"Εεε φρικιό!" αποτραβήχτηκα αμέσως και κοίταξα προς την φιγούρα που πριν λίγο με φίλησε. "Nathan?" ρώτησα και μου χαμογέλασε κάνοντας με να αισθανθώ χαζή. Φυσικά και ήταν ο Nathan! Ποιός άλλος θα μπορούσε να είναι!

"Έλα αμέσως εδώ και άσε με να σε φιλήσω!" τσίριξε σαν μικρό παιδί και εγώ ξαναμπήκα στην αγκαλιά του με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη μου. Τα χέρια του με κράτησαν από την μέση μου και αφήσαμε τις γλώσσες μας να παίξουν το παιχνίδι τους για λίγο. Όταν χρειάστηκε να πάρουμε και οι δύο οξυγόνο, αυτός ξάπλωσε το κεφάλι του στην βάση του λαιμού μου βαριάανασαίνοντας, με την ανάσα του να μου ζεστένει τον λαιμό. "Έχω ένα νέο ψευδώνυμο για σένα! Είναι Sugar!"

"Γιατί Sugar?"

"Επειδή είσαι τόσο γλυκιά και λατρεύεις το τσάι!" μου εξήγησε και εγώ απλά χαμογέλασα.

"Μου αρέσει αυτό! Ευχαριστώ Nath!". Αγκάλιασα το μπράτσο του και ξεκινήσαμε να περπατάμε προς το σπίτι. "Τι παίζει με την εμφάνηση σου;; Δείχνεις κάπως αστείος!". Πραγματικά φορούσε ένα γελοίο καπέλο και γιαλιά ηλίου.

"Δεν ήθελα να με αναγνωρίσει κανένας!"

"Οοο σωστά! Αυτό βγάζει νόημα!". Του χαμογέλασα και με τράβηξε πιο κοντά του. Πολύ πιο κοντά. Ήταν ωραία.

"Λοιπόν για ποιό θέμα ήθελες να μου μιμήσεις αγάπη;;" με ρώτησε.

"Ααα, εμμ... Εσύ Είδες πολλές σχέσεις στο παρελθόν έτσι;;"

"Δεν θα το έλεγα, αλλά συνέχισε..."

"Θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Ονειρεύτικα ότι ξανακάναμε σεξ σήμερα, ενώ ήμουν στην τάξη.". Το τελευταίο κομμάτι μου βγήκε κάπως πιο σιγά.

"Ονειρεύτικες εμένα;; Και το sexytime μας!". Έδειχνε τόσο περήφανος για τον εαυτό του. "Αν ποτέ σου θελήσεις δεύτερο γύρο απλά ζήτα το μου!". Ένευσα και έβαλα το κεφάλι μου στον ώμο του.

"Και τι σημαίνει αυτό;;"

"Με αγαπάς! Και εγώ σε αγαπάω, οπότε είναι τέλειο!". Του χαμογέλασα, αλλά δεν κοιτούσε προς εμένα για να το προσέξει.

"Πραγματικά σε αγαπώ!" του είπα μετά από μερικά δευτερόλεπτα.

"Το ξέρω!"

"Ναι καλά από που;;"

"Πρώτον μου το έχεις ξαναπεί!" είπε κοιτώντας με με ένα ύφος 'duh'. "Και δεύτερον το αισθάνομαι!"

"Δηλαδή πως το αισθάνεσαι;;"

"Απλά το νιώθω! Όταν είσαι κοντά μου νιώθω πως είναι σωστό, ακόμα και όταν δεν είχαμε αποκαλύψει σε κανέναν την σχέση μας!"

"Οοο Nath είναι σωστό!" του είπα και τον φίλησα στο στόμα με πάθος.

Κάθε μέρα αυτή την βδομάδα, ο Nath, ακόμα και αν δεν ήταν στό σπίτι όταν ξυπνούσα, πάντα έρχονταν να με πάρει από το σχολείο στο τέλος της μέρας. Ήταν πολύ αξιολάτρευτος, επειδή κάθε φορά με χαιρετούσε με ένα φιλί και μια αγκαλιά και μετά ακολουθούσαν πολλά 'Μου έλειψες' και 'Σε αγαπώ'! Σήμερα όμως ήταν διαφορετικά. Σήμερα δεν ήταν εκεί.

Αναστέναξα και συνέχισα να περπατάω κατά μήκος του πεζοδρομίου και πέρασα από το σημείο που στεκώνταν συνήθως για να με περιμένει. Μήπως απλά να καθυστέρησε;; Όμως, γιατί δεν μου έστειλε μύνημα για να μου το πει;; Στάθηκα εμείς για ένα λεπτό, αλλά δεν φάνηκε καθόλου, οπότε συνέχισα να περπατώ ανάμεσα από τις σειρές των αυτοκινήτων των γονιών των υπολοίπων παιδιών.

*Κορνάρισμα*

Γύρισα και τον είδα. Είχε βγάλει το κεφάλι του και το χέρι του από το παράθυρο του αυτοκινήτου και με χαιρετούσε. Γέλασα και έτρεξα προς το μέρος του και τον κοίταξα από το πλέον ανοιχτό παράθυρο του συνοδηγού.

"Μπες μέσα χαζό! Πάμε για ψώνια!"

"Χαζό;; Μπορείς να βρεις νέο κορίτσι αν θες!" είπα με ένα πονηρό βλέμμα και αμέσως έδειξε πληγωμένος.

"Όχιι! Τι όλες για το 'Μπες μέσα όμορφη! Πάμε για ψώνια!';; Απλά έλεγα την ατάκα από μια ταινία!"

"Οοο μωρό μου!". Μπήκα μέσα και αφού έκατσα στο κάθισμα, έδεσα την ζώνη μου. "Απλά για να ξέρεις, προτιμώ το Dear John από το Mean Girls!"

"Το σημείωσα!" ένευσε και σούφρωσε για χείλη του, οπότε έγυρα και τον φίλησα. Ανταπέδωσε, όπως πάντα, και το έκανε με πάθος και αγάπη.

"Ποτέ δεν πρόξειτε να βαρεθώ τα φιλιά σου!" είπε ενώ χάιδευε το δεξί μου μάγουλο με το χέρι του.

"Ούτε και εγώ!". Γελάσαμε και οι δύο και φιληθήκαμε για ακόμα μια φορά πριν κάτσαμε κανονικά στις θέσεις μας. Έβαλε μπρος την μηχανή και εγώ στήριξα το κεφάλι μου στα χέρια μου για να κοιτάξω έξω από το παράθυρο.

Είμαστε στο αμάξι για περισσότερο από δεκαπέντε λεπτά, όταν είδα την πινακίδα για το εμπορικό που πηγαίναμε πάντα.

"Nath η στροφή είναι εκεί-". Την έχασε τελείως και εγώ έμεινα να τον κοιτάω τελείως μπερδεμένη. "Μωρό μου πας από τον λάθος δρόμο!"

"Όχι δεν πάω από τον λάθος δρόμο!"

"Ναι πας!"

"Όχι δεν πάω!"

"Μα είπες ότι πάμε για ψώνια και όλα τα μαγαζιά της πόλης είναι εκεί πέρα! Από εδώ δεν έχει και πολλά!" διαμαρτυρήθηκα.

"Μμμ ίσως είπα ψέματα..."

"Δη-δηλαδή με απαγάγεις;; Nathan φοβάμαι! Σε παρακαλώ πήγαινε με στο σπίτι!". Έβαλα το χέρι μου στο χερούλι για να ανοίξω την πόρτα, αλλά με σταμάτησε.

"Jenny είσαι ήδη δικιά μου! Δεν χρειάζεται να σε απαγάγω! Σε αγαπάω πάρα πολύ και απλά θέλω να σε πάω κάπου ιδιαίτερα!". Έτριψε το χέρι μου προσεκτικά. "Θα είναι πολύ ωραία!" είπε με ένα γλυκό χαμόγελο.

"Δηλαδή που θα πάμε;;" τον ρώτησα.

"Αυτό είναι έκπληξη!"

A/N

Ο Nathan την κατατρόμαξε την Jenny για δύο φορές σήμερα! Που λέτε να την πάει;; Επίσεις θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους εσάς που διαβάζεται, ψηφίζεται και σχολιάζεται την ιστορία μου! Είστε πραγματικά υπέροχες/υπέροχοι και σας αγαπώ τον καθένα ξεχωριστά! Σας λατρεύω! Μέχρι το επόμενο φιλιάαα 💋

Vomment!