MAAAAAAAAAMAAAAAA! opstaan, ik wil zo graag weten hoe het verhaal afloopt. PLEASE! wil je verder vertellen? ........... "ja best! oké uuuuhm waar was ik gebleven?"

----------------------------------------

we reden en reden, ik wist niet waar we waren en waar we naar toe gingen. ik vroeg aan de vrouwen voor het stuur waar we heen gingen maar dat wisten zei ook niet. het enige wat ze zeiden was: we moeten hier zo snel mogelijk vandaan zien te komen.

de bus stopte voor een klein winkeltje. gingen ze nou eten kopen? nu we op de vlucht zijn? hebben ze wel geld? dacht ik bij me zelf . de vrouw achter het stuur zei: het winkeltje is verlaten sinds een paar dagen, we kunnen zo veel eten mee nemen als we willen. is dat geen diefstal? dacht ik weer. en nee het is geen diefstal. woow kan die vrouw gedachte lezen of zo want ze geeft de hele tijd antwoord op mijn vragen. de vrouw keek mij sluw aan en liep weg.

iedereen pakte zo veel eten als ze konden en liepen weer naar de bus. ik zocht naar iets specifieker, namelijk naar een product dat mijn moeder altijd voor mij maakte: wafels met pindakaas en sprinkels. i know het klinkt raar maar het is echt hemels. ik had de wafels en de pindakaas, ik moest alleen nog maar de sprinkels hebben. ik liep heel de winkel door op zoek naar dat product maar ik kon het niet vinden. met een sip gezicht liep ik naar buiten.

WAAR IS DE BUS!

NEE! NEE! dit kon niet waar zijn. ze hadden mij gewoon achter gelaten. ik barstte in huilen uit en ik ging op een steen zitten. mijn enigste troost was op dat moment een wafel met pindakaas, zonder sprinkels.

------------------------