Chapter 39
"Magkapatid kayo?" Tanong ni Zach no'ng makabalik kami sa upuan namin.
"The day before yesterday ko palang din nalaman." Sagot ko sakanya.
"You mean hindi mo alam?" Tanong ulit niya.
"Obviously." I answered him again.
"And the both of you aren't a pure blooded am I right?" I and Yuriel nod. Mas lalong hindi makapaniwala si Zach.
Hindi na muling nagtanong si Zach. Nagpatuloy ang kasiyahan sa palasyo. Hanggang naghating gabi. Many students are staring on me. Pag nakita nilang nakatingin ako sakanila agad nilang nililihis ang kanilang mga tingin.
Biglang natigil ang kasiyahan ng makarinig kami ng sunod sunod na pagsabog sa labas. Agad na naging alerto ang mga tao sa loob ng hall.
"Stay calm!" Mama Neah commanded.
Naging alerto kaming lahat na nasa mesa. Agad akong nag teleport paalis doon sa hall at pumuslit sa labas. Doon ko nakita ang libo-libong mga taong handang tupukin ang palasyo. Shit, why now? Agad akongnag teleport at bumalik sa loob.
"Aaron!" I shouted why calling him.
"Keep the students and people in a safer place." I say
"Where are you going?" He asked.
''Do what I say Aaron, follow your princess order." I said with an authorative voice, tsaka ko siya iniwan doon at bumalik sa labas ng palasyo.
Wala akong balak gamitin ang kapangyarihan ko, bilang prinsesa. Pero mas matigas pa sa bato ang lalaking 'yon. I glance at the people outside of the barrier in the palace. Hindi ko alam kung paano ko sila tutumbahin na lahat. Alam kong tutulungan ako nila mama at ng league ko.
They're my companion's that I can trust.
Some of this people, came from my timeline five hundred years ago. Nabuhay silang muli, no'ng nabuhay ako. Hindi ko natapos ang misyon ko na tapusin sila noon. Then right now, I'll make sure to finished them. Wala sa hanay nila si Lianne at Rico. Sigurado akong buhay pa ang dalawang 'yon. Dahil hindi ko yun natuluyan.
''Nacia, did you heard me?'' There's a voice who tried to communicate with me.
''Sir Asher?'' I asked. His voice is a bit familiar on me.
''It's me.'' He answered.
''The people that are here are criminals Nacia, nasa Ordus ang hinahanap mo.'' Walang pag-alinlangan na pinalitan ko ang dalawang braso ko ng aking pakpak. Tsaka ko tinapon ang sandal na suot ko.
I also strip my dress, hanggang sa tuhod nalang ito. Sagabal eh. Lilipad na sana ako ngunit may humawak sa kamay ko.
"Where are you going?" Aaron asked.
Ginagawa niya dito? Hindi ba't inutusan ko ang lalaking to?
"Did you follow my order? I bet you didn't." Seryosong saad ko. I met his teal eyes, parang may gustong sabihin ang mga mata niya.
"You're asking me, even you already know my answer." He speak. Kinuyom ko ang kamao ko, tanga ba siya? Hindi niya sinunod ang sinabi ko. Tapos sinundan at hinanap niya ako? What's the point? He should have help those people.
"Are you insane? Of course no need to asked that, because you really are! You didn't followed my order. Instead here you are, following me? Chasing me? For what reason, Aaron Beau? You should have help those students and people. May natulungan ka pa sana." Halos hingalin ako sa sunod-sunod kong sinabi.
Nakita ko ang pagdaan ng sakit sa mga mata niya. I'm telling the truth, he chose to follow me instead of following my orders. Masyado siyang makasarili.
"And what, I'll risk your life? I'm not dumb Yiannah! You'll go to Ordus, without even thinking a concrete plan? Like lately, you vanished without any trace. Anong akala mo, walang taong mag-alala sayo pag nawala ka? Pag napahamak ka? Yes I'm insane, I'm fucking insane because I'm drowning into you and I can't even help and save myself. Halos mabaliw ako no'ng bigla ka nalang naglaho. Hindi ko alam kung saan kita hahanapin. Baka mapatay ko lahat ng criminal sa labas pag nagkataon." He run his finger through his hair due to frustration.
Hindi ako nakagalaw sa kinakatayuan ko. Sa haba ng sinabi niya, eh hindi ako makapaniwala. Si Aaron pa ba tong kausap ko? Si Aaron pa ba itong nasa harapan ko?
"May lagnat ka ba?" Iyon lang ang salitang lumabas sa bibig ko dahil sa pagkagulat.
Pinaningkitan niya ako ng mata dahil sa tinanong ko.
"Gan'yan ka ba kamanhid? Gawang bato ba yang puso mo? Hindi rin naman nakakapagtaka, because you're too hard headed and hard to get." He speak. Ano raw? Hard to get? Anong akala niya sa'kin, easy to get? Asa naman siya!
"I like you... I like you Nacia, and I can't risk your life. I choose not to follow your order because I also ordered someone to do it. I wanted to follow you like I'm your tail, than following your orders making me insane because of the what ifs." I just look at his teal eyes. His eyes are like calling me.
Naramdaman ko ang paglapit niya sa'kin. Kaya hindi ako umalis sa kinakatayuan ko. Nanatili ako kung saan ako nakatayo. Hinintay ko siyang makarating sa kinakatayuan ko. Naramdaman ko ang mga bisig niya sa katawan ko, I'll felt home. I'll felt safe in his arms.
"I want to be selfish, I want you to stay beside me... but you have a battle, you have your own battle to defeat." Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko sa panahon na to.
"Kung pwede lang... kung pwede lang sana na huwag mo silang labanan. Kasi hindi ko kaya, hindi ko kayang makita kang nasasaktan at nakikipaglaban sakanila. Maybe I didn't just like you Nacia, I already love you." Mapait akong napangiti sa sinabi niya. If I can be selfish too, I choose to stay with you Aaron.
"Thank you," I say. Tumingala ako at tinignan siya, I can see sadness in his eyes.
"Thank you for liking me, but your feelings isn't my top priority. I have people needed to save. You are one of those people I need to save Aaron. I am the guardian of this world. I born to protect and burned those people creating chaos in this world I wanted to protect until the rest of my life." Nakita ko ang pagdaan ng sakit sa mga mata niya. Yet, he still manage to smile amidst in the pain he felt.
Kung nasasaktan siya sa sinabi ko, mas lalo na ako. Kasi hindi iyon ang gustong lumabas sa bibig ko. Gusto kong sabihin sakanya na mahal ko din siya. Mahal ko din siya, kaso may kakaharapin kaming gyera. Kaya mas mabuting ma protektahan ko siya. Gusto kong unahin ang sarili ko, pero mali. I don't want to be selfish just because of love I felt.
Promise after this battle, you'll be my top priority Aaron Beau. For now, let's just stay like this.
I smiled on him, a painful smile. Before I flock my wings and fly so high. Sa paglipad ko ay siyang paglabas ng luhang kanina ko pa pinipigilan.
Kung hindi lang sana ako naging guardian sa mundong ito. Inuna ko na siya, but people and nation before my feelings. I oath and promise that I'll protect this world no matter what. Even I died and reborn again, my promise to the goddess will remain. I'll born to save and protect this people as their guardian.
"I created you to be the guardian of this world I created." She speak. I smiled on her and nod.
"Promise me Yiannah, promise me that no matter what happened. You'll protect my people, you'll protect the world I created." Her innocent face and eyes was looking on me. She's indeed a beautiful creation, a goddess of creation and at the same time a goddess of destruction.
"I promise, that I'll protect the world you created. Ano pa at ako ang guardian nila, even breaking what I feel, it's always be people and the world over me." Nakangiting sambit ko.
Ngumiti ang diyosa sa'kin. It was the time that she make me as the powerful being and guardian of this world. It was me when I wasn't reborn yet. It was me 500 years ago.
Nakikihalubilo ako sa mga tao. Alam nila na ako ang guardian nila. Alam nila na ako ang pumpro protekta sakanila. Ngunit dumating ang pagkakataon na naging ganid sila sa kapangyarihan. Doon naganap ang pinakaunang digmaan.
Pinangungunahan ng taong akala ko ay hindi niya magagawa. Sa lahat ng tao, siya ang pinagkakatiwalaan ko. Imagine, the closest person you've met, betrayed you.
Akala ko sa pamamagitan ng pagkamatay ko, matatapos ang lahat. Ngunit hindi ko akalain na sa muli kong pagkabuhay ay ang pagkabuhay din nila. Nang mga taong kasama sa unang digmaan na hindi natapos noon.
Naramdaman ko ang unti-unting pagpalit ng anyo ko. I saw bunch of people coming to Ordus Academy. So they're attacking the school huh? I grinned from above as I was watching them.
They're wanting to ruled the teritory that doesn't belong to them.
Let's see if they can.
Ordus: Fuego
By DeeYanny
Plagiarism is a crime
Votes and comments are highly appreciated. Enjoy reading!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top