PENDANT
I'm Jillian Amber Gonzales. A girl who fell inlove to a Korean Artist. I don't have a family. My Mom and Dad was passed away when I was 10 years old cause of Car Accident. I would have been with my parents in heaven but here I am now, breathing and alone. Because I was saved by an unknown guy when we were young.
Ang buhay ko ngayon ay parang isang gulong. Umiikot lang at paulit ulit na parang sirang plaka. Wala nang bago. Walang araw ang lumipas na hindi ko namiss ang parents ko. Sana hindi na lang ako nag-aya para hindi nangyari ang aksidenteng iyon. Sana rin hindi na ko niligtas ng lalaking iyon dahil para na rin akong patay sa nararanasan ko ngayon.
But somehow my life changed, because of the kdrama. There I also met my crush.
Meet Cha Eun Woo. A South Korean singer, actor, and model under the label of Fantagio. He is a member of the South Korean boy group Astro since 2015. He was born on March 30, 1997 at Gunpo-si, South Korea.
I know that i have no chance to his girlfriend or wife but I can be his girlfriend in my dream. Dream that never come true. I wish I could never wake up in that dream.
"Ms. Gonzales?" Mr. Garcia called me.
"Yes po?"
"Can you give this to Mr. Lopez?"
"Sure. What was the papers about?"
"That's the important papers. Take care of that because there is a contract of our company with one of the companies in South Korea"
"Really? I'll make sure it gets to Mr. Lopez safely"
"Thank you! You're so kind and hardworking you really deserve to be promoted"
I'm Customer Service Representative here in our Company since 2017. I have been kind to my co-workers.
After a few days...
"Jillian, Mr. Lopez is calling you to his office"
"For what daw po?"
"He didn't say, so like you we also have no idea but hurry up because he has been waiting for you for a while"
"Okay. Thank you"
Nagmadali akong pumunta sa office ni Mr. Lopez.
"Ms. Gonzales"
"Pinapatawag nyo daw po ako?"
"Yes" sabi niya sabay abot ng envelope
"Kanino ko po ito ibibigay?" Natawa siya sa tanong ko. Anong nakakatawa?
"Read it" binuksan ko ito. Certificate?
Congratulations on your promotion Ms. Jillian Amber Gonzales for being a new Executive Assistant of Influencer Marketing Management. On this January 15, 2021 you will be work for your new position.
"Sir, what is the meaning of this?"
"Congratulations, Executive Assistant Gonzales"
"Totoo po?"
"Yes. Actually, sasamahan mo ako sa South Korea para sa isang business deal"
"Seryoso po?"
"Oo. Ayaw mo ba?"
"Ay nako gusto ko po. Matagal ko na pong gustong makarating ng South Korea. Thank you for this opportunity po"
"Magready ka na. Next week, aalis na tayo"
"Sige po. Thank you po ulit" sabi ko at umalis na.
Hindi ko makapaniwala! Sa pagpromote ko pa nga lang masaya na ko. Tas makakapunta pa ko ng South Korea. Gusto kong makita si Cha Eun Woo!
"Jillian, bakit ka daw pinatawag?" Tanong ng isang co-worker ko na ka same age ko lang.
"Napromote ako sa trabaho!" Masayang sabi ko
"Seryoso? Congratulations!"
"Hindi din ako makakapaniwala. Tapos next week kasama pa ako sa South Korea para sa isang business deal"
"Wow. Ang swerte mo! Baka naman pwedeng makahingi ng advice?"
"You need to work hard para mapromote ka din. Isipin mo ang trabaho ay parang buhay at kaibigan mo. Dapat mong protektahan at galingan para hindi ka iwan nito"
"Thank you! Gagawin ko yan. You really deserve that promotion"
"Anytime. Hihintayin ko yung promotion mo" nakangiting sabi ko.
Hindi ko din alam kung bakit ang swerte ko daw. Successful ako lagi sa Career pero sa family hindi. Ano bang meron dito sa pendant na napulot ko dati? Yung pendant nung batang lalaki na nagligtas sakin. Sana makita ko siya ulit para mapasalamatan at maisauli yung pendant na nahulog niya. Hindi ko na alam kung anong itsura niya ngayon. Ni maski pangalan nga ay hindi ko alam. Pero umaasa pa rin ako na makikita ko siya.
After one week...
Nandito na ako sa South Korea. Mas maganda siya than I expect. Malamig siya. Syempre inaasahan ko na yon kaya nagsuot ako ng Frock Jacket, Beret Hat and Winter Gloves.
Nagbook kami ng sari-sarili naming Hotel Room para doon tumuloy ng mga ilang araw. Sagot yon ng company namin.
Ngayong gabi pumunta ako sa isa sa mga sikat na Tourist Spot sa South Korea. Ang Namsan Seoul Tower.
Gabi ako pumunta dito kasi mas maganda ang itsura nito kapag gabi. Mas maliwanag siya dahil nakaopen yung lights pero kapag umaga para lang siyang normal na tower.
Ang ganda dito! Kung nabubuhay lang ang parents ko dadalhin ko sila dito kaya lang hanggang pangarap na lang iyon.
After few days...
Ilang araw ang lumipas tuwing may vacant time ako pumupunta ako sa iba't ibang sulok ng South Korea. Gusto ko mang puntahan lahat pero hindi sapat ang isang linggo para puntahan ang lahat ng Most Tourist Spot dito.
"Ms. Gonzales, tell our team that we are leaving tomorrow night so get ready"
"Yes, Sir!"
"Nag-enjoy ka ba?" Tanong nito
"Po?"
"Sabi sa akin ng ilang staff ay palagi ka daw namamasyal dito sa South Korea"
"Ahh opo. Gusto ko nga po ulit magpasalamat sa inyo dahil sa inyo nakapunta po ako dito"
"Alam mo, Jillian. Simula nung mamatay yung anak ko. Naaala ko siya sayo. Mabait at masiyahing bata din siya. Ayun nga lang e hindi niya kinaya ang sakit niya"
"Hayaan mo po Sir. Sigurado akong lagi ka niyang ginagabayan"
"Nabasa ko sa family background mo na namatay ang parents mo noong bata ka pa lamang?"
"Ahh opo. Namatay po sila dahil sa Car Accident. Maswerte po ako at nakaligtas pa ako. Pero kahit nakaligtas po ako palagi pong malungkot ang buhay ko"
"Hindi halatang malungkot ka. Hanga ako sa lakas at tatag mo dahil nakakayanan mong mabuhay without your parents"
"Ay nako, Thank you po!"
Lumipas ang kinabukasan ng gabi at nandito na nga kami sa Incheon International Airport.
Hindi ko man lang na meet si Cha Eun Woo. Akala ko makikita ko na siya. Siguro hindi itinadhana na magkita kami.
*KRING* *KRING*
Ms. Flores is calling...
"Mr. Lopez is looking for you. Our plane is leaving. You need to hurry"
"I'm on my way na po" sabi ko at binaba na niya ang linya.
Tumakbo na ko pero may nabunggo ako. Shete!
"Sorry" sabi ko nalang at umalis na. Hindi ko na siya nilingon dahil wala ng oras.
Hindi pa ko nakakalayo ng makapa ko na wala yung necklace ko. Hindi pwedeng mawala yon! Hindi akin yung pendant na nandoon. Isasauli ko pa yon!
Bumalik ako sa lugar kung saan may nakabunggo ako. Nagbabaka sakali na baka doon ko nalaglag yung necklace pero wala. Wala na doon yung lalaki at wala din doon ang necklace ko. Aishh! Ang malas ko naman. Wala na kong oras para hanapin yun. Sorry na lang sa nagligtas sakin pero hindi ko na pwedeng hanapin pa yung necklace dahil ayoko namang maiwan ako dito sa South Korea.
Paalis na sana ko ng pagtalikod ko kaharap ko na si Cha Eun Woo. Weyt?!!
"Ch-Cha Eun Woo?!" Sabi ko sa pangalan niya
"Where did you get this?" Tanong niya
"That necklace? That pendant fell on the boy who saved me few years ago from an accident"
"That's mine" ano?! Siya yung nagligtas sa akin? Paano?!
"Are you sure? Then I would like to thank you personally for saving me before"
"Thank you for taking care of this pendant. It is very important to me"
"Okay then I hope we meet again because I'm a big fan I'm sorry but I'm in a hurry"
"Do you want have a date with me tonight? Even just a few hours to get to know you better"
"Sorry but I have a flight tonight going back to the Philippines. I'm sorry"
"I will buy you a ticket for next flight"
This is it. Abot kamay mo na yung pangarap mo, Jillian. Ang makapagpicture at makita nga lang si Cha Eun Woo ay sapat na sa akin pero Lord higit pa doon ang ibinigay nyo dahil hinayaan nyong makasama ko pa siya. And that's because of the pendant.
The End...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top