"We will leave this child, unless..." Tinignan niya muli ang dibdib ko. Kung hindi ako makapagtimpi dito, susundutin ko na talaga ang mata nito.

"Perfecto."

"You in exchange of this child." I see it coming. I grin while looking on the two.

"Sure," walang pag-alinlangang sabi ko.

"Let go of her." I felt my eyes change. They're shaking, when they saw my eyes change. Nabitawan nila ang bata.

"Ro...royal b-blood." Kinakabahang sabi nila. I face the child.

"Run and hide yourself." I said to her. She immediately run.

I face the two, they're still shaking.

"Y-you..." He pointed me.

"You killed our general," Oh shit, so this man is one of big fish minions.

"Binabalian mo rin ng mga buto ang mga kasamahan namin." I furrowed my eyebrows this time.

Naniniwala ako sa una niyang sinabi, pero sa pangalawa. Hindi ko alam ang pinagsasabi niya.

"Very well, gusto niyo ba siyang sundan?" Tanong ko sakanila.

"Big fish is hunting you, die woman die." He says before, this so called father of the child shouted.

Tumilapon ulit ako, mas malayo ngayon kesa kanina, at sa kasamaang palad. Tumama pa ang likuran ko sa isang bob wire. Kung malasin ka nga naman, gabing-gabi pa ako nakahanap ng gulo.

Nawala ang isa, sakanila kaya nagtaka ako. Narmadaman ko nalang na may sumipa sa likuran ko. Iyon pa talagang natamaan ng bob wire ang sinipa niya. Oh invisibility huh. I regenerate my body, I'm back into good shape.

I saw them widened their eyes.

"Ikaw nga ang nagpahirap sa mga kasamahan namin." Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya.

"Nagpahirap?" Tanong ko at naglabas ng dalawang malalaking gagamba sa harapan nila.

I don't remember doing that, siguro ang pagpatay sa general nila ng hindi sinasadya. Oo, pero pagpapahirap? I didn't do it.

"Nagkakamali yata kayo ng pinagbintangan." Saad ko. I summoned another huge spiders.

"Hindi kami pwedeng magkamali, you have that eyes." Sabi ng lalaking may kapangyarihang invisibility.

"You'll die here, woman."

"Ay di mo sure." Sabi ko.

Nakita ko ang unti-unting paglapit ng mga criminals sa'kin na gising pa. They really think that I am the caused why some of their members are suffering? I am here because the academy sent me / us for the mission and I saw the kid, being harassed by them.

Mali ata yun, maling-mali.

I summoned a basilisk and hydra. Pasensya nalang sila, nagsimula na akong tumakbo sa kabilang direksiyon. A root of a trees caught my leg, dahilan para matumba ako. Agad kong hinawakan ang ugat, na siyang naging sanhi para maging abo nito.

Tumayo ako at nagsimula muling tumakbo, baka kasi magising pa ang iba, huwag naman sana. Habang tumatakbo ako, nararamdaman ko ang isang taong nakatingin sa'kin. Mas binilisan ko pa ang takbo ko. An arrow reaches my right foot, dahilan para mapatigil ako sa pagtakbo. Sunod na tumama sa kabilang paa ko. Hinanap ng mga mata ko ang taong kanina pa nagpapatama  ng mga palaso sa gawi ko. Siya pala ang nararamdaman ko. Ngunit ni bakas ng taong nagpapatama ng palaso ay wala akong nakita.

Tinanggal ko ang dalawang palaso na nasa mga paa ko. Nakita ko ang padaloy ng dugo nito, noong tinanggal ko ang mga ito. I shriek in pain, when an arrow touch my back. Puta, hindi ko matukoy kung nasaan ang hangal na kanina pa ako pinapatamaan ng palaso.

"Die." I heard a voice echoing in my head.

Hindi ko masyadong magamit ang kapangyarihan ko. I don't want to abused my power, baka ito pa ang dahilan ng kamatayan ko. Parang hihiwalay ng anong oras ang kaluluwa na nasa katawan ko. Hindi ko alam kung may palaso bang parating, gabi na kasi.

Hihiwalay ano mang oras ang kaluluwa ko sa katawan ko dahil sa nakita ko. Tatlong palaso ang papatama sa dibdib ko. I  slowly closed my eyes, hoping that it won't reach my heart.

Naghintay ako na may palasong tumama sa'kin, ngunit wala akong naramdaman. I slowly opened my eyes, para akong binuhusan ng malamig na tubig sa nakita ko. Unti-unting nasusunog ang tatlong palasong tatama sana sa'kin. H-how?

Nakita ko ang pigura ng isang babaeng walang emosyon na nakatingin sa palasong nasusunog at unti-unting naging abo.

The faceless queen is here, same outfit when I last saw her. She saved my life. I thought she want me to die? Ay tangina, hindi ko naman kasi na gets ang sinabi niya noong nakaraang nakita ko siya. That was just a probability of mine. May barrier na pumalibot sa'ming dalawa.

"I-ikaw..." Tinuro niya ang kasama ko na babae.

"Ikaw nga 'yon." Nakita ko ang unti-unting pag ngisi ng reyna namin.

Kahit mayroong nakatakip sa bibig niya, ramdam kong nakangisi ngisi siya.

"Ako nga," Her voice make me shivered.

"Don't lay a finger on her if you still want to live." Dahil sa sinabi niya ay mas lalo akong na curious kung sino ang mukha sa likod na nakatakip na tela sa bibig at ilong niya. I can't clearly see her eyes dahil gabi na.

"I'm already the caused of her miserable life."

"I was the one who assigned you this mission," I can't still processed what she uttered.

"To unleashed your identity."

Siya ang dahilan kung bakit ako nandito sa misyon na ito ngayon? Pati na rin ang mga kasamahan ko.

"For now, go back. They're needing your help." Hinawakan niya ang likuran ko nang palaso kanina. I screamed in pain, when she touched it. Ngunit unti-unti ding nawala ang sakit na naramdaman ko. "Be safe." She whispered.

I furrowed my eyebrows at her, hinawakan ko ang sugat ko. Tangina, wala na ang sugat ko.  Tinignan ko ulit ang reyna namin, nagsimula na siya sa pakikipaglaban. Kinuha niya ang dalawang espada na nasa magkabilang tagiliran niya, hinagis niya ang dalawang espada sa mga kriminal at parang kumilos ang mga ito sa gusto nila.

What's really the power of this queen?

Napahawak sila sa mga dibdib nila, and they're all coughing. Para silang nahihirapang huminga. Lost of air in their body? How come. I almost forgot that my companions are needing me. Gustuhin ko mang makita ang pakikipaglaban niya, pero kailangan ako ng mga kasama ko.

Tumakbo ako pabalik sa bahay na inuupahan namin. When I reached the house, I saw two of the soldiers lying in the floor where their own blood are there.

Paano nangyari to? Sino ang gumawa nito? Hinawakan ko ang palapulsuhan ng isa sa mga kawal. Hindi na ito pumipitik, then the soldier must be dead already.

Tumakbo ako paakyat, dumiretso ako ss kwarto namin. Nakita ko ang isang lalaki na kinukuryentehan ang mga kasamahan ko. Mag-isa lang siya pero hindi ito nalabanan ng mga kasamahan ko? I wonder why.

Nilabas ko ang gift ko, agarang tumakbo si Naiah at handa ng lapain ang lalaki. His attention diverted to my gift, mabilis akong pumunta sa gawi ng mga kasama ko. Walang malay si Elle, habang si Zach at Aaron na nanghihina. Shit, paano ko sila itatakas?

"May isa pa pala akong dapat dispatsyahin." Tumingin ako sa gawi niya at sinalubong ang tingin niya.

"Hindi ka na sana bumalik at maililigtas mo pa ang sarili mo." Sambit niya at nagpakawala ng kuryente papunta sa gawi ko. I summoned a huge spider.

Sa gagamba ito tumama, mukhang nainis ang lalaki sa ginawa ko at sabay siyang nagpakawala ng kuryente. Hindi ko alam ang gagawin ko, nakatulala lang ako sa kuryente na papasalubong sa'min. Nakita ko ang unti-unting paglapit ni Naiah sa lalaki, hinawakan ko ang mga kapwa ko unggoy. I hug the three of them, para sa'kin tumama ang kuryente. I'm only rooting for a blessing to come.

Ngunit wala akong naramdamang kuryente na tumama. Tinignan ko ang likuran ko, ngunit paglingon ko ay mga puno ang bumungad sa'kin. Kinusot ko ang mga mata ko kung tama ba ang nakikita ko. Kumurap-kurap pa ako ng ilang beses.

But I saw an unending trees.

This must be the Forste.

Bakit kami nandito? Sa pagkakaalala ko limang araw pa bago kami makarating dito. Did I just teleport? But heck! How can I even do that if I'm an Ordus.

Nilibot ko ang paningin ko, hindi parin nagbago. Nandito parin kami sa lugar na ito. Kahit malalim na ang gabi, nakikita ko parin ang napakaraming puno. Tinignan ko ang mga kasamahan ko, hinawakan ko isa-isa ang palapulsuhan nila. There's a beat.

Ang problema ngayon ay paano ko sila gagamutin. I don't have a powerof regenerating others strength. I can only regenerate mine.

"N-nacia... y-you're safe m-my q-queen..." He whispered.

"Hold on a little while, I will asked for help." Sabi ko sakanya.

"S-si Elle," narinig ko rin ang nanghihinang boses ni Zach.

"She'll be okay Zach." I assured him.

Hindi ko alam ang gagawin ko, dumagdag pa ang pangyayari kung bakit kami napunta dito. Punong-puno ang utak ko, hindi ko alam kung ano ang uunahin ko. Maghahanap ba ako ng gamot, kaso wala akong alam sa mga gamot dito. I only knew drugs, kaso nasa mortal world yun.

Tatayo na sana ako, ngunit hinawakan niya ang kamay ko.

"D-don't go anywhere... it's d-dangerous.." Nahihirapang saad niya.

"Don't speak will you? Hirap na hirap ka na nga, mas pinapahirapan mo pa ang sarili mo." Ani ko.

Pilit kong tinatanggal ang kamay ko sa pagkakahawak niya, ngunit mas lalo lang niya itong hinigpitan. May lakas pa talaga siya, kahit nanghihina na ang mokong.

"S-stubborn..." He says.

Hinila niya ako palapit sakanya, dahilan para mapalapit ang mukha ko sa mukha niya. His face had some bruises but he's still a hottie then I felt something from my heart. An unusual feeling.

I diverted my gaze.

He's making me uncomfortable.

"Let go of me Aaron. I need to fine medicines for the three of you." I look at him with a straight face

"Ayaw mo pa naman sigurong mamatay?" I said facetiously. Sinamaan lang niya ako ng tingin.

I sighed heavily, knowing that I can't do anything to help them.

"W-what's with the face? H-hindi pa kami m-mamatay..." He chuckled, akala mo hindi baldado eh noh. Nakuha niya pa talagang magsalita kahit hirap na hirap na siya.

"Ate," Hindi ko nasagot si Aaron, napalingon ako sa nagsalita.

Nakita ko ang batang babae na tinulungan ko kanina. She's standing in front of us, I'm glad she's safe.

"Sumama kayo sa'kin ate, gagamutin natin ang mga kasama mo." When I saw her innocent smile, I didn't hesitate to say yes to her.

She hold the hand of Elle and Zach, while I hold into her shoulder and my other hand is holding Aaron's palm. We teleported and we're in front of a house. Hindi kalakihan ang bahay, pero hula ko ay nasa Forste parin kami or not? Pero marami paring mga puno rito. Kumatok ang batang kasama namin sa pinto ng bahay.

Bumukas ang pinto at bumungad sa'min ang isang ginang.

"Prudence, anak!" Probably the mom of this child, I'll help lately.

"Ligtas ka, anak. Ligtas ka." She kiss the forehead of the child.

"Oo mama, at salamat sakanya." He pointed me, lumingon sa'kin ang ginang. I half smiled at her. Lumapit ito sa'kin, she bend her knees so I immediately stop her. She don't need to do that. A smiple thank you will do.

"Salamat, maraming salamat."

"Walang anuman po, kung sino po naman siguro ang makakakita ng ganon ay tutulungan po nila ang batang ito." I say.

"Maraming salamat talaga ija, utang na loob ko ang pagtulong mo sa anak ko." I just smiled.

"Ako nga pala si Priscilla, ang ina ni Prudence."

"Nacia nalang po ma'am."

"Mama, they're needing our help. Ang mga kasama ni ate, sugatan sila ma." Prudence said in her low voice. Dahilan para mapatingin ang ginang sa mga kasama ko.

"Pumasok muna kayo." Malumanay na saad ng mama niya.

Una kong tinulungan ko si Aaron na makapasok, sunod kong tinulungan si Zach. Nahirapan ako pagdating kay Elle dahil wala na itong malay. Tinulungan ako ng mama ni Prudence kay Elle, dahil hindi kaya ng dalawang lalaki na tulungan ako.

"Ano bang nangyari sakanila? Mukhang malala ang mga sugat nila." Sambit ni Ginang.

"They're being attack I guess. I was helping Prudence that time, and when I came back to the house where we stayed in for one night. Naabutan kong wala ng buhay ang mga kawal na kasama namin, at silang tatlo ay sugatan." I said.

I'll be back and get his life. I'll make sure to sent his spirit in the afterlife and make him suffer in Enfer.

"I am a healer and so my chid. Ngunit hindi makakaya ng kapangyarihan ko ang tuluyang paggaling nila. I can't still master my ability, I'm lacking with skills. Maghihilom ng tuluyan ang sugat ng mga kasama mo, kung may mahahanap kang dahon na maaaring makapagpagaling sakanila ng tuluyan." What kind of leaves she's referring too? Bago pa lang ako sa mundong ito. Hindi ko alam kung ano ang mga dahon na maaaring makatulong sakanila.

We heard several knocks from the door, ako na ang nag suggest na magbukas. I tried to summoned Naiah, ngunit hindi ito lumabas. If it's from the Bloodstone, I won't think twice to kill them. Bago ko binuksan ay pinakiramdaman ko muna kung may tao ba maliban sa'min.

Ngunit wala akong naramdmaan, dahan-dahan pinihit ko ang doorknob. Bumungad sa'kin ang isang owl na dala ang isang paper bag. Owls are messenger of the Kingdoms, but they're also a gift to someone's pure blooded. Nilapag ng owl ang paper bag sa kamay ko, tsaka ito lumipad paalis.

I glance at the paper bag, binuksan ko ito. I saw a lot of leaves and a jar full of tablets. Kasing laki nito ang m and m's na pagkain sa mortal world. I furrowed my eyebrows while looking at the owls who's now flying.

Who would send this?

Ordus: Fuego
By DeeYanny
Plagiarism is a crime

Votes and comments are highly appreciated. Enjoy reading!