Κεφάλαιο 35ο

"Χρόνια πολλά JenJen!" ψιθύρισε στο αυτί ο Nathan, οπότε άνοιξα τα μάτια μου. Εγώ απλά χαμογέλασα και μπορούσα να ακούσω βήματα να πλησιάζουν όλο και πιό πολύ. Γύρισα για να δω το αγόρι μου, αλλά αυτός είχε πέσει ξανά για ύπνο. Τεμπέλικο ζώο! Πιθανότατα θα άκουσε τα βήματα και θα ήθελε να είναι ο πρώτος που θα μου ευχηθεί για τα γενέθλια μου. Η πόρτα άνοιξε και η Jess και η Karen μπήκαν μέσα τρέχοντας φορώντας καπελάκι από γενεθλίων. Η Karen άνοιξε τις κουρτίνες και το δωμάτιο γέμισε με φως και τα μουγκριτά του Nathan.

"Μαμαααααα!" γκρίνιαξε ο Nathan.

"Ησυχία Nathan! Είναι η μέρα της Jenny σήμερα!". Η Jess του φόρεσε ένα από τα καπελάκια που κρατούσε και εγώ χαμογέλασα.

"Τι είναι αυτή η χαζομάρα;;" γκρίνιαξε ξανά και το έβγαλε.

"Έι χαλαστή των πάρτυ! Φόρεσε το τώρα!" επέμεινα, οπότε έκανε ότι του είπα και ανακάθισε στο κρεβάτι με το χέρι του γύρω από τους ώμους μου.

"Σου πήραμε δώρα!" είπε η Karen ενθουσιασμένα και μου έδωσε δύο κάρτες ενώ εγώ μπορούσα να δω την σακούλα πίσω από την πλάτη της Jess. Ξεκίνησα να ανοίγω τους φακέλους και γκλίτερ έπεσαν πάνω στα πόδια μου, το οποίο με έκανε να χαμογελάσω. Η πρώτη κάρτα ήταν από την Karen και τον Phil και είχε ένα αρκουδάκι πάνω της. Σκέφτηκα ότι ήταν πολύ γλυκό εκ μέρους του, αφού με το ζόρι τον γνώριζα! Η άλλη κάρτα ήταν από την Jess και είχε μερικά όμορφα λουλούδια πάνω της.

"Ευχαριστ-"

"Τώρα έχεις να ανοίξεις αυτό!". Τοποθέτησε την σακούλα κάτω, μπροστά μου και εγώ κοίταξα μέσα για να δω δύο δώρα.

"Οι δεν ήταν απαραίτητο!". Κανένας δεν είπε τίποτα, οπότε έσκασα το περιτύλιγμα από το μεγαλύτερο σε σχήμα κουτί. "Ουάου!" είπε δυνατά το οποίο έκανε την Karen να χαμογελάσει.
"Είναι για τις σχολικές σου εργασίες! Ο Nathan θα χρειαστεί τον δικό του, οπότε πιτσουνάκια του δεν θα μπορείτε να τον μοιράζεστε!" ένευσα και θαύμασα το πόσο ωραίο είναι μέσα στο κουτί του. Το δικό μου λάπτοπ! Ένα που δεν θα μου το έσπαγαν! Έπειτα άνοιξα το μικρότερο δώρο από την Jess, το οποίο ήταν ένα ζευγάρι από γυαλιστερές, ροζ γόβες!

"Τα λατρεύω! Ευχαριστώ πάρα πολύ!". Όλοι ήταν σε πολύ χαρούμενη διάθεση και ήταν πολύ ωραίο να ξέρω ότι ήταν για μένα! Ο Nathan τους έδωσε ένα βλέμμα γεμάτο νόημα, το οποίο νόμιζε ότι εγώ δεν είδα και έκανε τους άλλους να πάμε προς την πόρτα.

"Θα σας δώσουμε λίγο ιδιωτικότητα και θα πάμε να κάνουμε πρωινό. Είναι παράδοση για τους Sykes να φτιάχνουμε τηγανίτες!". Με το που έφυγαν από το δωμάτιο, ο Nathan με φίλησε στο λαιμό και πήρε κάτι από το πάτωμα. Μια κάρτα και μιά άλλη σακούλα με δώρα, που είχε μέσα δυό κουτιά. Χαμογελούσα όλες την ώρα καθώς πήρα την κάρτα που είχε τους Union J πάνω της.

"Το θυμάσαι!"

"Φυσικά και το θυμάμαι! Τώρα δεν ξέρω αν θα σου αρέσουν τα δώρα, αλλά έκανα ότι καλύτερο μπορούσα!" είπε καθώς εγώ άνοιγα το πρώτο κουτί. Ήταν μαλακό και ελαστικό το οποίο είχε περίεργη αίσθηση. Όταν βγήκε όλο το περιτύλιγμα έμεινα με ένα μαύρο, γυαλιστερό φόρεμα στα χέρια μου.

"Αυτό είναι για-"

"Απόψε!" μου είπε πριν προλάβω να τελειώσω και εγώ απλά ένευσα. "Και πρέπει να χορέψεις τα πιό σέξι εσώρουχα σου για μήνα!"

"Οο Nathan λυπάμαι που σε απογοητεύω, αλλά δεν είμαι σαν τα άλλα ΠΕΝΤΕ κορίτσια που κοιμήθηκες!"

"Λοιπόν αυτό κλιμακώθηκε γρήγορα! Δεν φταίω εγώ που δεν μπορώ να αντισταθώ! Πάντως να ξέρεις ότι εσύ είσαι καλύτερη από όλες τους! Τώρα άνοιξε και το άλλο δώρο σου!"

"Εντάξει, εντάξει, εντάξει!". Το σήκωσα και το ξετύλιξα για να βρω ένα CD, το 'if I lose myself' υπογεγραμμένο από τους One Republic! "Ουάου! Σε ευχαριστώ πολύ μωρό μου!". Τον αγκάλιασα για αρκετή ώρα και φίλησα το μάγουλο του.

"Μια φορά γίνεσαι δεκαέξι!". Μου έκλεισε το μάτι και σηκώθηκε από το κρεβάτι μου.

"Πήγαινε να ντυθεί σέξι!" τον κλώτσησα απαλά και αυτός έφυγε τρέχοντας από το δωμάτιο σαν μικρό κοριτσάκι. Στριφογύρισα τα μάτια μου και σηκώθηκα κατευθυνόμενη προς την σκάλα.

"Όπα περίμενε και εμένααααα!". Έτρεξε απο πίσω μου προσπαθώντας να φορέσει ένα κοντομάνικο μπλουζάκι που με έκανε να γελάσω. Τύλιξε το ένα του χέρι γύρω μου και πήγαμε μαζί στην κουζίνα.

Καθίσαμε στο τραπέζι της κουζίνας ενώ η Jess ναι η Karen ετοίμαζαν τις τηγανίτες. Παρατήρησα ότι υπήρχε στρωμένο ένα νέο τραπεζομάντιλο με πολύχρωμα μπαλόνια πάνω του και ότι η Karen χρεισημοποιούσε πλαστικά πιάτα με την ίδια διακόσμηση. Εγώ απλά χαμογέλασα και ο Nathan έβαλε ανα πιάτο με φαγητό μπροστά μου και κανένα μπροστά σε αυτόν. Μετά μέτρησα τ θα τηγανίτες μου και τα έχασα! Υπήρχαν τέσσερις τηγανίτες μέσα στο πιάτο και εγώ συνήθως έτρωγα μόνο δύο!

"Τι θέλεις να σου βάλω πάνω;;" με ρώτησε και εγώ του απάντησα απλά

"Σιρόπι!" και έβαλε πάνω και στις τέσσερις τηγανίτες.

"Και εγώ!". Σήκωσα το φρύδι μου και αυτός άρχισε να κόβει κομματάκια το φαγητό μου και να με ταΐζει στο στόμα. "Τώρα είναι η σειρά σου!". Μου έδωσε το μαχαίρι και το πιρούνι για να κάνω το ίδιο και χαμογέλασα όταν κατάλαβα γιατί είχα τόσες πολλές! "Ανυπομονείς για το πάρτυ σου;;" με ρώτησε με το στόμα του γεμάτο φαγητό.

"ΠΆΡΤΥ;;"

"Ναι! Το σχεδιάζω εδώ και πολύ καιρό! Θα είναι πάρα πολύ καλό, όπως και το προηγούμενο!"

"Αυτό ήταν χάλια!"

"Σου υπόσχομαι ότι αυτό θα είναι τέλειο! Εσύ θα είσαι το κέντρο της προσοχής και εγώ δεν θα σε παρατήσω! Και έχω και την μουσική που θα βάλουμε! Είναι το "all 'hot' guys"!" γέλασα λίγο και κοίταξα προς αυτόν.

"Οπότε αυτός είναι ο λόγος που μου πήρες το φόρεμα! Υπήρχε και ιδιαίτερος λόγος!"

"Φυσικά!". Τον κοίταξα λίγο περίεργα. Είχα μερικές αμφιβολίες για αυτό το πάρτυ, αλλά τι θα μπορούσε να πάει στραβά;; Ο Nathan είναι το αγόρι μου, οπότε του έχω περισσότερη εμπιστοσύνη πλέον και δεν θα υπάρχει Carla, ελπίζω...

Ή άλλα όμορφα κορίτσια, τα οποία θα μπορούσαν να τον παρασύρουν...

Α/Ν

Τα γενέθλια της Jenny έφτασαν! Για να δούμε τι θα γίνει στο πάρτι αύριο! Και μετά το πάρτι ξέρουμε τι ακολουθεί! Αύριο το επόμενο! Φιλιάαα 💋

Vomment!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top