A/n: Do you know Brixlie? Hahaha. I like him better than Lie.

______________________________________________

"Tara na babe. Ihatid muna ako. Maaga pa ang pasok natin bukas." Yaya ko sa kanya.

"Maaga pa." Palusot nito.

"Tsk. Isa Cedrick." Pambabanta nito sa kanya na ikinangisi lamang nito.

"Anong inginingisi-ngisi mo jan ha?" Pambabara niya rito.

"Iniisip ko lang. Ano kaya kung umpisahan na natin ang isang dosenang anak ngayon dito?" So may binabalak pala itong lagim.

Sinapak niya nga ito sa gilid.

"Sira ka!" Natatawang sambit niya rito.

Kahit hindi ito nakakatawa.

Kaagad naman itong tumayo at nauna ng bumaba. Inalalayan naman siya nitong bumaba sa pamamagitan ng pagbuhat sa kanya.

Napasigaw siya ng isandig siya nito sa sasakyan habang buhat siya paharap mismo rito.

Ang awkward ng posisyon nila ngayon.

Dahil naiilang na.

"Ibaba mo na nga ako! Manyak ka talaga!" Pang-aasar niya kunwari rito.

Maingat naman siya nitong ibinaba.

Awkward.

Inihatid naman siya nito sa condo niya.

"Goodnyt." Paalam niya rito.

"Good nyt babe." Paalam din nito sa kanya bago siya hinalikan sa labi.

Namula siya pagkatapos ng halik na iyon.

"Ingat ka babe." Bilin niya rito. Tumango lamang ito bago umalis.

Vivian's POV

What?!

Nalaglag ang panga niya sa sinabi ng kanyang ama.

"For real dad?" Omo! Hindi makapaniwalang sambit ko.

Kyahhhhhh!

Tango lamang ang isinagot nito kaya naman napayakap na siya rito at nagtatalon.

Ay! Kagagaling lang pala ng ama niya sa operasyon. Haha.

"Your mother is coming back here at evening so make sure na masusundo mo na ang ate mo before evening." Sabi nito bago siya nilagpasan.

Omo!

"Okay dad! Kyahhh! I love you dad." Dali-dali siyang umalis at nagpahatid sa kanilang driver sa bahay condo ng ate niya. Kaso wala na nga pala ang ate niya doon pero alam niya ang password nito.

Kaagad siyang nagempake ng iilang damit nito at inilagay iyon sa maleta.

Siya na ang magdedesisyon ngayon para sa ate niya. Joke. Hahaha.

Basta masaya lang siya dahil makokompleto na ulit sila.

Tumunog ang kanyang tiyan. Hindi pa nga pala siya nakakapaglunch ano?

Pumunta siya sa kusina ng kanyang ate at naghalungkat ng maulutong ulam.

May nakita siyang pancit canton at itlog.

Ano kaya? Heto na lang siguro. Saka siya nagluto.

Kumain na siya pagkatapos. Anong oras kaya makakauwi ang ate niya ngayon?

To ate: Agahan mo pag-uwi ha? Lablab.

Saka siya nagpatuloy ng pagkain.

Pagkatapos maghugas ay bumalik na siya sa kama nito at nagbasa ng libro nito. Hanggang sa nakatulugan niya na lamang pala ito.

Nagising siya ng may biglang magbukas ng ilaw. Andito nga pala siya sa kuwarto ng ate niya.

"Ay!" Gulat na gulat ang ate niya ng makitang siya doon.

Pupungat pungat na nag-inat siya.

"O hai ate. Ngayon ka lang umuwi? What time na ba?" I asked.

"Ngayon nga lang. Alas 7 na." Sambit nito na ikinalaki ng kanyang mga mata. Tinignan niya ang kanyang cellphone.

Gash! 5 missed call.

"Halah! Ate tara na. Uwi na tayo sa bahay." Pakikiusap niya rito.

Nagtataka naman ito.

"A-ate. Pinapabalik ka na ni papa. Pati si mama. So let's go, before pa tayo maunahan ni mama." Sambit niya rito na ikinalaki ng mata nito.

"Are you sure?" Tanong nito na ikinatango tango niya.

"Ako pa ba ang magsisinungaling sa'yo ate?" Pinanlakihan niya ito ng mga mata.

"O di Tara." Nakangiting sambit nito na ikinatuwa niya.

Pagdating nila sa kanilang mansyon ang ina agad ang sumulubong sa kanila na ikinaiyak niya.

"Ma!" Lumuluhang sambit niya.

Ilang beses siyang napagalitan at napag-iinitan ng ama ng mawala ito.

Hindi man aminin ng ama, alam niyang namimiss na rin nito ang kanilang ina.

Una siyang niyakap ng kanyang ina.

"Mga anak!" Lumuluha din ito.

Nasa tabi nito ang kanilang ama.

Mabuti naman at natauhan na ang kanilang ama.

"Chain! Anak." Niyakap ng mahigpit ng kanilang ina si ate Chain na ngayon ay hilam na sa luha.

"Mama!" Parang bata itong humagulhol.

Ang ate niya, alam niyang napakadami nitong pinagdadaanan na problema.

Alam niyang malalampasan din nito lahat ng iyon.

Chain's POV

Hindi niya alam kung paano nangyari but one thing is for sure, everything were back to normal. Aside from the state of their business, her mother's side promise that they will going to help the company little by little to boost.

Naniniwala naman silang makakaahon din a,ng kompanya without the help of Luke's Family.

Ang mahalaga ay natuto na ang kanyang ama.

Masaya na siya doon.

Handa na siyang kalimutan lahat ng masasakit na nakaraan.

Andito sila ngayon sa hapag-kainan.

Sama-sama silang nag-aalmusal.

"Anak.." Umpisa ng kanyang ina na ikinaangat ng kanyang mukha rito.

"O ma?" Nagtatakang tanong niya.

______________________________________________
END PART