~Πίσω στην πραγματικότητα~

Αν θέλετε μπορείτε να ακούτε το τραγούδι ταυτόχρονα. Αυτό το τραγούδι τραγουδούσαν τα αγόρια ενώ έκανε την ανακοίνωση ο Nathan.

"Αααα!" ούρλιαζε ο κόσμος καθώς τα αγόρια στάθηκαν πάλι στα πόδια τους και η μουσική ξεκίνησε να σβήνει, που με έκαναν να βγω από το αναπάντεχο όραμα μου. Τα άλλα κορίτσια έφυγαν από την σκηνή, αλλά ο Nathan δεν με άφηνε να φύγω. Τον κοίταξα έντονα, αλλά ακόμα δεν μπορούσε να το καταλάβει.

"Nathan σταμάτα!". Κούνησε αρνητικά το κεφάλι του και με τράβηξε ακόμα πιό κοντά του σιγουρεύοντας ότι το χέρι μου βρίσκονταν στον πισινό μου.

"Κυρίες μου, ποιές από εδώ είναι ελεύθερες;;" ρώτησε και όλες φώναξαν προς αυτόν. "Αυτό είναι κρίμα! Είστε όλες σας πολύ όμορφες και δικαιούστε να έχετε από ένα αγόρι!" είπε καθώς ήρθε ακόμα πιο κοντά μου. "Εγώ από την άλλη μεριά είναι πιασμένος από αυτό το όμορφο πλάσμα δίπλα μου!" είπε και χτύπησε τον πισινό μου παιχνιδιάρικα και εγώ τύλιξα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του. "Είμαστε πλέον έτοιμοι να αποκαλύψουμε την σχέση μας στον κόσμο ότι είμαστε ζευγάρι την κατάλληλη στιγμή!". Έριξε το μικρόφωνο και αφού με γύρισε προς το μέρος, με αναίβασε πάνω, κάνοντας με να τυλίξω τα πόδια μου γύρω από την μέση του και ξεκινήσαμε να φιλιόμαστε.

"Κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο!". Το στάδιο δονήθικε από τις φωνές και τις επευφημίες του κοινού καθώς εμείς εκτελούσαμε τις εντολές τους. Φλας από κινητά και μηχανές εμφανίζονταν παντού και συνέχεια, αλλά εμάς δεν μας ενοχλούσε.

"Εσείς που φωνάζετε είστε τυχεροί! Δεν μπορείτε να τους ακούσετε να μουγκρίζουν από εκεί κάτω!" είπε ο Tom και στο μέρος επικράτησε σιωπή για να αποδειχθεί το πόσο πολύ φασαρία κάναμε. Πολύ.

Ο Max ξεκίνησε και αυτός να κάνει ήχους και ακολούθησε ο Jay. Εγώ και ο Nathan τους κοιτάξαμε άγρια καθώς με άφηνε πάλι κάτω στο πάτωμα. Αγκαλιαστίκαμε και φιληθήκαμε κανά δυό φορές ακόμα πριν με βάλει ο Nathan πάνω στον ώμο του και τρέξει προς τα παρασκήνια.

"Πως αισθάνεσαι τώρα πλέον που όσοι θα σε αναγνωρίζουν ως την κοπέλα μου;;"

"Τέλεια! Μπορούμε να πιανόμαστε από το χέρι πιο πολύ, και να φιλιόμαστε!". Ένευσε με ένα χαμόγελο και με φίλησε στο μάγουλο.

"Η κοιλίτσα στο είναι ακόμα εντάξει;;"

"Ναι Nathan είμαι πάαααααρα πολύ καλά! Αλλά θα ήταν καλύτερα να πάμε πάλι πίσω στο διαμέρισμα!"

"Για λίγο ποιοτικό χρόνο;;"

"Όσο χρόνο και να περάσω μαζί σου είναι ποιοτικός!"

"Οοο δε αγαπάω πολύ!"

"Και εγώ μωρό μου!" λέω και τον φιλάω.

"Όχι πάλι ρε παιδιά!" φωνάζει ο Jay μπαίνοντας μέσα ακολουθούμενος από τους υπόλοιπους.

"Τι θα γίνει με εσάς;;" λέει πειραχτικά ο Siva και τσιμπάει τα μάγουλα και των δύο μας. Ο Siva είναι κάπως σαν μεγάλος αδερφός για το Nathan, όπως και για τους άλλους φυσικά και του αρέσει πολύ να πειράζεις το Nathan και εμένα.

"Sivaaaa!" παραπονέθηκε ο Nathan καθώς απομακρυνόμασταν και έτριξε μετά το χέρι το μάγουλο του.

"Siva μην πειράζεις τα παιδάκια! Άφησε τα να παίξουν!" είπε ο Tom και τσίμπησε και αυτός το μάγουλο του Nathan. Ο Nathan τον κοίταξε άγρια και προσπάθησε να τον αρπάξει, αλλά αυτός ξέφυγε.

"Πέθανες!" του λέει καθώς ξεκίνησε να τον κυνηγά μέσα στο δωμάτιο. Ο Jay ανοίγει την πόρτα και ο Max πετάγεται έξω με το Nathan να τον κυνηγάει.

"Δεν θα με πιάσεις ποτέ!" λέει ο Max γελώντας.

"Οοο σίγουρα θα σε πιάσω!" του φωνάζει ο Nathan κυνηγώντας τον ακόμα.

"Δεν θα τον πιάσει!" λένε ταυτόχρονα τα υπόλοιπα αγόρια και σκάνε όλοι μαζί στα γέλια.

"Εγώ λέω ότι θα τον πιάσει!" λέω με αυτοπεποίθηση.

"Στοίχημα;;" προκαλεί ο Jay.

"Πόσο;;"

"Όχι πόσο, αλλά τι! Ο χαμένος περνάει το νικητή!"

"Μέσα!"

"Και εμείς μέσα!" λένε ο Tom και ο Siva.

"Πιάστον Nathy!" φωνάζω ενθαρρυντικά στο αγόρι μου.

"Nathan κουράστηκα, σταματάμε;;" παρακαλάει ο Max συνεχίζοντας να τρέχει γύρω γύρω.

"Ποτέ!". Συνεχίσαμε να τους κοιτάμαι να κυνηγώνται για πέντε λεπτά ακόμα ώσπου βλέπουμε τον Max να τρέχει καταπάνω μας. Ο Siva με τραβάει και κάνουμε όλοι μαζί στην άκρη και τα δύο αγόρια μπαίνουν μέσα. Ο Max σωριάζεται στον καναπέ και ο Nathan πέφτει πάνω του και αρχίζουν να πλακώνονται.

"Έλα Jenny πάμε!" λέει ο Tom και βλέπω τα τρεία αγόρια να φεύγουν.

"Που πάμε;;" ρωτάω μπερδεμένη αφού οι άλλοι δύο ακόμα τσακώνονται μέσα.

"Πάμε να πληρώσουμε για το στοίχημα που χάσαμε! Κέρδισες!" μου απαντάει.

"Και τα αγόρια;;"

"Θα κάτσουν κανά τέταρτο έτσι και θα έρθουν να μας βρουν στο γνωστό όταν τελειώσουν!" λέει ο Siva συνεχίζοντας να περπατάει και εγώ τους ακολούθησα.

Που έχω μπλέξει;;

Α/Ν

Χευ! Να ένα ακόμα κεφάλαιο! Τελικά ήταν όραμα η πρόταση γάμου! Λοιπόν τι λέτε για τα αγόρια;; Εγώ πάντως θα ήθελα να ήμουν στην θέση της Jenny;).

Αύριο το επόμενο, φιλιά 💋

Vomment!