Hoofdstuk 3
We lopen de kroeg in. De muziek staat heel erg hard. 'Nou we gaan hem zoeken.' Roept Hannah in mijn oor. Ik knik. We laten onze blik over alle mensen glijden. Geen Jake te zien. Ergens is het fijn. Maar ergens ook weer niet. Dan slaakt Hannah een klein gilletje. 'Is dat hem niet!' Zegt ze terwijl ze naar iemand wijst. Gelijk kijk ik die kant op. Een jongen met blond haar en groene ogen staat te dansen met een meisje met lang krullend zwart haar. Mijn hart slaat in de 10de versnelling. Nee Emily. Je bent niet verliefd op Jake. 'Hij is wel knapper geworden.' Zegt Hannah. Oké , ze heeft wel gelijk. 8 maanden terug had hij nog een bril. Niet dat dat hem lelijk maakten. Maar dit ziet er gewoon leuker uit. Volgens mij is hij ook naar de kapper geweest. 'Valt wel mee.' Zeg ik zo ongeïnteresseerd mogelijk. 'Loop er op af.' Zegt Hannah dwingend. Ik schud mijn hoofd 'nee, hij danst als met iemand anders. Dan ga ik er niet bij dansen als een of andere gek.' Zeg ik. Hannah haalt haar schouders op. Dan kijkt ze naar de bar. 'Kom we gaan wat drinken halen.' Zonder op mijn antwoord te wachten trekt ze me al mee. Er zitten best veel mensen aan de bar. Een paar zijn al erg dronken. 'Doe mij nog maar een biertje.' Schreeuwt een jongen tegen de barman. 'Komt er aan.' Zegt de barman. Wij gaan ook aan de bar zitten. Natuurlijk moet ik net naast die hele dronken jongen zitten. Ik probeer geen oogcontact met hem te maken. Want als je dat doet, lok je een gesprek uit. Hannah kijkt naar de barman. Hij ziet het en komt tegenover haar staan. 'Wat kan het zijn mop?' Vraagt hij. 'Mijn naam is geen mop. Maar doe maar 2 biertjes.' Zegt Hannah poeslief. De barman gaat er verder nier op in maar tapt 2 biertjes voor ons in. 'Hoe heet je dan?' Roept de dronken jongen tegen Hannah. Hij roept zo hard dat mijn oor bijna pijn doet. Hannah kijkt hem aan. 'Waarom maakt jou wat uit hoe ik heet?' De jongen grijnst. 'Misschien wil ik wel met je dansen.' Hannah kijkt naar hem alsof hij een kikker is. 'Misschien wil ik niet met jou dansen.' De jongen grijnst alleen maar. Dan loopt hij weg. 'Ach je had bijna een dans partner. Nou is hij weg.' Zeg ik met een pruillipje. Hannah geeft me een duwtje tegen mijn schouder. 'Dan ga jij toch met hem dansen.' Ik moet lachen. De barman geeft ons onze biertjes. voordat Hannah kan betalen, komt de dronken jongen weer aangelopen. 'Wacht meisje. Deze boy betaalt wel voor je.' Zegt hij terwijl hij op zichzelf wijst. Hannah staart hem raar aan. De dronken jongen geeft wat geld aan de barman en draait zich dan weer naar Hannah om.'nou moet je wel met mij dansen.' Zegt hij met een grijns. Hannah moet dit keer glimlachen. Ze kijkt naar mij. 'Ga maar.' Zeg ik zo zacht zodat alleen Hannah het hoort. Dan knikt ze. Samen lopen ze de dans vloer op. Ik kijk er even naar. Dan zoek ik met mijn ogen naar Jake. Hij staat niet meer te dansen. Het meisje staat nu met een andere jongen te dansen. Misschien is hij al naar huis. Ik draai me weer om. Ik focus me op mijn biertje. Iemand komt naast me zitten. De barman kijkt blij als hij degene ziet. 'Daar ben je weer .' Zegt hij met een glimlach. 'Ja zoals elk weekend. Mag ik hetzelfde als altijd?' Zegt een bekende stem. 'Tuurlijk mag dat Jake.' Zegt de barman. Terwijl Jake aan het wachten is trommelt hij met zijn vingers. Het is best wel irritant. Ik moet een gesprek met hem beginnen. Dus dan kan ik hem het beste er gewoon even op aan spreken. Ik draai me hoofd om naar hem toe. 'Zou je op willen houden met je vingers te trommelen?' Vraag ik met een glimlach. Jake geeft nog geen antwoord. Dan opeens stopt hij. Hij draait zijn hoofd naar me toe en kijkt me doordringend aan. Dan worden zijn ogen groot. 'Emily?' Vraagt hij alsof hij het nog niet helemaal gelooft. 'Ja dat is mijn naam.' Zeg ik. 'Ken je me nog?' Vraagt Jake. Ik doe alsof ik heel diep moet nadenken. 'Jake......?' Jake krijgt een grote glimlach op zijn gezicht. 'Je kent me dus nog! Waar was je?' Dit keer moet ik echt nadenken. Ik kan hem niet zomaar vertellen dat ik voor mijn kind aan het zorgen was. Dan vraagt hij natuurlijk wie is de vader. 'Ik was aan het werk.' Zeg ik dan maar. 'Dat kan natuurlijk.' Jake doet zijn hand onder zijn hoofd en staart me aan. Ongemakkelijk kijk ik naar hem. 'Dus.....mag ik je nummer?' Vraag ik dan maar. 'Ja natuurlijk mag dat.' Zegt Jake terwijl hij me aan blijft staren. Maar hij doet geen enkele beweging. 'Wil je het geven dan?' Vraag ik. 'Ja wil ik wel.' Zegt Jake. Maar hij doet nog steeds niks. 'Nu! Geven!' Zeg ik een beetje te luid. Jake moet lachen. 'Je wilt mijn nummer graag hé.Ongemakkelijk lach ik. Jake pakt zijn mobiel en begint zijn nummer op te lezen. Snel neem ik het over. Als hij klaar is glimlach ik naar hem. 'Dankjewel.' Jake glimlacht ook. 'Dus wanneer ga je me bellen?' Vraagt hij plagend. Ik haal mijn schouders op 'geen idee.' Dat antwoord had hij liever niet gehad. 'Oké dan.' Zegt Jake Kort af. 'Het is toch leuker als je het niet weet.' Zeg ik dan maar. 'Ja dat is zo.' Zegt Jake al wat blijer. Het meisje met het zwart lange gekrulde haar komt er aan gelopen.'Jake kom je nog.' Zegt ze dronken. 'Is dat je vriendin?' Vraag ik. Jake kijkt even naar haar. 'Het is meer een uitgaan's vriendin.' Zegt hij dan. De barman komt weer aangelopen 'sorry dat het zo lang duurde, maar hier is het.' Zegt hij terwijl hij grote glas bier voor Jake neerzet. 'Geeft niet. Hier heb je geld.' Zegt Jake terwijl hij betaalt. Het meisje slaat haar armen om Jake heen. 'Kom we gaan dansen.' Zegt ze. Jake kijkt nog even naar mij. 'Doeg.' Zegt hij dan. 'Doei.' Zeg ik. Dan loopt Jake met het meisje naar de dansvloer toe. Ik kijk even naar Hannah die daar staat de dansen. De dronken jongen kan er echt niks van maar Hannah moet om hem lachen. Dus Ze heeft het in ieder geval wel gezellig.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top