~POV Vince~
Zuchtend zit ik te wachten, totdat McGonagall terugkomt met pa, ma en waarschijnlijk ook Snape. 'Wat heb je gedaan?' Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk het portret van Albus Dumbledore aan. 'Iets waarmee ik mezelf behoorlijk in de problemen heb gewerkt, professor,' antwoord ik, geen zin om meer te zeggen. Hij zal het zo toch wel horen. Dumbledore lijkt te snappen dat ik geen zin heb om te praten en in stilte wachten we af. De deur wordt na even opengesmeten door professor McGonagall en achter haar lopen pap, mam en Snape. 'Gezellig, nu gaat het feest beginnen,' mompel ik zo zacht dat niemand het hoort. McGonagall is bozer dan dat ik haar ooit heb gezien en ook pap en mam zien er boos uit. Snape kijkt me gewoon aan, zoals hij me altijd aankijkt: vol met afschuw en woede. Niemand zegt iets, terwijl McGonagall achter haar bureau gaat zitten en pap, mam en Snape achter me blijven staan. De Headmistress begint een boze preek tegen me te houden, maar alles gaat langs me heen. Ik heb weinig zin om te moeten aanhoren hoe fout ik zit en hoe respectloos en brutaal ik wel niet ben geweest om een professor zo te beledigen en zelfs aan te vallen. Zelf weet ik ook wel dat het niet oké is wat ik heb gedaan, maar ik meende elk woord die ik tegen Snape heb gezegd. Ik had hem misschien niet moeten verlammen.

'En, heb je zelf nog wat te zeggen?' vraagt professor McGonagall als ze klaar is met haar preek. 'Nee hoor, professor, ik wil gewoon weten wat mijn straf is,' zeg ik. 'Je bent geschorst voor twee dagen en als je in het weekend weer terug komt op school ga je elke dag, tot de kerstvakantie, professor Snape een uurtje na school helpen om het goed te maken en te laten zien dat je spijt hebt van wat je daarstraks allemaal over hem hebt gezegd en dat je hem hebt aangevallen. Verder krijgt Gryffindor ook 75 punten aftrek,' zegt McGonagall. 'Great, ik kijk er nu al naar uit,' zeg ik sarcastisch. 'Vince, doe normaal!' Papa's stem klinkt boos en ik voel zijn ogen in mijn rug branden. 'Je mag gaan en je spullen pakken en dan zie ik je zaterdag weer,' zegt professor McGonagall. Ze klinkt veel rustiger dan daarnet, maar haar ogen staan nog steeds boos. 'Maak van zaterdag maar maandag,' zegt mama. 'Wat?! Dan mis ik de wedstrijd tegen Slytherin,' zeg ik en ik kijk mijn moeder met grote ogen aan. 'Daar had je maar eerder over moeten nadenken, voordat je dit deed,' zegt ma en haar blik zegt me dat ik haar niet nog bozer moet maken dan ze al is. 'Nou, tot maandag dan maar,' zeg ik. Ik sta op, draai me om, loop het kantoor uit en de stenen wenteltrap af. Hierbij kruist mijn blik met die van Snape en de glimlach op zijn gezicht en de fonkeling in zijn ogen is niet te missen. Ik word er gewoon misselijk van, zo walgelijk vind ik deze man.

Pa en ma zeggen niks tegen me, terwijl we met zijn drieën naar de Common room van Gryffindor lopen, maar ik weet gewoon dat ze teleurgesteld in me zijn. Zonder wat te zeggen, tegen pa en ma, zeg ik het wachtwoord tegen The Fat Lady en loop ik de Common room binnen. Daar zitten Bo, Luca, Nikki, Jesse en Dennis al op me te wachten en ik vertel ze snel wat er net in het kantoor van McGonagall is gebeurd. Daarna pak ik wat spullen uit mijn slaapzaal en zeg ik ze alle vijf gedag. 'Succes, Vi,' zegt Luca nog en hij slaat even medelevend op mijn schouder. 'Thanks, dat kan ik wel gebruiken,' zeg ik. 'Nik, jullie moeten van Slytherin winnen,' zeg ik daarna tegen mijn tweelingzus. 'Komt goed en als je terug bent krijg je de twee chocoladerepen van me,' zegt Nikki en ze kijkt me met een warme glimlach aan. 'Doei, jongens,' zeg ik en ik druk nog snel een kus op Dennis' lippen. 'Doei, Vi,' zegt Jesse en dan verlaat ik de Common room weer. Met pap en mam verschijnsel ik naar huis. Pa houdt zijn hand op en ik kijk hem raar aan. 'Je toverstok,' verduidelijkt hij en met een zucht pak ik mijn toverstok uit mijn kontzak en leg ik hem in zijn hand. 'Je hebt huisarrest de komende vier dagen en je mag je telefoon, iPad en AirPods ook inleveren,' zegt ma. 'Best, ik ga ze wel even pakken,' zeg ik en ik loop de trap op naar mijn kamer. In mijn kamer dump ik de spullen die ik van Hogwarts heb meegenomen, pak ik de drie dingen die ik moet inleveren en dan loop ik weer naar beneden. Ik leg de spullen op tafel en kijk mijn ouders dan afwachtend aan. Ik heb heel weinig zin om nu nog met ze te moeten praten en gelukkig lijken ze daar zelf ook niet veel zin in te hebben. 'Ga nu maar naar bed, dan praten we morgen wel,' zegt papa en meteen  nadat hij dat gezegd heeft, loop ik de woonkamer weer uit en de trap op naar mijn kamer.

Een paar uur later, om half acht, zitten we met zijn drieën aan het ontbijt. Blijkbaar mag uitslapen niet als je geschorst bent en huisarrest hebt. Niet dat ik die paar uur geweldig geslapen heb of zo. 'Besef je wel wat je gedaan hebt, Vi?' Papa kijkt op van The Daily Prophet en zijn blik vindt de mijne. 'Ja hoor, dat besef ik me maar al te goed. Alles wat ik tegen hem heb gezegd, was namelijk gewoon waar,' zeg ik. 'Waarom is met jou praten soms zo kansloos?' zegt mama en ze neemt dan een slok van haar thee. 'Omdat ik gewoon gelijk heb,' antwoord ik terug. 'Het kan best zijn dat wat je hebt gezegd waar is, maar je moet begrijpen dat je niet altijd maar kan zeggen wat je denkt, Vince, en dat je al helemaal niet een professor kan aanvallen!' zegt papa en hij kijkt me strak aan. 'Dat begrijp ik best! Maar is het normaal dat Snape maar kan zeggen wat hij wilt en maar levens kan blijven ruïneren zonder dat iemand er wat aan doet? Is dat normaal?!' roep ik en boos sta ik op van tafel. 'Nee, tuurlijk is dat niet normaal, maar het leven is niet eerlijk. Dit is nou eenmaal wat het is en dat weet jij ook, Vi,' zegt mama rustig. 'Heb je spijt van wat je hebt gezegd en dat je hem hebt aangevallen?' 'Nee, niet van wat ik heb gezegd, maar wel een beetje van de manier waarop ik het heb gedaan. De andere professor hadden het namelijk niet moeten horen, alleen kwam gewoon alle woede van de afgelopen jaren eruit dat ik mezelf niet kon tegenhouden. En dat ik hem heb aangevallen, dat was gewoonweg dom en niet over nagedacht,' zeg ik zachtjes. 'Klopt! Je mag dankbaar en blij zijn dat Minerva je niet van school heeft getrapt, want dat had ze zo kunnen doen!' zegt pa. Om de één of andere reden hoor ik de teleurstelling nu pas in zijn stem en ik laat mijn hoofd verdrietig hangen. Ik wist wel dat ze teleurgesteld zouden zijn, maar om het te horen is verschrikkelijk. Boze ouders is k*t, maar teleurgestelde ouders is het ergste dat er is.

'Kom eens hier.' Mama opent haar armen en ze trekt me in een warme knuffel. 'Laat Snape je laatste maanden op Hogwarts nou niet verpesten. Over iets meer dan een half jaar ben je voor de rest van je leven van hem af en heeft hij niet meer de macht om je voor dingen te straffen,' zegt mama als we elkaar weer loslaten. 'I know. Ik ga het proberen,' mompel ik en dan trekt pap me ook in een knuffel. 'Proberen is in ieder geval al iets,' zegt hij en aan zijn stem te horen, heeft hij een lach op zijn gezicht. 'Niet lachen, dat is niet aardig,' zeg ik, maar ook ik kan een lach niet onderdrukken. 'We kunnen afspreken dat je zondag al naar Hogwarts mag, maar dan moet je wel sorry zeggen tegen Snape,' zegt mama. 'You gotta be kidding me,' zeg ik en ik kijk haar met grote ogen aan. 'Oh, en ook nog in de Great Hall, zodat iedereen kan zien dat je moeder en ik je goed hebben opgevoed,' voegt papa eraan toe. 'Ik zit al twee maanden aan Snape vast, omdat ik zijn slaafje word, en nu moet ik ook nog in het openbaar sorry tegen hem zeggen om een dag eerder naar Hogwarts te mogen, terwijl ik dan ook nog de wedstrijd tegen Slytherin mis. Dat gaat me echt veel te ver,' zeg ik en ik plof weer op mijn stoel. 'Je trots opzij zetten, is ook lastig, hè, Vi?' Mama heeft een glimlach op haar gezicht staan. 'Dit is geen trots hoor, ma, believe me,' zeg ik terug. 'Waarom moet ik sorry zeggen? Ik meen het niet eens, misschien wel van het aanvallen, maar toch...' 'Omdat je goed bent opgevoed en het gewoon netjes is om sorry te zeggen,' antwoordt pa. 'Oké, goed, maar op één voorwaarde,' zeg ik. 'En dat is?' vraagt ma. 'Dat ik de dagen dat ik nog thuis ben gewoon mag uitslapen,' zeg ik grijnzend. Mijn ouders kijken elkaar aan en dan knikken ze. 'Het mag, maar onze voorwaarde is dan dat je goed je huiswerk maakt, dat je moeder voor je meeneemt, en je leert voor de toetsen die je hebt,' zegt papa. 'Oké, deal,' zeg ik en we schudden elkaar even lachend de hand.

De dagen thuis vallen heel erg mee. Zonder, telefoon, iPad en AirPods is het prima uit te houden, helemaal omdat ik nu genoeg tijd heb om mijn boek te lezen, muziek te maken en te sporten. Zondagochtend mag ik van ma en pa, zoals afgesproken, weer terug naar Hogwarts. Ik heb pa gedag gezegd en ben met ma net verschijnselt naar de Common room van Gryffindor. Mijn gitaar en andere spullen die ik had meegenomen, dump ik in mijn slaapzaal en dan gaan we samen op weg naar de Great Hall. 'Je weet wat je moet doen, toch?' vraagt mama nog voor de zekerheid. 'Ja, ma, ik weet het nu wel,' zeg ik zuchtend terug. De deuren van de Great Hall zijn gewoon open en van een afstandje kan je het geluid dat er vandaan komt al horen. Als ma en ik de Great Hall inlopen, wordt het meteen stil en ik word er bijna bang van. Voor ik het weet, voel ik een paar armen om me heen en lachend til ik mijn zus op en draai haar in het rond. 'Vi, ik dacht dat je morgen pas weer zou komen!' zegt ze vrolijk als ik haar weer neerzet. 'Ik ook, maar ik mocht van ma en pa op één voorwaarde eerder komen,' zeg ik en ik druk glimlachend een kus op haar wang. 'Daar is ie weer hoor!' Bo, Luca, Jesse en Dennis komen lachend aanlopen en Bo, degene die het zei, slaat haar armen om me heen. 'Hey, Bootje,' zeg ik en ik druk ook een kus op haar wang. 'Jammer dat je gisteravond het feest hebt gemist, man, het was echt geweldig,' zegt Luca en hij geeft me een stevige handdruk. 'Wrijf het er maar lekker in. Ik vind het echt k*t dat ik de wedstrijd gemist heb,' zeg ik terug. 'Begrijpelijk, Slytherin werd helemaal kapotgemaakt: 400-210!' zegt Jesse en ook hij geeft me een stevige handdruk. 'Ja, en mijn twin heeft ook nog eens twaalf keer gescoord,' zeg ik en ik knipoog naar Nikki die begint te blozen. 'Vi,' mompelt Dennis en hij trekt me tegen zich aan. 'Ik heb je gemist,' mompel ik en ik druk een kus op zijn lippen en dan een kleine in zijn nek. 'Ik jou ook,' zegt hij terug en hij wrijft zachtjes over mijn rug, terwijl ik met mijn hoofd op zijn schouder rust.

'Kom je, Vi?' zegt mam en Dennis en ik laten elkaar los. 'Wat ga je doen?' vraagt Luca. 'Iets wat ik liever niet wil doen,' mompel ik en ik loop met ma mee naar de lerarentafel. 'Het is goed je weer te zien, Vince,' zegt professor Brown. 'U ook, professor,' zeg ik terug. McGonagall glimlacht even naar me en dan richt ik me op Snape. Het geroezemoes dat weer was begonnen, stopt en je zou een speld kunnen horen vallen. Waarschijnlijk wil niemand missen dat Vince James Lupin sorry gaat zeggen tegen Severus Snape. 'Ik denk dat ik maar eens sorry moet zeggen voor wat ik heb gedaan, dus bij deze: sorry,' zeg ik met heel veel tegenzin en totaal niet gemeend. 'Bedankt,' zegt Snape stijfjes terug. 'Vanavond meldt u zich na het avondeten in mijn kantoor, Lupin,' gaat hij daarna verder. 'Ik zal er zijn,' zeg ik en ik weet mijn irritatie in te houden en loop dan weer terug naar de tafel van Gryffindor en ga bij Bo, Luca, Nikki, Jesse en Dennis zitten. 'Dat ik dit nog eens in mijn leven zou meemaken: Vince die sorry zegt tegen Snape!' zegt Bo en ze begint te lachen als ze mijn blik ziet. 'Het was de voorwaarde van pa en ma, anders mocht ik niet eerder terug,' zeg ik en ik prop een broodje naar binnen. 'Je klonk trouwens heel overtuigend, Vi,' zegt Jesse en hij geeft me een klap op mijn schouder. 'I know, I know,' zeg ik. Ik pak Dennis' hand vast en glimlach naar hem. Hij glimlacht terug en drukt een kus op mijn wang. 'Als we straks terug in de Common room zijn, krijg je je twee repen van me,' zegt Nikki. 'Het zal eens tijd worden. Ik zat er al de hele tijd op te wachten,' zeg ik en we beginnen allemaal te lachen.

Dit gebeurd er dus als je een leraar aanvalt en alle andere professors erbij zijn, ahhahahaha. Hier is het nieuwe hoofdstuk en ik vond het eigenlijk best wel leuk om dit te schrijven😂. Ik ga proberen vandaag nog twee nieuwe hoofdstukken te schrijven (van de Grijze Jager en deel 4), maar ik heb geen idee of het gaat lukken. 3 augustus ga ik op vakantie, maar ik neem mijn iPad mee, dus ik kan gewoon door blijven uploaden. Dinsdag een nieuw hoofdstuk, dus tot dan!!

Xx deslimmenerd❤️❤️