A/n: Thank you for reading!

______________________________________________

Gulat na gulat ka yata?" Nakangising tanong nito.

"Ako?!" Turo ko sa sarili ko habang nanlulumo. Anong klaseng tulong iyon? Isusugal ko ang pangalan ko?

Kinuha ko ang bag ko. Aalis na ako. Wala talagang kuwenta kausap ang lalaki na ito.

"Please Chain, just this once." Pakikiusap nito na nagpahinto sa kanya. Kaagad siyang napaupo pabalik habang nakangisi.

Ilang taon niya na nga bang hindi narinig iyon? Maglilimang taon na yata.

"Ulitin mo." Nakangiting utos ko.

"Ang ano?" Pang-aasar nito.

"Ayaw mo?!" Pambabanta niya rito.

"Okay pleaseee Chain." Napipilitang Sambit nito.

Chain, sarap sa ears. Hahaha. I won.

"Cool, simula ngayon... hindi mo na ako tatawaging Fake." Napapailing na lang ito tila hindi alam kung matatawa o magseseryoso.

"Ang babaw ng kaligayahan mo." Nakangiting sambit nito sa kanya. Natahimik siya sa sinabi nito.

Naalala niyang bigla si Luke.

Luke said wala na itong hahanapin pang ibang babae dahil he thought he has already the best girl on earth. He said she was her. Pero mali e. Naiinis na lang siya sa isiping iyon.

She's not really that girl.

"So what's the plan?" I asked him. Gusto ko ng makauwi.

Inihatid siya ng lalaki sa kanilang tahanan pagkatapos.

"Maraming salamat." Pasasalamat niya rito ng tipid.

"Thank you din Chain." Sambit nito.

Napapangiti talaga siya kapag tinatawag siya nitong Chain.

Tango lamang ang itinugon niya bago pumasok sa kanilang tahanan.

Naabutan niya ang kanyang pamilya na naghahapunan.

"Kain na anak." Yaya sa kanya ng kanyang ina. Lumapit siya rito at nagmano, maging sa kanyang ama.

"You're late." Puna sa kanya ng kanyang ama.

"I'm done with my dinner mom. Something came up dad." I told them.

Base sa tono ng boses nito ngayon mas malamig iyon hindi gaya ng dati.

Her father was angry of her long time ago because she didn't obey him. Her father want her to take business course in college but she opposed and didn't follow him. Simula noon, naging mailap na ito sa kanya.

Pero ng mapag-alaman nitong boyfriend niya si Luke. Napalapit na muli siya rito.

Hindi na siya nito binabara at pinapagalitan masyado. Isinasama na rin siya nito sa usapan kapag magdidinner sila. At mas natutuwa ito kapag isinasama niya ang boyfriend niya sa kanilang bahay. The whole time, puro business lang ang pag-uusapan ng mga ito.

The worst is when her father insist to talk about their wedding.

Na tinawanan lang nila ng dalawa because that time desidido silang pagtuunan muna ng pansin ang karera bago lumagay sa pag-aasawa.

"Is it true that you two broke up your relationship?" Seryosong tono ng kanyang ama. Galit na ito. Napalunok siya. Kung kanino man nito iyon nalaman, wala siyang pakialam. Mas mabuti ng maaga nitong nalaman para hindi na ito umasa pa.

"Yes." Matapang na amin niya rito.

"Makipagbalikan ka sa kanya." Mahinay ngunit nagbabantang boses nito.

Pinigilan niya ang mga luhang gustong kumawala sa kanyang mga mata.

"I can't dad." Matapang na sambit niya ba ikinalaki ng mata ng kanyang ina.

"Then don't call me dad. Because I can't also be your father anymore." Dumagundong ang kutsara at tinidor nitong literal na binitawan nito sa plato nito.

Napapikit siya ng tumayo ito at nilagpasan lamang siya.

"An-nak naman." Nakikiusap ang mga mata ng kanyang ina. Umiling siya rito bilang kasagutan.

"Ate, huwag ka ng magmatigas. Makipagbalikan ka na kay kuya. Alam ko namang mahal niyo pa rin ang isat-isa e." Angal ng kanyang kapatid.

"Stop it Vivian. Kilala mo ako." Nilagpasan niya lamang ito bago umakyat sa kanyang kuwarto at nagkulong.

Doon niya iniyak ng iniyak ang mga luha na maghapon niyang pinigilan.

She turn off the light of her room. Pagkatapos naagaw ng kanyang pansin ang kanyang bintana.

She remembered him kagabi.

She saw him standing outside their house. Palihim niya itong pinagmasdan habang nakatago sa kurtina ng kanyang bintana.

Humahagulhol sa iyak na tinanaw niya ito mula sa malayuan habang nakamasid din ito sa silid niya.

Naglakad niya ngayon papunta doon.

Hindi niya inaasahang makita muli ang lalaki doon.

Nanlaki ang kanyang mga mata. Nagring ang kanyang cellphone kapag dako. Tumatawag naman ito ngayon. Kinabahan siya habang Pinagmasdan ito.

Maya maya pinatay din nito ang tawag.

Nagtext ito.

From My Destiny: Lets talk. I want to see you.

Napakagat labi siya. Hindi siya nagreply.

Maya maya lumapit ito sa gate at nagsisigaw. Inawat ito ng guard.

"Knock. Knock." May kumatok sa kuwarto niya.

"Yes?" I asked.

"Ate! Kailangan mong bumaba. He's drank. He said he won't stop until could he talk to you." Nag-aalalang sambit nito na halatang hinihingal.

Napapikit siya sa inis.

Fuck!

"Tell him to leave or he won't see me anymore." I told her.

"Ate!" Angal nito.

"Go!" Inis na sambit niya.

Idinial niya ang no. ni Luke kaagad. Kaagad naman nito iyong sinagot.

"O hon!" Tuwang sambit nito.

Hindi siya sumagot.

Nakiramdam naman ito.

Tumulo ang luha mula sa kanyang mata.

"Hon, talk to me. I beg you." Nahimigan niyang umiiyak na ito. Ramdam na ramdam niyang nasasaktan ito.

Humugot siya ng lakas.

"Leave now or you won't be able to see me anymore." Pagbabanta ko sa kanya.

"Damn it! What have I done? Tell me hon. Masakit na e. Hindi ko na kaya hon. You broke up with without giving me the reason why. Tell me para mahanapan ko ng paraan." Umiiyak na talaga ito.

Napailing siya.

Hindi ka titigil ha.

Pinatay niya ang tawag at lumabas siya sa kanyang kuwarto. Naglakad siya pababa at sinalubong ito sa labas ng kanilang mansyon.

"Hon!" Hawak hawak ito ng kanilang guard.

"What are you doing?!" Dumagundong ang boses ng kanyang ama sa kanilang hardin.

Nanginig ang tuhod niya.

______________________________________________
END PART