Para akong binuhusan ng malamig na tubig ng sabihin nya 'yon, alam ko namang ako ang pipiliin nya pero mas minabuti ko pa rin na tanungin dahil nais kong marinig 'yon mula sa kanyang bibig.

"Really?" I asked, nais ko talagang siguraduhin 'yon sa kanya.

Minsan isang araw napapaisip na lamang ako kung bakit masyado akong nabaliw sa babaeng ito, sya 'yong nakuha ko na ayaw ko ng mawala dahil alam kong kapag nangyari 'yon mababaliw ako.

"Kailangan ko pa bang ulit ulitin?" Tanong nya, bakas sa tono ng kanyang pananalita ang labis na pagka-inis "Oh bakit?" Nakasimangot nyang tanong, ngumiti na lamang ako bago sya yakapin.

"Alam mo ba? Sa'yo lang ako nagka-ganito, hindi ko alam pero ang lakas ng tama ko sa'yo." Sambit ko sa kanya, muli ko syang hinalikan bago tuluyang talikuran.

Gabi na at kailangan ko ng umuwi, masyado akong naging busy sa pag-aalaga kay Gracel. Ilang sandali lang nakarating na ako rito sa bahay, nagulat ako ng makita ko ang isang ambulance. Dali dali akong tumakbo palabas ng kotse at saka lumapit sa ambulance.

"What happened?" I asked to the nurse I saw.

Agad akong napalingon sa aking ama na ngayon ay nakaratay sa stretcher, kumunot ang noo ko ng makitang unat ang buo n'yang katawan.

"D-dad, w-what's happened?" I asked again nang tuluyan akong makalapit sa kanila.

I was just shaken ng makita ang aking ina na ngayon lamang nagpakita.

"What are you doing here?" Galit na tanong ko sa kanya habang papalapit sa kinatatayuan nya kung nasa'n naroon ang aking ama "Umalis ka rito, I don't wanna see your fucking face!" Sigaw ko sa kanya.

"Calm your self hijo." Rinig kong sambit ni Tito Jonas habang pinipigilan akong sugurin ang aking ina.

Pilit kong ikinalma ang aking sarili bago tuluyang lumapit sa aking ama, narinig kong nag-uusap ang board of heads ng kumpanya.

"You're right Mr. Buenaflor, kailangan na ni Mr. Villacorta ng papalit sa posisyon nya sa company." Rinig kong sabi ni Mr. Mendiola, ang kanang kamay ng Daddy ko.

Napayuko na lamang ako.

"Bakit hindi nyo pa dinadala sa hospital ang Daddy ko?" Tanong ko sa kanila, bakas sa tono ng aking pananalita ang labis na galit.

"Iyon ang gusto ng Daddy mo kaya wala kaming magagawa." Sambit ng nanay ko.

"Hindi ikaw ang tinatanong ko kaya h'wag kang sumagot!" Sigaw ko sa kanya, nakita ko ang pag-kunot ng noo ni Mommy.

"Don't shout baka maistress pa lalo ang Daddy mo." Sambit ni Lolo na ngayon ay kakapasok lamang rito sa living room.

Tiningnan ko isa isa ang mga mata nila at nakita ko ang labis na saya, umiling na lamang ako bago lumingon kay Tito Jonas na ngayon ay kinakausap ang mga nurse na kasama nya. Dali dali akong lumapit sa kinaroroonan nila na 'yon.

"Tristan, why?" Tito Jonas asked.

"Hindi pa po ba puwedeng idala na sa hospital ang Daddy ko? Baka mamaya n'yan ikamatay nya pa kung susundin ang kagustuhan nya." Sambit ko, agad namang tumango si Tito Jonas at saka lumingon sa mga kasama nya.

"You heard him, isakay na sa stretcher ang patient." Sambit ni Tito Jonas, agad na sumunod ang mga nurse at lumapit sa kinaroroonan ng Daddy ko.

Nakita ko kung paano hinarangan ng mga board ang stretcher ng Daddy ko kaya agad akong lumapit ro'n.

"Anong karapatan nyo para harangan sila?" Inis na tanong ko, nagulat ako ng biglang lumapit ang aking ina.

"Shut up Tristan, 'yon ang gusto ng Daddy mo kaya sumunod ka na lang!" Sigaw ni Mommy sa'kin, napailing na lamang ako "Get out." She seriously said.

Kumunot ang noo ko ng marinig 'yon, ano bang karapatan nya para magsalita ng gano'n e wala nya syang pakialam sa'min? I was just 5 years old magmula no'ng umalis sya, mas pinili nya ang lalaki nya kaysa sa'min ng Daddy ko na pamilya nya.

"Ikaw ang manahimik! You doesn't have a rights para pagsalitaan ako ng ganyan!" Sigaw ko sa kanya.

Nakita ko ang pag-kunot ng kanyang noo habang patuloy akong nakatitig sa mga mata nya.

"I have a rights because I'm your mother!" Pabalik n'yang sigaw, napangisi na lamang ako bago muling lumingon sa Daddy ko.

"Your my mother? Wow! Ngayon ko lang nalaman na may nanay pala ako, 20 years! I was just five years old ng iwan mo ako, kami ni Daddy! Kaya h'wag mong sabihin na 'I have a rights because I'm your mother'" Panggagaya ko sa sinabi nya, natawa na lamang ako.

"Shut up!" Sigaw nya pa.

"Wala akong in—" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng bigla nya na lamang akong sampalin, napahawak ako sa pisngi ko bago sumenyas sa mga nurse na isaka na sa ambulance ang Daddy ko.

"Mommy, bakit mo po sya sinampal?" Rinig kong tanong ng isang bata pero hindi ko na lamang iyon pinansin bagkus sumakay na ako sa kotse at sumunod sa ambulance na kaaalis lang.

I heard my phone rang kaya agad ko iyong kinuha, napabuntong hininga na lamang ako ng mabasa ang pangalan ni Aira.

"What?" Inis na bungad ko mula sa kabilang linya.

"I heard the news about Tito Levi, is it true?"

Tanong nya, I already ended the call dahil alam ko namang 'yon ang sasabihin nya.

Ilang sandali pa narito na ako sa hospital, mabuti na lamang at narito si Kuya Roy kaya sa kanya ko na ipinagkatiwala ang kotse.

I heard my phone rang again, hindi ko na sana ito papansinin dahil baka si Aira na naman ito pero nagkamali ako. Si Gracel ang tumatawag.

"Hello, okay ka na ba?"

Bungad kong tanong sa kanya.

[May problema ka ba? Sa tono ng pananalita mo parang kagagaling mo lang sa pag-iyak]

Sambit nya, natawa na lamang ako.

"Wala, I'm just worried." I said.

[Worried? Kanino?] Tanong nya.

Napabuntong hininga ako at saglit na inilayo sa tainga ko ang cellphone.

"I'm here at hospital no—" hindi ko na naituloy ang nais kong sabihin ng bigla syang magsalita.

[Ayos ka lang ba? Sabihin mo sa'kin kung anong problema, pupuntahan kita]

Sambit nya, napailing na lamang ako dahil sa tono ng kanyang pananalita.

"Hindi ko alam, basta pag-uwi ko kanina nakita ko na maraming car sa bahay then ayon........nalaman ko na hinimatay si Daddy." Sagot ko, nagpaalam na rin ako sa kanya dahil kailangan nyang magpahinga.

Agad na kumabog ng mabilis ang aking dibdib ng makita si Tito Jonas na kalalabas pa lamang ng Emergency Room.

"As of now, kailangan munang mag-pahinga ng Daddy mo due to lung cancer. Mabuti na lang at naagapan kaagad dahil kung hindi maaari nya itong ikamatay." Tito Jonas said, napatango na lamang ako at saka nilingon ang pinto ng emergency room.

Tinapik pa ni Tito Jonas ang likod ko bago tuluyang umalis, bumuntong hininga ako ng napakalalim dahil kinakabahan na naman ako. Hindi puwedeng hayaan ko ang kaba na ito dahil baka bigla na lamang akong  bumulagta.

"Tristan!"

Napalingon ako sa aking likuran ng marinig ang pamilyar na boses na 'yon, nagulat ako ng pag-harap ko ay nakita ko si Gracel na naghahabol ng hininga. Agad akong lumapit sa kanya at sya'y inalalayan.

"Anong ginagawa mo dito? Hindi ba't ang sabi ko sa'yo magpahinga ka muna." Sambit ko sa kanya habang iniuupo sya sa waiting area.

"Eh kasi hindi ako makatulog e, nagaalala ako sa'yo." Rinig kong sambit nya, napailing lamang ako at sya inakbayan.

"Come, let's go to my father." I said, agad naman syang tumango kaya hinila ko na sya papunta sa emergency room.

Pag-bukas ko ng pinto agad kong nakita si Daddy na ngayon ay deretsong nakatingin sa'kin, lumapit ako sa kanya at sya'y hinalikan sa noo. Hindi ko namalayang tumutulo na pala ang mga luha ko.

"A-are you okay?" Garalgal kong tanong.

"Yes, don't cry little boy. I'm fine." Sambit nya at saka tumawa, mahina lamang ang pagtawa nya ngunit halata itong napilitan "Oh, magkasama pala kayo? Ayos na ba kayo?" Tanong nya ng mapansing kasama ko si Gracel.

"Yes."

I answered.

"That's good." He said at saka ngumiti.

Ilang oras pa, may mga dumating ng nurse. Rinig kong sabi ni Tito Jonas mula sa isang nurse, kailangan ng ilipat sa mas desenteng room ang Daddy ko. Agad akong lumabas para bigyan sila ng daan.

———

"Levi, hindi puwedeng walang mag-manage sa company. So please, hayaan mo muna ang anak mong si Tristan ang umasikaso rito." Sambit ni Mr. Buenaflor, papasok na sana ako ng mabaling ang aking paningin sa isang bata.

Napailing na lamang ako ng bigla itong tumakbo, agad akong pumasok sa loob ng kwarto.

"Oh, narito na pala sya e." Sambit ni Daddy habang nakangiting nakatingin sa'kin.

"Narinig ko ang pinag-uusapan nyo." Sambit ko at saka ngumiti bago umupo "I agree, my father need to rest." Sambit ko pa.

"That's good." My father said.

I request to Tito Jonas na kung puwede sa bahay na lang magpagaling si Daddy dahil marami ang nangangailangan ng room kung sa'n naroon ang Daddy ko, agad naman syang pumayag. Nag-request rin ako ng magiging personal doctor nya.

"Thank you for understanding Tito." I said bago tuluyang umalis.

Kailangan kong pumasok ngayon sa trabaho para malaman ko kung ano ang gagawin ko, I didn't expect this.

"Good morning sir." Bati ng mga empleyado pagpasok ko sa loob ng company.

Nginitian ko na lamang sila bago tuluyang pumasok sa elevator, mabuti na lang at nakasabay ko si Gracel. Agad ko syang niyakap at saka hinalikan.

"Okay lang naman sa'yo 'di ba?" Tanong ko, my brows furrowed ng umiling sya "Why?" I asked.

"Okay na okay." She answered, natawa na lamang ako ng hampasin nya ako.

"Magiging busy na ako." Sambit ko at saka kumawala sa pagkakayakap sa kanya, ngumiti lamang sya then I didn't receive any response.

Ilang sandali pa bumukas na ang elevator, agad akong nagpaalam sa kanya na ako'y papasok na. Tumango sya at saka ako hinalikan, natulala na lamang ako ng bigla n'yang hawakan ang maselang parte ng katawan ko. Napangisi lamang sya bago tuluyang umalis.

"Mr. Buenaflor, can you discuss this?" Sambit ko ng makita ang datos na nakapaloob sa mga sales "Bakit ang baba? Ang laki ng perang ipinondo rito ng Daddy ko?" Inis na sambit ko at saka ibinato sa mukha nya ang mga papel.

"Hindi naman gan—" hindi na nya naituloy ang sasabihin nya ng bigla akong tumayo at itutok sa mukha nya ang long stick na hawak ko.

"Then? Anong akala mo sa'kin? Hindi marunong magbasa!" Sigaw ko sa kanya at saka ikinalat ang mga papel sa harap nya.

"Calm your self Mr. Villacorta, hindi makakatulong ang galit mo sa paglutas ng problema." Sambit ni Leomord.

Napailing na lamang ako bago muling harapin si Mr. Buenaflor na ngayon ay nakayuko lamang.

"What? Yuyuko ka na lang? Hindi mo ba ako tutulungan?" Inis na tanong ko, agad nyang itinaas ang tingin sa'kin bago pulutin ang mga papel na kinalat ko.

"Pasensya ka na." Mahinahon n'yang sambit bago iabot sa'kin ang mga papel.

Napasapo na lamang ako sa aking noo ng muling makita ang mga datos, hindi ko alam kung paano ko ito aayusin dahil ngayon pa lamang ako pumasok sa ganito kalaking problema.

GRACEL'S POV.

Ilang linggo na rin ang lumipas magmula ng hindi kami magka-usap ni Tristan, masyado na syang busy para bigyan pa ako ng oras dahil napakarami ng problemang kailangan n'yang lutasin. Sa tuwing pupunta ako sa opisina nya hindi ko sya naaabutan dahil marami syang ginagawa.

"Nandya'n ba si Tristan?" Tanong ko sa isang empleyado na nakasalubong ko papasok sa opisina ng aking nobyo "Salamat." Sambit ko ng ngumiti ang babae.

Pagpasok ko sa loob ng opisina nakita ko si Tristan, napaka-seryoso nya sa kanyang ginagawa. Dahan dahan akong lumapit sa table nya dahil baka makagawa ako ng ingay na maaaring makagambala sa kanya.

"Anong ginagawa mo rito? I'm busy." Tanong ni Tristan, napaka-seryoso ng tono ng pananalita nya.

Imbes na magsalita pa, inilapag ko na lamang sa table nya ang pagkain na niluto ko.

Hindi ko alam pero nawawalan na ako ng gana sa relasyon naming dalawa, naiintindihan ko namang busy sya dahil sa trabaho pero dapat sana mabigyan nya ako ng oras kahit limang minuto lang.

"Gracel!"

Rinig kong sigaw ng kung sino, agad akong napalingon sa likuran ko. Hindi na ako nagulat ng makita ko si Tristan.

"May gagawin ako." Malamig kong sambit at saka tumakbo palayo sa kanya.

———

"Gracel, can we talk? Please naman kausapin mo ako." Pagmamakaawa ni Tristan, napailing lamang ako bago tuluyang umalis.

Hindi ko ba maintindihan kung bakit ako nagkaka-ganito.

Nagulat ako ng bigla na lamang may yumakap mula sa likod ko.

"I'm sorry na." Sambit pa ni Tristan, pilit kong kinalas ang kamay nya sa aking baywang na ngayon ay nakayakap "Please naman." Rinig ko pang sambit nya ngunit hindi ko na 'yon pinansin, bagkus pinagpatuloy ko ang aking paglalakad.

It's been a week magmula no'ng hindi ko na sya pinansin pa, hindi ko alam pero sumama ang loob ko sa kanya. Hindi sapat na dahilan ang pagiging busy sa trabaho para hindi nya ako bigyan ng oras.

Nilingon ko ang opisina ni Tristan bago ako tuluyang umuwi, napakunot ang noo ko ng may lumabas na babae. Hindi desente ang damit na suot nya kaya kinabahan ako. Lalapitan ko sana ang babae ngunit umiling na lamang ako bago tuluyang pumasok sa elevator.

"Sino kaya ang babaeng 'yon? Tanong ko sa aking sarili.

Ilang minuto lamang narito na ako sa aming tahanan, naguluhan ako ng biglang natahimik ang aming bahay. Napakunot na lamang ang noo ko ng muli kong makita ang babae kanina na lumabas sa office ni Tristan.

"Anong ginagawa nya rito?" Inis na tanong ko sa aking sarili bago tuluyang lumapit sa kanya.

Kunot noo ko syang tiningnan ngunit nagulat ako ng ngitian nya ako "Enjoy ma'am." Sambit nya bago tuluyang umalis.

Pagpasok ko sa aking kwarto, nagulat ako ng makakita ako ng pinks balloons, flowers, chocolates, teddy bears, foods at isang box. Agad akong lumapit sa box at binuksan 'yon, napakunot ang noo ko ng makakita ako ng letter.

DEAR MISIS KO,

           I'm sorry kung nawawalan na ako ng time sa'yo, alam kong hindi sapat ang lahat ng ito para makabawi ako. Don't worry, babawi ako sa'yo. Hindi man ngayon o bukas basta pangako babawi ako. H'wag mo akong ipagpapalit ha? Alam ko namang wala tayong relasyon pero sana h'wag mong gawin ang kinakatakot ko, you are my only one. May relasyon man tayo o wala, ikaw lang ang babaeng mamahalin ko.

                          Love,
                           Mister

Hindi ko alam pero bigla na lamang akong naluha ng mabasa ko 'yon.