Het was kerstavond, ik liep met hangende schouders naar ons plekje, ik wilde ons niet opgeven, maar diep van binnen wist ik dat ons verleden tijd was.
Ik zakte uitgeput door de slapeloze nachten tegen de boom, ik deed mijn ogen dicht en rilde van de kou.
Zou jij nu gezellig kerst vieren met een ander?, heb je me voor iemand anders verlaten?, ik sloeg mijn armen beschermend om mezelf heen, die gedachte deed verschrikkelijk veel pijn.
Ik wilde je niet kwijt, jij was de enige voor mij.
Stelde ons voor jou dan helemaal niks voor?
Ik hoorde voetstappen, geschrokken stond ik op.