Τελικά μετά από λίγο ώρα μίλησε η Karen.

"Εντάξει, υποφέρατε αρκετά, μπορείτε τώρα να ανοίξετε τα δώρα σας!"

"Γιούπι!". Μέσα σε ένα δευτερόλεπτο και οι τρεις μας είχαμε μετατραπεί και οι τρεις σε μικρά παιδιά και είχαμε πέσει στο πάτωμα κοντά στα δώρα. Η Jess έσκισε το περιτύλιγμα από το πρώτο της δώρο, και τσίριξε όταν είδε ότι ήταν μια κούκλα του Justin Bieber. Χαμογέλασα βλέποντας την αντίδραση της και κοίταξα προς τον Nathan για να δε τι κρατούσε.

"Τι έχεις εκεί μωρό μου;;"

"Μια κούπα της Manchester United με το όνομα μου πάνω!". Τα φαινόταν αληθινά χαρούμενος. "Σε ευχαριστώ μαμά, σε ευχαριστώ Phil!"

"Παρακαλούμε!" είπαν ταυτόχρονα και εγώ ξεκίνησα να ξετυλίγω το δέμα που κρατούσα στα χέρια μου. Έπεσε από το χαρτί και προσγειώθηκε στα πόδια μου. Μόλις συνειδητοποίησα τι ήταν δεν μπορούσα να σταματήσω να χαμογελάω.

"Αυτό είναι τέλειο! Το λατρεύω! Σας ευχαριστώ πολύ!". Αγκάλιασα το κάδρο με την φωτογραφία που ήταν στα χέρια μου, υπογεγραμμένη και από τα τέσσερα μέλη του συγκροτήματος Union J.

"Το καλό που σου θέλω αυτό που αγκαλιάζεις να είναι μια δικιά μου φωτογραφία αν θέλεις την ζωή σου!". Ο Nathan ανασήκωσε το φρύδι του με ένα μισό χαμόγελο στο πρόσωπό του.

"Όχι, είναι ο αληθινός μου σύζυγος, που δεν έχει ενημερωθεί ακόμα για τον γάμο μας!"

"Ααα εντάξει, εξακολουθείς να με εκπλήσεις. Όταν αποφασίσεις να χωρίσεις και τους τέσσερις τους, συμπεριλαμβανομένου τον γκέυ και αυτόν που έχει παιδί, εγώ θα σε περιμένω ακριβώς εδώ με ένα δαχτυλίδι.

"Αωω!". Έγυρα πεις το μέρος του και φίλησα τα χείλη του. "Είμαι σίγουρη ότι θα δείχνεις πάρα πολύ σέξι, κάτω στο ένα γόνατο."

"Και εγώ είμαι σίγουρος ότι θα δείχνεις ακόμα ποιός σέξι με ένα δαχτυλίδι αρραβώνων!"

"Βρείτε ένα δωμάτιο!" μας φώναξε η Jess πετώντας ένα μαξιλάρι και κάνοντας ήχους. Οι άνθρωποι μας το κάνουν συχνά αυτό. Τα παιδιά από το συγκρότημα και τώρα η Jess. Υποθέτω όχι απλά είμαστε πολύ χαριτομένοι για αυτούς.

"Έχουμε ένα δωμάτιο, απλά μας αρέσει να είμαστε εδώ κάτω. Κοίτα αυτό!". Ένωσε κατευθείαν τις γλώσσες μας έχοντας τα στόματα μας λίγο ανοιχτά για να μπορεί να μας βλέπει να φασωνόμαστε και έκανε διάφορους δυνατούς ήχους, ενώ σιγά σιγά με ξάπλωσε στο πάτωμα.

"ΙΟΥΥΥ ΜΑΜΆ!." ούρλιαξε η Jess. "ΚΆΝΤΟΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΉΣΕΙ!"

"Εμμ ναι εμμ γλυκιέ μου, θα μας κάνεις όλους να βγάλουμε αυτά που φάγαμε. Είσαστε ένα αξιολάτρευτο ζευγάρι, απλά κρατήστε το για το βράδυ εντάξει;;" είπε η Karen και ξανασηκώθηκε με ένα πονηρό χαμόγελο.

"Ναι ναι ναι..."

Καθώς ανοίξαμε τα τελευταία μας δώρα η Karen ξεκίνησε να μας ετοιμάζει το Χριστουγεννιάτικο δείπνο μας. Ήμουν πάρα πολύ χαρούμενη με τα δώρα μου, για την ακρίβεια, όλοι μας είμασταν. Η δυναμη μυρωδιά της ψηλής γαλοπούλας, η γέμιση, οι ψητές πατάτες και άλλα παρόμοια γιορτινά φαγητά γέμιζαν τον αέρα και όλοι είμασταν καθισμένοι με ανυπομονησία.

Τα πιάτα ήταν τοποθετημένα μπροστά μας και ο Nathan προσπάθησε να πάρει κάτι για να φάει. Η Karen του χτύπησε το χέρι και του έριξε ένα θανατηφόρο βλέμμα.

"Περίμενε μέχρι να καθίσουν όλοι να φάνε!" είπε άγρια και ο Nathan ζάρωσε την μέρη του.

"Γκουχ γκουχ περίοδος γκουχ γκουχ!". Του ψιθύρισα στο αυτί και τοποθέτησα το χέρι μου στο μπούτι του, καθώς η Jess και ο Phil έκατσαν επιτέλους κάτω. "Ώρα για το φαγητό!" δήλωσε, αλλά η Karen κούνησε ξανά το κεφάλι της.

"Όχι, είναι η ώρα για να πούμε την προσευχή! Jenny, θέλεις να έχεις τον τιμή;;"

"Φυσικά! Θα σας πείραζε να πω μια προσευχή που συνήθιζαν να λένε οι γονείς μου πριν το Χριστουγεννιάτικο δείπνο;;"

"Καθόλου! Μπορείς να ξεκινήσεις!" με ενθάρυνε και όλοι ενώσαν τα χέρια τους πάνω στο τραπέζι.

"Without Thy sunshine and Thy rain

We could not have the golden grain;

Without thy love we'd not be fed;

We thank Thee for our daily bread.

Amen."

"Αυτό είναι αξιολάτρευτο JenJen...." μου ψιθύρισε ο Nathan και με φίλησε στο μάγουλο απαλά.

"Ευχαριστώ μωρό μου!". Είχαμε γυρίσει ο ένας προς τον άλλον και είμασταν υπερβολικά κοντά με αποτέλεσμα να ενώνονται οι μύτες μας.

"Λοιπόν λέω ανέκδοτο!" ανακοινώνω σπάζοντας την σιωπή που μεσολάβησε όσο τρώγαμε. "Πάνω σε μια στέγη είναι μια έξυπνη ξανθιά, μια χαζή ξανθιά και ο Άγιος Βασίλης. Ποιός θα πέσει πρώτος;;". Όλοι καθόταν αμίλητοι και σκέφτονταν για μια στιγμή, αλλά τελικά κανείς δεν μίλησε. "Η χαζή ξανθιά, γιατί τα άλλα δύο είναι ανύπαρκτα πρόσωπα!"

"Κλασικό!" είπε ο Nathan κουνώντας το κεφάλι του. "Το δικό μου είναι καλύτερο! Πως λέγετε ο Άι Βασίλης όταν μεθάει;;"

"Δεν ξέρω!" είπα.

"Βασιλόπιτα!"

"Χα χα!" είπαμε όλοι ειρωνικά και αρχίσαμε πάλι να τρώμε. Είχαμε μια πολύ ωραία συζήτηση κατά την διάρκεια του γεύματος και επιτέλους ένιωσα και πάλι σαν μέλος μιας πραγματικής οικογένειας, όχι μόνο ως υιοθετημένο παιδί ή ως κορίτσι του γιού της οικογένειας. Ένιωσα σαν πραγματικά να ήμουν μια Sykes. Και όσον αφορά τον Phil, γιατί δεν με γνωρίσαν σε αυτόν τον άνθρωποι νωρίτερα;; Ήταν ξεκαρδιστικός και έκανε την Karen χαρούμενη και ευτυχισμένη, που ήταν πολύ ωραίο και γλυκό! Είμασταν όσοι χαρούμενοι! Μια χαρούμενη οικογένεια!

Προσφέρθηκα να βοηθήσω στο πλύσιμο των πιάτων μαζί με την Karen και την Jess, ενώ ο Nathan με τον Phil καθάριζαν όλο το χαρτί περιτυλίγματος που βρισκόνταν παντού στο πάτωμα του σαλονιού. Δεν υπήρχαν πολλά ακόμα για να συζητήσουμε, αλλά όλοι μας μουρμουρίζαμε μελωδίες από γνωστά χριστουγεννιάτικα τραγούδια.

"Rudolph the red nosed reindeer, has a very shiny nose, and if you ever saw it, you would even say it glowed!" τραγουδούσαμε οι τρεις μας μέχρι που μας διέκοψαν τα αγόρια.

"Ναι, σαν λάμπα!" πετάχτηκε ο Nathan και με έκανε να αρχίσω να γελάω. Το επόμενο πράγμα του κατάλαβα ήταν κάποιος να χώνει μια πετσέτα στο στόμα μου.

"Nathan τι στο;;" τον ρώτησα βγάζοντας την πετσέτα.

"Μπορείτε να μην τραγουδάτε παρακαλώ;; Jess έχεις καλή φωνή, αλλά εσείς οι δύο, συγγνώμη κυρίες μου, αλλά δεν μπορώ να σας υποστώ."

"Κακιέ!" του έβγαλα την γλώσσα μου και αυτός άνοιξε το ραδιόφωνο ενώ εμείς τελειώσαμε με τα πιάτα.

Α/Ν

Δεν έχω να πω κάτι για την ιστορία:) Απλά αύριο φέρτε χαρτομάντιλα! Θα δείτε γιατί;) Επίσεις έφτιαξα cover shop αν θέλετε να σας φτιάξω κάποιο εξώφυλλο! Φιλιά 💋

Vomment!