6

Jij verscheen in mijn blikveld, zag ik dat nou echt?, was dit geen droom?
Je rende naar me toe en wat er gebeurde had ik nooit verwacht.
Je sprong huilend in mijn armen, ik sloeg mijn armen stevig om je heen, ik wilde je nooit meer loslaten.
Zo stonden we minuten lang, toen stapte je iets achteruit en je keek me aan.
Je blik weerspiegelde hoe ik me deze dagen zonder jou had gevoeld.
"Het spijt me" zij je en je stem klonk vol met emoties, "waarom heb je me verlaten?" vroeg ik.
Die vraag brandde al zo lang op mijn lippen, maar nu wilde ik alleen maar dat je bij me bleef.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top