Ik zit Op de bank met Hope in mijn armen. Zachtjes zing ik een liedje. Hope heeft haar oogjes dicht. Over een uur komt Hannah me halen om uit te gaan. Het voelt raar om uit te gaan en me moeder weer op Laten passen. Het liefst heb ik haar de hele dag in mijn armen. 'Mama gaat Vanavond misschien je papa weer zien.' Fluister ik , alsof ik verwacht dat ze gaat juichen. In plaats daarvan doet ze haar oogjes open. Een kleine gaap verlaat haar mond. Ik sta op en loop naar Hope haar kamer toe. Het is een kleine kamer met prinsesjes als behang. Ik leg haar in haar ledikant. Ze doet haar oogjes weer dicht. Na nog een kus op haar voorhoofd te hebben gegeven loop ik zachtjes haar kamer uit. Voorzichtig doe ik de deur dicht. Hij kraakt alleen een beetje. Ik moet me nog omkleden! Half rennend ga ik naar mijn kamer toe. Mijn kast is echt een zooitje. Toch vis ik er een leuk blauw t shirt uit en een zwarte broek. Goedkeurend bekijk ik mezelf. Dit blauwe t shirt staat mooi bij mijn blauwe ogen. Er klinkt gehuil vanuit Hope haar kamer. Meteen loop ik er naartoe. 'Wat is er meisje?' Fluister ik. Met een betraand gezicht kijkt ze me aan. 'Hey je zit!' Zeg ik als ik Hope zie zitten. Ze gaat weer verder met huilen. Ik til Hope uit haar ledikant. 'Mama is bij je.' Zeg ik sussend. Ze begint al wat zachter te huilen. Ik knuffel haar. Dan bekijk ik haar gezichtje. Ze heeft allemaal tranen op haar wangen. Voorzichtig veeg ik die weg. Hope moet glimlachen. 'Wat ben je toch leuk.' Fluister ik. Hope doet haar kleine handje op mijn neus. Ze moet giechelen. Ik moet ook lachen. 'Nou moet je weer slapen hoor.' Zeg ik zachtjes. Langzaam leg ik haar weer in haar ledikant. Op dat moment gaat de bel. 'Slaap lekker.' Fluister ik. Zo snel als het maar kan loop ik naar de deur toe. Ik doe de deur open. Het is mijn moeder. 'Hoi mam.' Begroet ik haar. 'Hoi.' Zegt ze. 'Kom binnen.' Mijn moeder komt binnen gelopen.' Dus vanavond gaat het gebeuren?' Vraagt ze terwijl ze haar jas ophangt. Ik moet lachen. 'Het gaat niet gebeuren. Maar als ik hem zie, zal ik hem wel begroeten en zijn nummer vragen.' ' ja want je moet hem wel beter leren kennen. Ook al is het een raar persoon. Gewoon beter leren kennen.' Zegt mijn moeder alsof ze heel wijs is. De bel gaat weer. 'Dat is Hannah! Doeg mam ik ga!' Zeg ik ietsje te blij. Als antwoord zwaait ze. Hannah staat met haar rug naar me toe als ik de deur open doe. 'Zullen we gaan?' Vraag ik. Ze schrikt. 'Oo sorry ik moest net even ergens aan denken. Maar ja kom we gaan.' Zegt Hannah. We lopen naar Hannah haar auto toe. Het is een best wel mooie auto. Toen ze hem net had was ze zo blij. Omdat hij paars is en dat is net haar lievelingskleur. We stappen in. Hannah is verdacht stil. Ik kijk haar aan. 'Hannah wat is er aan de hand?'Vraag ik. 'Niks.' Mompelt ze terwijl ze de auto op start. 'Je kan me alles vertellen.' Probeer ik nog een keer. Er rolt een traan over haar wang. 'Ach Han vertel het nou maar.' Zeg ik bezorgd. 'Hij heeft het uitgemaakt.' Zegt Hannah half huilend. Dit heb ik vaker meegemaakt. Hannah is zo iemand die om de zoveel maanden een ander vriendje heeft. Of het vriendje dumpt haar of ze vind hem niet goed genoeg. 'Hey maar we gaan nou lekker feesten.' Probeer ik haar op te vrolijken. Hannah knikt. 'Misschien kom je wel een leuke jongen tegen.' Zeg ik met een knipoog. 'Ik kan geen jongen meer zien op dit moment.' Bromt ze. Maar ik ken Hannah. Als ze een leuke jongen ziet gaat ze er gewoon weer voor. 'Het spijt me voor je maar ik denk dat er best veel jongens daar lopen.' Zeg ik. 'Yep, nou die bekijken het maar. Behalve jou boy! Daar moeten we wel een gesprek mee beginnen.' Zegt Hannah terwijl ze op de weg let. 'Het is niet mijn boy. Ik ga hem alleen maar beter leren kennen voor Hope. Zodat ik haar kan vertellen over hoe haar vader is. Maar ik ga er geen relatie mee beginnen.' Zeg ik. Hannah moet grijnzen. 'Je weet maar nooit.' Plaagt ze. 'Nee gewoon niet.' Zeg ik koppig. Hannah moet lachen. 'Wat ben je toch een gek persoon.' 'Alsof jij dat niet bent.' Zeg ik terug. 'Daarom zijn we ook beste vriendinnen.' Antwoord Hannah.