Hannah en ik zitten samen aan de keuken tafel. Hope zit op de grond met wat speelgoed te spelen, zover ze dat al kan. 'Dus je gaat morgen naar zijn huis toe?' Vraagt Hannah. Ik knik. 'En dan ga je daarna naar jou huis toe?' Vraagt Hannah weer. 'Nee dat gaan we een andere keer doen. Maar alsnog wat moet ik doen? Ik bedoel overal staan dingen van Hope.' Zeg ik terwijl ik met mijn handen mijn hoofd ondersteun. Hannah haalt haar schouders op ' Geen idee wat je moet doen. Maar als het aan mij ligt. Klinkt dit als een heel goed moment om het hem te vertellen.' Ik zucht ' misschien heb je gelijk. Maar Straks word hij boos? Dat wil ik helemaal niet.' Hannah legt haar hand op mijn hand ' Hij word sowieso boos. Want je hebt het hem al die tijd niet vertelt. Dus hij heeft al heel wat maanden van haar gemist. Maar hij word ook boos als hij er zelf achter komt.' Ik knik langzaam 'Je hebt wel gelijk.' Hannah haalt haar hand weg en glimlacht ' Ik heb altijd gelijk.' Op dat moment komt Hope naast de tafel zitten. Ze kijkt ons aan met haar grote ogen. 'Hey lieverdje.' Begroet ik haar. Hope staart Hannah aan. Daarna kijkt ze weer even naar mij. Ze begint uit het niks te brabbelen. Ik moet lachen ' Ze wil graag even met ons gesprek mee doen.' Hannah moet ook lachen. Ik sta op en til Hope op. Hope kijkt me met twinkelende oogjes aan. Ze houd wel meteen op met praten. 'Ze heeft zijn neus.' Zeg ik zacht. Hannah knikt ' ja.' Hannah gaat ook staan 'Zie je dit snoetje.' Ze wijst naast Hope ' Dit is een mengeling van jou en Jake. Alleen als jij het Jake nooit vertelt. Gaat ze dat ook nooit weten.' Hope geeft me een van haar schattige glimlachjes terwijl ik haar aankijk. 'Ik ga het hem vertellen wanneer we hier afspreken.' Zeg ik zacht. 'Dat is een goed plan.' Zegt Hannah goedkeurend. Hope legt haar handje op mijn wang. Ik moet lachen. 'Anders probeer je hem al wat hints te geven op jullie volgende date.' Stelt Hannah voor. 'Dat is niet zo gek idee.' Zeg ik terwijl ik Hope weer op de grond zet. Hannah gaat naast Hope zitten. Ze pakt een Barbie en doet alsof ze via de Barbie praat. Hope moet glimlachen door Hannah. Snel pak ik mijn mobiel om een foto te maken. Maar ik was vergeten om de flits uit te zetten. Hannah draait zich met een ruk om 'Jij stiekemerd.' Zegt ze met samengeknepen ogen. 'Dit is toch een leuke herinnering.' Zeg ik met een nep pruillipje. Hannah kijkt me nep gemeen aan. Maar dan kijkt ze weer gewoon ' Naja doe maar. Alleen ik heb een beter idee voor een foto.' Ze legt de Barbie weg. Ze gaat naast Hope zitten. 'Foto!' Zegt ze met een glimlach. Hope draait haar gezichtje net naar Hannah toe om haar te bekijken. Als ik de foto bekijk moet ik lachen. Hannah gebaart dat ze de foto ook wil zien. Ik draai mijn mobiel naar haar toe. 'Die is leuk! Stuur die naar mij.' Zegt ze. Dan trekt ze mijn mobiel uit mijn hand 'Nou is het jou beurt.' Ik ga naast Hope zitten en trek haar bij me op school. Glimlachend kijk ik de camera in. Hannah maakt een foto. Net op dat moment glimlach Hope ook. Hannah kijkt naar de foto 'Deze is echt te lief.' Zegt ze met een vertederende blik. 'Laat zien.' Zeg ik. Ze geeft mijn mobiel weer aan me. Ik bekijk de foto 'Deze is echt heel leuk.' 'Ja je moet hem uitprinten.' Zegt Hannah. Ik kijk Hannah nu ook aan 'Dat is nou een heel goed plan. Ik stuur hem ook even naar mijn moeder toe.' Hannah grijnst 'stuur je hem gelijk ook naar Jake?' Vraagt ze plagend. 'Nee.' Zeg ik terwijl ik de foto aan klik om te versturen.  'Als hij het weet. Gaat hij ook foto's met haar maken.' Zegt Hannah met een grijns.  Ik knik alleen maar. 'Dan gaan jullie ook een gezin foto maken.' Gaat Hannah weet verder. Als ik de foto heb verstuurd kijk ik weer naar Hannah 'Opzich zou het wel leuk zijn voor Hope. Als ik en Jake ons echt kunnen gedragen als vader en moeder zeg maar.' 'Maar dan moet je het hem wel vertellen.' Zegt Hannah met een grijns. Ik zucht ' ja dat weet ik.'