✖Kyle's POV✖

Wooh! Kyle Fulton here! Nandito ako sa labas ng clinic at nagpapahangin lang. Kinakaban kasi ako 'e.

Mack is still inside. Binabantayan niya ata si Kia.

About earlier. Hindi naman pala sinasadya ni Stella yun. Hindi niya daw alam na allergic si Kia sa mga ganoong pagkain.

*Flashback*

KIA PASSED OUT!!!!

"GUYS! DALHIN NIYO NA SI-" Bago pa man matapos ni Trixie yung sasabihin niya agad na kinuha ni Mack si Kia at dali-daling umalis. Sumunod naman si Erick na dala-dala yung mga gamit ni Kia.

Mamaya na lang siguro kami susunod kasi alam naman namin na sa clinic nila dadalhin si Kia.

"Bakit mo ba kasi siya binigyan ng ganun?" I asked Stella and we all looked at her.

"I didn't know that she's allergic okay? Sabi niya lang kasi 'sandwich' and 'juice lang. She didn't give me enough details." Pagmamaktol niya naman. She has a point.

"Pero hindi naman siguro tanga si Kia para hindi mapansin yun?" Oo nga! Tama si Rexel. Kinuha ni Rexel yung mga natirang pagkain ni Kia at umalis na.

"Guys! Believe me! Hindi ko talaga alam. Kakakilala ko pa nga lang sakaniya 'e." Sabi ni Stella.

Yeah! We believe her. Kakakilala pa lang namin kay Kia. We don't know all about her.

*End Of Flashback*

Wala'ng may kasalan sa nangyari.

Nakita ko'ng lumabas na si Mack sa Clinic.

"Magigising na siya. Don't you dare tell her!" Alam ko na iyong sinasabi niya. 'Huwag ko daw sabihin kay Kia na siya yung naghatid' ewan ko diyan kay Mack.

Tumango lang ako sakaniya at agad na pumasok. I opened the door of her room and saw her lying on the clinic's bed.

This clinic is like a mini hospital. It also have rooms for you to stay in and the room is just the perfect size.

Nakita ko'ng gumagalaw na yung nga kamay niya.

But I just stared at her. She's so gorgeous. Nahiya naman si Aphrodite sa ganda niya. She's a living proof of the word 'perfect'.

I see her slowly opening her eyes. She's adorable when doing that. I know she still has a blury vision.

Luminga linga siya sa paligid. And suddenly she spoke.

"God Am I with you?" I laughed! "Satan is that you? Wala naman ako'ng kasalan ah! Bakit ako napunta sa impyerno? God! Help me." I laughed even more. She's Unbelievable!

Naupo ako sa tabi niya.
"Hey! You're still alive." I said.

"Kyle? You're in hell too?" I pinched her cheeks.

"Of course not! Buhay ka pa." She looked around one last time and then bigla siyang napaupo!

"What am I doing in a hospital?!" Naghehysterical na tanong niya.

"You're in the school clinic not the hospital Kia." I said and then giggled.

"Pareho lang naman yun eh. By the way, where's the others?" She asked.

Speaking of others biglang bumukas yung pintuan.

"We're Here!" Masiglang sabi ni Trix at tsaka nang makita nila na gising na si Kia agad silang lumapit.

"Mygosh Kia! What do you want? You want too eat something? Or maybe drink?" Pag hehysterical din ni Trixie.

"I'm fine Trix. But I'm hungry." Sabi niya na agad naman lumabas sina Stella at Erick para siguro bumili ng pagkain. "Where's Rexel and Mack?"

"Mack is on his room. And Rex is nowhere to be found." Sabi ni Trix.

Alam ko na kung ano ang ginagawa ni Rexel ngayon. Tss. That Intelligent Guy. -_- wala talaga'ng pinapalampas.

-------------------------------------------

✖KIA's POV✖

Days passed mas nagiging close na kami lahat well maliban na lang dun sa poker faced seatmate ko.

Paano ko ba naman siya magiging close 'e palagi siya'ng walang imik? That cold person. Magsalita naman siya hanggang 1-5 words lang.

At nakalabas nadin ako sa clinic na yun. Ang chaka! Akala ko Hospital talaga 'e!

Nandito ako ngayon sa room ko. Thinking about random things. Wala kasi kaming pasok.

You know, Stella is familiar to me. It's like I saw her before. But I really can't remember it.

Siguro sa tamang oras maaalala ko na and when that time arrives sasabihin ko agad sainyo. -_^

When I got bored thinking I stand up and fixed myself. Gagala na lang muna ako sa labas. Para naman ma familiarize ko yung lugar dito.

Naglakad ako papunta sa labas. I looked around the whole place. And my gaze stopped in the garden.

I immediately walked towards the garden's direction and sat under the relaxing big tree.

Pero parang hindi ako mapakali gusto ko pa mag-ikot kaya naman naglakad-lakad ako sa garden hanggang sa may makita ako'ng parang gubat.

My curiosity corrupted me. So I gently walked inside the creepy forest. Curiosity ruling my body. My body says keep going but my mind keeps on telling me to go back.

Nang marating ko na ang dulo may nakita ako'ng isang gusali.

I looked at it from bottom to top. It's seems so old. There are also old and creepy tree's that surrounds the old building.

I walked towards that building. Kumunot naman agad yung noo ko ng makakita ako ng malaking infinity sign sa may pintuan at sa pinaka tuktok ng gusali.
"What's with these infinity signs? It's really creeping the hell out of me." I said to myself even though I sound crazy talking to myself.

Naglakad ako papunta sa may pintuan. Pero bago pa ako makatapak sa parang hagdanan may humablot agad sa kamay ko.

"Huwag Ineng!" Dahan-dahan ako'ng lumingon and then tumaas lahat ng balahibo ko ng makita ko yung mukha ng humablot sa kamay ko.

Isang matandang babae. Maputi na maputi na yung mga buhok. May pagka morena at ang mas nagbigay kilabot sakin ay yung sugat niya sa may kanang mata niya na tinatakpan lamang ng mahabang mahaba niya'ng buhok.

"B-bakit p-po L-la?" Dapat parin ako'ng magbigay galang sa isang matanda kahit na ano pa man ang itsura nito.

"Huwag na huwag ka'ng pumasok sa clock tower." Hawak-hawak parin ng matanda yung kamay ko. I'm shaking! The hell!

"B-bakit p-po?" Nanginginig ko'ng tanong. Luminga-linga muna siya sa paligid bago nagsalita ng mas nakapag bigay pangilabot sakin.

"Sa oras na pumasok ka sa clock tower magsisimula na ang sumpa." Sabi niya at agad na binitawan yung kamay ko at naglakad palayo. Ano'ng sumpa?

What is she saying? She must be crazy!

Bakit ba napadpad dito yung matandang yun? Akala ko walang outsider ang nakakapasok dito?

Akamang maglalakad na ako pabalik ng may marinig ako na bumulong.

"Pumasok ka na. Huwag ka'ng maniwala sa sinasabi ng matandang yun."

I looked at my surroundings pero walang tao!

"Pumasok ka na!"

Parang na hypnotize naman agad ako kasi napasunod ako ng di kilalang boses.

"Wala naman siguro'ng mawawala." Sabi ko sa sarili ko.

I composed myself. I slowly turned the doorknob and an dirty, empty and old clock tower greeted me.

Muntik na ako'ng matilapon ng pumakawala ang isang nakakabingi at nakakasilaw na liwanag. Mabuti na lang at napahawak ako sa pintuan ng mabuti.

Lalabas na sana ako pero biglang sumara yung pintuan. Tinulak-tulak ko yung pintuan pero ayaw talaga mabuksan.

Gosh! I'm stuck here!

Wala namang silbi kung sisigaw ako ng tulong dito! Why?! Because duh! I'm in the middle of who knows where!

Tutal nandito na rin lang naman ako. Hindi naman siguro masama kung igala ko yung sarili ko dito.

This place is really creepy! Masyadong maalikabok dito! Mabuti na lang at hindi ako allergic sa alikabok.

I looked around and my gaze stopped at the stairs.

Where is that leading too?

E' sa isa ako'ng dakilang mapag tanong na tao kaya naman naglakad ako papunta dun to know what's the answer to my question.

Dahan-dahan lang ako'ng naglakad. Nakaka-pagod hah! Ang haba kasi 'e.

Pero ng makarating na ako sa taas what I saw shocked me.

I CAN'T BELIEVE THIS!

"A-akira?"

Tiningnan niya lang ako at agad naman na naglaho na parang bula.

I must be seeing things again!

I shook my head and ibinaling yung attention ko sa harap ko.

The whole Moravia High is seen up here. And WOW! Ang ganda pala talaga kung makikita mo ang kabuuan.

"Hi Kia!" Nagsitaasan naman agad yung blahibo ko sa boses na yun. Nilibot ko yung paningin ko.

Nagulat naman ako ng makita ko yung babae na naka usap ko noon sa classroom.

"H-hi! Y-you scared me." Sabi ko sakniya sabay ngiti ng pilit.

"Oh really? S-sorry about that." She said and lumapit sakin.

Bakit parang ang hirap niyang mag sabi ng 'sorry'?

Eto na naman yung mga balahibo ko nag uunahan tumaas.

"I'm Himika by the way." I nodded at her.

"What are you doing here?" Tanong ko sakaniya pero parang wala siyang balak sagutin. "Um, san ka nga pala natulog kagabi? Hindi ka kasi natulog sa room natin eh." At dahil dun I caught her attention.

"Somewhere l!" I shrugged. "Get ready. Hahahahahah." Huh?
Ayan na naman yung nakakapangilabot niyang tawa.

"Get ready saan?"

"Get ready for the camping trip." Camping trip? I didnt know about that. "It's getting late Kia. You better go." She said and later on naglakad siya pabalik sa may hagdanan para bumaba.

I run to chase her pero nagulat na lang ako na wala na siya.

That was fast and also weird.