~POV Nikki~
Ik geef een keiharde klap op mijn wekker en dat zorgt ervoor dat hij stopt met piepen en op de grond klettert. 'Zeg, kan dat wat zachter?' vraagt Zoë. 'Zeg dat maar tegen mijn wekker,' zeg ik terug en ik ga voorzichtig rechtop in mijn bed zitten. Bo ligt gewoon nog te slapen of ze doet alsof en Zoë zit, net zoals ik, rechtop in bed. 'Zullen we water over Bo gooien om haar wakker te maken?' stel ik zacht voor. 'Ja, laten we dat doet,' zegt Zoë grinnikend en allebei stappen we uit ons bed. In de badkamer staat om de één of andere reden een emmer en die kunnen we nu mooi gebruiken. Ik vul de emmer met water en Zoë tovert ondertussen een luide toeter ergens vandaan. 'Klaar?' vraagt ze als we samen naast het bed van Bo staan. Ik knik. Zoë drukt op de toetert en als Bo wakker schrikt, gooi ik de inhoud van de emmer over haar heen. 'Waar was dat voor nodig?!' Bo kijkt ons boos aan. 'Surprise!' grijnzen Zoë en ik tegelijkertijd en we geven elkaar een high five. 'Ik haat jullie,' zegt Bo en ze stapt uit haar bed. 'Dat doe je niet,' lach ik en terwijl Bo naar de badkamer loopt om te douchen, steekt ze haar middelvinger naar ons op.

Zoë en ik kleden ons alvast om. 'Sh*t,' vloek ik en ik doorzoek wanhopig al mijn kleding. 'Wat is er?' vraagt Zoë die haar stropdas goed doet. 'Ik ben mijn rokjes kwijt, maar ik ga echt niet in die te kleine lopen,' zeg ik en ik gooi mijn kleding in het rond opzoek naar een van mijn goede rokjes. 'Zou Jesse leuk vinden,' zegt Bo met een grijns die met een handdoek om haar lichaam de badkamer uit komt lopen. 'Leuk voor hem, maar niet iedereen hoeft mijn kont te zien,' zeg ik terug. 'Vrijdag had je ze nog, toch?' vraagt Zoë en ik knik. 'Ik vind het maar raar. Maar goed, nu heb ik een goede reden om een broek aan te trekken,' zeg ik en ik pak een zwarte broek met behoorlijk wat gaten uit mijn hutkoffer. Ik stop mijn witte blouse in mijn broek en laat hem een beetje plooien. Ik laat de bovenste twee knoopjes open en doe een leuke ketting om, doe een paar ringen om mijn linker- en rechterhand en doe twee paar oorbellen in. Ik speld de badge, die laat zien dat ik de captain van het Quidditch team ben, op mijn witte blouse en dan loop ik naar de badkamer om mijn tanden te poetsen en mijn haar in een hoge staart te stoppen. 'Zullen we gaan?' vraagt Bo als ik terugkom uit de badkamer. 'Moment, ik moet mijn schoenen nog aandoen,' zeg ik en ik stap in mijn witte Nikes en strik de veters. 'We kunnen gaan,' zeg ik en ik pak mijn rugzak van de grond.

Kletsend lopen we onze slaapzaal uit en de trap af om in de Common room terecht te komen. Vince en Luca staan daar al op ons te wachten. Zoë zegt ons gedag en loopt de Common room alvast uit, omdat Jeremy op haar staat te wachten. Luca geeft Bo een kus. 'Denk jij dat het vandaag 'ik hoef geen uniform aan' dag is?' zegt Vince lachend. 'Shut up. Ik ben mijn goede rokjes kwijt en ik ga niet met een rokje lopen die te kort is,' zeg ik. 'Had Jesse wel leuk gevonden,' zegt Luca met een lach. 'Ik snap wel waarom Bo en jij samen zijn gekomen. Ze zei namelijk precies hetzelfde,' zeg ik en ik begin naar de uitgang van de Common room te lopen. Mijn beste vrienden en tweelingbroer volgen me en buiten de Common room staan Dennis en Jesse op ons te wachten. 'Lieverd!' Jesse trekt me aan mijn heupen dichterbij en drukt zijn lippen zachtjes op de mijne. 'Wat zie je er sexy uit,' zegt hij en hij drukt nog een kus op mijn wang. 'Als ze een te kort rokje had aangedaan, dan had ze er pas sexy uitgezien,' zegt Bo lachend. 'Oh, dat had ik wel willen zien,' zegt Jesse knipogend en hij likt even zijn lippen. 'Ieuw, ik ben geen slet,' mompel ik. 'Nee hoor, schat, je bent mooi zoals je bent,' zegt Jesse en hij pakt mijn hand vast. 'En jij bent een jongen,' mompel ik en ik rol mijn ogen, terwijl de rest begint te lachen. Tijdens het ontbijt zitten Jesse en Dennis zoals gewoonlijk bij ons aan de tafel en na het ontbijt scheiden onze wegen. 'Wat hebben jullie?' vraagt Luca. 'Potions. Dan moeten we Snape's kop weer zien, gadverdamme,' zegt Dennis en hij maakt kokhals bewegingen. 'Medelijden. Wij hebben ma, dus dat wordt leuk,' zegt Vince en hij geeft Dennis een kus. Ik geef Jesse er ook nog eentje en dan lopen we richting ma's lokaal. Daar aangekomen, ga ik naast Luca zitten en Bo en Vince nemen voor ons plaats.

'Goedemorgen!' Ma gooit de deur dicht en loopt naar haar bureau waartegen ze aanleunt. Iedereen zegt vrolijk goedemorgen terug en ma hoeft geen moeite te doen om de aandacht te krijgen, want die heeft ze meteen. 'Vorige week was weer even een inkom weekje en deze week wil ik met jullie beginnen aan iets leuks, maar ook iets moeilijks,' zegt ma met een glimlach. 'Wat zal het zijn?' fluistert Luca vragend en ik haal even mijn schouders op. 'Kan iemand mij vertellen wat een Patronus is?' vraagt ma en ze kijkt ons allemaal even aan. 'Ja? Joshua?' 'Een Patronus is een beschermde kracht die je beschermt tegen een Dementor,' geeft Joshua als antwoord. 'Klopt helemaal. Vijf punten voor Slytherin,' zegt mam. 'Een Patronus beschermt je inderdaad tegen een Dementor. Een Patronus kan twee vormen hebben: een dun sliertje zilver wat op mist lijkt of een dier. Ieders dier is verschillend, want het neemt de vorm aan van het dier dat het beste bij jou karakter pas. Een Patronus kan ook gebruikt worden om een boodschap aan iemand te brengen, maar dan moet je weten hoe dat moet. Niet iedereen weet namelijk dat dat mogelijk is,' vertelt ma. 'Professor, je Patronus kan toch ook veranderen?' vraagt Joey. 'Ja, dat klopt, Joey. Als iemand heel veel van een ander houdt, kan je Patronus veranderen in die van degene waarvan je heel veel houdt,' antwoordt mam. 'Is dat bij jou ook een keer gebeurd, professor?' vraagt Aiden. 'Zeker. Rond volle maan verandert de mijne meestal in precies dezelfde wolf als die van mijn man,' zegt ma en ze kan een glimlach niet onderdrukken. 'Wat is jouw Patronus, professor?' vraagt Zoë. 'Wie wilt een gokje wagen en Bo, Luca, Vince en Nikki mogen niet meedoen, want jullie weten het al,' zegt ma en dat laatste knipoogt ze naar ons. 'Ah, toe nou, mam. Das niet eerlijk,' zeg ik lachend. Ze steekt lachend haar tong naar me uit en geeft dan Daks de beurt. 'Ik denk dat die van jouw een soort vogel is,' zegt Daks met een lach, iedereen weet gewoon dat hij het niet weet. 'Zie ik eruit alsof ik een vogel zou zijn, Daks?' Ma kijkt hem haast beledigend aan en hij schudt lachend zijn hoofd. 'Ben je niet gewoon een vos? Want dat is ook het dier dat je als Animagus bent?' zegt Ezra. 'Correct,' zegt mama lachend. Binnen een seconden vliegt er een vos door het lokaal.

Iedereen kijkt er bewonderend naar en als de vos weer verdwijnt zegt ma: 'een Patronus kun je oproepen met de spreuk 'Expecto Patronum'. Je moet aan een uiterst gelukkige herinnering denken, want anders zal je nooit een Patronus kunnen oproepen. Dit is echt een hele moeilijk spreuk en zelfs volwassen tovenaars en heksen hebben hier nog moeite mee. Wees dus ook niet teleurgesteld als het vandaag niet lukt. Bij geen enkele tovenaar of heks lukt het in één keer.' Allemaal staan we op en met een spreuk schuift ma alle tafels aan de kant. 'Jullie krijgen dit hele blokuur om er alvast aan te beginnen en ik zal jullie zo goed mogelijk proberen te begeleiden. Veel succes!' Mama glimlacht naar ons en dan beginnen we allemaal. 'Ik ben wel benieuwd wat voor dier ik ben,' zegt Bo. 'Ja, ik ook,' zegt Luca. Vince lijkt uiterst geconcentreerd en niet veel later vliegt er een wolf door het lokaal. Hij is anders dan die van pa, maar het is duidelijk een wolf. 'Wat? Hoe?' Mama komt niet uit haar woorden en kijkt Vince met een gezicht vol verbazing aan. Ze is niet de enige, want wij, de rest van de klas, kijken ook met volledige verbazing naar mijn tweelingbroer. 'Dat hadden jullie niet gedacht, hè?' zegt Vince en hij kijkt trots de klas rond. 'Twintig punten voor Gryffindor,' zegt ma. 'Hoe heb je dit überhaupt voor elkaar gekregen?' Vince lijkt in tweestrijd met zichzelf wat hij nou moet zeggen. 'Oké, ik heb pa misschien een dag na Nik en mijn verjaardag gevraagd of hij me wilde leren hoe ik een Patronus moest oproepen en na heel veel oefenen, is het gelukt,' zegt Vince lachend. 'Je hebt ook een wolf, net als pap,' zeg ik, doelend op zijn Patronus. 'Klopt, maar dat had ik eigenlijk wel verwacht,' zegt Vince en weer is er trots in zijn ogen te zien. 'Ma, is het mogelijk dat Vi en ik dezelfde Patronus hebben, omdat we een tweeling zijn?' vraag ik aan mijn moeder. 'Eeneiige tweelingen hebben wel dezelfde Patronus, kijk maar naar Fred en George. Maar ik weet bijna 100% zeker dat die van jouw een heel ander dier is dan die van Vince,' geeft ma als antwoord. 'Nou, iedereen kan weer verder met oefenen,' zegt ma daarna tegen de rest van de klas.

'Ik ben jaloers hoor, Vi,' zegt Luca die van alles probeert, maar niks uit zijn toverstok krijgt. 'That's Life,' zingt Vince lachend. 'Zak,' mompelt Luca, maar daarna schiet hij al in de lach. 'Echt waar, ik denk aan de meest gelukkige momenten in mijn leven, maar er gebeurd helemaal niks! What the f*ck,' zegt Bo zuchtend. 'Bij mij gebeurd er ook vrij weinig,' zeg ik. 'Zal ik jullie het eens leren?' zegt Vince en een grijns is op zijn gezicht te zien. Luca, Bo en ik steken tegelijkertijd een middelvinger naar hem op en dat maakt zijn grijns alleen maar groter. 'New York, New York,' zingt Vince dan mee met het nummer van Frank Sinatra die mama heeft aangezet. 'Goed dat je nog weet dat we daar in de vakantie naartoe zijn geweest,' zegt Luca. 'I know, ik heb een goed geheugen,' zegt Vince terug. 'Dat mag ook wel op zeventienjarige leeftijd,' zegt Bo hoofdschuddend. 'Ah, verpest het nou niet, Bootje,' zegt Vince en hij slaat lachend een arm om haar heen. De tijd vliegt voorbij en voor we het weten, zit het blokuur er alweer op. 'Ik zie jullie donderdag weer en dan gaan we hiermee verder. Twijfel ook niet om dit gewoon na school door te oefenen, des te sneller hebben jullie het onder de knie,' zegt mama die met een spreuk de tafels en stoelen weer netjes terugzet. 'Fijne dag, jongens.' 'Jij ook,' zeggen we allemaal terug en dan mogen we het DADA lokaal verlaten.

Er is weer een nieuw hoofdstuk!! Ik wil eerst iedereen effe bedanken voor de 7K op Mijn Grootste Nachtmerrie Komt Uit💖🥳. Ik ben daar heel erg dankbaar voor en vind het dan ook super geweldig!! Verder vraag ik het me af of alles nog goed met jullie is? Met mij gaat alles zo zijn gangetje. Ik heb niet echt veel meer te melden, dus ik ga nu lekker effe schrijven en dan zie ik jullie zaterdag wel weer. Tot dan!!

Xx deslimmenerd❤️❤️