GOOI HET ANKER! hoorde ik iemand roepen. moet dit zo vroeg? het is pas 5 uur in de ochtend. ik kreunde en draaide me nog een keer om maar het was al wel duidelijk dat ze wouden dat ik opstond want nu begon de toeter van de boot kei hard te loeien. toooeeet! langzaam kwam ik uit mijn bed en kleedde me aan. ik zag eruit als een zombie toen ik in de spiegel keek. ik borstelde mijn haar een beetje en haalde een natte doek door mijn gezicht. zo klaar! dacht ik en ik sprintte naar boven want ik was erg nieuwsgierig in wel land we waren beland. het was een grote haven en er waren veel mensen. welkom in australie Kiara, zei de kapitein. owouw! dit is super mega fantastisch vet cool! ik ben nog nooit buiten de Filipijnen geweest en veel over andere landen heb ik ook nog n iet gehoord dus dit was super gaaf. tijdens dat ik deze woorden zei dacht ik eraan dat dit geen vakantie was maar een reddings en overlevings actie. ik was zo gespannen voor vanavond want dan zou alles gebeuren. vanavond bevrijden we de vrouwen en kinderen en verlaten we het schip. 

de dag duurde lang. piet en ik besloten om even van de boot af te gaan om de stad een beetje te verkennen. toen we een beetje in een achter hoek aan kwamen  zag piet een meneer die een bus aan het poetsen was.  hallo? vroeg hij aan de man. wij hebben een vraagje? piet legde een verhaal uit over dat er in een groot schip vrouwen en kinderen opgesloten zijn en dat wij ze gingen bevrijden maar dat we nog geen vervoer hadden om mee te vluchten. de man snapte waar piet heen wilde en stelde voor dat hij mee ging helpen en dat ze de bus konden gebruiken. oh dank u wel meneer! zei ik blij en piet en de man schudde elkaars hand. vanavond om 12 uur kun je dan bij de haven wachten met de bus? ja geen probleem zei de man, ik zal er staan en ik zal nog wat eten meebrengen. piet en Kiara verlieten de man met een brede glimlach op hun gezicht. dat hebben we weer mooi voor elkaar, zei piet tegen zich zelf en ik grinnikte een beetje. 

rond etenstijd kwamen piet en ik weer op de boot en konden aan schuiven bij de kapitein aan tafel. het eten was heerlijk maar het zal onze laatste maaltijd worden op deze boot. ik ging al vroeg naar bed want ik wou fit zijn als we vannacht eruit moesten. ik was zo moe maar ik viel maar niet in slaap. ik probeerde schaapjes te tellen. 1 2 3 4 *gaap 5 6 7 8         9  *snurk *snurk *snurk.