Hoofdstuk 11
Nerveus bel ik aan. Vandaag zie ik dan eindelijk Jake zijn huis. Het huis ziet er best wel mooi uit van de buitenkant. Niet al te groot maar ook niet te klein. Hope zou hier best wel goed op kunnen groeien. Een hond begint luid te blaffen. Jake komt aangelopen. Hij doet de deur open ' Hey Em, kom binnen.' Ik loop naar binnen toe. Als een echte gentlemen, pakt hij mijn jas aan. We lopen samen de woonkamer in. Mijn blik valt meteen op zijn hond. Naja hond, het is meer een hondje. Een Jack Russel staart me aan. 'Dus dat is boef?' Vraag ik. Jake knikt met een glimlach 'Dat is hem.' Boef staat kwispelend op. Hij gaat voor me zitten. Ik hurk om hem te aaien. 'Hij vind je lief.' Zegt Jake terwijl hij naar me kijkt. 'Ik vind hem ook lief.' Zeg ik. Boef vind het fijn dat ik hem aai. Ik sta op en kijk Jake aan 'Je hebt echt een leuke hond.' Jake kijkt mij ook aan ' ja Dankje. Ik heb hem van mijn moeder gekregen. Toen ik op mezelf ging wonen.' Vertelt hij. Ik glimlach 'Dan ben je tenminste niet alleen.' Jake loopt naar de bank toe. Hij gaat er op zitten. Meteen gaat boef weer naar zijn mand. Ik loop ook naar de bank toe en ga naast hem zitten. 'Wat vind je er van?' Vraagt Jake. Ik scan even de kamer voordat ik antwoord geef. Hij heeft een tv tegen de muur aan staan. Waar een xbox naast staat. Zijn keuken ziet er erg netjes uit. Voor de rest staat er nog een keukentafel met wat stoelen. Aan de muur hangen wat foto's. 'Het ziet er wel gezellig uit.' Zegt ik. ' ik wil wel graag de woonkamer muur verven.' Vertelt hij. 'Welke kleur?' Vraag ik. Hij wijst de muur achter de tv aan ' Donkerblauw leek me wel wat.' Ik knik ' Dat zou wel leuk zijn.' Jake staat op om de tv aan te doen ' film kijken?' Vraagt hij. 'Is goed.' Zeg ik met een glimlach. Hij doet zijn xbox aan. Hij pakt een controller en zet hem op Netflix. Daarna ploft hij naast me neer. 'Comedy?' Vraagt Jake. 'Is goed.' Antwoord ik. Hij klikt een comedy aan. Als we al halverwege de film zijn, doet Jake alsof hij gaapt. Hij doet zijn arm om me heen. Ik moet stiekem wel glimlachen. Maar doe alsof ik het niet door heb. Hij trekt me naar zich toe. Ik ga wat dichter tegen hem aan zitten. We zitten zo een hele tijd. Opeens komt er een kind in beeld. Meteen moet ik aan Hope denken. 'Wat lief.' Zeg ik. 'Jij ja.' Antwoord Jake. Meteen moet ik blozen. Ik kijk hem aan ' ik had het over de film.' Jake grijnst 'Dat kan best. Maar ik had het over jou.' Ik rol plagend met mijn ogen. Dan kijk ik weer de film. Als de film is afgelopen. Klikt Jake via de afstandsbediening de tv uit. Hij kijkt weer naar mij en veegt voorzichtig een pluk haar uit mijn gezicht. Ik kijk hem aan. 'Laten we gaan eten.' Fluistert hij. Ik moet lachen. Wat een sfeer verpester. Jake staat op om vervolgens richting de keuken te lopen. Ik loop achter hem aan 'Wat gaan we eten?' Hij pakt een koekenpan ' Pannenkoeken.' Zegt hij grijnzend. Dan pakt hij nog een pan en drukt hem in mijn handen. ' Nou laten we maar pannenkoeken maken.' Zeg ik glimlachend. Hij pakt een kom om het beslag te maken. Ik zet ondertussen de pannen op het fornuis. Als hij klaar is loopt hij even weg. Ik kijk hem vragend aan. Hij komt terug met een bleutooth boxje. 'Zet maar een leuke afspeellijst aan.' Ik pak hem aan. Jake begint al met pannenkoeken maken. Ik open mijn mobiel op spotify. Zonder op het plaatje te letten van de afspeellijst klik ik op de bovenste. Ik zet het boxje neer op de keukentafel. Dan loop ik naar Jake toe. Opeens klinkt er heel hard kabouter plop op het boxje. Chips, ik heb Hope haar afspeellijst aangezet. Niet dat ze echt muziek uitkiest. Maar ik heb een keertje, een afspeellijst voor haar gemaakt . Met liedjes waardoor ze in haar kleine handjes klapt. Jake kijkt met grijnzend aan ' kabouter plop?' Vraagt hij. Ik kijk hem beschaamd aan 'Sorry, verkeerde afspeellijst.' Ik wil al naar het boxje toe lopen als jake mijn arm vastpakt. 'Nee laat maar. Dan gaan we even weer in onze kindertijd.' Bijna wil ik zeggen dat ik ongeveer elke dag weer terug in mijn kindertijd ga. Maar inplaats daarvan lach ik. 'Oké dan.' Samen staan we de kabouter dans te doen onder het pannenkoeken maken. ik lig helemaal in een deuk. Opeens komt er een Sesamstraat lied op. Iets over tellen. Met rare stemmetjes doen we mee. Ik denk echt dat hij een best wel leuke vader voor Hope is. Als we bij het 6de kinderliedjes zijn, doet Jake het gas uit. 'Eten!!!' Roept hij net als in zo reclame. Ik moet nog harder lachen. Samen gaan we aan de keuken tafel zitten. We beginnen met eten. 'Ze zijn echt goed gelukt!' Zeg ik blij. Jake glimlacht ' super goed gelukt zelfs.' Hij doet nog even de muziek uit. 'Zo rust.' Zegt hij plagend. ' We weten nou wel hoe je tot tien moet tellen.' Plaag ik terug. Jake moet lachen. Ik neem weer een hap van mijn pannenkoek. Jake staart stiekem naar me. 'Is er iets?' Vraag ik. Hij glimlacht een klein beetje verlegen ' je bent gewoon leuk.' Nou word ik verlegen ' Dankje.' antwoord ik. Meteen neem ik nog een hap waardoor mijn mond vol zit. Jake schraapt zijn keel 'Dus volgende keer bij jou?' Hij kijkt me vragend aan. Ik aarzel even of ik nou al over Hope zou beginnen. 'Ja volgende keer bij mij.' Zeg ik. ' ik ben benieuwd naar je huis.' Zegt Jake met een glimlach. Ik glimlach alleen maar terug. Na het eten loopt hij met me mee naar de kapstok. Boef komt er ook gezellig bij staan. Jake pakt mijn jas. Hij doet hem zelfs bij me aan. Ik glimlach. Dan draai ik me naar hem om. Het lijkt even alsof hij iets wil zeggen maar zich bedenkt. 'Wat is er?' Vraag ik. Opeens drukt hij een kus op mijn wang ' Dit.' Zegt hij. Ik bijt op mijn lip. Maar weet me niet echt een houding te geven. Ik geef hem een knuffel. Jake leek dat juist niet te verwachten. Hij knuffelt me terug. 'Nou moet ik echt gaan.' Zeg ik als ik me losmaak van de knuffel. Jake opent de deur ' doei!!' Zegt hij. Ik loop de deur uit en zwaai nog even naar hem. Jake kijkt me na. Mijn buik zit vol vlinders. Hij is echt heel leuk. Nou zit ik er nog meer tegen op, dat hij bij me thuis komt. Hij gaat vast boos worden.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top