~POV Luca~
'Kom op, Nik, doe het nou,' grijns ik fluisterend tegen het zeventienjarige meisje naast me. Ze zucht diep en kijkt me boos aan. 'Het slaat nergens op, Luc!' sist ze terug. 'Dan moet je straks een straf uitvoeren,' fluistert Bo en ze geeft mij en Vince een lachende blik als Nikki ons alle drie een middelvinger geeft. Echter doet ze toch wat wij van haar hebben gevraagd en begint ze met een spreuk haar moeders gezicht te verven. Iedereen is in stilte aan het werk en Elize zit iets te lezen, dus niemand merkt dat er wat gebeurd. Het is moeilijk om onze lach in te houden, als Elize's gezicht langzaam in een Minion verandert. Zodra het gezicht klaar is, verandert Nikki haar moeders haarkleur in een hele felle gele kleur en daarbij heeft ze geluk dat Elize's haar in een hoge paardenstaart zit. 'Goed zo?' fluistert Nikki vragend en wij knikken alle drie goedkeurend. 'Goed gedaan, zussie,' grijnst Vince fluisterend terug. Nikki rolt met haar ogen, legt haar toverstok terug op haar tafel en gaat weer verder met het werk dat we moesten doen. Wij volgen niet veel later.

De rust die er in de klas was, is er niet voor heel lang meer als steeds meer Slytherins en Gryffindors beginnen op te merken dat het gezicht en het haar van hun professor er niet helemaal meer normaal uitziet. Elize, daarentegen, heeft helemaal niks door en leest gewoon rustig verder. Het duurt niet heel lang, totdat iedereen ons aankijkt en we knipogen terug, hiermee aangevend dat ze niks moeten zeggen. Gelukkig besluit iedereen om geen spelbreker te zijn en gaat gewoon weer verder met de taak die we moeten uitvoeren tot het einde van het lesuur. Wanneer dat bereikt is, begint iedereen zijn tassen in te pakken en staat Elize op van achter haar bureau. Ze gaat ervoor staan en leunt ertegen aan en kijkt glimlachend te klas rond. 'Fijne dag nog, jongens,' zegt ze. 'U ook, professor,' zeggen we allemaal terug en veel mensen moeten aardig wat moeite doen om hun lach in te houden. Met zijn vieren lopen we het lokaal uit en krijgen dan eindelijk de slappe lach als we ver genoeg van het lokaal vandaan zijn.

'Ik voel me ergens echt schuldig, maar dit is zo grappig,' hikt Nikki en ze leunt lachend tegen de muur. Bo houdt het niet meer en bonkt een paar keer met haar hoofd tegen de muur, terwijl ze helemaal stuk gaat. 'Dit was prachtig, Nik, echt waar,' zeg ik lachend en ik sla een arm om haar heen. 'Echt, ik ga deze herinnering aan pa laten zien. Hij gaat zich helemaal dood lachen!' lacht Vince en hij veegt de tranen van zijn wangen. 'Please, laat je hem ook aan de rest van 'The Marauders' zien? Ze moeten haar dit nooit meer laten vergeten,' zegt Bo snikkend van het lachen. Ze is ondertussen al op de grond gezakt, omdat ze niet meer op haar benen kon staan. 'Tuurlijk, Bootje,' lacht Vince en hij steekt zijn hand uit om haar weer overeind te helpen. Eenmaal als ze weer staat, leunt Bo tegen me aan om niet weer om te vallen en lachend sla ik een arm om haar heen. 'Ik zou je maar gereed maken voor Herbology, lieverd, want het is nu jouw beurt,' zeg ik en Bo's gelach verdwijnt als sneeuw voor de zon. Wij beginnen echter alleen maar harder te lachen. 'Oh nee, sh*t, sh*t en nog eens sh*t. Ik ga mezelf zo voor lul zetten!' zegt Bo en ze kreunt hard. 'Je hoeft alleen maar steeds je hand op te steken als Sprout vraagt of er nog vragen zijn en dan te zeggen dat je het niet snapt. Zo erg is dat niet,' lacht Nikki. 'Je kan ook straks een straf uitvoeren,' grijnst Vince en nu is Bo degene die haar middelvinger opsteekt. 'Dat zie ik als een nee,' lach ik en ook Vince en Nikki beginnen weer te lachen. 

Herbology is echt hilarisch. We hebben alle plantensoorten al behandeld voor de N.E.W.T. dus we zijn alleen nog maar aan het herhalen. Vandaag is een plantensoort aan de beurt die we al op onze O.W.L. hebben gekregen: de Mandrake. Dat is dat irritante plantje dat begint te gillen als je het uit de ene pot trekt om het in een andere pot te douwen. Stront irritante plant en je kan ook nog eens flauwvallen van zijn schreeuw als je je oorwarmers niet goed op hebt. Sprout wilt de uitleg kort houden, omdat ze weet dat wij het toch nog weten hoe en wat met een Mandrake, maar Bo besluit roet in het eten te gooien en begint, als ze de kans krijgt, vragen te stellen die zelfs peuters niet zouden stellen. Het is zoals ik al zei dus echt hilarisch, vooral omdat Sprout de vragen ook nog echt serieus begint te beantwoorden. Iedere anderen ziel in de kas heeft allang door dat Bo bezig is met een opdracht en beginnen te lachen. Ja, jongens, zelfs de Hufflepuffs doen mee. Sprout ziet dit echter als uitlachen en wordt akelig boos, waardoor Bo's wangen rood kleuren van schaamte en niemand meer durft te lachen. Doordat Bo zoveel vragen stelt, komen we er niet aan toe om ook echt fysiek met de Mandrake aan de slag te gaan

Daarna hebben we een korte pauze en dan een blokuur Care of Magical. Tijdens dat vak hebben we besloten om even niks te doen, vooral omdat we nog wat in petto hebben voor de lunchpauze, Charms en Transfiguration. De twee lesuren gaan behoorlijk snel voorbij en als de laatste tien minuten zijn ingegaan, vertrekt Vince, met toestemming van Hagrid, naar binnen om zich klaar te maken voor zijn opdracht tijdens de lunch. 'Hij gaat zichzelf zo voor lul zetten,' lacht Nikki als ook wij naar binnen lopen om te gaan eten. 'Oh ja, echt wel,' lach ook ik en dan komen we aan bij Jesse en Vince. Jesse heeft volgens mij al even de slappe lach en ook wij kunnen niet stoppen met lachen. 'En, hoe zie ik eruit?' Vince draait grijnzend een rondje en het rokje van Nikki zwiert in het rond. 'Zeer aantrekkelijk. Ik wil je nog net niet zoenen,' lach ik en Vince en ik geven elkaar een high five. Jesse lijkt weer een beetje op adem te zijn gekomen en heeft zijn arm om Nikki heengeslagen. 'Dennis zit al klaar aan de lerarentafel, dus we kunnen naar binnen,' grijnst Jesse en we lopen de Great Hall in. Veel leerlingen staren Vince met grote ogen aan en Elize houdt haar lippen stijf op elkaar om niet in lachen uit te barsten. Haar gezicht lijkt niet meer op een Minion en haar haar is niet meer geel.

We nemen plaats aan de tafel van Gryffindor. Alle vijf staren we even naar de lerarentafel waar professor Brown, aka Dennis, tussen Elize en Snape zit. Omdat we wisten dat we dit wilden doen, hadden we al Polyjuice Potion gemaakt. De echte professor Brown wilde ons gelukkig helpen en offerde zichzelf op, zodat Dennis hem nu kan zijn. Dennis' opdracht is om Snape nogal voor schut te zetten, terwijl Vince zijn opdracht uitvoert. Dennis knipoogt even naar ons en wij grijnzen terug. Wanneer het eten verschijnt, wat dus betekent dat de meeste leerlingen er zijn, stapt Vince op onze afdelingstafel en de muziek van Man! I Feel Like A Woman! begint te spelen. Vince begint te zingen en probeert vrouwelijk te dansen, iets wat hij totaal niet kan, en heel de Great Hall heeft het niet meer. Helemaal als Vince begint te twerken. Professor McGonagall en Elize gaan dood van het lachen en ook wij gaan helemaal stuk. Dit geeft Dennis de mogelijkheid om Snape's uiterlijk helemaal te veranderen. De vleermuis krijg kort krullerig haar dat oranje is, groene wenkbrauwen, een heel wit gezicht, een rode neus, puntige oren en op de laatste noot van Vince nummer laat hij de tanden van de Potions professor groeien.

Dat is ook het moment dat Snape doorheeft dat er wat aan de hand is, maar niemand anders dan wij lijken dat op te merken, omdat Vince een staande ovatie krijgt. Hij maakt een buiging en doet net alsof hij iedereen bedankt. Als Vince weer rechtop staat, valt zijn blik op Snape en hij schatert het uit van het lachen. Steeds meer mensen kijken Snape's kant op en het geroezemoes begint. 'Oh my, professor, u lijkt net een clown met reusachtige tanden!' roept Vince lachend door de zaal. Dennis kan haast niet stoppen met lachen en laat zijn hoofd op Elize's schouder vallen, iets wat professor Brown vaker doet als hij hard moet lachen om iets. Elize vindt het uiterlijk van Snape ook erg vermakelijk en klopt professor Brown, ofwel Dennis, grijnzend op zijn schouders. Snape probeert woedend de dader te vinden, maar het lukt hem niet en hij beent geïrriteerd de Great Hall uit. Vince komt weer aan tafel zitten en langzaamaan begint iedereen te eten. 'Vince, echt, amazing!' Jesse klapt de jonge Lupin met veel respect op zijn schouders. 'Tja, het was echt wel leuk om te doen,' grijnst Vince terug. Onze aandacht wordt daarna getrokken door Dennis die maar niet kan stoppen met lachen en dan opeens opstaat, omdat hij bijna weer terug gaat veranderen naar zichzelf. Hij zegt snel wat tegen Elize en McGonagall en loopt dan door het middenpad richting de uitgang van de Great Hall. Bij ons blijft hij even staan, fluistert wat in het oor van Vince en loopt dan grijnzend weg, een blozende Vince achterlatend. 'Gelukkig dat ik weet dat dat Dennis is, maar anders had ik dit heel raar gevonden,' zeggen Bo en Nikki tegelijk. Weer schieten we in de lach.

Toevallig is het volgende uur Transfiguration en nu is het de beurt aan Jesse. Dennis is er gewoon weer bij en de echte professor Brown staat voor de klas. 'Ik haat jullie, guys,' mompelt Jesse en hij geeft ons een vernietigende blik als hij zijn toverstok tevoorschijn tovert en een scheet geluid creëert. De hele klas, inclusief Brown, kijkt zijn kant op en Jesse blijft heel geïnteresseerd naar voren staren. Na een paar seconde is de aandacht weer op onze Transfiguration professor gevestigd en gaat de les verder. 'Nog een keer,' grijnst Dennis fluisterend en Jesse geeft hem nog een vernietigende blik, voordat hij het opnieuw doet. Weer schieten alle hoofden Jesse's kant op en professor Brown probeert oogcontact met hem te maken, maar Jesse staart ongeïnteresseerd via het raam naar buiten. Brown laat het erbij en gaat weer verder met de les. 'Kom op, Patterson, nog ééntje,' fluister ik lachend. 'Het is maar goed dat jij nog een opdracht moet uitvoeren, want anders had ik ervoor gezorgd dat het leek alsof jij die scheet liet!' sist Jesse terug en we schieten alle vijf stilletjes in de lach. Jesse haalt een keer diep adem en creëert het geluid nog een keer. Dit keer beginnen leerlingen zachtjes met elkaar te smoezen en wijzen ze lachend richting Jesse.

Professor Brown geeft ze een strenge blik en kijkt dan Jesse bezorgd aan. De desbetreffende persoon kijkt dit keer wel terug en de man voorin het lokaal krabt voorzichtig in zijn nek. 'Gaat het wel goed, jongen?' vraagt hij. Bo geeft aan dat Jesse het spelletje moet meespelen en Jesse haalt zijn schouders dus op. 'Niet echt, professor,' geeft hij toe. 'Ga maar even langs bij madam Pomfrey. Zij zal wel iets voor je hebben,' zegt Brown en Jesse knikt en staat op om zijn spullen in te pakken. 'Nikki, jij wilt best met hem meelopen, toch?' Professor Brown kijkt Nikki vragend aan. 'Tuurlijk, professor!' Ze helpt haar vriend met zijn spullen en als Jesse met zijn rug naar onze professor staat, geeft hij ons een boze blik. Bo, Dennis, Vince en ik glimlachen vriendelijk terug, te vriendelijk. We krijgen een middelvinger en dan verlaten Jesse en Nikki het lokaal. 'Arme jongen,' mompelt Brown, voordat hij weer verder gaat met zijn uitleg. 'Ja, hele arme jongen,' mompelt Vince grijnzend. 'Ja, hij is heel zielig. Ik lach me dood,' lacht Bo fluisterend.

Transfiguration gaat verder snel voorbij en daarna hebben we met dezelfde groep Gryffindors en Ravenclaws een blokuur Charms. Jesse en Nikki staan al voor het lokaal op ons te wachten en sommige leerlingen vragen aan Jesse of het weer met hem gaat. Hij antwoordt beleefd terug, maar geeft ons tussendoor wel vernietigende blikken. Als de deur van het lokaal opengaat, weet ik dat het nu mijn beurt is. De anderen kijken me al grijnzend aan en ik probeer me mentaal voor te bereiden. We zitten op een rijtje en ik zit tussen Bo en Nikki in. Wanneer de les begint en Binns wat begint uit te leggen, luister ik niet en begin ik mijn schoenen en sokken voorzichtig uit te trekken. Niet veel later ben ik ook bezig met mijn riem en trek ik mijn broek over mijn heupen naar beneden. Ik moet even stoppen als Binns me een vraag stelt en geef netjes antwoord, waarna ik mijn benen optrek, zodat ik mijn broek over mijn enkels kan trekken. Daarna stop ik even en adem ik diep in en uit. Mijn onderlichaam ontdoen van kleding is makkelijk, maar nu komt het moeilijkste gedeelte. Ik voel de hele tijd vijf blikken op me gefixeerd en kijk gewoon recht vooruit als ik me begin te ontdoen van mijn gewaad. Die ligt al snel naast me op de bank en dan zit ik alleen nog in mijn trui, mijn blouse en mijn boxer.

Mijn trui volgt niet veel later en als ik begin met het losknopen van mijn blouse, knipoog ik even verleidelijk naar Bo. Bo glimlacht terug en legt haar hand op mijn bovenbeen. 'Zorg ervoor dat jullie hier geen seks hebben, hè? Er kijken mensen,' grijnst Dennis en Bo en ik geven hem een vernietigende blik. Binns heeft gelukkig nog niks door en al snel ligt ook mijn blouse naast me op de bank. Een meisje uit Ravenclaw, die tegenover me zit, kijkt me met grote ogen aan en ik grijns even naar haar, iets wat Bo niet heel leuk. 'Love you,' fluister ik naar Bo, terwijl ze boze blikken naar het meisje werpt. 'Love you too,' mompelt ze en ze legt haar hoofd op mijn schouder. Ik heb het eerste deel van mijn opdracht succesvol voltooid en nu is het wachten tot Binns vraagt of er nog vragen zijn. Dat duurt even, maar als het zover is, steek ik mijn hand op en Binns geeft me de beurt. 'Zou ik naar de wc mogen, professor?' vraag ik. De kleine man knikt en ik sta op en baan me een weg langs een lachende Nikki, Jesse, Dennis en Vince. Mijn klasgenoten en ook professor Binns kijken me met een open mond aan en ik wet niet of het komt doordat ik bijna naakt ben, dat ik een six-pack heb of door de littekens van de zweepslagen op mijn rug. Het kan ook een combinatie van die drie zijn.

'Uh, meneer Smith...?' Binns laat een korte stilte vallen en daardoor draai ik me om om hem aan te kunnen kijken. 'Is er iets, professor?' vraag ik, alsof het normaal is dat ik hier bijna naakt sta. Bo, Nikki, Jesse, Vince en Dennis beginnen alleen maar harder te lachen. De Charms professor schudt een paar keer zijn hoofd om te beseffen wat hier staat te gebeuren en zegt dan: 'nee, er is niks, ga maar.' Ik knik, knipoog nog even naar mijn beste vrienden en vriendin en loop dan het lokaal uit. Op de gangen is het rustig, maar de mensen die er lopen, staren me met een rare blik na. Ik ga gewoon rustig naar de wc en op de weg terug naar het lokaal kom ik mijn vader en Elize tegen. 'Oh God...wat ben jij aan het doen?' Mijn vader staart me geschrokken aan en ik begin te lachen. 'Tja, dat krijg je als je je beste vrienden een opdracht voor je laat verzinnen voor tijdens de les,' zeg ik. 'Oh, daarom stond Vince in een rokje te dansen en te zingen op de afdelingstafel en was ik een Minion,' zegt Elize, eindelijk doorhebbend wat er vandaag stond te gebeuren. Ik knik. Voor ik het weet, voel ik mijn vaders armen om me heen en ook ik sla mijn armen om hem heen. Zijn handen gaan voorzichtig over de littekens op mijn rug en ik weet dat hij zich weer eens schuldig voelt dat ik die dingen op mijn rug heb.

'Stop met je schuldig voelen, pa, het is drie jaar geleden en het was totaal niet jouw schuld,' fluister ik in zijn oor. 'Ik zal me altijd schuldig voelen als jou of je zus iets overkomt. Je bent mijn zoon, Luc,' fluistert mijn vader terug. We houden elkaar alleen maar steviger vast en ik voel gewoon dat Elize wat verder is gaan staan om ons wat privacy te geven. 'Schaam jij je voor de jouwe?' fluister ik en ik voel mijn vader zijn hoofd schudden. 'Jij?' vraagt papa terug. 'Nee, ik weet dat ze daar zitten omdat we streden voor een betere wereld en we ons verzetten tegen gestoorde mensen,' zeg ik. Mijn vader knikt instemmend en drukt dan een kus op mijn voorhoofd. 'Kom op, je moet weer naar je les,' zegt mijn vader en we laten elkaar weer los. 'Oh ja, en trek je kleren weer aan, voordat mensen gaan denken dat je een stripper bent geworden,' voegt hij er een paar seconden later aan toe. 'Yes, sir,' grijns ik en ik salueer even.

Zoals al vermeld, is dit het hoofdstuk van gisteren. Hij is echt lang geworden en ik ben er wel blij mee😂😂. Vanaf nu komen de hoofdstukken gewoon weer op de afgesproken dagen, want ik heb alle hoofdstukken verder al vooruit geschreven. Succes voor de mensen die aankomende week alweer naar school moeten!! Dinsdag een nieuw hoofdstuk, dus tot dan!!

Xx deslimmenerd❤️❤️