~ Μία εβδομάδα αργότερα ~

"Jenny! Jenny! Ξύπνα!"

"Τι?" βόγγιξα και άνοιξα τα μάτια μου για να δω την Libby να στέκεται από πάνω μου.

"Είναι εδώ!" Τσίριξε γεμάτη ενθουσιασμό.

«Περίμενε! Ποιος είναι εδώ;" Έτριψα τα μάτια μου και κοίταξα το ξυπνητήρι μου να δω τι ώρα ήταν....

9:30!!!

"Οι Σάικς!" Πήδηξα πάνω-κάτω και έτρεξα να ελέγξω την κυκλωμένη ημερομηνία στο ημερολόγιό μου.

"Ζάχαρη!" Ναι λέω «ζάχαρη», δεδομένου ότι είναι πιο ευγενικό από το να βρίζω. "Το είχα ξεχάσει! Πόση ώρα έχω να ετοιμαστώ;"

«Χμμ μόλις έφτασαν οπότε έχεις λιγότερο από μισή ώρα!"

Κούνησα το κεφάλι μου και σιγά-σιγά σηκώθηκα από το κρεβάτι μου. Οι αρθρώσεις μου πονούσαν ακόμα από τα χτυπήματα της τελευταίας νύχτας.

"Ο νέο σου « αδελφός » είναι πολύυυυ κούκλος παρεμπιπτόντως!" Έκανε εισαγωγικά με τα δάχτυλά της γύρω από τη λέξη αδελφός.

"Αλήθεια?" Ρώτησα με ένα χαμόγελο. Για εκείνη να παραδεχθεί ότι ένα αγόρι ήταν κούκλος θα πρέπει να είναι πάρα πολύ ελκυστικός!

"Ναι αλήθεια! Είναι σαν τζέντλεμαν!" Αναστέναξε ονειρικά και έβαλε τα χέρια της πάνω στην καρδιά της.

"Κάτω τα χέρια! Είναι δικός μου!" Γέλασα καθώς περπατούσα προς την ντουλάπα μου.

"Τι να φορέσω;"

"Χμμμ, τι θα έλεγες για αυτό;" Έβγαλε έξω ένα φόρεμα με έναν ώμο που το έχω για ειδικές περιπτώσεις. Το πάνω μισό ήταν μαύρο, μετά υπήρχε μια στρώση ροζ που ακολουθείται από μία στρώση από μπεζ.

"Μα αυτό είναι για ειδικές περιστάσεις!"

"Μα αυτή είναι ειδική! Αυτή θα είναι η νέα σου οικογένειά και θέλεις να κάνεις καλή εντύπωση σωστά;"

"Ναι, φυσικά, θέλω να κάνω!"

"Τότε εμπιστέψου με!" Αναστέναξα και στη συνέχεια πήρε και μου έδωσε ένα ζευγάρι ροζ στρωτά παπούτσια.

"Ουάου! Αν μοιάζω με μικρή πόρνη εσένα θα κατηγορήσω!"

"Εε χαλάρωσε ρε Jen! Ποιος έχει το μεγαλύτερο ρεκόρ με τα αγόρια εδώ;"

"Εσύ!" Λέω σε έναν βαριεστημένο τόνο. «Αλλά δεν προσπαθώ να εντυπωσιάσω κάποιο αγόρι!"

«Δεν τον έχεις δει ακόμα!" Είπε εκείνη κλείνοντας μου το μάτι και πήγε προς την πόρτα. "Μην κάνεις τίποτα που δεν θα έκανα εγώ!" Μου έκλεισε το μάτι και έβγαλα ένα τεράστιο, βαθύ αναστεναγμό.

Έψαξα μέσα στο συρτάρι να βρω ένα στράπλες σουτιέν που να πηγαίνει με το φόρεμά μου, και αλλάξα σχετικά πολύ πιο γρήγορα από ότι συνήθως, για να μην προλάβει κάποιος εισβάλει μέσα και δει τους μώλωπες μου. Βρήκα τη βούρτσα μαλλιών μου στον καθρέφτη μου και βούρτσησα τα μαλλιά μου μια-δυο φορές που ήταν όλα σγουρά, όπως το φυσικό μου και κάθισα να κάνω το μακιγιάζ μου. Το δωμάτιό μου δεν είναι ακριβώς το πιο καθαρό μέρος αλλά ξέρω που είναι οτιδήποτε! Κάλυψα τα σημάδια στο πρόσωπό μου με βάση και στη συνέχεια χρησιμοποιήσα την αγαπημένη μου μάσκαρα 'Big eyes' με ροζ σκιά ματιών και lip gloss. Κάθισα για λίγο και έπλεξα ένα μικρό τμήμα των μαλλιών μου σε κάθε πλευρά, στη συνέχεια, τα έδεσα μαζί στο πίσω μέρος με ένα κουκαλάκι λουλούδι. Χαμογέλασα στην αντανάκλαση μου αφού για μια φορά φαινόμουν σαν ένα πραγματικό κορίτσι! Άρχισα να γελάω και πήρα την τσάντα μου πριν κατευθυνθώ προς το διάδρομο.

"Πηγαίνεις κάπου;" Το σώμα μου πάγωσε όταν ένιωσα κάποιον πίσω μου.

"Ακριβώς! Έξω με μερικούς φίλους ..." Είπα ήσυχα.

"Εσύ φίλους; Ποιοί θα ήθελαν να είναι φίλοι μαζί σου;" Εισέπνευσα και συνέχισα το περπάτημα.

"Δεν είπα ότι μπορείς να φύγεις!" Καθώς πλησίασε την κορυφή της σκάλας άρπαξε τον καρπό μου σφιχτά και μου έδωσε δύο χαστούκισε.

"Αουτς!" Φώναξα από τον πόνο, ενώ δάκρυα ξέφευγαν από τα μάτια μου.

"Αχου το καημένο το μωρό!" Χλεύασε και με κάποιο τρόπο βρήκα το κουράγιο να τον κλωτσήσω εκεί που πονάει.

Θα το μετανιώσω αυτό απόψε....

Έτρεξα κάτω από τις σκάλες πριν προλάβει να αντιδράσει και είδα τα τρία άγνωστα πρόσωπα καθισμένα στον καναπέ να πίνουν τσάι και να μιλάνε με την Jo, την κυρία που φροντίζει όλα τα παιδιά εδώ. Τα μάτια μου οδηγήθηκαν κατ 'ευθείαν προς το μέρος του ενδεχόμενου "αδελφού" και φίλε η Libby είχε δίκιο! Ήταν θεός! Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα ήταν τα αξιολάτρευτα καφέ μαλλιά του, τα οποία πλαισίωναν τέλεια το πρόσωπό του και άφηναν λίγο περιθώριο λίγο πάνω από το αριστερό του μάτι. Είχε λίγο θαμνώδη φρύδια, αλλά πολύ χαριτωμένα μαζί με μια όμορφη μυτούλα και ροζ χείλη. Φορούσε βραχιόλια στους καρπούς του, μαύρα converse, τζιν, λευκό t shirt που γράφει πάνω «Coca Cola» με κόκκινα γράμματα και να ένα σακάκι. Άκουσα ένα μικρό αρσενικό γέλιο γι 'αυτό κοίταξα προς αυτόν και τον είδα να με κοιτάζει και να μου χαμογελάει. Ένιωσα τα μάγουλά μου να καίγονται! Ελπίζω να μην ήταν πάρα πολύ κόκκινα. Με κοίταξε από πάνω ως κάτω, με ένα νεύμα έγκρισης κλείνοντας μου το μάτι. Μετά από αυτό τα βλέμματα μας κλείδωσαν και τα μάτια του ήταν το τελευταίο πράγμα που παρατήρησα. Ήταν μια υπνοτική απόχρωση του πράσινου που σε τραβούσαν μέσα, που άστραφταν στο φως και πάνω από όλα είχαν μια αίσθηση στοργής και αγάπης.
"Πρέπει να είσαι η Jennifer! Είμαι ο Nathan!" Είπε και έτεινε το χέρι του. Η φωνή του έκανε τα γόνατα μου να λυγίσουν καθώς δάγκωσα τα χείλη μου.

"Χάρηκα!" Σηκώθηκε, μαζί με τους άλλους δύο και κούνησε το χέρι μου.

«Χαίρω πολύ Jennifer! Αυτή είναι η μαμά μου Karen και η αδελφή μου η Jess!"

"Χάρηκα! Αλλά μπορείτε να με φωνάζετε Jenny, το προτιμώ."

"Jenny λοιπόν" απάντησαν όλοι μαζί.

"Σου αρέσει το μπόουλινγκ; Σκεφτόμασταν να πάμε αν θέλεις και εσύ. " με ρώτησε η Karen.

"Πόλυ! Δεν έχω πάει καθόλου τώρα τελευταία, αλλά είμαι μέσα!"

"Τέλεια! Jess, Nathan αγάπες μου, πάρτε την Jenny στο αυτοκίνητο ενώ έγω τελειώνω εδώ πέρα!"

"Ναι μαμά!" η Jess είπε ανυπόμονα και άρπαξε το χέρι μου που με έκανε να βουτήξω από τον πόνο. "Ω λυπάμαι πολύ sis! Σε πόνεσα;" Με αποκάλεσε sis! Ποτέ δεν με έχουν πει έτσι ποτέ πριν! Τις έδωσα ένα ψεύτικο χαμόγελο και κούνησα το κεφάλι μου, καθώς βγήκαμε από το σπίτι.

"Όχι καθόλου Jess, απλά μην ζουμπάς πάρα πολύ σκληρά! Είμαι εύθραυστη!" ο Nathan μας ακολούθησε και τον άκουσα να γελάει λίγο.

"Είσαι μια ζωντανή έφηβος έτσι δεν είναι Jessie!" Έβαλε το χέρι του στον ώμο μου και κοίταξα επάνω για να τον δω να χαμόγελά.

«Λυπάμαι Nathan! Παρακαλώ μην με γαργαλήσεις!" Παρακάλεσε και αυτός έβγαλε έξω τη γλώσσα του.

"Μ 'αγαπάς όμως!" Aw έχουν τόσο χαριτωμένη σχέση. "Τέλος πάντων αυτό είναι το αυτοκίνητό μας! Εσύ θα έρθεις στο πίσω μέρος μαζί μου αν δεν σε πειράζει;" Ρώτησε ενώ το ξεκλείδωνε με τα κλειδιά.

"Είμαι εντάξει!" Έιπα και μπήκα στο εσωτερικό. Τον κοίταζα ενώ ο ίδιος περπάτουσε γύρω και άνοιξε την άλλη πόρτα πριν μπει και κάτσει δίπλα μου. Η κολόνια του μύριζε πολύ, αλλά ήταν τόσο ωραία! Συνέχισε να κοιτάζει εμένα με την άκρη του ματιού του, ενώ ήταν στο κινητό του, το οποίο ήταν κάπως άβολο και με έκανε νευρική. Δεν ξέρω αν ήταν καλό ή κακό! "Με-με ποιόν μιλάς;" Ρώτησα νευρικά, ελπίζοντας ότι δεν ήταν φίλη του, ακόμη κι αν σίγουρα θα πρέπει να έχει μια.

"Είναι ο φίλος μου Skylar!"

"Ooh!" Ένα κύμα ανακούφισης με διαπέρασε όταν μου είπε ότι δεν ήταν το κορίτσι του.

"Έχεις κορίτσι τότε;"

"Χαχα! Ο Nath με κορίτσι;" η Jess ειρωνεύτικε και αυτός κλώτσησε το πίσω μέρος του καθίσματος της.

"Βούλωσέ το!" της είπε. «Όχι δεν έχω, αλλά θα έχω σας ευχαριστώ πολύ!"

«Συνέχεισε να το λες στον εαυτό σου αυτό!" Τον χλεύασα και τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα.

"Ο,τι πεις!"

Α/Ν
Να ακόμα ένα κεφάλαιο από την πολυαγαπημένη μας ιστορία! Είναι και λίγο μεγαλύτερο από τα άλλα!!

Λοιπόν από ότι φαίνεται η Jenny εντυπωσιάστηκε από το νέο της αδερφό! Όμως, εκνεύρισε λιγάκι τον Jackson ... Για να δούμε της θα της κάνει και αυτή τη φορά... Τι θα γίνει στο μπόουλινγκ; Θα μάθουμε στο επόμενο κεφάλαιο!

Η συνέχεια θα μπει σύντομα και ελπίζω να μπορέσω να συνεχίσω να αναιβάσω κάθε μέρα. Καλή συνέχεια με τις εξετάσεις και τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο! Ελπίζω να σας αρέσει! Φιλάκια πολλά 💋

Λοβ γιου ❤

Vomment

(vote - comment)