uitspraak.
Hiii, hier is een nieuwe hoofdstuk. Doordat ik moest leren, is die zo laat, dus sorry daarvoor. Ik moet nu snel weg, dus ik heb ook niet veel te vertellen. Tot dinsdag!!
Xx deslimmenerd❤️❤️
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top