1.

Federico,

Znasz mnie i wiesz, że często popełniam błędy. Nie jestem dobra i grzeczna jakbyś tego chciał. Jestem supernova i chcę być najlepsza. Ale widziałeś o tym gdy mnie poznałeś i gdy się we mnie zakochałeś. Wiedziałeś, że robię czasem okropne rzeczy i wszystko psuje. Ale pod tym wszystkim zobaczyłeś prawdę. Prawdziwą mnie. Dziewczynę, która czasem czuje się zagubiona, samotna i chce tylko spełnić marzenia i mieć kogoś obok. Poznałeś moją mame, moje życie, to jak cierpiałam przez wszystkie lata. I mimo, że chciałeś odejść nadal tu jesteś... Poznałeś mnie i zakochałeś się. A ja przy Tobie staje się kimś lepszym, sobą. Nie zostawiaj mnie. Nawet gdy popełniam błąd za błędem, nadal jestem tą Ludmiłą, którą kochasz. I bardzo Cię potrzebuję. Nigdy nikomu nie mówiłam takich słów... Nie mówiłam, że kocham ani, że potrzebuje. Byłam samo wystarczalna. Ale teraz widzę, że będąc z Tobą święcę jaśniej. Jesteś gwiazdą, której potrzebuje, byśmy razem stworzyli podwójną gwiazdę...

Ludmila

2.

Ludmiła,

Mówiłem że Ty i ja jesteśmy jak podwójne gwiazdy. Razem lśnimy jaśniej. Potrzebujemy swoje blasku, siebie nawzajem i tylko razem jesteśmy naprawdę silni. To właśnie uwielbiam w gwiazdach, są takie piękne, niemal magiczne i zawsze wtedy myślę o Tobie. Właśnie to czuję gdy patrzę w Twoje oczy, że jesteśmy jak dwie gwiazdy przeznaczone by być razem. Choćby dzielł nas cały kosmos i tak znjadziemy drogę do siebie. Gdy jesteśmy razem wszystko jest inne, lepsze. Przy Tobie też jestem inny. I Ty jesteś sobą. Tą prawdziwą, uroczą i dobrą Ludmiłą, w której się zakochałem. Jesteś dla mnie bardzo ważna. Jesteś moją gwiazdą i razem możemy wszystko. Ani odległość ani problemy, nic nas nie rozdzieli. Bardzo Cię kocham.

Federico