Hoofdstuk 23 ~ Ruzie
~POV Stefan~
Het is laat op de avond, bijna tegen middernacht aan, en we zitten met zijn zevenen in de woonkamer van Grimmauld Place 12. Als het goed is, wordt Arthur vanavond aangevallen door Nagini. We hebben de rest wel laten merken dat we wat gaat gebeuren, dus we hebben besloten om hier te blijven. 'Zullen we een spelletje doen, want ik verveel me,' zucht Sirius en hij kijkt ons aan. 'Ja, maar we moeten opletten, want Phineas Nigellus komt ons zo wat vertellen vanuit zijn schilderij hier,' zeg ik en meteen als ik doorheb wat ik heb gezegd, sla ik een hand voor mijn mond. 'Waarom komt hij ons wat vertellen?' vraagt Remus een beetje wantrouwig. 'Lekker gedaan, Stefan, nu moeten we het ze weer vertellen. Dumbledore haat ons al, maar zo alleen maar meer,' mompelt Niek een tikkeltje boos. 'Sorry,' mompel ik. 'Arthur wordt aangevallen door Nagini en de Weasley's en Harry worden door Albus hierheen gestuurd,' legt Elize uit. 'Wat!? Overleeft hij het wel?' vraagt Noor een beetje in paniek. 'Natuurlijk, lieverd, anders hadden we hier nu echt niet gezeten,' zegt Niek rustig en hij sust haar. 'Hij moet zeker naar het St. Mungo's Hospital,' zegt Skye en we knikken alle drie. 'Sorry dat we jullie niks kunnen zeggen over de toekomst, maar we worden echt nog een keer door Dumbledore vermoord,' zegt Elize spijtig. 'Het geeft niks, Love, we snappen het. Natuurlijk willen we jullie veel liever helpen, maar dit is jullie afspraak met Albus en dat respecteren wij alle vier en de kinderen doen dat ook,' zegt Remus en hij geeft haar een kus. Misschien een tikkeltje jaloers kijk ik naar het perfecte koppel tegenover me. Ik had gehoopt dat Skye en ik na het nieuws van Sirius, over zijn gevoelens voor mij, ook weer zo zouden worden, maar we zijn juist afstandelijker dan voorheen. 'Kan iemand van jullie even iets uitleggen. Waarom proberen jullie dit niet te voorkomen? Ik weet dat jullie altijd je uiterste best doen en dat Arthur het overleeft, maar waarom proberen jullie het nu dan niet?' vraagt Sirius. 'Daar sla je de spijker op de kop! Arthur overleeft het en dat is voor ons een reden om het nu niet te voorkomen. We proberen door nu niks te doen, Dumbledore wijs te maken dat we zijn raad voor lief nemen en de tijd dus niet meer proberen te veranderen. Dat is natuurlijk niet zo en zo hopen we aan het eind van het jaar eindelijk te slagen en iemand te redden,' zeg ik, maar meteen daarna krijg ik een tik tegen mijn achterhoofd en een bestraffende blik van Niek.
'Wat heb jij, mate? Denk even beter na, voordat je de volgende keer iets zegt, want als je zo doorgaat, weten ze binnen de kortste keren alles en dan doet Albus ons echt iets!' zegt Niek boos. 'Doe niet zo opgefokt, Niek. Steef heeft het even moeilijk en dat weet jij ook, dus laat hem!' zegt Elize en ze kijkt hem doordringend aan. 'Dat weet ik ook, Elies, maar zijn probleem kunnen we niet bij onze problemen hebben! Stefan moet zijn probleem oplossen!' Ik spring op en ga recht voor Niek staan en kijk hem boos aan. 'Die Stefan staat nu recht voor je neus, dus je kunt het ook gewoon recht in mijn gezicht zeggen,' snauw ik. 'Nou, Stefan, los verdomme je probleem op!' snauwt hij terug. 'Ik zweer het, Niek, als je nog één keer zo onredelijk snauwt naar Steef, vervloek ik je,' waarschuwt Elize Niek, terwijl ze haar toverstok uit haar kontzak trekt. 'En wat geeft jou het idee, dat je mij kan vervloeken?' zegt Niek spottend tegen haar. 'Gaan we zo beginnen, Niek,' zegt Elize tegen hem. Voor Elize Niek kan vervloeken roept Remus hard:' EN NOU IS HET AFGELOPEN MET DAT GERUZIE VAN JULLIE!' Verschrikt kijken we hem alle drie aan, want we waren haast vergeten, dat er nog vier andere mensen in de ruimte zijn. 'Jullie zijn verdomme volwassen, gedraag je dan ook als een volwassene! Jullie staan hier te ruziën als een stel kleuters van vier jaar, terwijl hier zo kinderen komen die bang zijn dat ze hun vader verliezen. We moeten er voor hun zijn en als jullie zo blijven doen, stuur ik jullie hoogstpersoonlijk het huis uit en gaan jullie maar lekker ergens anders ruziën!' Remus kijkt ons met een strenge blik aan en je ziet aan zijn gezicht dat hij alles wat hij net gezegd heeft, meent en ons ook echt weg zou sturen. Tussen Niek, Elize en mij blijft het stil en Elize en ik kijken elkaar aan. Dit gaat precies zoals vroeger. We blijven elkaar aankijken en wachten, totdat iemand het voortouw neemt en sorry zegt. Het blijft stil, totdat we Phineas vanuit zijn schilderij horen roepen en Remus, Noor, Sirius en Skye verlaten de woonkamer om te horen wat hij te zeggen heeft.
Een tijd later komen Fred, George, Ginny, Ron en Harry de woonkamer binnen, gevolgd door Remus, Sirius, Skye en Noor en iedereen ploft op de bank. 'Hallo, jongens,' begroet ik de kinderen voorzichtig. Ze mompelen allemaal wat terug en lijken heel weinig zin te hebben om te praten. 'Ik zal naar het St. Mungo's om te kijken of ik achter wat informatie kan komen hoe het nu met Arthur is,' zegt Noor. Iedereen knikt stilletjes en nadat ze Niek een kus heeft gegeven en naar ons een hand heeft opgestoken, verlaat ze de woonkamer.
De secondes tikken voorbij en er wordt haast niet gesproken. Af en toe hoor je Remus, Sirius of Skye wat tegen Harry zeggen, maar Elize, Niek, de Weasley's en ik zijn doodstil. Na even wordt het me allemaal te veel en loop ik de woonkamer uit om een verdieping lager plaats te nemen in de keuken. Al snel merk ik, dat ik gevolgd ben en Sirius komt tegenover me zitten, de enige persoon waar ik liever niet alleen mee ben. Hij pakt mijn hand vast en allemaal gevoelens razen door me heen. 'Het is niet jouw schuld,' mompelt hij. 'Ik had niet zo dom moeten zijn om het te vertellen, Sirius,' mompel ik terug. 'Dat overkomt iedereen wel eens. Je moet er niet over in zitten en met Niek en Elize gaan praten,' zegt Sirius en hij knijpt even in mijn hand. Ik laat een stilte vallen en we kijken elkaar alleen maar aan. De neiging om hem te zoenen is onwijs groot, maar ik dwing mezelf om aan wat anders te denken en gelukkig lukt het ook. 'Als er wat is, kan je me het altijd vertellen, hè,' zegt Sirius. Ik knik, maar houd verder mijn mond dicht. Onze handen houden elkaar nog steeds vast en ik verstrengel onze vingers. Na even staat Sirius op en loopt hij om de tafel naar mij toe, om me vervolgens overeind te hijsen en me in een stevige knuffel te trekken. Ik ben misschien een kop groter, maar dat interesseert ons niet. Ik leg mijn hoofd op Sirius' schouder, terwijl hij door mijn blonde krullen wrijft. Opeens heb ik heel veel zin om te huilen en een traan verlaat mijn ooghoek. 'Hè, gaat het wel?' vraagt Sirius bezorgt en hij veegt voorzichtig mijn traan weg. Ik schud mijn hoofd en klem me aan hem vast. 'Sshhh, hè, alles komt goed,' sust Sirius me en hij wrijft over mijn rug, waardoor ik na even weer kalmeer. Ik word weer op mijn stoel gezet en Sirius gaat nu op de stoel naast me zitten. Hij pakt mijn handen vast en kijkt me bezorgt aan. 'Je voelt je duidelijk heel slecht en moet het aan iemand vertellen, dus praat alsjeblieft met me.' 'Ik vind het lastig om er over te praten,' mompel ik beschaamt. 'Daar hoef je je echt niet voor te schamen. Neem gewoon je tijd, want ik zal toch wel luisteren,' zegt Sirius en hij geeft me een glimlach. Ik denk even na hoe ik dit het beste kan zeggen en adem even diep in en uit. 'Ik zit gewoon erg met mezelf in de knoop en daardoor lieg ik nu al bijna vier maanden tegen mensen,' zeg ik. Sirius reageert niet, maar kijkt me wel geïnteresseerd aan, terwijl hij zachtjes over mijn knokkels wrijft. 'Aan de ene kant wil ik gewoon eerlijk zijn tegen iedereen en vertellen wat ik nou echt voel, maar aan de andere kant wil ik dat juist niet, omdat ik weet dat ik mensen gelukkig ga maken, maar ook mensen heel erg pijn ga doen,' maak ik mijn verhaal af. Expres gebruik ik bij mensen gelukkig maken meervoud om Sirius niet de indruk te geven dat dit over hem gaat. 'Eerlijkheid duurt het langst, Steef, en ik, als je beste vriend, adviseer je ook om gewoon eerlijk te zijn. Ja, je doet daar dan misschien mensen pijn mee en ja, je maakt met die beslissing ook mensen gelukkig, maar op dit punt moet je ook een beetje aan jezelf denken en door te blijven liegen, word jij niet gelukkiger en ga je je alleen maar kutter voelen. Uiteindelijk zal iedereen je keuze accepteren, geloof me, Curly.' Sirius kijkt me doordringend aan na zijn verhaal en ik weet dat hij gelijk heeft. 'Je hebt gelijk,' zeg ik dan ook als antwoord. 'Duh, ik heb altijd gelijk,' grijnst Sirius en daardoor begin ik te lachen. 'Behalve als je geen gelijk hebt,' zeg ik met een knipoog. 'Dan geldt regel één, dat ik altijd gelijk heb,' antwoordt Sirius. 'Je bent zo'n mongooltje,' grijns ik. 'Je vindt het wel leuk, dat ik zo ben,' is de reactie. 'Stiekem wel,' zeg ik en we beginnen beide te lachen. Sirius pakt mijn hand en trekt me overeind. Meteen begint mijn hart weer als een gek te kloppen en het verbaast me dat Sirius niks hoort.
Samen lopen we de trap weer op en wanneer ik de deur van de woonkamer openmaak, word ik in de stevige omhelzing van Niek getrokken. Mijn hand glijdt uit die van Sirius en ik sla mijn armen ook om Niek heen. 'Het spijt me verschrikkelijk,' mompelt hij. 'Het is oké, Niekje. Vergeven en vergeten,' zeg ik en ik duw hem iets van me af. 'Dat je me zo makkelijk vergeeft, terwijl ik echt de grootste klootzak ooit was,' zegt hij verbaast. 'Als echte beste vrienden kun je iets makkelijk vergeven en vergeten, dat weet je zelf ook,' glimlach ik. 'Zal ik dan ook maar zeggen dat het me spijt,' zegt Elize vanaf de bank. 'Dat meen je toch niet,' grijnst Niek. 'Nee, natuurlijk niet, maar voor het idee klinkt het leuk,' lacht Elize terug. We schieten allemaal in de lach en zelfs de kinderen moeten even lachen. We geven elkaar alle drie een knuffel. 'Jullie zijn toch volwassener dan ik dacht,' zegt Remus en hij steekt zijn tong uit. 'Het is dat ik van je houd, Lupin,' zegt Elize en ze steekt haar tong terug uit. 'We zouden daarstraks een spelletje gaan doen, dus wie doet er nu mee?' vraagt Skye. Iedereen knikt en Elize, Niek en ik ook, omdat wij weten dat Molly toch pas om tien over vijf komt.
Hii, hier is een hoofdstuk met lekker wat drama hahah😂😂 en natuurlijk ook en ruzie, iets wat in elk boek wel voorkomt😂😂. Ik hoop dat iedereen een goede jaarwisseling heeft gehad en nog gezond is. Maandag begint school weer en ik heb er weinig zin in. Online school vind ik zo saai, maar op dit moment kan het jammer genoeg niet anders. Ik ga lekker verder schrijven en dan komt er dinsdag een nieuw hoofdstuk!!
Xx deslimmenerd❤️❤️
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top