Hoofdstuk 2 ~ De nieuwe DADA professor

~POV Elize~
De volgende dag is het tijd om afscheid te gaan nemen van Remus. 'We moeten zo gaan, Elies!' roept Remus vanuit de woonkamer, terwijl ik de trap af kom lopen. 'Weet ik, Rem!' roep ik terug. 'Vince! Nikki! Zijn jullie bijna klaar?' roep ik vragend naar boven. 'Ja, ma, we komen eraan,' krijg ik als antwoord terug. Ik loop verder de trap af en ga de woonkamer in en zie Remus nog wat spullen bij elkaar zoeken. 'Heb je alles?' vraag ik. 'Bijna, nog twee dingetjes en dan ben ik klaar,' beantwoordt hij mijn vraag. Ik knik en trek dan alvast mijn jas aan, wanneer ik de kinderen naar beneden hoor komen. 'Trekken jullie je schoenen en jassen alvast aan?' vraag ik. Ze knikken en beginnen dat te doen, terwijl ik Remus nog met de laatste dingen help.

Tien minuten later verschijnselen we met zijn vieren voor de muur tussen perron 9 en perron 10. Nikki en Remus lopen er eerst doorheen. Vince en ik volgen, waardoor we op perron 9 ¾ staan. Vince en Nikki kijken bewonderend naar de Hogwartsexpress en alle mensen die er zijn. 'Nou,' mompelt Remus. Vince en Nikki geven hem tegelijkertijd een knuffel en hij knuffelt ze stevig terug. 'We gaan je missen, pap,' zegt Nikki. 'Ik ga jullie ook heel erg missen, lieverds, maar jullie mogen altijd een brief sturen en van mij mag je ook wel eens langskomen,' glimlacht Remus. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht, als ik mijn man en twee kinderen in een knuffel zie. Ze laten elkaar los en dan kijkt Remus mij aan. Hij slaat zijn armen om me heen en ik doe hetzelfde bij hem. 'Pas je goed op jezelf?' vraag ik zachtjes. 'Natuurlijk, maar ik ga je wel onwijs missen,' antwoordt hij. 'Ik jou ook, maar laat Snape je niet treiteren,' zeg ik. 'Dat komt wel goed. Ik zal tussendoor wel eens naar huis komen en ik ben met kerstmis en Pasen sowieso thuis,' glimlacht hij. 'Dat is helemaal goed. Binnenkort zal je me met Stefan en waarschijnlijk ook wel met Niek zien, want we hebben Fred en George Weasley nog wat te goed,' grijns ik. Ook Remus lacht en drukt dan nog een liefdevolle kus op mijn lippen, waarna hij me loslaat. 'Met volle maan pas je wel op hè, pap?' vraagt Vince. 'Natuurlijk, jongen.' Remus drukt op de tweeling hun voorhoofden allebei een kus en drukt er ook nog ééntje op mijn wang, waarna hij met zijn koffer de trein inloopt. Remus zwaait nog even en na een tijdje vertrekt de Hogwartsexpress richting Hogwarts. 'Wat zullen wij eens gaan doen?' vraag ik aan Vince en Nikki. 'Wij hebben nog vandaag en morgen vakantie, dus misschien kunnen we een filmmarathon houden,' grijnst Nikki met de grijns die ik ook altijd op mijn gezicht heb. 'Perfect plan,' glimlach ik. 'Wat vind jij, Vi?' vraagt Nikki aan haar broer. 'Goed plan, Nik,' zegt hij. 'Laten we naar huis gaan,' zeg ik.

WARNING: vanaf hier komt het uit Harry Potter en de gevangene van Azkaban, alleen dan vanuit het POV van Remus!!!

~POV Remus~
Ik lig half te slapen in mijn coupé, als ik de deur hoor opengaan en toch besluit ik mijn ogen niet te openen. Het is even stil en waarschijnlijk vraagt degene bij de deur zich af wat een volwassen man in de Hogwartsexpress doet. 'Wie zou dat zijn?' sist een jongensstem die ik niet herken. 'Professor R.J. Lupin,' fluistert dit keer een meisjesstem. 'Wat voor vak zou hij geven?' vraagt dezelfde jongen weer. 'Dat lijkt me duidelijk,' fluistert hetzelfde meisje weer. 'Er was maar één vacature. Defence Against the Dark Arts.' 'Wat wilde je nou zeggen?' wordt er gevraagd. Een derde stem van een jongen verteld over iets en door alles wat ik hoor, maak ik op dat ik bij Harry en zijn twee beste vrienden in de coupé zit. Grote kans dat Elize me daarom met de Hogwartsexpress wilde laten gaan, omdat ze dit natuurlijk allang wist. 'Is Sirius Black ontsnapt om op zoek te gaan naar jou? O, Harry, wees alsjeblieft heel, heel voorzichtig. Stort je niet in de problemen..,' zegt volgens mij Hermione, als ze zo heet. 'Ik stort me niet in de problemen!' zegt Harry gepikeerd. 'Problemen storten zich meestal op mij.' Van binnen laat me dat lachen, omdat ik meteen aan James moet denken. 'Harry zou wel achterlijk zijn om op zoek te gaan naar één of andere halvegare die hem wilt vermoorden,' zegt, als het goed is, Ron beverig. Het doet me pijn om te horen, dat iedereen denkt dat Sirius een moordenaar. Maar ja, niemand weet beter, want ze kennen het echte verhaal niet. 'Niemand weet hoe hij uit Azkaban ontsnapt is,' gaat Ron verder. 'Dat is nog niemand gelukt. En hij was één van de zwaarbewaakte gevangenen.' Maar ze zullen hem toch wel weer oppakken,' zegt Hermione. 'Ik bedoel, de Muggles zijn ook naar hem op zoek...' De rest hoor ik allemaal niet, omdat ik echt in slaap val.

Ergens in de middag word ik weer wakker door de deur van de coupé die weer opengaat. Normaal slaap ik door dit soort dingen heen en ben ik onwijs lastig wakker te krijgen, maar vandaag word ik van veel dingen wakker. Misschien komt het, omdat ik op mijn hoeden ben door Elize en ik toch een weerwolf ben. Ze zou me niet op de Hogwartsexpress hebben gestuurd, als er niets zou gebeuren. Ik doe net alsof ik slaap en luister naar een nieuwe stem die begint te spreken. 'Wel, wel, kijk eens wie we daar hebben,' zegt de onbekende jongen. 'Pottermans en de Wezel.' Twee jongens grinniken en ik rol ongemerkt met mijn ogen. 'Ik las dat je vader van de zomer eindelijk een paar goudstukken te pakken heeft weten te krijgen, Weasley. Is die schok je moeder niet fataal geworden?' zegt denk ik, Draco Malfoy, de zoon van Lucius Malfoy waar Elize, Niek en Stefan me over verteld hebben. Ik snuif even en meteen is hij ook stil. 'Wie is dat?' vraagt Draco. 'Nieuwe leraar,' antwoord Harry. 'Wat zei je, Malfoy?' gaat Harry verder. Ik luister even naar het getier van Ron over Draco. 'We moeten er bijna zijn,' zegt Ron die langs mij naar buiten kijkt, neem ik aan. En terwijl hij dat zegt, vermindert de trein vaart. 'We kunnen er nog niet zijn,' zegt Hermione. 'Waarom stoppen we dan?' Het is even stil, totdat de deur van de coupé weer een paar keer opengaat en blijkbaar een éné Ginny en Marcel Longbottom, de zoon van Frank en Alice, bij ons in de coupé zitten. Ze praten zo erg door elkaar, dat ik besluit in te grijpen. 'Stil!' zeg ik, waarna het ook meteen stil is. Ik zorg dat ik een handvol vlammen vastheb en daarmee verlicht ik mijn gezicht en de coupé. 'Blijf waar je bent,' zeg ik en dan sta ik na een aantal uur eindelijk op. Ik loop met de vlammen voor me richting de deur van de coupé, maar die gaat al open voor ik er ben. Een Dementor staat in de deuropening en waarschijnlijk zijn ze op zoek naar Sirius, maar die is hier natuurlijk niet. Het wordt steeds kouder en voor ik het weet, ligt Harry bewusteloos op de grond. 'Expecto Patronum!' zeg ik en mijn wolf jaagt de Dementor weg. 'Harry! Harry! Is alles goed met je?' Iemand slaat hem in zijn gezicht, maar ik weet alleen niet wie. 'W-wat? Snel draai ik me om en ga ik boven hem staan. Ik ben onwijs blij dat ik naar Elize heb geluisterd. Ron en Hermione helpen hem terug op de bank. Ze vragen aan Harry of het gaat en Harry vertelt, dat hij iemand hoorde gillen. Waarschijnlijk Lily, denk ik bij mezelf. Iedereen lijkt te schrikken, wanneer ik een stuk chocolade afbreek die ik altijd bij me heb. Ik geef Harry een extra groot stuk en kijk hem aan. 'Eet op. Dat helpt,' zeg ik met een vriendelijke glimlach. 'Wat was dat voor iets?' vraagt Harry aan me. 'Een Dementor,' zeg ik, terwijl ik iedereen een stuk chocolade geef en er zelf ook ééntje in mijn mond stop. 'Een Dementor uit Azkaban,' ga ik verder. Ik doe de chocolade weer in de verpakking en stop hem dan in de binnenzak van mijn colbertje. 'Eet nou maar op. Dat help! Ik moet de machinist spreken, neem me niet kwalijk,' zeg ik en ik loop de de coupé uit.

Even later zitten we in de grote zaal en de ceremonie is net afgelopen. Ik zit naast Severus Snape en ik hoop dat het goed gaat. Albus schraapt zijn keel en begint met zijn speech. 'Zoals jullie ongetwijfeld weten, verblijven enkele Dementors van Azkaban op ons schoolterrein, in opdracht van het Ministry of Magic. Ze zijn bij alle ingangen van het terrein gestationeerd en ik wil benadrukken dat, zolang ze hier zijn, niemand de school zonder toestemming mag verlaten.' Zo vertelt hij nog even over Dementors en iedereen luistert aandachtig. 'Om op een vrolijker onderwerp over te stappen, zou ik graag twee nieuwe leraren in ons midden willen verwelkomen. Om te beginnen professor Lupin, die bereid was om de vacante post van leraar Defence Against the Dark Arts op zich te nemen,' gaat Dumbledore verder. Ik ga heel even staan en steek mijn hand op naar de leerlingen, waarna ik weer ga zitten. Mijn aandacht wordt afgeleid door de blik van Snape die naast me zit en het laat me eigenlijk wel lachen. De walgende blik heb ik sinds mijn achttiende niet meer gezien. 'Jaloers, Snape?' vraag ik. 'Op jou?! Nooit van mijn leven,' antwoordt hij bespottelijk. 'Niet op mij, maar op mijn baan,' kaats ik terug. Een woedende blik is het antwoord dat ik krijg en daar kan ik wel mee leven. Opeens wordt er geklapt en ik heb geen idee waarvoor we klappen, maar ik klap gezellig mee. Uiteindelijk kom ik erachter, dat Hagrid de nieuwe leraar Care of Magical Creatures is. Tijdens het feestmaal zegt Severus geen woord tegen me, maar ik had ook niet anders verwacht. Ik ben toch benieuwd wat dit schooljaar gaat brengen.

Hiii, hier is een nieuw hoofdstuk. Ik ben gisteren begonnen met het leren voor mijn toetsweek en ik merk dat het naast het huiswerk dat ik al heb, best druk wordt zo. Ik probeer elke week minimaal twee hoofdstukken te schrijven en ik weet zeker dat dat ook gaat lukken, maar ik moet alleen even de goede momenten uitzieken. Als er nog specifieke dingen zijn die jullie sowieso in dit boek willen hebben, laat dat dan achter in de reacties en dan zal ik kijken wat ik ermee kan doen. Verder heb ik heel weinig te zeggen, dus tot zaterdag!!!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top