CHAPTER 6
CHAPTER 6
PAGPASOK ni Cherry sa opisina, sumalubong kaagad sa kanya ang hindi maipintang mukha ng boss niya. Isang tingin lang alam na niyang bad mood ito at nagdarasal siya na sana hindi siya ang dahilan.
At talagang nauna pa ito sa kanya pumasok. Nakakahiya naman.
“Good morning, Sir.” Magalang na bati niya rito at tinungo ang mesa niya sa gilid ng silid.
“Why did you hanged up on me last night?” Luke’s voice boomed in every corner of the office.
She flinched and stops walking. “Ahm… n-nasira kasi ang phone ko.” Pagsisinungaling niya.
“Really?” Anito sa hindi naniniwalang boses. “Why do I find it so hard to believe?”
Napakagat-labi siya. “N-Nahulog ko kasi.”
“Really? Bakit naman?”
“N-Nagulat ako nung nabasa ko ang text mo.”
Nawalan ito ng imik kaya naman dahan-dahan niyang nilingon ang lalaki. Muntik na siyang tumili ng makitang ilang dangkal nalang ang layo nito sa kanya. Ang bilis naman nitong kumilos.
“Sir—”
“Bakit ka naman nagulat sa text ko kagabe?”
Yumuko siya. “It was bold. As in Rated-thirty bold. And I’m only twenty six. Menor-de-edad pa ako sa SOP na iyan.”
She heard him chuckle so she looked up. Nakangisi ito at mukhang nagi-enjoy sa hiyang nararamdaman niya.
“Bakit ka ba tumatawa riyan?” Naiinis na tanong niya rito.
He shrugged. “Wala.” Pagkatapos ay biglang sumeryuso ang mukha nito. “Start working. Marami pa tayong trabaho.”
Kumunot ang nuo niya sa biglang pagbabago ng pakikitungo nito sa kanya. Minsan malandi ito, minsan mabait pero most of the time e masungit ito. Nakakainis mang aminin pero gusto niya kapag mabait ito. Para kasing ito ang lalaking nakatalik niya sa likod ng sasakyan nito. Pero kapag malandi ang mode nito, nakakatakot. Kasi hindi siya titigilan hanggat hindi siya bumibigay sa gusto nito. Kapag masungit naman ito, nakakainis kasi pakiramdam nito e ito ang hari ng mundo.
Nakasimangot na umupo siya sa harap ng table niya at huminga ng malalim bago nag-umpisang mag-trabaho.
Ilang minuto na rin siyang nakaharap sa monitor ng computer at nagi-encode ng marinig niyang nagsalita si Luke.
“Cherry, puwede bang tumawag ka sa Administrative department at sabihin mo kay Mr. Montano na pinapapunta ko siya rito sa opisina.”
Napakunot ang nuo niya. Wala naman siyang kilalang Mr. Montano sa Administrative department.
“Bagong empleyado, Sir Alexander?” Tanong niya habang idina-dial ang number ng Administrative office.
“No. Siya ang pumalit sa posisyon ni Dwayne Castellan. He’s the new head of Administrative department.”
Nabitawan niya ang telepono sa sobrang pagkabigla. “A-Ano? B-Bakit?” Wala siyang maisip na rason para tanggalin ito sa posisyon nito. Dwayne is a hard working man. Kahit si Sir Alex ay walang masabi sa trabaho ni Dwayne.
Luke shrugged. “I simply don’t like him kaya naman pinalitan ko siya sa posisyon niya.”
Her eyes watered. Alam niya kung gaano kahirap maghanap ng trabaho. At hindi makakatulong kay Dwayne ang record nito na natanggal sa Vander Corporation dahil hindi ito nagustuhan ng CEO.
“Hindi mo dapat yun ginawa.” Aniya sa nanginginig na boses. “Alam mo ba kung gaano kasipag si Dwayne pagdating sa trabaho? Alam mo bang isa siya sa puring-puri na empleyado ni Sir Alex? Bakit mo yun ginawa sa kanya dahil lang sa hindi mo siya gusto? How could you be so insensitive selfish jerk?”
Tumalik ang mga mata ng binata. “Are you questioning my decision?”
“Oo.” Taas nuo niyang sagot dito. “It’s against the labor code of the Philippines to fire someone without a valid reason. And I’m very sure that you don’t have a valid reason.”
Nawalan ng emosyon ang mukha nito. “Ganoon mo ba talaga pinapahalagahan ang lalaking yun? Gaano ba kayo ka-close?” May bahid na inis ang boses nito.
Napatitig siya rito. Biglang nag-replay sa utak niya ang sinabi nito nang nagdaang gabi. If she dine with another man, paparusahan siya nito. Paano nito nalaman na nag-dinner siya kasama si Dwayne. Hindi naman siya nito nakita— Napatigil siya sa pag-iisip ng may pumasok sa imahe sa isip niya. The SUV that nearly bumped Dwayne’s car. Si Luke ang may-ari niyon!
“Please don’t tell me that you fire Dwayne because of me?” Aniya sa mahinang boses.
“Then I won’t tell you.”
Mabilis siyang tumayo at inilagay ang lahat ng gamit sa bag. Nagmamadali siyang naglakad patungo sa pintuan ng opisina.
“Saan ka pupunta?” Anang galit na boses ni Luke.
Pinihit niya ang door knob at nilingon ito. “I’m resigning and that’s irrevocable. I will send my resignation letter to your email. Good bye.” Malakas niyang isinara ang pinto at mabilis na tinungo ang elevator.
She can’t believe Luke fired Dwayne because of her. Ano ba ang nagawa nito? He just dined with her. Ano ang mali roon?
Nang makalabas ng gusali, mabilis siyang pumara ng taxi at nagpahatid patungo sa apartment na inuukupa ni Dwayne. Pagdating niya roon, malakas na kumatok siya sa pintuan ng apartment nito.
A groggy looking Dwayne opened the door. Halatang nagulat ito ng makita siya. “Cherry? What are you doing here? Hindi ba dapat nasa office ka?”
Namasa ang mga mata niya. “I’m here to say I’m sorry. You were fired because of—”
“Fired?” Gagad nito. “I’m fired? When?”
“Ngayon lang.”
Bakas sa mukha ni Dwayne na hindi siya nito naiintindihan. “I don’t think so. Kasi pina-fax palang sa akin ni Justina ang mga reports na kailangan kong tapusin. At saka may meeting pa ako mamayang hapon. Hindi lang ako pumasok ngayong umaga kasi masakit ang ulo ko.” Sumandal ito sa hamba ng pintuan. “Who said that I’m fired?”
Napipilan siya habang nakatingin dito. Hindi ito na-fired? “Kung ganoon sino si Mr. Montano?”
“Mr. Montano?” Ulit ni Dwayne. “I think that’s the new employee in Administrative department.”
Napaawang ang labi niya. “B-But he s-said— Oh god. He lied?”
“Who lied?” Puno ng kuryusidad ang boses ni Dwayne.
“Nothing.” Aniya na umiiling-iling. “Kailangan ko ng bumalik sa opisina. Patay ako nito kay Sir Lu— Alexander.”
Dwayne chuckled. “Kakainin ka ‘non ng buhay.” Pananakot nito.
Sa halip na matakot, pumasok sa isip niya ang ginawa nito sa kanya sa sofa kagabi. Kinain siya nito ng buhay. My god! Ano ba itong pinag-iisip ko? Marahas niyang ipinilig ang ulo at nagmamadaling umalis sa apartment ni Dwayne.
Talagang kakainin siya ng buhay ni Luke, pero hindi sa paraang naiisip niya. Kailan pa siya naging isip manyak? It’s not her. Naapektuhan na siya ng lalaking yun!
PAGDATING ni Cherry sa opisina, wala roon si Luke. Napatitig siya sa white-post-it note na nakadikit sa ibabaw ng mesa niya. Mabilis niyang kinuha iyon at binasa.
I will not fire you in one condition. Let’s have phone sex. I want to try it and see if it’s satisfying – Luke Alexander Vanderhorst, CEO.
Kailangan talaga kompleto ang pangalan with CEO sa katapusan?
Mabilis niyang kinuha ang ball pen sa bag at nagsulat sa ibabang parte ng post-it note.
Ayoko! Magsarili ka! – Cherry Jean Garcia, Secretary.
Akmang ididikit niya iyon sa ibabaw ng mesa nito pero natigilan siya ng may makitang isa na namang post-it note. And it says, You don’t have a choice. Beside this post it note is my phone. Kunin mo at tatawagan kita mamaya. Go home with my phone, Ayaw kitang makita ngayon dahil naiinis pa ako sayo. Baka talagang tanggalin kita sa trabaho kapag nakita kita. - Luke Alexander Vanderhorst, CEO.
Sumimangot siya at naiinis na kinuha ang cell phone na katabi ng post it note. Umalis siya ng opisina na mahaba ang nguso. Ayaw pa niyang mawalan ng trabaho. Nakakainis! Bakit ba kasi umalis pa si Sir Alex. Nakakairita ang anak nito! Argh! Argh! Argh! Ang sarap patayin!
PAGPASOK ni Luke sa opisina niya, napangiti siya ng makitang wala roon si Cherry. Mukhang nabasa na nito ang post it note. Itinext kasi siya ng security guard kanina tatlongpung minuto ang nakakaraan na dumating daw si Cherry.
Tinungo niya ang mesa at mas lumapad pa ang ngiti niya. Wala na roon ang cell phone niya. Ano naman kaya ang gagawin ng babaeng yun sa cell phone niya para hindi matuloy ang balak niya? Sigurado siyang sisirain nito iyon.
Luke lifts the phone cradle and dialed his own number. After five rings, Cherry picks up.
“H-Hello? Who’s this?” May bahid na kaba ang boses ni Cherry.
Napangiti si Luke. “It’s me, Luke.”
Ilang segundo ang lumipas bago ito nagsalitang muli. “Are we starting?”
Malakas na napatawa siya sa tanong nito. “Geez, woman, don’t be so excited.”
“Hindi ako excited. Jerk!” Galit na anito at pinatayan siya ng tawag.
Sa halip na magalit, mas lalo siyang natawa sa inakto nito. God! He can’t believe that someone like Cherry appealed to him. Maganda naman talaga ang babae pero may ugali itong hindi niya gusto. Masyadong matigas ang ulo nito. Pero kahit ganoon, hinahanap-hanap niya ang talas ng dila nito minsan.
Akmang uupo siya sa swivel chair ng tumunog ang telepono na nasa table ni Cherry. Sa isiping importante iyon na tawag, mabilis niyang sinagot iyon.
“Hello? Vander Corporation. How may I help you?”
He heard a soft chuckle coming from the other line. “Wow, bagay kang maging secretary.”
“Bakit ka tumawag dito?” Tanong niya kay Cherry.
“Pinatayan kita ng tawag na hindi ko nasasabi yung sasabihin ko sayo.” Anito. “Hindi ba ayaw mong makita ang pagmumukha ko kasi nga galit ka? Ahm, okay lang ba na ipadala ko nalang sa bahay mo yung lulutuin kung dinner para sayo? Kung okay lang naman. It’s my way of saying sorry and maybe I could give you back the favor you gave me last night.”
Blowjob? “No. Thank you.”
“Oh. Sige. Hindi na lang kita ipagluluto.” Nawalan ng buhay ang boses nito. “Narito na ako sa bahay. Tawag ka nalang kapag may kailangan ka. Bye.”
Nawala na ito sa kabilang linya. Naiinis na ibinaba niya ang telepono. “Ang babaeng yun talaga. Humanda ka sa akin mamaya. Kakainin kita ng buhay.”
ALAS-SYETE ng gabi, abala si Cherry sa pagluluto ng dinner niya. Nag-i-enjoy siya sa ginagawa ng makarinig ng katok mula sa pintuan ng apartment niya. Pinahina niya ang apoy sa nilulutong bicol express at tinungo ang pintuan.
Ganoon na lamang ang gulat niya ng makita si Luke sa labas ng apartment niya. Halatang dumeretso ito mula sa opisina patungo sa bahay niya dahil suot pa nito ang suot nito kaninang umaga.
“Hey.” Anito na seryuso ang mukha.
Tumingin siya sa paligid at mas nilakihan ang pagkakabukas ng pintuan. “Get in.”
Nang makapasok ito, isinara niya ang pinto at hinarap ang lalaki. “Anong ginagawa mo rito?” Aniya na nakapamaywang. “Akala ko baa yaw mong makita ang pagmumukha ko?”
Tumingin ito sa kanay. “Wala lang.” He shrugged off his coat and sat on her sofa. “Na-miss ko siguro ang boses mo na parang nabibiyak na kawayan.”
Inirapan niya ito. “Ewan ko sayong lalaki ka.” Iniwan niya ito sa sala at binalikan ang niluluto niya.
Abala siya sa harap ng niluluto ng may yumakap sa kanya mula likuran. Napaigtad siya at mabilis na lumingon para alamin kung sino ang yumakap sa kanya. It was Luke. Halos magdaiti na ang mga labi nila dahil sa paglingon niya.
“Smell good. Dinner natin?”
Tumaas ang kilay niya sa tanong nito. Kung makatanong ito para bang araw-araw niyang pinagluluto ito. It’s weird.
“Yeah.” Siniko niya ito. “Bitawan mo nga ako. Huwag kang feeling close. Hindi porke’t nag-sex na tayo ay kung makahawak ka sa akin—”
Her words fled away and was forgotten when Luke snake his hands inside her cotton short and cupped her mound. Napasinghap siya at napakagat labi ng maramdamang ipinasok nito ang daliri sa loob ng panty niya.
“L-Luke, a-ano ba ang g-ginagawa mo?” Nauutal na tanong niya rito na mukhang nag-i-enjoy sa ginagawa.
“Wala naman akong ginagawa.” Pagmamang-maangan nito.
“L-Luke, n-nagluluto ako. A-Ano ba.” Gusto niyang pagalitan ang binata sa ginagawa sa kanya pero wala siyang lakas. Unti-unting nababasa na siya sa ginagawa nito.
“S-Stop it, L-Luke.”
Nakahinga siya ng maluwang ng hugutin nito ang kamay mula sa loob ng cotton short niya. Napatitig siya sa basa nitong mga daliri. Cherry is sure that the wetness coating his fingers came from her wet core.
Luke stared at her then licked his wet fingers. Nanlaki ang mga mata niya sa ginawa nito. Oh, god! Why am I turned on?
Lihim siyang napalunok at pinilit ang sarili na mag-concentrate sa niluluto niya.
“U-Umalis ka nga rito sa kusina. Doon ka sa sala. Huwag mo akong isturbuhin.” Aniya na bahagyang namumula ang pisngi.
Luke didn’t listen to her. Sinilip nito ang niluluto niya kapagkuwan ay pinahina nito ang apoy sa niluluto niyang Bicol Express.
Nagulat siya ng bigla nalang siya nitong pinangko at pina-upo sa island counter.
“What the he—”
Luke claimed her mouth in a white hot kiss and Cherry can’t stop herself from whimpering. Akmang huhubarin nito ang cotton short niya ng pigilan niya ito.
“Kumain muna tayo. Please lang, Luke. Nagugutom na ako.” Aniya habang nakatingin sa mga mata nito.
Luke rolled his eyes and step away from her. “Siguraduhin mo lang na mas masarap pa sayo ang Bicol Express na iyan. Kung hindi, ikaw ang kakainin ko.”
Napatanga siya sa binata. “A-Ano?” Her cheeks heat up.
Luke looked at between her parted legs. “Yeah. That would be tasty.” Pagkasabi niyon ay iniwan na siya nito sa kusina.
Naiwan siyang nakatulala sa sobrang gulat sa sinabi nito. Bakit paramg gusto niyang hindi ito masarapan sa luto niya. God! Naloloka na siya!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top