~POV Niek~
Het is gebeurd. Severus heeft Albus vermoord en hij is met de andere Death Eaters gevlucht. Voordat Severus Albus moest vermoorden, zijn we naar zijn kantoor gegaan en hebben we nog even gesproken en hem een soort van succes gewenst. Daarna zijn we daar gewoon gebleven, zodat alles gewoon zou gaan, zoals het zou moeten gaan. Ook zodat wij wat tijd hadden om dingen te bedenken om onszelf straks bij de rest te verklaren. De rest is, als het goed is, nu in de ziekenzaal en we zijn van plan om er zo ook heen te gaan. Alles wat zou gebeuren, is toch al gebeurd. 'Ze gaan ons straks echt haten,' zegt Stefan. 'Niet als we gewoon ontkennen dat we dit al wisten, dus gewoon zeggen dat het niet in de boeken voorkomt,' antwoord ik. 'Ja, en dan nog meer leugens verspreiden! Ik ben wel een beetje klaar met al dat geheimzinnige gedoe. Ik ben blij dat het over ongeveer een jaar allemaal klaar is en ik gewoon weer helemaal eerlijk kan zijn tegen Rem,' zegt Elize. 'Ja, dat begrijp ik ook wel, maar wat moeten we anders doen,' zeg ik terug. We worden onderbroken door de deur die opengaat en Blaine en Sean komen het kantoor inlopen.

'Aha, hier zijn jullie. We hebben jullie overal gezocht,' zegt Blaine. 'Ja, we proberen iets te bedenken hoe we onszelf kunnen verklaren bij de rest,' zegt Stefan. 'Slim, want de sfeer boven is niet al te best,' zegt Sean. 'Dat dachten wij ook al. We hebben twee dingen bedacht en jullie moeten even zeggen welke jullie beter vinden. We ontkennen alles en verspreiden weer een leugen, als we zeggen dat dit niet in de boeken voorkomt. Of we komen ruziënd binnen en geven één iemand de schuld, zodat de rest misschien medelijden krijgt met die persoon en we hopelijk niet gehaat worden,' zegt Elize tegen haar broers. 'Ik vind het allebei niet echt goede ideeën, maar ik zou dan toch voor optie twee gaan,' zegt Blaine en Sean knikt instemmend. 'We weten het, het is allebei verschrikkelijk,' zeg ik en ik laat met zuchtend op een stoel zakken. 'Als jullie tijdens die ruzie per ongeluk iets laten vallen over dat jullie Severus gingen zoeken om hem tegen te houden en dat hij jullie toen verlamd heeft of zo. Ze zullen Severus dan nog meer gaan haten en dat is volgens mij wel hetgeen dat we nu willen,' stelt Sean voor en dat klinkt nog niet eens verkeerd. 'Dat kan wel!' antwoordt Stefan. 'Oké, laten we dat gaan doen! Jullie komen ruziënd binnen en wij proberen jullie te stoppen,' zegt Blaine. 'Doen we! Wie wordt de gelukkige,' zeg ik en Elize steekt haar hand op. 'Ik doe het wel. Remus moet medelijden met me krijgen, omdat ik wil niet dat hij me hierdoor even gaat haten, want dat kan ik niet aan,' zegt ze en ze begint zelf te lachen. We lachen even mee en lopen dan naar de ziekenzaal, zodat we nog even wat tijd hebben om wat dingen te bespreken.

Een paar meter voor de ziekenzaal blijven we staan. Gelukkig zijn de deuren dicht, dus niemand kan ons nog zien. 'Ik begin wel,' fluistert Stefan. We knikken en Stefan ademt nog even in en uit, voordat hij begint. 'Je hebt het verpest, Elize!' zegt hij. Elize schiet bijna in de lach, maar weet het nog net in te houden. 'Ja, dat weet ik ook wel, maar dat hoef je er niet in te wrijven, Stefan!' zegt Elize boos terug en ze gooit de deur van de ziekenzaal open. De stilte die er was, wordt door ons verbroken en we worden ook meteen door iedereen aangestaard. 'We hadden je ook niet moeten volgen, want dit had ook niet goed kunnen aflopen, na wat er bij James en Lily is gebeurt,' snauw ik. Elize, Stefan, Blaine en Sean kijken me met open mond aan en ik voel me gewoon schuldig, ondanks dat ik het niet meen. 'Niek, what the f*ck slaat dat nou weer op!? Kap hiermee!' zegt Blaine. 'Je geeft mij de schuld van James en Lily's dood, terwijl je zelf doodleuk in de val van Dumbledore trapte, waardoor ik er alleen voor stond?! Lekker makkelijk, hè, iemand anders de schuld geven, terwijl je zelf net zo schuldig bent,' snauwt Elize terug. Ze geeft me een knipoog en ik knipoog snel terug. 'Niek heeft gelijk. Als we niet naar je hadden geluisterd, had Snape ons ook niet kunnen verlammen, waardoor we niks meer konden. Je moet het ook altijd verzieken!' roept Stefan boos. Elize weet soort van een traan over haar wang te laten lopen en Remus staat snel op om zijn armen om zijn vrouw heen te slaan. 'Jongens, jullie moeten kappen!' roept Sean en hij kijkt ons boos aan. Ik wil wat terugroepen, maar wordt onderbroken door de stem van Minerva. 'EN NOU GAAN JULLIE HEEL GAUW KAPPEN!' Stefan en ik schrikken onszelf een hoedje en kijken haar kant op. 'Zien jullie niet wat jullie aan het doen zijn? Denken jullie niet dat ze al pijn genoeg heeft?!' snauwt Remus boos en hij kijkt ons echt niet vrolijk aan, 'ik dacht dat jullie haar beste vrienden waren, maar blijkbaar niet!' Stefan en ik kijken elkaar aan en weten dat onze nep ruzie nu klaar is. Remus vermoordt ons echt, als we nu door zouden gaan en we blijven liever nog een lange tijd leven.

Ik laat me op een stoel zakken en Noor komt naar me toelopen. Ze kijkt me aan, alsof ze me een klap in mijn gezicht wilt geven om me wakker te schudden, maar toch doet ze het niet. 'Wat bezielt je?!' roept ze boos. Elize heeft zich losgemaakt uit de omhelzing met Remus en loopt naar ons toe. 'Noor, het is oké,' zegt ze. 'Het is oké?! Het is oké?! Niemand hoort zo tegen je te praten, ook al zijn het je beste vrienden. Dit is niet oké, Elize!' 'Dat weet ik, maar...' Ze kan haar zin niet afmaken of ze wordt onderbroken door Skye. 'Geen gemaar, Noor heeft gelijk! Je hoeft ze echt niet te vergeven, omdat ze je beste vrienden zijn!' 'Wie zegt dat ik ze heb vergeven, want dat was ik in ieder geval niet. Wat ik daarnet wilde zeggen, was dat we hier nu geen tijd voor hebben. We zijn verraden, remember,' zegt Elize. 'Waar ging dit over?' vraagt Harry verwart. 'Oh, Niek had twee weken geleden per ongeluk Snape's gedachten gezien en is er toen achter gekomen dat hij Dumbledore ging vermoordden. We hebben het alleen aan Blaine en Sean verteld, zodat het niet op zou vallen dat we het wisten. Maar Snape moet er toch achter zijn gekomen. Toen we aankwamen bij zijn kantoor om hem gevangen te nemen, wist hij ons alle drie te verlammen en zo konden we het niet voorkomen,' verzint Stefan snel. 'En volgens Niek en Stefan is het mijn schuld, omdat het mijn idee was om Snape op te zoeken en uit te schakelen,' zegt Elize en ze zucht diep. 'Maar wat was er met mijn ouders?' vraagt Harry door. 'Elize heeft zichzelf altijd de schuld gegeven van je ouders dood, maar zij was juist degene die ze nog probeerde te redden. Niek en Stefan weten dat ook, maar ja...' zegt Sirius en hij kijkt ons boos aan. 'Ja, ja, we weten ondertussen wel dat jullie ons haten. Het was stom van ons en we hadden het niet mogen zeggen, sorry,' zeg ik. 'Inderdaad, sorry,' zegt ook Stefan.

'Jullie excuses is aanvaard, maar wat is er met Bill gebeurd?' zegt Elize en dat laatste is gericht aan Molly en Arthur die nog steeds bij het bed van Bill zitten. Ze leggen dat Bill is gebeten door Greyback, maar dat hij nog niet was getransformeerd, dus hij waarschijnlijk geen echte weerwolf gaat worden. Dat wisten we natuurlijk allang, maar we moeten nog even de schijn ophouden dat we helemaal niks weten. 'Waar is Dumbledore nu en kunnen we hem misschien zien? En waar zijn onze kinderen?' vraag ik. 'Hagrid heeft Albus daarstraks verplaatst, dus ik wil jullie er wel heenbrengen,' antwoordt Minerva. 'En de kinderen zijn net voordat jullie kwamen, teruggegaan naar de Common room,' zegt Remus. 'Oké, kunnen we misschien nu gaan?' vraagt Stefan aan Minerva en ze knikt. 'We zien jullie zo weer hier, oké?' zegt Elize en iedereen knikt. Samen met Minerva lopen we de ziekenzaal uit op weg naar Albus' dode lichaam. Eerst gaan we snel langs bij de kinderen en als we even met ze gepraat hebben en ze weer naar bed hebben gestuurd, vervolgen we onze weg richting Dumbledore. Ergens bij een kamer stoppen we en voor de deur blijven we staan. 'Bedankt, Minerva,' zeg ik. 'Geen dank. Ik zal jullie wel alleen laten,' zegt ze en zonder nog wat te zeggen, loopt ze weer weg. Stefan wilt de deur openen, maar Elize houdt hem tegen.

'Trouwens, nog bedankt om me de schuld van James en Lily's dood te geven,' zegt ze sarcastisch. 'Sorry, ik kon niks anders bedenken,' zeg ik en ik kijk haar schuldig aan. 'Het is niet erg, want ik weet dat je het niet meent,' zegt Elize terug. Nu opent Stefan wel de deur en ik sluit hem achter ons, als we alle drie in de kamer zijn. In stilte kijken we naar het levenloze lichaam dat er ligt en ik voel tranen branden in mijn ogen. 'Nou, we hebben gedaan wat je wilde. We hebben je dood laten gaan,' mompelt Stefan en er rolt al een traan over zijn wang. 'Je hebt het ons de afgelopen jaren moeilijk gemaakt en we hebben je zo erg gehaat, maar zonder jou hadden we hier überhaupt niet eens gestaan,' zeg ik en ook bij mij rollen er tranen over mijn wangen. 'Je dood zal niet voor niets zijn hoor! We zullen ervoor proberen te zorgen dat er niemand meer onnodig doodgaat en dat deze oorlog zo snel mogelijk klaar is,' zegt Elize en ze probeert haar tranen weg te knipperen. Ik sla mijn armen om mijn beste vrienden heen en trek ze dicht tegen me aan. 'Nog even en dan zal alles weer normaal zijn. We zullen James, Lily, Alice en Frank terughalen en we kunnen Cedric het leven geven dat hij verdient. Harry en Neville hebben dan hun ouders weer en iedereen kan gelukkig zijn. George zal zijn tweelingbroer nog hebben, Tonks en Alastor zullen nog onder ons zijn en onze Remus is ook nog bij ons. Alles komt weer goed,' mompel ik. 'Nog even doorzetten en dan is alles voorbij,' zegt Stefan en hij veegt zijn tranen weg. 'Gelukkig wel,' mompelt Elize. 'Ja, gelukkig wel,' bevestig ik.

Heyyy, hier is weer eens een nieuw hoofdstuk. De veertig hoofdstukken worden bijna aangetikt en we hebben ook gewoon bijna 0,8K lezers, dus heel erg bedankt alvast🥰. Ik ga vandaag naar Kijkduin met mijn ouders en meer zinnigs ga ik eigenlijk niet doen. Gaan jullie nog wat doen of blijven jullie lekker thuis? Zaterdag komt er weer een nieuw deel online, dus tot dan!!

Xx deslimmenerd❤️❤️