loş bir bahçede

yeşerdi aydınlık.

derin bir karanlıkta

ışığı bulmam gibi.

mavi çiçekler kapladı sağını,
solun yeşil yapraklara karıştı.

dokundum tenine,

dünya parmak uçlarımda intihar etti.

ölü cesetlerle sarıldı etrafımız,

kanlı bıçaklar doğrultuldu üzerimize.

fakat biz,

çıplak ayak kaçtık dünyadan.

bulamadı insanlar,

bulamadı polisler,

bulamadı acılar,

ve buldu ölüm.

.,

içimdeki özlem çok derin,

içimdeki hasret çok eski.

devam eden bu acı,

televizyonda ki sabah programları gibi

her gün, her gün.

içimdeki bu keder,

venüs'e taşınan mutluluk gibi

çok acı, çok acı.

beyazdın hani?

beyazdın sen?

niye sevdin kırmızıyı?

niye sevdin arabaları?

kırmızıyı, arabaları seven sen,

beni niye sevmedin?

sahi niye sevmedin beni?

tenine eldivenle dokunmam,

şayet buna sebepse

hissettim ben.

hissettim çoktan.

gideceğini,

.,

çocukluğumun masum avuçları

ölümün şehvetini tutan bir kılıç gibi,

boynuma saplandı o sabah.

bir kedi bulundu kaldırımın orada,

teninden bakirelik akan,

kar beyazı tabirini kefen diye giyen,

ölü bir kedi.

etrafında kırmızı şarap vardı

beyaz tüyleri

kırılan kadeh parçalarının altında ezilmiş,

etrafındaki şarap

onu görenleri sarhoşa çevirmiş.

gözlerinde koca bir dünya,

sonsuz bir evren,

ve sayısız yıldız saklı olan

ölü kedi.

söyle bana;

ölü olan sadece bedenin değil mi?

ruhun göğe kanat çırpıp

kar niyetine her kış yağıyor olamaz mı?

bedenin buz tutarak soğudu

ve belki

toprağın derinlerine çürüyerek karıştı

fakat sen,

her kış yanıma gelip

saçlarımı okşayan o karsın.

ölmedin.

anlamalıydım ben,

anlamalıydım daha önceden.

o sabah bakışlarındaki evrenin

kara deliğe kapıldığını görmeliydim.

ruhumu içine çeken karanlık,

senin aydınlığınla son buluyor usulca.

bana geldiğin ilk gece,

sana kartondan bir ev yapmıştım.

ama şimdi,

kendi evimin kartondan olduğunu ve

içimi ısıtamadığını fark ettim.

mezarı kayıp ölü kedi

kemiklerinin sızlaması,

küllerinin üşümesi,

sorun değil.

bahar geçip kış geldiğinde

ve sen kar olup üzerime yağdığında

seni avucumda sıkıca tutacağım.

"seni özledim," diyeceğim usulca; "seni asla unutmadım."

hoşçakal.