Siedziałem w pokoju hotelowym i myślałem o mojej relacji z młodym Niemcem.

Ok, może to wyglądało dziwne, ale zależało mi na nim... A jemu na mnie.

Wszyscy mówili, że to nie ma przyszłości.

- Simi - Andreas wpadł do mojego pokoju, położył się na łóżku obok mnie i przytulił się.

- Co się dzieje? - szepnąłem.

- Musimy porozmawiać - usiadł i popatrzył na mnie. Kocham jego oczy.

- O czym?

- Simi... Ja... - zaczął, domyśliłem się o co chodzi.

- Ułatwię ci to...

- Wiesz co chcę powiedzieć? - zdziwił się.

- Chcesz się rozstać - szepnąłem. - Rozumiem.

- Nie... Skąd ten pomysł? - spojrzał na mnie zaskoczony.

- Nieważne... Więc o co chodzi?

- Potrzebuję twojej pomocy... Muszę się urwać z treningu... Powiesz, że byłem z tobą?

- Powiem - zaśmiałem się, bo to nie pierwsza taka sytuacja. - Gdzie się wybierasz?

- Mama ma urodziny, muszę wykombinować prezent... Pójdziesz ze mną?

- Pójdę.

- Kocham cię - pocałował mnie szybko i wstał. - Wrócę za 30 minut - uśmiechnął się i już go nie było.

Miałem dziwne przeczucie, że jeszcze wrócimy do rozmowy o rozstaniu.

______________

Nigdy nie pisałam nic o Simim 😁