~POV Bo~
Ik sta voor de spiegel in mijn kamer mezelf uitgebreid te bekijken. Zwart spijkerrokje, cognac kleurig shirt waarvan de mouwtjes zijn omgeslagen, witte Nikes, haar in een hoge staart en een klein beetje mascara op mijn wimpers. Na mezelf goedgekeurd te hebben, stop ik mijn telefoon, portemonnee, mascara en lippenbalsem in mijn zwarte schoudertasje en pak ik mijn zonnebril die ik in mijn haar zet. Rustig loop ik de trap af, waarna ik mijn tasje op de eettafel zet en meteen naar de keuken loop om een glas water voor mezelf in te schenken. Heel diep in gedachten drink ik het glas leeg en ik schrik me dan ook kapot, als ik de stem van mijn vader hoor vanaf de bank. 'Bo, hoe laat ga je weg?' 'Uhm...volgens mij is Luca hier binnen tien minuten,' antwoord ik. 'Je weet toch dat we vanavond bij James en Lily zijn?'' zegt Sirius en ik knik. 'En dat jullie ook mogen komen?' gaat papa verder. Weer knik ik. 'Je bent wel erg spraakzaam,' merkt Sirius op. 'I know,' mompel ik afwezig, terwijl ik mijn telefoon hoor afgaan en een inkomend videogesprek op Skype van Nikki zie. 'Bo, je moet me helpen,' zegt Nikki meteen en een paniekerige uitdrukking is te zien op haar gezicht. 'Jij ook goedemiddag,' antwoord ik lachend en ze schenkt me een boze blik. 'Er is geen tijd voor grapjes! Ik heb kledingstress,' zegt Nikki en nu kijkt ze me hopeloos aan. Sirius en papa kijken me raar aan, maar ik negeer ze compleet.

'Nou, laat eens zien dan,' zeg ik en Nikki showt twee setjes die ze op haar bed heeft gelegd. De ene is een spijkerbroekje met een zwarte off shoulder top en de andere is een oudroze playsuit die aan de achterkant vastgeknoopt moet worden. 'Ik zou voor die playsuit gaan,' geef ik eerlijk mijn mening en Nikki kijkt me opgelucht aan. 'Bedankt, Bo! Tot zo,' zegt Nikki. 'Geen probleem. Daarvoor heb je een beste vriendin,' zeg ik knipogend en na afscheid te hebben genomen, hangen we op. 'Meiden en hun stress om kleding,' zegt papa lachend. 'Sirius, jij begrijpt ons toch wel?' zeg ik. 'Ja, het is belangrijk om er goed uit te zien,' zegt Sirius en hij knipoogt naar me. 'Precies! Alleen begrijpt papa dat niet, want hij ziet er liever uit als een slons,' zeg ik grijnzend en Sirius begint te lachen. 'Hey, dat is niet aardig Bo,' zegt papa beledigend met een hand op zijn hart. 'Sirius, waarom lach jij hier om?!' Sirius moet zo hard lachen dat hij niks weet uit te brengen en dan gaat de bel. Ik loop de woonkamer uit om de deur te openen voor Luca. 'Hey, Bootje, hoe is het?' vraagt Luca. Hij trekt me in een knuffel en drukt een kus op mijn wang. 'Goed hoor, met jou?' antwoord ik. 'Ook goed hoor. Zullen we meteen naar de Lupins gaan, nadat ik je vader en Sirius even heb begroet?' zegt Luca. Ik knik. 'Ja, is goed,' zeg ik en we lopen weer de woonkamer in. Luca begroet de mannen op de bank en daarna zeggen we ze meteen gedag om met de Tijdswitcher van Noor naar huize Lupin te gaan.

'Goedemiddag, jongens,' begroet Remus ons met een glimlach. Hij zit aan de eettafel The Daily Prophet te lezen, Elize zit naast hem op haar laptop, Vince ligt lui op de bank met zijn AirPods in te slapen en Nikki is nergens te bekennen. 'Goedemiddag, hoe is het?' zeggen Luca en ik terug. 'Goed hoor,' antwoorden Elize en Remus beide en zo starten we een gesprek, totdat Nikki naar beneden komt lopen. 'Hey, jongens!' Nikki geeft me vrolijk een knuffel en een kus op mijn wang. Bij Luca doet ze hetzelfde. 'Waar is Vince?' vraagt Nikki. 'Die ligt op de bank te slapen,' antwoordt Luca lachend. 'Niet voor lang meer,' mompelt Nikki met een duivelse grijns op haar gezicht. Ze loopt naar de bank, trekt een AirPod uit Vince' oor en schreeuwt dan keihard: 'wakker worden!' Vince schiet met grote ogen wakker en kijkt dan Nikki heel boos aan. 'Waar the f*ck was dat voor nodig,' snauwt hij en wij schieten alle vijf in de lach. 'Oh, wat grappig zijn jullie weer,' zucht Vince en hij loopt de woonkamer uit om even later helemaal klaar terug te komen. 'Zijn jullie klaar met dat domme gelach, dan kunnen we misschien gaan.' Vince kijkt ons hoofdschuddend aan en ik sla nog steeds lachend mijn armen om hem heen en druk een kus op zijn wang. 'Ben je een beetje chagrijnig, Vincey?' zeg ik met een knipoog. Vince probeert zijn gezicht in de plooi te houden, terwijl hij zegt: 'ja, dat ben ik, ja!' Het mislukt grandioos en ook hij begint nu te lachen. Luca geeft hem ook een stevige knuffel en dan zijn we eindelijk klaar om te gaan. 'Doen jullie voorzichtig?' vraagt Elize. 'Ja, mam, dat doen we,' antwoordt Nikki en na nog gedag te hebben gezegd, verdwijnen we uit de woonkamer met de Tijdswitcher.

De hele middag lopen we gezellig winkelend door de stad. We gaan van winkel naar winkel en brengen de Starbucks ook een bezoekje. Nu staan we in een kledingwinkel en Nikki en ik hebben beide een paar dingetjes uitgezocht en zijn die nu aan het passen. Luca en Vince staan buiten de pashokjes te wachten, totdat we in iets naar buiten komen, zodat ze hun mening erover kunnen geven. Ik pak als eerste een lichtblauwe trui met MAUI erop. Hij is zo lang dat hij tot over mijn kont valt, dus het enige dat ik eronder heb is natuurlijk mijn ondergoed en mijn witte Nikes met hoge witte Nike sokken. Nikki is nu precies hetzelfde aan het passen, alleen is haar trui lila. 'Zijn jullie er klaar voor?' vraagt Luca. Nikki en ik trekken tegelijkertijd het gordijn van ons pashokje open en kijken elkaar dan grijnzend aan. 'We hadden het kunnen verwachten,' zegt Vince lachend. 'Maar het staat jullie wel leuk,' gaat hij verder. 'Zeker,' stemt Luca in. Ik trek Nikki mijn pashokje in en pak mijn telefoon uit mijn tasje, waarna we wat spiegelfoto's maken en we worden al snel gejoind door de twee jongens. 'Hup, mijn pashokje uit, dan kan ik mijn tweede outfit aandoen,' zeg ik en lachend duw ik Vince en Luca het hokje uit. Nikki is alweer de hare ingegaan. Ik trek het gordijn weer dicht en begin me uit te kleden. Ik trek een rood overslag rokje aan met daarop een soort van witte bralette achtig iets.

Ik trek het gordijn weer open en de jongens kijken me met open mond aan. 'Wat, is het niet mooi?' vraag ik een beetje onzeker. 'Nee, nee, het staat je juist prachtig,' zegt Luca bewonderend. 'Ik val niet op meiden, maar oh my damm God, wat zie jij er goed uit,' zegt Vince glimlachend. 'Ik zou het Dennis maar niet laten horen,' zeg ik lachend. 'Komt goed,' zegt Vince lachend terug. Het gordijn van Nikki's pashokje gaat open en Nikki stapt naar buiten in een zwarte skinny met alleen gaten op haar knieën en een zwart-wit gestreepte blouse waarvan de eerste drie knoopjes open zijn en de onderkant is naar binnen geknoopt. Zo valt hij off shoulder bij haar linkerschouder. 'Wow,' mompelen we tegelijkertijd als we elkaar aankijken. 'Damm, Nik, straks moet ik alle jongens nog van je afslaan,' zegt Vince en hij slaat beschermend een arm om haar heen. 'Je bent zo vermoeiend,' zegt Nikki met haar ogen rollend en ze geeft haar broer een duwtje tegen zijn schouder. Ondanks dat het lijkt alsof Nikki de bezorgdheid van haar tweelingbroer vervelend vindt, is dat eigenlijk helemaal niet zo. Oké, af en toe wel, maar over het algemeen niet. 'Moet jij nog wat passen of niet?' vraag ik aan Nikki. 'Ja, nog één dingetje, maar dat kost me twee minuten,' antwoordt Nikki en terwijl zij dat ding past, kleed ik me weer om naar mijn eigen outfit.

Als we betaalt hebben, lopen we met nieuwe kleding en al de winkel weer uit en dan kijkt Luca op zijn telefoon. 'Het is rond etenstijd, dus waar willen jullie eten?' zegt hij. In de verte is de grote gele M van McDonald's te zien en we beginnen alle vier te lachen. 'Ik denk dat het McDonald's wordt,' zeg ik lachend. 'Wanneer is het niet McDonald's,' zegt Vince grijnzend. 'Ja, dat kunnen we onszelf beter niet afvragen,' zegt Nikki ook lachend. 'Ja, daar heb je gelijk in,' zegt Luca en nog na lachend lopen we in de richting van de grote gele M. Als we er zijn, bestellen we alle vier wat te eten en wanneer we het hebben, nemen we plaats aan een tafel. Tijdens het eten kletsen we over van alles en nog wat en ook het feest dat Jesse morgenavond geeft, komt ter sprake. Zijn ouders zijn een weekendje weg en hij heeft toestemming gekregen om een groot feest te geven. 'Wat doen jullie morgen aan naar het feest van Jesse?' vraag ik. 'Ik denk een jurkje,' zegt Nikki. 'Jullie?' vraag ik aan de jongens. 'Gewoon, een witte blouse en een zwarte broek,' zeggen ze allebei. 'Wat doe jij dan aan?' vraagt Nikki geïnteresseerd aan mij. 'Ook een jurkje, denk ik,' zeg ik bedenkelijk. 'Of misschien wel een rokje met iets leuks erop.' We kletsen nog wat door over het feest, totdat ons eten op is en we de McDonald's weer verlaten. 'Zullen we meteen naar James en Lily gaan, want onze ouders zijn er al meer dan een uur,' zegt Vince. 'Ja, maar ik wil wel even mijn tassen thuis zetten,' zeg ik en Nikki knikt instemmend. 'Oké, laten we dan een steegje op gaan zoeken, zodat we kunnen verdwijnselen met de Tijdswitcher,' zegt Luca wat zachter, zodat niet iedereen het hoort. Wij knikken alle drie en volgen hem dan naar een steegje iets verderop in de straat. Luca haalt de Tijdswitcher tevoorschijn, we leggen onze handen op elkaar en wanneer er niemand langsloopt, verdwijnen we in het niets.

Hey, Hey, hier is hoofdstuk 13. Ik moet alleen nog hoofdstuk 39 schrijven, ik ben al klaar met het laatste hoofdstuk 42, en de epiloog en dan heb ik het boek af. De reden dat ik 39 nog niet heb geschreven, is omdat ik niet helemaal weet hoe ik hem wil schrijven. Ik namelijk al wel een idee van wat erin gaat gebeuren, maar ik krijg het niet echt op papier. Ik moet vanaf 7 juni weer helemaal naar school voor drie weken. Wanneer moeten jullie weer helemaal? Dinsdag komt hoofdstuk 15 online, dus tot dan!!

Xx deslimmenerd❤️❤️