Ik sta stil en kijk om me heen. Waar is....o nee Tiffany! 'AAAAAH NAOMIIIII HEEEEEELP!!!' hoor ik Tiffany roepen. 'TIFFANY HOU VOL!' schreeuw ik en ik ren naar haar toe. Een wezen in een wit pak heeft haar weer vast. 'LAAT HAAR LOS!' schreeuw ik en ik probeer Tiffany los te trekken. Een ander wezen pakt mijn armen vast en houd ze op mijn rug. 'GAST LAAT ME LOS!' schreeuw ik. Het wezen dat Tiffany vast heeft loopt weg. 'NAOMIII!!' 'TIFFANY!!' ik schop naar achteren. Het wezen laat me los. Ik ren naar Tiffany en probeer haar weer los te trekken. Ik heb haar bijna los. Opeens word er een soort klem om mijn benen gedaan en ik word weer van achter vast gegrepen. 'BUK!' hoor ik een jongen schreeuwen. Ik aarzel geen moment. Ik buk snel. Messen komen over mijn hoofd heen. Ze raken mijn hoofd net niet. Ik word los gelaten. 'MEISJE REN!' schreeuwt de jongen. Ik maak de klem los. 'NEE IK MOET TIFFANY REDDEN!' schreeuw ik. Ik wil rennen maar ik word door de jongen bij mijn arm gegrepen. 'Meisje dat is te gevaarlijk ren tot je een boshuisje tegen komt.. Ik zie je daar.' zegt hij. Ik knik. Ik gooi mijn rugzak op de grond en ik begin te rennen. Na ongeveer 10 minuten rennen kom ik uitgeput bij een boshuisje aan. Ik open voorzichtig de deur en ik loop naar boven, een kamer in. Het is een kamer met bloemetjes behang. In de hoek staat een bed met roze lakens. Op het bed ligt een jonge met bruin haar en blauwe ogen. Hij is knap...heel knap. 'He he daar ben je eindelijk.' zegt de jongen. 'Ja...hier ben ik...' zeg ik verlegen. Hij glimlacht. 'En hoe mag ik je noemen?' vraagt de jongen. 'Naomi...en jij?' 'Justin.' Justin... Mooie naam. 'Ik ga je helpen te overleven..' zegt hij en hij staat op. 'Dankje.' zeg ik en ik glimlach. 'Ga maar slapen.. Je zal wel moe zijn.' ik knik en ik loop de kamer uit, de gang door, naar de logeerkamer. Ik laat me op het bed vallen en ik val langzaam in slaap.

Heey. Nieuw hoofdstuk. Ben lekker bezig vandaag. Geen clifhanger nu. Like,comment and follow plss :)
O ja lya :3