June

In het kasteel neemt Seneresa me mee naar haar kamer. Daar doorzoekt ze haar kledingkast naar een cape, die ze aan mij geeft. Op haar teken doe ik de cape om. Dan slaat ze haar armen om me heen, zonder cape om haar armen gerold. 'Op mijn teken spring je zo naar voren. Ik zal mijn wolf oproepen, die dan jouw wolf ook wakker moet maken. De landing zal alleen pijnlijk voor ons beiden zijn. Ben je er klaar voor?'

Na een paar keer diep adem gehaald te hebben knik ik. Ze klemt haar armen om mijn borstkast en geeft het teken. We springen beiden tegelijk de lucht in. Midden in de lucht transformeert ze, wat het gekriebel ik mijn nek verklaart. Ik land op handen en voeten, met nog geen kwart seconde later Seneresa op mij. De klap zorgt ervoor dat mijn achterste pijn doet. Wacht. Ik sta op handen en voeten. Dan zie ik het. Mijn hele lichaam is bedekt met een witte vacht. Op mijn rug zitten twee plekken die een iets donkere vacht hebben, in de vorm van drakenvleugels. Het is even wennen om lager op de poten te staan, maar het voelt ook geweldig. Het volgende wat ik probeer is van mijn wolf naar mijn draak te veranderen, en weer terug. Het gaat moeiteloos. Seneresa kijkt geamuseerd naar me. Zodra ik weer een wolf ben reageert ze lachend. 'Lukt het?'

Ik lach terug. 'Oh, ja. Dit is geweldig! Ik ben een wolf! En ik kan mijn belofte inlossen!'

'Ik heb een paar dingen te zeggen, mijn jonge wolvin. Je bent nog steeds de koningin, dus een eigen groep wolven gaat waarschijnlijk niet lukken. En officieel ben je een wolvin. Maar ik ben blij dat je tevreden bent. Als je zin hebt en morgen weer klaar bent met Hector, kom dan naar het bos. Dan kan je alvast oefenen in het wolvin zijn. En een tip: hou het nog even tussen ons. De cape mag je trouwens houden.'

Dan veranderd ze weer terug naar haar mensenvorm. Ik volg haar voorbeeld. De jurk en cape zijn geen van beide beschadigd. 'Blijkbaar kan ik als draak alle soorten kleding meenemen in mijn transformatie?'

Seneresa kleedt haarzelf weer aan terwijl ze het uitlegt. 'Dat komt omdat jij de meeste macht hebt. Hoe meer macht je hebt, hoe meer je mee kan nemen. Ik kan alleen een cape, en soms een broek meenemen. Een leeuwin of draak kan aan de andere kant alle kleding meenemen op haar lichaam. Net als de leeuwen en mannelijke draken. Maar alles onder de wolven en adelaren kan juist helemaal niks meenemen. Daarom veranderen ze vaak niet als het niet nodig is. Mij maakt het niks uit dat ik alleen een cape om heb. Als kind zijnde vond ik het toch niks om zoveel kleding te dragen. En nu hoeft dat ook niet.'

'Dit is niet rot bedoeld, maar schaam jij je dan niet als je over straat loopt en iedereen je aanstaart omdat je alleen een cape draagt?'

'Haha. Nee, juist het tegendeel. Als mensen me aanstaren zie ik het als een compliment. Natuurlijk vinden sommige het niks dat ik alleen een cape draag, en dat zeggen ze dan ook tegen me. Maar tot ik een verbod krijg om zo minimaal gekleed rond te lopen blijf ik het doen.'

'Dan zal ik er niks van zeggen. Je bent vrij om de cape te blijven dragen als enige kledingstuk. Als jij je er prettig bij voelt dan wil ik je niet tegenhouden. Zelfs die leeuwen zullen het afleggen tegen mij als ik ze vertel dat dit mijn wil is.'

Ze lacht. 'Dan ben ik blij dat je aan mijn kant staat, June. Welkom bij de Alfa's'

De volgende dag is Hector nog steeds niet bijgekomen. 'Ik denk dat je klaar bent om alleen te heersen. Ik kan je weinig meer leren. Vaarwel.'

Daarmee pakt hij zijn spullen in en verdwijnt hij uit het kasteel. Hij laat geen spoor achter, behalve de herinneringen aan zijn aanwezigheid. Dan bedenk ik me ineens dat ik een afspraak met Seneresa had staan. Ik stijg op van mijn balkon, wat weer erg moeilijk gaat, en vlieg naar waar Seneresa en ik elkaar tegen waren gekomen de vorige dag. Zij komt ook al snel opdagen. 'Ben je er klaar voor?'

Nu ben ik nieuwsgierig. 'Klaar voor wat? Wat ben je van plan?'

'Je eerste jacht natuurlijk! Ik weet dat de vossen en hagedissen er verantwoordelijk voor zijn, maar ik vindt het een van de hoogtepunten van een wolf zijn. Plus: je weet zeker dat er niet mee geknoeid is.'

Dat brengt een lach op mijn gezicht. Seneresa is altijd op haar hoede. We veranderen beiden in onze wolvenvorm en nemen de geuren in de lucht op. Seneresa rent meteen weg, achter een van de geuren aan. Als ik haar ingehaald heb vraag ik haar waarom ze wegrent. 'Ik heb een prooi gevonden! Het ruikt als een stier!'

Ze buigt een paar keer af. Terwijl ze dat doet volg ik haar. Zodra we in de buurt zijn remt ze af. De laatste stappen zetten we stilletjes door de bosjes. Ze fluistert naar me. 'We moeten een groot dier zoals dat altijd zo snel mogelijk neerhalen, om problemen te voorkomen. Een stier kan flink wat schade doen, als het de wil heeft ons aan te vallen.'

Dat zet me aan het denken. Met een snelle blik neem ik de stier in me op. Doordat we op nog geen honderd meter van de stier af zijn dringt zijn sterke muskusgeur mijn neus binnen. Ik zal nooit meer vergeten hoe een stier ruikt. 'De snelste manier die ik zie is de nek. Door de keel door de bijten of klauwen zou de stier snel moeten vallen.'

Seneresa schud haar kop. 'Als ik niet een bepaalde weerstand had voor je Alfa krachten dan zou ik het meteen gedaan hebben, en ons beiden de dood in hebben gejaagd. Nee, we moeten iets anders te werk gaan. Een stier op die manier doden kan alleen als je een roedel hebt, die wij niet bij ons hebben. In dit geval moeten we gokken op uitputten. Mijn plan gaat als volgt...'

Zodra ze haar plan heeft uitgelegd splitsen we op. Zodra ik op mijn positie ben spiek ik door de bosjes heen. Seneresa staat op de plek waar ze zei dat ze zou staan. Dan tel ik af. Zodra ik de nul bereik springen we beiden tevoorschijn en rennen we op de stier af. De stier schrikt zich rot en rent weg van ons. Door afwisselend dicht op de stier te rennen sturen we hem waar we hem heen willen, en kunnen we ook afwisselend rustiger rennen en stukjes afsnijden. Dan komen we eindelijk aan waar we aan willen komen: een afgrond. De stier heeft het pas laat door dat we hem ernaar toe jagen, waardoor hij zijn enorme gewicht niet op tijd kan stoppen. Met een doodskreet valt hij van de klif af. Beiden kijken we tevreden naar beneden. Seneresa knikt. 'Goed gedaan, June. Niet slecht voor een beginner. Als je zo door gaat wordt je ooit nog een goede Alfa. Maar nu is het etenstijd. Wie het eerste beneden is krijgt de voorkant!'

Daarmee rent ze er vandoor. Zodra zij ervan door rent besluit ik er achter aan te gaan. Seneresa heeft het voordeel van kennis, maar ik ben aan de andere kant sneller en wendbaarder. Ze rent een smalle helling af, die overduidelijk richting de onderkant van de afgrond gaat. Spontaan krijg ik een ingeving. Ik zet me maximaal in en spring tegen de helling op. Vervolgens zet ik me af tegen de helling om vlak voor Seneresa te landen. Ik zie de stier al verschijnen. Bij de gedachte dat ik er zo mijn tanden in kan zetten worden mijn spieren al een stuk energieker. Energiek genoeg voor de laatste sprint.

Als we klaar zijn is Seneresa tevreden. 'Je gaat een goede Alfa worden, June. Dat je al zo snel succesvol kan jagen zonder vleugels, en daarnaast nog eens een sterke sprint kan trekken, dat is geweldig. Ik kan niet wachten tot je de leiding gaat nemen.'

Ik reageer nuchter. 'Dat gaat snel worden. Hector is ervan door. Gisteren toen ik mijn drakenvorm gevonden had was Hector weer bezig met mij irriteren. Ik was er zo klaar mee. Toen ik hem liet merken dat hij te ver was gegaan bleef hij door gaan. Tot mijn draak naar voren kwam. Vandaag was hij nog niet hersteld. Hij wenste me geluk en ging ervan door.'

Seneresa sluit haar ogen iets tot ze door spleten kijkt. 'Ik vertrouw die Hector niet. volgens mij heeft hij andere plannen met deze stad. We zullen de verdediging omhoog moeten gooien.'

Ik knik. 'Waarschijnlijk wel. Ik zal veel trainen de komende tijd. Als het zover is dan zal ik klaar zijn om te vechten. Ik maak me alleen zorgen om het feit dat Renera twee draken heeft, en ik maar een jonge draak ben. Dat is op geen enkele manier een eerlijk gevecht, hoe je het ook bekijkt.'

Seneresa legt een poot op mijn schouder. 'Misschien. Maar de wolven helpen je ook. Zij mogen misschien wel katten hebben als soldaten, maar wij wolven zijn ook niet zwak. Als het op oorlog neerkomt dan zullen wij laten zien waarom we zoveel trainen.'

Op verzoek hier hoofdstuk 4 van Animals. Het heeft me vier dagen gekost om dit hoofdstuk klaar te stomen voor publicatie.