Hoofdstuk 9
Jake loopt hard voorop. We zijn in een pret park. 'Zullen we in de achtbaan?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd 'nee, sorry maar ik hou niet echt van achtbanen.' Hij kijkt me even een paar seconden aan. 'Nou dan gaan we ergens anders in. Zullen we in die daar?' Hij wijst naar een reuzen rad. Ik knik 'is goed.' We lopen naar het reuzen rad toe. Het is een best wel lange rij. Voor ons begint een stelletje opeens te zoenen. Ongemakkelijk kijk ik Jake aan. Jake moet een beetje grinniken. Ze blijven ook de hele tijd zoenen. 'Nou ik weet wat ze in het reuzen rad gaan doen.' Fluistert Jake in mijn oor. Nou is het mijn beurt om te grinniken. We zijn bijna aan de beurt. Het stelletje gaat net in het reuzenrad. De jongen die kijk of alles goed gaat staart me aan. 'Hallo, welkom bij het reuzenrad. Heel veel plezier Zometeen.' Zegt de jongen. 'Dankjewel.' Antwoord ik. Jake ziet dat de jongen heel erg naar me staart. Opeens pakt hij mijn hand. Ik kijk hem verbaasd aan. Jake grijnst terug. Hij was dus jaloers dat die jongen naar me keek. We mogen het reuzen rad in. Meteen laat ik zijn hand weer los. We gaan zitten. Langzaam gaan we omhoog. Ik kijk naar Jake. Hij kijkt om zich heen 'Zometeen kunnen we het hele park zien.' Ik knik. Dan kijke hij me aan 'Kijk maar of je iets ziet waar we in kunnen.' 'We kunnen overal wel in , maar of het leuk is.' Zeg ik met een grijns. Jake moet lachen 'Je bent grappig.' Ik bloos een beetje 'Dankje.' Jake kijkt me even glimlachend aan. Ik draai mijn gezicht weg. Ik krijg een beetje het gevoel alsof onze relatie wat aan het veranderen is. 'WoW kijk eens hoe hoog we zijn.' Zegt Jake verwonderd. Ik draai me hoofd weer naar voren 'We zijn echt hoog.' 'Wel mooi.' Zegt Jake. Ik knik 'Ja dat zeker.' Jake kijkt me weer aan 'wat is er?' Vraag ik. 'Niks.' Zegt hij met een glimlach. We gaan langzaam weer naar beneden toe. Er staat best een lange rij beneden. Ik zie een spel waar je knuffels kan winnen. Jake kijkt er ook naar 'Zullen we daar naartoe gaan zometeen?' Vraagt Jake alsof hij mijn gedachte kan lezen. 'Dat is wel leuk!' Zeg ik blij. 'Mooi zo.' Antwoord Jake met een glimlach. We zijn weer beneden. Samen lopen we uit het karretje. We lopen naar het spel toe. Het is een spel dat je met een bal allemaal blikken moet omgooien. Als je ze allemaal hebt in een keer, kan je een hele grote knuffel. Jake wenkt de man die er bij staat. 'Dat is dan 5 euro.' Zegt de man. Jake geeft hem een briefje van 5. Hij krijgt 3 kansen om de blikken om te gooien. Vastbesloten kijkt hij naar de blikken. Ik kijk ondertussen naar alle knuffels. 'Oké, hier ga ik.' Roept hij dan. Ik kijk nu naar Jake. Hij gooit. De helft valt om. 'Dat word geen hele grote knuffel.' Zegt Jake een beetje teleurgesteld. Hij gooit weer. De andere helft valt om. De man glimlacht ' Je mag een middel knuffel uit kiesen.' Die zijn eigenlijk ook net een mooie maat. Jake kiest een panda beer uit. Hij draait zich naar me om 'Voor jou!' Ik pak het aan 'Dankjewel! Hij is echt leuk!' Zeg ik dankbaar. We lopen weer verder. Alles ziet er echt gezellig uit. Mijn maag begint te knorren. Jake hoort het 'Zullen we wat eten?' Vraagt hij. Ik schaam me een beetje dat hij dat hoorde. Ik kijk hem aan ' Daar heb ik nou erg zin in.' Jake wijst naar een snackbar 'laten we daar naartoe gaan.' Het is niet zo erg druk als we binnen komen. Dus we zijn vrij snel aan de beurt. We bestellen een patatje. Ik wil er nog een milkshake bij en Jake een cola. We gaan met ze tweetjes aan een tafeltje zitten om het op te eten. 'Het is wel erg leuk hier.' Zegt Jake vrolijk. 'Ja het is hier ook erg mooi.' Antwoord ik. Jake begint te eten. Ik begin ook te eten. 'Hey kijk daar!' Zegt Jake opeens. Ik kijk om. Dan draai ik me hoofd weer terug en zie net dat hij een patatje van me steelt. 'Heeeey!' Zegt ik met een grijns. 'Hoi!' Antwoord Jake. Ik moet lachen 'goed gesprek dit.' 'Echt wel.' We eten weer verder. Ik staar wat naar buiten. Er komt een gezin aan lopen met een buggy. Meteen moet ik aan Hope denken. 'Zullen we de volgende keer bij mij thuis afspreken?' Vraagt Jake uit het niets. Meteen kijk ik op 'Leuk dan kan ik je hond zien!' Zeg ik blij. 'Ja mijn hond wil jou ook wel graag zien.' Zegt Jake met een glimlach. Ik pak mijn milkshake om er wat uit te drinken. 'Dan gaan we ook een keer naar jou huis.' Ik verslik me. 'Is er iets?' Vraagt Jake. Ik schud mijn hoofd 'nee hoor. Er is echt niks. Het lijkt me juist super leuk.' Jake kijkt even bezorgd naar me. Ik fake een glimlach op mijn gezicht. Hij lijkt het te geloven. Jeetje hoe moet ik dat oplossen. Er is een kinderkamer bij mij thuis. Overal hangen ook foto's van Hope. Dit word nog wat.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top