Chapter 57

"Hello, Bianca.." Napaangat ang tingin ko kay Aira nang bigla niya akong hawakan sa magkabilang balikat ko.

"What?" I asked her, but she only smile innocently at me. Itinaas niya ang hawak niyang frappe at napataas na ang kilay ko.

"For you.."

"Oh?" Itinigil ko ang ginagawa ko. Binitawan ko ang mouse na nasa kamay ko at iginalaw ang swivel chair para harapin na siya. "Anong nakain mo at binibigyan mo ako nito?"

"W-well.." Aira slowly cleared her throat. Bumakas ang pagkailang sa mukha niya nang magtagpo ang mga mata namin.

"Hm?"

"You see, uh, Sheen and I.."

"Sheen.." I'm amused and her cheeks reddened.

"Y-yes.." she stuttered again. "Uh, we are kind of started dating officially now."

"Congrats then," Nagpanggap akong walang pakealam at napakagat siya sa pang-ibabang labi.

She looks so shy at this moment and I secretly wondered. Where is the infamous Aira? 'Yung dala-dala palagi 'yung confident niya saan man siya magpunta? Talaga bang pinatiklop siya ni Sheena?

"Thank you.." she whispered, nervously averting her eyes when I eyed her.

"If that's the only reason why you came here.." I trailed my words, trying to provoke her to speak more.

"N-No.. The main reason kung bakit ako nagpunta rito, Bianca.. is to apologize." Slowly, my lips parted in disbelief. "I'm sorry for everything. I mean.. I become really rude at you since the beginning and you don't deserve any of that."

"You don't actually need to." Nangunot ang noo ko sa kanya. "It's just you, being you."

"Still.." she sighed. "I feel bad.. I just don't know how to treat you back then because you're too kind. You're the only person who wants to be my friend. I'm a real bitch, but you keep staying. I'm battling my own issues and seeing you somehow triggering it. Most of the time I am wishing na sana maging katulad mo ako. Na sana kung ano ka, maging ganun din ako. You're just everything, Bianca. Inggit na inggit ako sa 'yo."

"Aira.."

"But I met your best friend. I finally met my Sheen." Kung papaano biglang kumurba ang ngiti sa labi niya nang mabanggit ang kaibigan ko ay napakurap-kurap ako. "She made me realized all the things about myself that I only see as an worthless at first. When I'm with her, I felt valued. She's just.. something. My something and my special someone that I constantly crave about. I didn't believe in love, but she made me fall." My heart melted, hearing how her voice softened. "And, Bianca.. I truly believe that it's her fault, and in on order to have my revenge; I planned to have her with me, forever."

"I don't what to say anymore.. But Aira, I'm so proud of you. You're such a beautiful soul. I will support your relationship with my best friend, but once you hurt her.. I will definitely choke you, hard."

"Oh, dear. I love choking.." Natawa lang siya at napailing na lang ako.

"Shut up." pabiro ko siyang inirapan.

"Alright, Mrs. Falcon."

"Aira!" Napacross-arms na ako. "Siraan kaya kita kay Sheena, gusto mo?"

"I hate you." Napakamot siya sa kilay niya. Mukhang naduwag agad.

"Kay Sheena ka lang pala magtitino, sana pinakilala na kita sa kanya noon." Nginisian ko siya.

"Whatever!"

"Sus.. Aira 'titiklop lang kay Sheena' Fuentes."

"You know what? Good freaking bye." she rolled her eyes. "Baka maabutan at mapagalitan pa ako rito ni Sheen dahil kung saan-saan na naman ako naglalagi."

"Whipped." I murmured, and I think she still heard that so she glared at my way. But I only raise my left hand to completely shoo her and when Aira is already out in my sight.. I took a very, long sigh.

Sana hindi dumating 'yung panahon na magkasakitan silang dalawa.

I wish them all the best.

"Yes, Ddy! May friends na po ako sa school ko." Kausap ngayon ni Beatrice ang ama niya. Nakahiga na kami sa kama. "Weird nga po ei, they suddenly become kind to me nang makita nila akong kasama ka nung nakaraan. Opo—But you know what, daddy ko? I.."

Naipikit ko ang mga mata ko.

Nagsimula na namang magkwento ang anak ko sa nangyare ngayong araw sa kanya. Nasabi niya na ang mga ito sa akin kanina at habang pinapakinggan siya ngayon ay mas naantok ako.

Hinigpitan ko ang pagyakap sa kanya sa likod at bago pa ako makapagpaalam na matutulog na—pinangunahan na ako ng katawan ko; parang nag-turn off ang system ko at kaagad na nakatulog sa tabi niya.

"Hmm.." Napagalaw ako nang maramdaman ang bigat sa katawan ko. Kahit nahihirapan ay nagawa kong buksan ang mga mata ko. Sumalubong naman sa paningin ko si Bea na kapit na kapit sa akin.

Sinulyapan ko ang side table. Madilim ang paligid ng kwarto dahil nakapatay ang mga ilaw. Inabot ko ang cellphone ko at binuksan ang screen nito para tignan kung anong oras na ba.

2:15 am.

Napahikab ako at pinindot ang notification sa itaas nang mag-appear ito. Napunta ang screen sa Instagram at nanliit ang mata ko nang makita ang account ni Miguel doon.

May dalawa lamang siyang post. 'Yung una ay ang baby picture ni Beatrice na hiningi niya sa akin at ang pangalawa ay ang picture ng anak ko kasama ako. Sa tingin ko ay kanina lang ito. 5 hours ago ang nakalagay sa post, pero millions na agad ang likes at naka-tag pa ang account ko. Si Bea ang kadalasang gumagamit ng socmed ko. She loves scrolling online.

Tulog na tulog ako sa picture, pero nakangiti lang si Bea. Naka-hug siya sa akin and I'm thankful na ayos naman 'yung itsura ko roon.

'Sleep well, mommy.' Ang naging caption ni Miguel at napailing ako. Mukhang siya ang nag-utos kay Bea na kumuha ng picture kahit tulog na ako.

Napagpasyahan kong bumalik na lang ulit sa pagtulog. Inayos ko ang pwesto ng anak ko at kinumutan ito. Mahigpit ko siyang niyakap matapos ko siyang halikan sa noo. Nang magpatuloy na ang hikab ko ay unti-unti na ring napapikit muli ang mga mata ko.

"Beatrice." Nagsalubong ang magkabilang kilay ko nang magmadali siya bigla sa pagtayo mula sa kinauupuan. "Stop running!"

"Mmy! Daddy is here na po!" ang tanging naging pagtugon niya sa akin. She looks so excited again and I just sighed. Hinayaan ko na lamang siyang buksan ang pinto.

Bumaba ang tingin ko sa laptop. Nag-appear naman sa screen 'yung account ni Mr. Dela Cruz, or should I just call him Ravier gaya ng gusto niya..? Nonetheless, I click the 'accept' bottom to answer his video call. Habang naglo-loading 'yung connection ay ipinuyod ko ang buhok ko.

Napatingin ako sa pinto nang pumasok na sa wakas ang mag-ama. Ilang minuto rin sila sa labas. Ano kaya ang pinag-uusapan na naman ng mga ito?

"Hello.." Miguel darted his chocolate, brown eyes at me and I raised my eyebrows. Napangisi siya sa naging reaksyon ko at napairap na ako.

"Mmy.." Bea pouted her lips. "Daddy say, hello po."

"Hello.." Napilitan akong maging mabait. "Feel at home."

"Yes, baby." He unapologetically nods his head, chuckling.

My lips parted. Nawalan na ako ng pakealam kung nandito ang anak namin at akmang pagsasabihan sana siya nang bigla muling kumibo si Bea.

"Ddy, bakit po baby ang tawag mo kay mommy.." Nalukot ang mukha niya. "Diba po ako ang baby niyo?"

Hearing how my daughter become confused, I glared at Miguel. I give him a stern look to explain this to her and he only shrugs sheepishly. Kinarga niya si Beatrice at naupo sila sa sofa. Nandito ako sa dining area, may kalayuan sa pwesto nila pero nakakaya ko naman silang matignan mula rito.

Ibinalik ko ang atensyon ko sa laptop ko. Nakapatong ito sa lamesa. Namatay ang screen kaya kaya binuksan ko ito muli.

"Bianca!" He really becomes comfortable calling me in my name and I'm okay with it because in all the seriousness; Mr. Dela Cruz is a good guy. "Hi, Ravier! Kumusta?"

"Narevive ko na 'yung file na hinahanap mo.." Kaya naman pala siya napatawag bigla. Tungkol din pala sa work.

"Galing talaga!" ang naging papuri ko. Natawa siya. Umikot ang mata niya sa paligid ko. Mukhang may hinahanap. "Nasaan ang makulit na bulilit?"

"Maiinis na naman sa 'yo si Bea n'yan." Kilala niya na ang anak ko.

Nang minsan kase kaming mag-zoom meeting—Hindi ko nabantay si Bea. Nakita niya sa screen 'yung bata kaya wala na rin akong nagawa kung hindi sabihin sa kanya na si Beatrice 'yung dahilan kung bakit nawala ako ng ilang taon. Although hindi rin naman iyon ang main reason, pero isa sa mga naging dahilan ng pag-alis ko ay ang anak ko.

"Well.."

"You keep teasing her, Ravier. Baka gusto mong magaya ka kay Mark."

"I'm actually her favorite ninong, Ms. Del Pilar." I looked at him in exaggerated way. "Talagang pinangatawan mo na 'yan huh?"

"Siya ang unang nagsabi, okay?"

"Yari ka kay, Mark." Napailing ako.

"Wala namang laban 'yon sa'kin.." sagot niya. "So where is Beatrice hm?"

"Fine.." Lumapit ako sa kinaroroonan ng mag-ama. Hindi ko pinansin ang paninitig sa akin ni Miguel at dumeretso na nga sa anak ko.

"Bea, tumawag si Tito Ravier mo.. He wants to talk to you." Napatayo siya sa kandungan ng ama.

"Really, mommy?" Nanlaki ang mga mata niya.

"Yes, baby." Napangiti ako. "Come here.."

Hinawakan ko sa kamay niya si Beatrice bago ko siya dinala sa dining area. Inalalayan ko siya sa pag-upo roon dahil may kataasan talaga ang silya namin dito.

"Gagawan ko lang ng juice ang daddy mo, okay? Umayos ka ng upo. Baka malaglag ka."

"Aye aye, captain!" Sa narinig kong 'yon ay nakampante ako. Pumunta ako sa kusina.

Binuksan ko ang fridge. Kumuha ako roon ng malamig na tubig. Tinimplahan ko ito ng powder juice. Matapos ko itong haluin ay isinalin ko ito sa tatlong baso. Nang madaanan ko si Bea sa pwesto niya ay nakita ko siyang abala pa sa pakikipag-usap sa Tito Ravier niya. Ipinatong ko na lang 'yung juice namin sa lamesa.

Nagtungo ako sa sala.

"Oh.." Inabot ko ang hawak ko pang baso kay Miguel.

Napaangat siya ng tingin sa akin, pero kalaunan ay kinuha rin iyon. He muttered a small thanks and I nod my head. Pinanood ko siyang inumin 'yung juice. Nagbaba-taas ang adam's apple niya, gumalaw sa marahang paraan ang panga niya at napaiwas ako ng tingin.

Parang nanunuyot bigla ang lalamunan ko.

"So.."

"What?" Kumunot ang noo ko. He seems bothered by something.

"Who's Ravier?"

"Si Mr. Dela Cruz.." ang tanging naging sagot ko. Bumakas ang pagkabigla sa mukha niya.

"H-how did he know Beatrice?"

"I told him.."

"What?!" naging iritado agad siya sa nalaman.

"Why..?" Napahalukipkip ako. "Bawal ba?"

"No." Napababa siya ng tingin. Pinagmasdan ko naman doon kung papaano tila pumadyak ang paa niya. Parang si Beatrice lang kapag nagta-tantrums. Unbelievable. "But.."

"What?"

"Are you two.. dating?"

"Seriously, Miguel?" I can't help but rolled my eyes. "Sa tingin mo ba may oras pa ako para d'yan?"

"Just answer me." Pumirmi ang labi niya.

"You're crazy."

"Bianca!"

"I don't need to explain this, Miguel. Bahala ka na nga d'yan." Tumalikod na ako sa kanya. Tinawag niya ako, pero hindi ko na siya pinakinggan pa.

Nang palihim ko siyang silipin ay para siyang nagwawalang bata roon sa sala. He maybe acts so intimidating most of the time, but for me, when I'm with him; I only see him as stubborn child. He's childish. Kapag hindi nakukuha 'yung gusto, parang hindi mapakaling bata.

"Mommy ko, pwede pong paabot nung Mickey ko?" Hindi pa ako nagtatagal sa kinauupuan ko ay mukhang gusto na naman akong patayuin ni Beatrice.

"Nasaan ba?"

"There, Mmy.." Inguso niya ang ilalim ng lamesa. Nandoon nga ang stuff toys niya. Mukhang nahulog.

"Wait a seconds, baby.." Yumuko ako, pero dahil hindi ko pa ito makuha nang maayos ay pumunta na talaga ako sa ilalim. Nasa may kalayuan kase sa pwesto ko 'yung Mickey niya.

"Here.." Pagkatapos ko itong pampagan ay ibinigay ko sa kanya.

"Thanks, mommy! You're the best!" My lovely daughter giggled.

Mahina akong natawa.

Hinawakan ko 'yung baso ko na nasa pagitan namin ni Bea at ininom na ang laman nito. Nang marinig ko ang yabag ni Miguel papunta sa amin ay napailing ako. Sinulyapan niya ako, pero nang mapadako ang tingin niya sa laptop na nasa lamesa ay napaismid siya. Ang init talaga ng ulo niya kay Mr. Dela Cruz.

"Sige na po, Tito Ravier." Nagpaalam na si Bea sa kausap. "Ba-bye po, ingat ka palagi sa work mo po." Nag-flying kiss pa siya sa screen.

"Hello po, daddy!" Kaagad na ipinunta ni Bea ang atensyon sa ama niya.

"Ay, daddy mo pa pala ako?" Miguel looked at our smiley daughter. "Akala ko nakalimutan mo na.."

"Silly, Ddy!" Beatrice cupped both of his cheeks. "I won't and never forget you. You're part of my genes and I'm your little version, owkie?"

"If you say so.." And they started talking just like the usual, so I again, drink my juice.

Mag-ama nga talaga sila.

Pareho silang may topak.

With that thought in my mind, I chuckled. Hinayaan kong sakupin ng boses nila ang condo ko. Sumandal ako sa kinauupuan ko. Hawak ang baso ay nangunot ang noo ko. May white powder kaseng natira sa loob and orange juice ang tinimpla ko so I didn't know kung saan ito nanggaling.

Bumuka ang bibig ko.

Akmang magsasalita ako nang bigla namang magdoble ang baso sa harapan ko at kasunod no'n ay ang tuluyan ng paglabo ng paningin ko.

Sinubukan kong tignan ang mag-ama, pero nakatingin lang sila sa akin sa puntong ito. Nagbukas-sara ang mga mata ko at sa isang iglap lang ay naramdaman ko na lamang ang pagsalo sa akin ni Miguel dahil nawalan na ako ng malay.

A-anong nangyayare..?

L A D Y M | MOONWORTH