♡ CHAPTER: TWO ♡

♡ Scandal Video ♡

♡ AMANDA'S POINT OF VIEW ♡

Second day of school, As usual sinundo na naman ako ng dalawang bruha. dito na naman sila kumain at sabay na naman kaming tatlo na kumain at pagkatapos ay saka na kami umalis ng sabay sabay sa bahay. Naglalakad kami sa hallway ng harangin kami ng tatlong lalaki at siya ang nasa gitna.

"Hi!" Bati niya at alam kong kay Milisa niya iyon sinabi. saka niya enextend ang kamay niya. "hindi kasi ako nakikipagshake hands pero.. para sa iyo. gagawin ko and.. ahhm. What is your name again, miss beautiful?" Nakangiting tanong niya

"Excuse me. for your information, i'm not asking if you are gonna do a shake hands and i don't care about you, okay? so.. better if you go away to our way? and we don't want to be late. we want to complete our whole attendans to our whole sem. so please? and i have a name. You don't need to know." Mataray na sabi ni Milisa saka siya nilagpasan at pinadaan naman siya nung isang lalaking katabi at kasama niya na nakatayo sa kanan.

"Opss. sorry.. sa pagmamataray ng bestfriend namin but we have to go too. She's right, we don't want to be late. let's go Amanda." Habol at singit naman ni Joy Anne saka na ako hinila. naiwan na lang naman siyang nakatameme roon sa kinatatayuan niya.

Nakinig lang naman kami sa buong klase at pagkatapos ay lunch break na at nagaayos palang kami ng mga gamit namin ng biglang magtilian ang mga kaklase naming mga babae na nasa labas at nakalabas na.

"Excuse me, excuse me." Rinig naming sabi ng isang pamilyar na boses. at saka siya pumasok sa loob ng classroom. "Hi! Ahhm. nice to see you again and ahm. Ang pangalan ko nga pala ay joh--" Sabi niya na pinutol na ni Milisa

"Let's go guys." Bored na sabi nito saka nilagpasan si JL pero pinigilan siya nito.

"Ah, wait. ahm ang pangalan ko ay John Leo Tulentino but you can call me JL and ahm. here. flowers for you." Sabi ni Jl saka niya inabot kay Milisa yung bulaklak na hawak niya pero tiningnan lang naman ito ni Milisa.

Pero maya maya ay ngumisi si Milisa at inabot yung bucket ng flowers saka tiningnan. "Ahh.. ang ganda naman nito.. but wala pa yatang nakakapagsabi sa iyo na i hate. i hate flowers like.. the way.. i hate you." Sabi nito saka ngumisi. "Alam mo kung anong bagay dito? alam kung anong bagay sa bulaklak na 'to? ito." Sabi niya saka niya ipinatak yung bucket of flowers sa sahig saka gigil na inapak-apakan yung bulaklak.

Pagkatapos niyang apakan yung bulaklak ay ngumisi itong muli. "Wala. akong. panahon. sa mga... katulad mo! isa pa, ni-hindi nga kita kilala, eh. sino ka ba, ha? kaya pwede ba? tantanan mo na ako!" Galit at inis na sigaw ni Milisa saka na ito inis na umalis ng classroom.

"Excuse me." Singit naman ni Joy Anne. saka na ako hinila palabas at palayo ng classroom na iyon kung saan maraming tao ang nakakita at nakarinig ng nakakahiyang eksena na iyon.

"Joy Anne, alam mo makakatikim ka na sa akin mamaya, eh. masasapak na talaga kita. kanina ka pa, eh!" Sarcastiko kong sabi kay Joy Anne. pagkahinto namin ng makalayo na kami sa mga taong nagkukumpol kumpol sa tapat ng classroom namin. saka ako lumayo sakaniya.

"Bakit ba? inaano ba kita?" Tanong niya.

"Eh kasi naman, kanina mo pa po kaya akong hinihila hila." Reklamo ko.

"Aba'y, eh sorry naman po... 'Di ko naman po alam." Sabi niya. "Anyway, saan na natin siya hahanapin ngayon?" Tanong niya.

"Aba'y, eh malay ko. pero pumunta na lang muna tayo sa restaurant nina mommy ninang. gutom na kasi ako at saka baka sakaling makita natin siya duon or kung hindi man at wala siya duon ay kumain na lang muna tayo at saka mamayang uwian na lang natin siya hanapin." Sabi ko.

"Okay. sige." Sagot niya saka na kami nagdiretsiyong pumunta sa restaurant nina mommy ninang para duon kumain at pagkatapos nga naming kumain ay saka na kami pumunta sa second class namin. at nang maguwian na ay hinanap lang namin siya saka na kami lumabas ng school.

"Una na 'ko, guys." Matamlay na sabi ni Milisa. Tumango na lang kami ni Joy Anne sakaniya saka na siya naunang sumakay sa kotse nila.

Alam kasi naming pareho ang ugali o attitude ni Milisa kapag ganito siya. Kapag kasi matamlay si Milisa badtrip siya at gusto na niya kaagad na matulog dahil pakiramdam niya ay pagod na pagod siya. nawawalan siya ng lakas o energy para sa buong maghapon. at kapag nakatulog na naman siya kinabukasan naman ay balik na ulit siya sa dati na kahit tahimik at bihira mo lang siya makausap ay makakausap mo naman siya at sasagutin ka naman niya ng maayos. pero kapag ganito ay nawawalan siya ng ganang makipagusap lalo na at badtrip siya at pakiramdam niya ay inaantok siya dahil parang nauubusan siya ng energy.

"Beh! Una na rin ako, ha. Kita na lang ulit tayo bukas." Paalam ni Joy Anne saka ako hinug at bineso. saka na siya naglakad pasakay sa kotse nila at saka nagwave. Nagwave at tumango na lang din naman ako sakaniya saka na ako naglakad pasakay rin sa kotse namin.

Pagdating ko sa bahay, As usual na naman sobrang tahimik na naman ng bahay pagkauwi ko. dahil mamaya pa uuwi si mama at daddy. monday to Thursday alas sais umuuwi si mama habang ako at ang kapatid kong si Sam ay alas singko naman umuuwi. nauuna nga lang siya ng ilang minuto ng paguwi sa akin. tapos si daddy naman ay mamaya pang nine darating. ang dating niya talaga is nine pero kapag napapaaga ay mga seven or eight nasa bahay na siya at si mama naman ay tuwing friday lang siya half day sa work sa coffee shop namin sa calamba at kapag naman over time si daddy ay mga eleven na siya nakakauwi.

Bukod pa duon ay si Ate Emerald lang ang sumasalubong sa akin sa paguwi ko galing school dahil hindi naman ako sinasalubong ng magaling kong bunsong kapatid dahil palagi lang siyang nagkukulong sa kwarto niya. malay ko ba sa buhay ng isang yu'n, kung anong trip? hay.. nako. ewan ko. ba'la na nga siya sa buhay niya.

Nagdiretsiyo na lang ako sa room ko, at naglinis ng katawan. gusto ko pa sanang hintayin sina mama pero masiyado na akong antok dahil pagod na ako kaya sinabi ko na lang kay ate Emerald na gisingin na lang ako kapag dumating na sina mama at kapag kakain na. magpapahinga na lang muna ako.

♡ KINABUKASAN ♡

Pagdating palang namin sa school, sentro na kami kaagad ng attention. ito na nga ba ang ayaw ko, eh. yung may mga pares ng mga mata ang nakatingin sa direction namin at nagiging agaw attention kami. But ang nakakapagtaka lang ay titingin sila sa amin tapos magbubulung-bulungan. at hindi lang iyon mostly na tinitingnan nila ay ang walang paki alam sa paligid na si Milisa tapos babalik ang tingin nila sa mga cellphone's na hawak nila.

Ano bang meron sa mga cellphone nila? ano ba ang mga tinitingnan nila duon?

Hanggang sa makarating kami sa classroom namin ay hindi pa rin kami tinatantanan ng mga hindi makapaniwalang tingin na parang may nagawa kaming hindi kapani-paniwalang krimen sa loob ng paaralang ito.

"O.m.g. siya nga 'to. i can't believe. seriously. how dare she for doing this to our Baby JL. talaga bang hindi niya kilala ang isang J.L TULENTINO, as in JOHN LEO TULENTINO. The girls dream guy. ang lalaking pinapangarap ng lahat ng babae sa japan at dito sa philipinas." Rinig kong sabi at komento ng isang babae sa katabi niya at sa tinitingnan nila sa cellphone niya. Huminga ako ng malalim saka walang imik na naglakad papunta sa direction ng dalawang babaeng magkatabi na busy busy sa kung anong tinitingnan at pinagkakaguluhan nila sa cellphone ng babaeng nagsalita kanina. saka ko hinanggit ng kuha yung cellphone niya mula sa kamay niya.

"Hey! you! give me my phone back." Maarteng sigaw niya at nagtatangis na ang mga bagang niya sa galit.

"Opss sarreh but not sarreh. And i'll go back to you your phone but ano munang pinagkakaabalahan niyo sa basura mong cellphone, like you b*tch?" Nang aasar na tanong ko habang nakataas ang isang kong kilay at nakangising ng nang aasar saka ko tinginan ang phone niya kung saan unang bumungad sa akin ang mukha ni Milisa na kaharap si JL sa video na pinapanuod nila saka ko iyong pinelay.

"What is this?" Kunot nuong singhal ko.

"Ahh.. ang ganda naman nito.. but wala pa yatang nakakapagsabi sa iyo na i hate. i hate flowers like.. the way.. i hate you."

"Alam mo kung anong bagay dito? alam kung anong bagay sa bulaklak na 'to? ito."

"Wala. akong. panahon. sa mga... katulad mo! isa pa, ni-hindi nga kita kilala, eh. sino ka ba, ha? kaya pwede ba? tantanan mo na ako!"

'Agad namang napatakbo si Milisa sa tabi ko ng marinig niya ang video.

"You. hindi mo talaga siya kilala? hindi mo talaga kilala ang lalaking 'yan na nasa video na pinahiya mo sa lahat ng tao at babae sa school na 'to? hindi mo ba talaga kilala si Jl, si john leo Tulentino?" Hindi makapaniwalang tanong pa ng eksahiradang bakla.

"Pwede ba? i don't care. i don't even care about you or if who is that fvcking jerk." Sabi ni Milisa saka umalis.

"Kayo. kung sino man sa inyo ang nagpakalat ng video na 'to sinisiguro ko at sinasabi ko sa iyo na makikick out ka! kayo. at kung sino pa man sa inyo ang mahuli kong pinaguusapan at pinapanuod ang walang kwentang video na 'to. sinisigurado ko sa inyo na lahat kayo mapaparusahan. dahil makakarating 'to kaagad sa principal ng school natin." Sabi ko saka umalis na.

Pagkalabas ko ng classroom, tinext ko kaagad si Joy anne.

Me: Joy anne, nasaan na kayo?

Joy anne: Di ko na alam kung nasaan si Milisa? hinabol ko siya at naabutan ko siya na palabas na ng school kanina kaya lang natakpan siya ng mga babaeng palabas rin ng school kanina that time kaya nawala siya sa paningin ko."

Paliwanag niya sa text.

Me: Okay. basta hintayin mo na lang ako sa restaurant nina mommy ninang. du'n na lang tayo magkita.

Joy Anne: Okay.

"Joy anne?" Bungad ko pagkarating ko sa restaurant nina mommy ninang.

"Amanda, si Milisa nawawala. hindi ko na alam kung nasaan siya. kanina lang nasa paningin ko pa siya kaya nasusundan ko pa siya kaya lang biglang may mga babaeng humarang sa pagitan naming dalawa kaya ayon hindi ko na siya naabutan at nawala na rin siya sa paningin ko." Paliwanag pa ulit nito.

"Don't worry. i call her." Sabi ko at tumango siya saka ko na tinawagan si Milisa. at nagri-ring ito ngunit ilang saglit lang ay namatay din ang tawag. tinawagan ko ulit ang number niya ngunit wala ng sumasagot at nakapatay na rin yung phone niya at hindi ko na pa muli itong macontac.

"Ano? sumagot na ba?" Tanong ng katabi kong si Joy anne pero umiling lang ako.

"I think, we should called her nanny na. para maipagbigay alam na natin 'to sakanila." Suggestion ko.

"No. hindi pwede." Tutol niya.

"But why?" Tarantang tanong ko naman.

"Wala pa tayong kasiguraduhan kung nawawala nga siya." Sabi niya.

"Pero.. kailangan pa rin natin silang tawagan dahil malay mo ba na nandu'n at nakauwi na pala si Milisa."

"Hindi uuwi yu'n. lalo't alam niya na magtataka ang mga magulang niya kapag umuwi siya ng maaga."

"Pero.." Wala na akong naisunod na sasabihin dahil ang mga sunod sunod ng kaba ang pumaibabaw sa dibdib ko pero mamaya ay nagsalita rin ako. "But.. we have no choice. kung hindi ang ipagbigay alam 'to sa kahit na sino na makakatulong sa atin." Sabi ko maya maya.

"Pero sino? sino naman?" Tanong niya pero umiling lang ako.

"I just don't know. i don't know if who is going to help us but we need help. we just need help from anyone." frustrated na sabi ko. At bigla na lang bumukas ang entrance door ng restaurant at may pumasok duon na dalawa pamilyar na lalaki. at nagulat ako ng seryoso lumapit sa direction ng table namin ni Joy Anne silang dalawa pero habang ang isa naman ay nakasunod lang.

"Isang lang ang kailangan ko. sagutin niyo ang itatanong ko. kilala niyo ba si Milisa Farrah? kaibigan niya ba kayo? kaibigan niyo ba siya? kayo ba ang mga kaibigan niya?" Seryoso at parang detective ang peg ni kuya na tanong niya.

"Oo. Ba't mo siya kilala?" Gulat pero seryosong ang mukhang sabi ko saka tumayo.

"Wag ka ng magtanong. basta sumama na lang kayo sa amin." Sabi nito saka ako hinila.

"Yah! let me go nga. wait nga lang! sa'n niyo ba kami dadalhin?" Sigaw ko. At halos pinagtitinginan na rin kami ng mga tao na madadaanan namin saka magbubulung-bulungan na naman kaya sinamaan ko na rin sila ng tingin.

"Wag ka na nga lang masiyadong matanong." Seryosong sabi nito habang hila hila pa rin ako at habang ang isa naman niyang kasama ay katabi si Joy Anne.

"Malay ba namin kung saan niyo kami dadalhin. baka this is just a trap. may kailangan pa kaming gawin. kailangan pa namin hanapin yung kaibigan namin." Seryoso ngunit iritang singhal rin sakanila ni Joy Anne.

"Tss. Maganda na sana kayo kaya lang masiyado kayo matataray. wag kayong magalala. nasa maayos na ang kaibigan niyo at sakaniya namin kayo dadalhin." Sabi naman ng isa.

"Like i said. we don't know if it's this just a trap. and we don't even know if sa bestfriend nga namin niyo kami dadalhin." Iritang reklamo ni Joy anne.

"Hey baby. just keep your mouth shut up." Sabi ng isa saka inakbayan si Joy Anne na mabilis namang inis na tinanggal ni Joy Anne. maya maya naman ay huminto kami sa isang pintuan. pintuan ng clinic room? why we are here? she's here?

Magtatanong na sana ako sa lalaking nagdala sa amin rito ng itulak na niya ako papasok saka niya isinara ang pintuan ng clinic. 'Agad bumungad sa akin ang nakahiga sa nagiisang kama rito na si Milisa na puno ng galos ang mukha at may mga pasa rin siya sa mga braso niya.

"Ba-bakit siya may.. may mga galos at pasa sa katawan?" Kinakabahang tanong ko kay mr. 'i don't know the name' slash Mr. seryoso. "May ginawa ba kayo sakaniya?" May galit sa tono ng boses ko ng tanungin ko sila.

"Teka. teka lang miss, ha. pero sobra ka naman kung makapagtanong. for your information, maganda lang kayo pero 'di kayo sexy kaya pwede ba? wag kayo masiyadong assuming. hindi namin kayo pagiintre--" Naputol ang matabil ang dila ng balingan ko siya ng nakakamatay kong tingin na hindi niya gugustuhing makita pang muli. at kasabay rin ng biglang pagbukas ng malakas ng pintuan ng clinic.

At pumasok roon ang lalaking naging dahilan ng lahat ng pagkalat na nangyari at naganap na bwisit na video na yu'n na siya ring naging dahil kung bakit nakaratay si Milisa ngayon dito at may mga pasa at galos siya ngayon. pero bakit ganu'n kahit na alam kong siya ang naging dahilan ng lahat ng 'to at kung bakit pinagkakaguluhan si Milisa at ang video na yu'n ngayon ng mga tao at na ng dahil din sakaniya at sa video na iyon ay may mga pasa at galos ang kaibigan ko, hindi ko pa rin magawang magalit sakaniya?

Dapat nagagalit na ako sakaniya ngayon. pero bakit ganu'n? Bakit natitigilan ako sa tuwing nakikita ko siya? ngayon ko na lang ulit siya nakita. at akala ko naitakwali ko na ang nararamdam ko sakaniya pero heto na naman ang puso ko. parang na naman siyang nakikipagkarera sa sampung kabayo at pilit na kumakawala sa loob ng katawan ko.

Alam ko sa sarili ko na kahit na pilit ko mang itago ang bagay na 'to sa sarili ko ay hindi ko pa rin magawa-gawa. kaya lang.. hindi ko naman pwedeng sabihin at ipakita o iparamdam man lang sakaniya ang nararadaman ko para sakaniya. dahil alam kong galit siya sa akin kaya imposible na maramdaman niya rin ang nararamdaman ko para sakaniya. kung maramdaman niya man ang bagay na 'to na nararamdaman ko, baka hindi iyon para sa akin. at baka hindi niya iyon sa akin maramdaman.

"Amanda?" Nabalik ako sa kasalukuyan ng hawakan at tapikin ni Joy Anne ang balikat ko.

"Ah.. eh.. a-anong ginagawa mo rito?" Walang emosyong tanong ko. kailangan kong itago ang totoong emosyon at nararamdaman ko sa harapan niya at sa paraang ito ko lang iyon magagawa.

"Ahh. nandito lang ako dahil sakaniya at.. wala na akong ibang etensiyon pa kung hindi ang alamin lang kung anong kalagayan niya." Seryosong sabi niya.

"Hindi mo na kailangan pang malaman kung anong kalagayan niya dahil ikaw naman ang may dahilan kung bakit siya nagkaganito. kung hindi sana dahil sa iyo walang video na kakalat at higit sa lahat hindi mapapahamak ang kaibigan namin." Sh*t! i hate. i hate this scene. why? dahil sinisi ko siya at hindi ko gustong sisihin siya.

"What? What video?" Tanong niya.

"See? Wala ka man lang kaalam alam sa mga nangyayari sa paligid mo at sa video na pakana mo. kaya wala ka ring karapatang magalala at malaman pa kung anong kalagayan ng kaibigan namin. kaya pwede ba? umalis ka na!" Pagpapaalis sakaniya ni Joy Anne.

"Joy Anne." Kasabay ng pagpigil ko kay Joy Anne ay ang pagkilos ni Milisa. "What happend? what is happening, guys?" Nang hihinang tanong niya.

"Mukhang wala pa siyang naaalala. kung sakaling may maalala na siya at maalala na niya ang nangyari. siya na lang tanungin niyo kung anong nangyari sakaniya." Sabi ni mr. seryoso saka na tumalikod pero natigilan siya ng marinig naming magsalita si Milisa.

"Wait. wait lang. 'diba ikaw yung nagligtas sa akin sa rooftop mula du'n sa mga b*tch na babaeng yu'n. thank you nga pala, ha." Sabi niya kaya napatingin kami sakaniya at nabalik ang tingin ko sa lalaking tinutukoy niya.

"Niligtas mo siya?" Sabay sabay na gulat naming tanong sakaniya nina JL at Joy Anne. "Niligtas mo siya mula sa mga b*tch na babae? sino sila?" Tanong ko pa.

"Katulad nga ng sabi ko. siya na lang ang tanungin niyo dahil siya ang mas nakakaalam ng nangyari. at isa pa, sinabi na naman niya sa inyo na ako ang nagligtas sakaniya kaya... hindi mo na ako kailangan pang tanungin tungkol du'n dahil sinabi na naman niya. so, paano? alis na ako." Sabi niya saka lumabas na.

"Hm. Hindi ko pa natatanong sakaniya kung anong pangalan niya, eh." Nakasimangot na sabi ni Milisa. at napatingin siya sa aming lahat. "Anong ginagawa ng g*gong 'yan dito?" Iritang sabi ni Milisa habang nakatingin kay Jl at magsasalita na sana si Jl ng biglang lumabas yung nurse.

"Ah, gising na po pala kayo miss. Farrah. maaari na po kayong umuwi. wala naman pong nainjure na part ng katawan niyo. nagtamo lang po kayo ng galos at pasa. at baka po ilang linggo lang ay mawala na rin po ang mga pasa at galos niyo. sige po. excuse me po." Sabi nito at pinainom at binigyan lang saglit si Milisa ng gamot at saka na siya umalis.

"I think i need to go home. please guys, let's just go home. my body is still weak." Sabi ni Milisa at tumango na lang kami sakaniya saka na namin siya inalalayang makababa at makatayo ng kama at maglakad hangggang sa labas ng school.

Pumara lang kami ng taxi at saka inihatid lang namin si Milisa sakanila. at sumunod naman ay si Joy anne naman ang inihatid namin sa bahay nila saka pa ako huling nakauwi sa amin.

Pagkadating ko sa bahay si ate Emerald lang ang sumalubong sa akin. ano pa bang inaasahan ko? hindi pa ba ako nasanay? saka.. hindi pa naman kasi talaga sila uuwi, ni-miski nga si Sam ay wala pa sa bahay dahil alas dos palang naman ng hapon. maaga lang talaga akong umuwi ngayon kasi inihatid namin si Milisa sakanila at excepted na naman kaming tatlo for second class dahil nasabi na rin sa student council na ang nangyari kay Milisa kaya pinauwi na rin kami para ihatid si Milisa. Nagpahinga na lang naman muna ako habang wala pa sina mama.

♡♡♡

♡ TO BE CONTINUED.. ♡

Hey guys! i wish you like the chapters. LEAVE COMMENT AND VOTES. GAMSAHAMNIDA, SARANGHAE, AND GODBLESS US. *Finger Heart/wink*

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top