Ήταν τότε που τα άστρα σταμάτησαν να λάμπουν.
Έπαψε το φως του λυπημένα, άδικα και πονεμένα.
Οι κραυγές των λύκων βλέποντας
να χάνουν την πολυαγαπημένη τους Σελήνη έμοιαζαν αδυναμες να εμποδίσουν αυτό που συνέβαινε.
Η Σελήνη δεν άντεξε παραδόθηκε στον Ήλιο.
Όλα έμοιαζαν να χάνονται.
Βλέποντας αυτές τις εικόνες ο ουρανός,που με το μαύρο του έδινε περισσότερη λαμψη στη Σελήνη και στα άστρα, δεν άντεξε λύγισε.
Τα δάκρυά του ξεθωριαζαν το αχανές μαύρο του δημιουργώντας διάσπαρτα χρώματα που ως τελικό στόχο είχαν το γαλάζιο.
Ήταν τότε που έπεσε η νύχτα παρασύροντας τόσα συναισθηματα και σκέψεις.
Ήταν τοτε...

Η. Κ.