Κεφάλαιο 17ο
Ο Nathan και εγώ μείναμε στην κουζίνα για λίγο ενώ εγώ ηρεμούσα τον εαυτό μου. Έκανε κύκλους στην πλάτη μου με το δεξί του χέρι ενώ το αριστερό του παρέμενε στον πισινό μου. Ήταν εθισμένος με τον πισινό μου! Εγώ απλώς προσπάθησα να το αγνοήσω καθώς σκούπιζα τα δάκρυα μου.
"Ε-ε-εγώ πάω να καθαριστώ λιγάκι... Ίσως κάνω και ένα μπάνιο...."
"Εντάξει, αλλά θα ήθελες να με δεις να την πετάω έξω;;" χαμογέλασε.
"Οοο! Θα το ήθελα πολύ!". Αυτό με έκανε να νιώσω τόσο καλύτερα!
"Θα είμαι σύντομα πάνω! Μας έφτιαξα και στους δύο λίγο τσάι!" χαμογέλασα και πήγα πάνω μέσα στο δωμάτιο μου, όπου είδα τα παπούτσια μου στο πάτωμα. Είδα ότι το σακουλάκι με την κοκαΐνη ήταν ακόμα μέσα. Οοο όχι! Αν το κρατούσα θα με έστελναν πίσω στο ορφανοτροφείο! Άκουσα την Carla να μπαίνει μέσα στο μπάνιο, έτσι το πήρα και έτρεξα στο δωμάτιο του Nath όπου το τοποθέτησα μέσα στην τσάντα της. Άφησα να μου ξεφύγει ένα γελάκι καθώς βγήκα στον διάδρομο περιμένοντας να βγει έξω.
"Τι κοιτάς τέρας;; Δεν σου ήταν αρκετό το τελευταίο σου χτύπημα;;" καύχασε και μπήκε στο δωμάτιο του Nath κοπανώντας την πόρτα πίσω της, ενώ εγώ άκουσα τον Nathan να αναιβαίνει τις σκάλες. Κοίταξα προς αυτόν και δεν είχε καθόλου κούπες στα χέρια του.
"Είναι στο τραπεζάκι του καφέ Jen. Θέλω να κάνω αυτό πρώτα!". Ένευσα και αυτός μπήκε μέσα στο δωμάτιο.
"Ήρθες επιτέλους! Έλα εδώ!" την είχα που του όρμηξε, αλλά αυτός την έσπρωξε πίσω.
"ΒΓΕΣ ΈΞΩ!"
"Nathy μου εγώ δεν έκανα τίποτα!"
"Έριξες μπουνιά στην μικρή μου αδερφή!" γρύλισε και τις πέταξε τα πράγματα της. "Ξερώ ακριβώς ποιά είσαι Carla! Είσαι η κοπέλα του ψυχοπαθή που την κακοποιούσε για τόσα χρόνια! Σας προειδοποιώ, αν οποιαδήποτε από εσάς τους δύο την ακουμπήσει ποτέ ξανά, θα σας σκοτώσω! ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΠΕΙΛΉ! ΕΊΝΑΙ ΥΠΌΣΧΕΣΗ!". Δάγκωσα το χείλος μου καθώς η φλέβα στον λαιμό του ξεπετάγονταν λιγάκι. Θεέ μου, γιατί ο αδελφός μου να είναι τόσο καυτός;; Είδα στο πρόσωπο της ότι είχε τρομοκρατηθεί. Ντύθηκε πολύ γρήγορα και κατέβηκε τη σκάλα τρέχοντας, φεύγοντας το ίδιο γρήγορα. "Και αυτό είναι το τέλος πόρνη!" είπε και ήρθε προς το μέρος μου χτυπώντας τα χέρια του για να φύγει η 'σκόνη'.
"Αωω σε ευχαριστώ!" χαμογέλασα. "Πάω να κάνω εκείνο το μπάνιο τώρα!"
"Θα ήθελες να έρθω μαζί σου;;". Εκείνη τη στιγμή τα μάτια μου ορθάνοιξαν και κόντεψαν να βγουν από τη θέση τους.
"Εεε.... Εμμμ..."
"Χαλάρωσε! Ένα αστείο ήταν φυσικά!" μου έκανε ματιά και κατέβηκε κάτω. Ήταν τόσο δύσκολο να τον καταλάβω! Αλλά μου άρεσε που ήταν έτσι!
Το ήξερα ότι δεν είναι είναι σωστό, αλλά μερικές φορές ο παιδιάστικος χαρακτήρας του και η ωραία του εμφάνηση με έκαναν να μου αρέσει...
Με έναν ερωτικό τρόπο....
Αναστέναξα ονειρικά και μπήκα μέσα στο μπάνιο όπου κοίταξα τον καθρέφτη.
"NATHAN!!!!!"
"Τι;; Τι έγινε;;" εμφανίστηκε σχεδόν αμέσως.
"Κοι-κοίτα!" του έδειξα προς τον καθρέφτη όπου ήταν γραμμένο ένα μύνημα με κραγιόν.
'Πρόσεχε τα νώτα σου σκρόφα, έρχομαι για σένα!'. Άρχισα να κλαίω σιγανά καλά στον ώμο του Nathan.
"Αυτό ήταν! Τηλεφωνώ στην αστυνομία!" έβγαλε το κινητό του και είχε καλέσει το 99 πριν τον σταματήσω.
"Περίμενε! Πριν τους πεις για τις απειλές και την κακοποίηση... Διακινεί ναρκωτικά!" του είπα και γούρλωσε τα μάτια του.
"Γαμώτο! Και αν είμαι ναρκωμένος;;" πανικοβλήθηκε.
"Όχι, όχι, όχι δεν είσαι! Τα κρατά για τον εαυτό της!" ένευσε και πάτησε και το τελευταίο 9 για να τηλεφωνήσει.
"Γειά σας θα ήθελα να καταγγείλω κακοποίηση και διακίνηση ναρκωτικών παρακαλώ.... Μμχμμ... Μμχμμ..... Το όνομα;; Λοιπόν το όνομα είναι...." κοίταξε προς τα εμένα με σηκωμένο το φρύδι του.
"Carla Santini!" είπα και το επανάλαβε.
"Carla Santini! Δεν ξέρω την διεύθυνση της, αλλά μπορείτε να την βρείτε στο ορφανοτροφείο Greystone! Σας ευχαριστώ αστυφύλακα!" είπε και το έκλεισε.
"Λοιπόν;;"
"Λοιπόν, θα το κάνω δική μου δουλειά να σιγουρευτώ ότι κανένας από αυτούς τους δύο δεν θα σε βλάψει, ακόμα και αν χρειαστεί να πω ψέματα στην αστυνομία! Τώρα χρειαζόμαστε φωτογραφίες από τις μελανιές σου.". Ένευσα και σήκωσα την μπλούζα μου. Τράβηξε μια φωτογραφία με το κινητό του και μετά μερικές ακόμα από τα πόδια μου. "Έχουμε αρκετά για να την κλείσουμε μέσα για λίγο!" χαμογέλασα και χάιδεψε το μάγουλο μου.
"Πως και η Karen και η Jess δεν έχουν παραπονεθεί ακόμα για τον θόρυβο;; Ή τον θόρυβο που κάνατε στο δωμάτιο σου όλο το βράδυ για ώρες;;" είπα το τελευταίο με μια έκφραση αηδίας στο πρόσωπο μου.
"Πήγαν να επισκεφτούν τον παππού μου- μας και την γιαγιά μας χθες το βράδυ και θα επιστρέψουν αργότερα! Και ήταν χάλια. Το κάναμε μια φορά και το μόνο που έκανε ήταν να βγάζει ήχους, μάλλον για να σε εκνευρίσει."
"Αα!"
"Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα είχα διώξει τον Skylar και θα συνέχιζα να χορεύω μαζί σου όπως στην αρχή! Ήταν άδικο εκ μέρους μου να σε αφήσω μόνη σου όταν με φώναξαν! Δεν ήξερες κανέναν!
"Ειλικρινά δεν πειράζει! Είναι δική σου η ζωή! Δεν χρειάζεται να ανυσηχείς για τα αισθήματα μου! Μπορείς να το κάνεις με όποια θέλεις!"
"Πραγματικά δεν το ήθελα! Αυτή ήρθε σε μένα! Τώρα γιατί δεν πάμε να πάρουμε τα ροφήματα μας και να έχουμε άλλη μια μέρα YouTube?!"
"Αυτό θα έχει πλάκα!" είπα και γέλασα.
"Και θα έχουμε την ικανοποίηση να ξέρουμε ότι αυτήν την στιγμή την συλλαμβάνουν!" είπε και κατέβηκε να μας φέρει το τσάι και εγώ πήγα προς το δωμάτιο του.
Α/Ν
Πάει για λίγο η Carla! Ας ελπίζουμε ότι πήρε το μάθημα της και αυτή και ο Jackson. Στο επόμενο δεν θα υπάρχουν πολλές εξελίξεις μόνο ένα ξεκαθάρισμα. Μπήκε λίγο νωρίς αυτό το κεφάλαιο, οπότε ελπίζω να μην σας πειράζει.
Επόμενο δεν θα μπει αύριο! Δεν θα προλάβω, γιατί έχω μάθημα κιθάρας και πρόβα για την συναυλία και μετά μάθημα χορού και πρόβα για παράσταση. Λυπάμαι, αλλά ελπίζω να αναπληρώσω.... Φιλάκια πολλά 💋
Vomment!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top