~POV Remus~
Het is de tweede/derde week van de vakantie en Elize is hier nu al drie dagen. Ze blijft een weekje bij mij logeren en in de derde/vierde week (dan is ze tevens ook jarig) blijf ik bij haar logeren. Ik ben net wakker geworden en kijk met een glimlach naar Elize, die nog ligt te slapen. Wanneer ze met maar ogen begint te knipperen, draait ze zich naar me om. Slaperig opent ze haar ogen en dan vraag ik:' goedemorgen, Love, heb je lekker geslapen?' Ze knik en legt haar hoofd op mijn ontblote borstkas. Ik druk een kus op haar haar en sla dan mijn armen goed om der heen. 'Heb jij goed geslapen, Rem?' vraagt ze met haar ochtendstem. Ik knik en dan drukt ze een kus op mijn lippen. We trekken terug en kijken elkaar dan een tijdje aan. Haar blik zorgt er al voor dat er gevoelens naar boven komen die alleen zij bij me naar boven kan brengen en ik word er gelukkig van. Ze sluit haar ogen even en dan fluister ik in haar oor:' weet je dat je ook prachtig bent als je slaapt?'

Daarna druk ik een kusje in haar nek en ze begint te lachen. 'Je weet dat ik daar niet goed tegen kan, Remy,' fluistert ze terug. Ik begin ook te lachen en druk een nog een kus in haar nek, waarna ze haar ogen weer opent. Haar bruingroene kijkers vinden mijn chocolade bruine ogen en ik smelt door haar blik. 'Ik houd van je,' zegt ze en daarna legt ze haar hoofd weer op mijn borst. 'Ik ook van jou,' antwoord ik terug. Na een korte stilte besluiten we om te gaan ontbijten, want het is tien uur 's morgens. Elize knoopt mijn lange shirt en trekt er dan een kort broekje bij aan. Ik trek een sportbroekje over mijn boxer aan en als Elize haar haar in een knot zit, lopen we hand in hand naar beneden. Mijn ouders zitten naast elkaar aan de eettafel en we gaan tegenover ze zitten. 'Goedemorgen, jongens,' glimlacht mijn moeder. 'Goedemorgen,' zeggen wij terug. Tijdens het ontbijt leest mij vader the Daily Prophet en wij praten wat met mijn moeder. 'Gaan jullie nog wat leuks doen vandaag?' vraagt mijn vader als hij de krant heeft weggelegd. 'Nou, ik wilde je eigenlijk vandaag mee naar London nemen, want het lijkt me wel leuk dat je kan zien hoe het er in deze tijd uitziet,' zeg ik meer gericht op Elize dan op mijn ouders. 'Dat klinkt leuk,' glimlacht ze en dan drukt ze een kusje op mijn wang. Bij mijn ouders in de buurt doen we niet zo klefferig als dat we normaal doen.

Wanneer we klaar zijn met eten, lopen we weer naar mijn kamer en daar beginnen we ons klaar te maken om weg te gaan. Als we allebei zijn omgekleed, we ons haar hebben gedaan en Elize wat mascara heeft opgedaan, gaan we weer terug naar beneden. In de hal trekken we onze jassen aan en dan lopen we nog even de woonkamer in om mijn ouders gedag te zeggen en dan kan ik nog even mijn portemonnee pakken. 'Pa, ma, wij gaan,' zeg ik als ik mijn portemonnee in mijn jaszak heb gedaan. 'Veel plezier en tot straks,' zeggen mijn ouders glimlachend. Elize en ik lopen het huis uit en uit haar tasje haalt ze haar Tijdswitcher. 'Heb je dat ding altijd bij je?' vraag ik lachend. 'Ja joh, want ik vergeet nogal vaak iets en dan kan ik heel makkelijk weer terug naar huis binnen een paar seconden,' vertelt ze. Ik lach even en dan verschijnselen we met de Tijdswitcher naar London. Mijn ouders weten er ook vanaf dat Elize, Niek en Stefan uit een andere wereld en tijd komen, maar maken er totaal geen probleem van. 'Welkom in London in 1976,' zeg ik. Ze begint te lachen en dan lopen we hand in hand de stad door. In het centrum gaan we wat winkels binnen en heel af en toe kopen we wat.

Bij de juwelier had ik vorige week wat laten maken voor Elize's verjaardag en ik kan het vandaag komen ophalen, dus ik moet een manier vinden om zonder dat ze ziet wat het is het op te halen. 'Remus, zullen we hier naar binnengaan?' vraagt ze, terwijl ze wijst naar de winkel tegenover de juwelier. 'Ja, is goed. Maar ik moet eerst nog wat ophalen bij de juwelier hier tegenover voor mijn ouders, dus ik kom er zo aan,' zeg ik. Voor één keer is ze niet eigenwijs en knikt ze. Ze loopt de muziekwinkel binnen en ik ga naar de winkel ertegenover. Ik loop meteen door naar de toonbank en daar staat een vrouw van middelbare leeftijd achter. 'Hallo, kan ik u helpen?' vraagt ze. Ik knik en zeg dan:' ik heb vorige week hier een ketting en een ring gekocht, maar die moesten nog gemaakt worden en ik kom ze vandaag ophalen.' 'Onder welke naam?' 'Lupin,' antwoord ik. Ze kijkt op een lijst die op de toonbank ligt en knikt dan. 'Ik ga ze even achter halen hoor, één momentje.' Ik knik en dan loopt ze het magazijn in. Binnen vijf minuten is ze terug en haalt ze de ketting en de ring uit twee zakjes. 'Ze zijn prachtig,' glimlach ik. 'Is het een cadeautje?' vraagt ze. 'Ja, voor mijn vriendin,' reageer ik. Ze knikt en begint het dan in twee doosjes in te pakken. Het is een ketting met een platte wolf als hanger en daarin staat mijn naam en een ring met daarin een wolfje en een vosje gegraveerd die naar elkaar kijken en daartussen staat een klein hartje ook erin gegraveerd. Als ze het heeft ingepakt, doet ze het in een tasje en dan betaal ik, voordat ik na gedag te hebben gezegd de winkel verlaat en de muziekwinkel inloop.

Elize staat bij de gitaren te kijken en ik had ook niet anders verwacht. Van achteren sla ik mijn armen om haar middel en druk een kus op haar wang. 'Wat moest je ophalen?' vraagt ze nieuwsgierig. Ze draait zich om en dan zeg ik:' I don't know, maar het was iets voor mijn moeder.' Ze knikt en na de man in de winkel gedag te hebben gezegd, lopen we hand in hand de winkel uit. 'Ik ben echt blij, want hier kan ik gewoon rondlopen zonder herkent te worden,' zegt Elize na een tijdje. 'Ja, dat snap ik,' zeg ik.

De rest van de middag spenderen we in London en heel af en toe komen we ook wat bekende van school tegen. Met de Tijdswitcher gaan we weer terug naar mijn huis en als we naar binnen komen, komt mijn moeder net de hal inlopen. 'Oh, jullie zijn mooi op tijd. Het eten is klaar,' zegt ze. We knikken en hangen onze jassen op en brengen dan nog even snel de gekochten spullen naar mijn kamer. Als we weer beneden komen, zien we een schaal met lasagne op tafel staan. 'Dat ziet er heerlijk uit, mevrouw Lupin,' glimlacht Elize naar mijn moeder. 'Kom dan maar gauw zitten, zodat ik voor jullie kan opscheppen. En trouwens, Elize, je weet dat je ons Hope en Lyall mag noemen,' glimlacht mijn moeder terug. 'Is goed, Hope,' antwoordt Elize lachend. Ook mijn vader en moeder beginnen te lachen en ik kan het ook niet laten om te grinniken. Tijdens het eten vertellen we wat we vandaag allemaal gedaan en hebben en we vragen aan mijn ouders wat zij gedaan hebben. Ze vertellen dat ze bij wat vrienden zijn langs geweest en dat ze wat bijgekletst hebben daar. Na het eten helpen we met de tafel afruimen en dan besluiten we om een film te gaan kijken. Tijdens de film zitten we dichtbij elkaar en als hij na een tijdje is afgelopen, zeggen we mijn ouders welterusten en lopen we naar mijn kamer. Daar kleden we ons om en poetsen we onze tanden. Elize haalt ook nog haar make-up eraf en dan gaan we in bed liggen. Ik sla mijn armen om haar heen en trek haar tegen me aan. 'Welterusten, Rem,' fluistert ze. 'Welterusten, Elies,' zeg ik, waarna we elkaar nog een kus geven en dan in een diepe slaap vallen.

Haii, hier is hoofdstuk 15 en weer een keertje een POV van Remus. We gaan al richting de 200 lezers en ik had niet verwacht dat het zo snel zou gaan, dus heel erg bedankt daarvoor💋🙏🏻. Verder heb ik niet echt veel te melden. Zaterdag dus hoofdstuk 16 en dat zal over de verjaardag van Elize gaan. Tot dan!

Xx deslimmenerd❤️❤️