Rising Star 34

"Ethan, wake up!" Inalog alog ako nito at minulat ko ang isang mata ko. Napangiti na lang ako nang makita ko siya masigla hindi katulad nang kagabi na matamlay siya. "This is our first day! Sulitin natin 'to!" Hinigit niya ako patayo kaya biglang nagtama ang mga labi namin.

               Agad naman namin inalis ang mga labi namin at nag iwasan nang tingin. Ewan ko ba, kung bakit naging awkward 'yun.

               Tumayo na naman din ako. Nag asikaso nang sarili ko. Were ready to take the first here in Paris, pero pumunta kami dito nang walang plano kung saan kami pupunta so bahala na kung saan kami maligaw. Basta, ang huling destination namin ang Eiffel Tower that's the most romantic place kapag pupunta ka talaga dito sa europe.

               "So Reizel, where do we go first?" Pagtatanong ko sa kanya. Inabot ko na rin naman sa kanya ang sweater na dala dala kong. Makapal 'yun at mabalahibo ito. Agad naman sinuot ni Reizel ito. Malamig na rin naman ito sa Paris siguro negative ang temperature dito.

               "Could we just try first the Arc de triomphe." Suggest niya na sinang ayunan ko naman agad.

               "That's good. Tara na?" Mabilis naman sumagot si Reizel sa akin at lumabas na rin naman kami nang tinutuluyan namin dito.

               Sumakay kami sa taxi o mas kilala ditong cab. Mabilis din naman kaming nakarating sa lugar at halos mamangha kami sa nakita namin. Its the very first time na makita ko ang arko na 'to. Dati rati lang kasi ay sa pictures o tv ko lang naman ito nakikita pero ngayon, as in personal na siya.

               May kinuha si Reizel sa bag niya at nilabas nito ang slr nito. Napatingin na lamang ako sa camera na 'yun. So dinala niya 'yun for taking picture of the views, magaganda naman halos ang paligid nang Paris. Well discsipline ang lahat nang nandito, yun nga lang ay hindi ko naiintidihan ang sinasabi nila. Ang alam ko lang ay bonjour o bati sa isang tao.

               "Take a picture with me, Ethan." Sabi nito. Napatitig na lang ako sa mata nito at hindi agad nag sink ang sinabi niya sa akin. So she wants me to had a picture with her? Totoo ba 'yun?

               "Pipicturan na lang kita." Sabi ko pa sa kanya pero nagpumilit siya kaya nagpicture na kaming dalawa. Nakailang shots din kami sa arkong 'yun. I though I would never had a picture with her, that's my dream. I bought the photo album na nagbabakasakali na isang araw ay meron kaming litrato pero it turns out na isang araw nangyari rin ang lahat.

               "Hello?" As she wave her hand in front of my face. "Are you okay? Baka ikaw naman ang pagod diyan?" Pagtatanong pa niya sa akin.

               Niyakap ko na lang siya bigla. Well, that's a achievement for me kasi sa haba man nang panahon sa wakas nagkaroon na rin kaming dalawa nang picture. "I'm glad that you take a picture with me, Reizel." Umalis ako sa pagkakayakap sa kanya.

               "Syempre naman, remembrance na rin natin 'to. Ano kain muna tayo?" Tumango naman ako sa kanya.

               Naglakad na lang din naman kami sa may natanaw na rin naman kaming french restaurant dun. Hindi na kami nakapagbreakfast kasi mas gusto rin daw niyang sa labas na kumain para matikman ang mga frech cousines. Pagkapasok pa lang namin sa stores ay iba na ang ambiance nang lugar, maaliwalas sa mata ang paligid. Maingay pero iba ang dating, naamoy din namin ni Reizel ang pizza.

               Mas lalo pa kaming nagutom ni Reizel sa nalanghap namin kaya naghanap na kami nang mauupuan at may lumapit naman agad sa amin na waiter to get our orders. Maganda at mabilis ang kilos nang mga waiters dito kahit medyo hindi namin maintindihan dahil sa baluktot nitong accent sa english. Natatawa na lang din naman kami ni Reizel.

               "We could eat lots and lots, Ethan. This place is just two of us." Sabi ni Reizel. Ngayon ko lang napansin ha, mas lalo siyang naging blooming. Mas lalo siyang gumanda and I like it the way she attracted my eyes to her. Mabuti na lang at hindi siya nagkasakit at pagod lang kasi kung ganun hindi kami makaka alis ngayon.

               "Baka naman masort tayo sa budget niyan?" Sabi ko sa kanya. Natawa na lang si Reizel sa akin.

               "Hindi 'yan. O ayan na." Umayos si Reizel nang dumating na rin ang order namin. Pagkalapag na pagkalapag pa lang ay sarap na sarap na kaming tingnan ang mga ito. Carbonara, french breads and peperoni pizza na binudburan nang maraming cheese.

               Nagsimula na rin naman kaming kumain dalawa ni Reizel. Hindi rin namin maatim kung bakit ganito kasarap ang pagkain nang french 'yun nga lang hindi ako sanay kasi wala nang rice pero okay na rin naman for breakfast kasi may breads naman.

               Nang ilang mga minuto na maubos na namin ni Reizel ang carbonara but not the pizza kasi sobrang busog na kami kaya ti-nake-out na lang din namin. Nakakahiya kasi baka kami lang nag uwi na lang pagkain dito, you know iba ang Paris sa pilipinas.

               Paalis na kami nang french restaurant pero may napansin kami. Halos karamihan nang mga tao sa loob ay nakatingin sa amin. Napangisi na lang ako, Reizel naman ay nakayuko. So she won't get notice daw. Hinawakan ko ang baba niya iniangat ang ulo niya. Nakangiti ako pero siya nakangiwing nakatingin sa akin.

               "Why so worried?" Pagtatanong sa kanya. Saka kami lumabas na nang french restaurant. Magkahawak ang kamay namin na mas lalo ko pang hinigpitan ang pagkakahawak.

               "They're looking at us. They will get notice us." Mahinang sinabi ni Reizel. Napa-ah na lamang ako sa kanya. Huminto kami sa paglalakad at humarap sa kanya. Hinawakan ko siya sa magkabilang braso at tinitigan sa mga mata. Kita sa mukha niya ang pagtataka kaya napangisi ako.

               "Reizel, everybody think they know us so they're looking at us but they don't know nothing about us. So don't worry, Reizel." Sabi ko pa sa kanya. Napabuntong hininga naman si Reizel sa sinabi ko.

               "As much as possible, dapat hindi tayo makakita nang filipino's." Napakunot ako bigla nang noo. Bakit ba siya nag aalala na may makakakita sa amin, wala naman silang pakelam dun if they see me.

               "Reizel, nevermind those eyes looking at you. Just know that, you and I are only here and Paris." Niyakap ako bigla ni Reizel. She keeps me warm sa biglang pagkayakap niya sa akin.

               "So where are we going?" Pagtatanong naman niya sa akin. Napakibit balikat na lamang ako sa kanya.

               "Everywhere, as long as you with me. I wil go everywhere." Kinurot bigla ni Reizel ang pisngi ko at nanggigil. Matawa tawa pa 'to.

               "You and I can fall hard as we want." Titig sa matang sabi ni Reizel.

               Hinawakan ko ang kamay niya at sabay kaming tumakbo. Ang sarap lang sa pakiramdam na tumatakbo ka kasama 'yung taong mahal mo at nasa city of love pa kayong dalawa. Wala naman kaming nabubunggo kasi maluwag naman ang daan.

               We ride on a cab to go to the Notre Dame de Paris. A cathedral church which many people go to here and pray. Its also a tourist attraction here in Paris and otherwise its hunchback.

               Its been a few minutes nang makarating kami doon. Namangha rin kami sa laki nang church. Hindi na naman kami nag atubili pang hindi pumasok at tuluyan na rin kaming pumasok. Umupo kami sa upuan.

               "Let's pray." Sabi ni Reizel. Tumango naman ako sa kanya at lumuhod na siya at pinagdikit ang dalawang palad at pumikit. Ginaya ko rin naman siya. Nakapikit lamang si Reizel at akooo ay nakatingin lamang sa kanya. I wonder what she prayed? Ilang saglit lang ay dumilat na siya at nakangiting tumingin sa akin. "Oh? Hindi ka pa nagdadasal?"

               Umiling ako. "Not yet. I'm looking at you." Saka ko ngumisi. "What did you prayed?" Tanong ko sa kanya.

               "Ah, 'yun ba? I said that if you and I will be forever please let God be our guide to what makes happen to us." sabi nito. "Ikaw,  pray ka na."

               Tumango naman ako sa kanya and then I closed my eyes. I only pray that no matter what happen Reizel and I just stick together and I hope her career will be more successful. Pagkamulat ko nang mata ko ay nakangiting mukha ni Reizel ang nakita ko.

               "So? What do you prayed?"

               "You and I. Just stick about that." Saka ako bumalik sa kinauupuan ko. Inalayayan ko naman siya na maupo na rin.

               Ilang saglit lang din ay umalis na rin kami sa Notre Dame de Paris at naglakad lakad lang muna. We could much spend more time together here and enjoy.

                                               --STAR--

Gumabi na kaya binalak na namin ni Reizel. Na umuwi na rin. Pansin ko rin naman kay Reizel ay pagod na 'to. Nakasandal ang ulo nito sa balikat ko at mahimbing na ang tulog pero kailangan pa rin siyang gisingin kasi nasa cab pa kami ngayon. Ang init lang nang mga kamay naming dalawa. We could much feel the heat between us.

               Ginising ko na rin naman si Reizel nang makarating kami sa tinutuluyan namin. Lumabas na rin naman ako nang can at hinawakan si Reizel.

               "Your tired?" Pag alala ko sa kanya.

               "Maybe, lack of sleep." Sabi pa nito. Maaga naman kasi nagising ito at maaga rin kaming umalis. Kaya minabuti na lang na medyo tanghaliin na lang kami bukas para umalis.

               Masyado palang bitin ang three days.

               Nakarating na rin naman kaming dalawa sa kwarto namin. Direstyo sa kama na si Reizel. Nag dinner na rin naman kaming dalawa kanina bago kami umuwi.

               "Reizel? Hindi ka na magpapalit ng damit?" Umiling lang naman ito sa akin. Mahimbing na ang tuloog nito. Pinatungan ko na lang din naman nang kumot.

               May wifi naman ang tinutuluyan namin kaya nakakapag open ako. Nadatnan ko pang online si Brena kaya chinat ko na siya.

               "What's up?" Bungad ko.

               "Huy! Ethan! Hindi mo naman sinabi sa akin an pupunta pala kayo Paris. Masaya ba diyan?"

               "Oo, sobra! Medyo napagod nga lang si Reizel sa pamamasyal namin."

               "Ah, ilang days ba kayo diyan? Sasama sana kami ni Cezar. Madaya kayo!"

               Natatawa na alng ako kay Brena.

               "Three days lang naman, wag kang mag alala Brena. Makakarating din kayo ni Cezar dito, sige na matutulog na ako."

               "Sige! Goodnight!" Saka ko inoffline ang phone ko.

               One bed ang meron sa kwarto namin ni Reizel. Malaki naman so kasyang kasya naman kami. Habang nakahiga na ako ay kay Reizel ako nakatingin, mas maganda siyang tingnan kapag natutulog. Parang may kumakanta pa rin siya sa utak ko habang tinititigan ko siya.

               She's perfect, I couldn't find something na wala na sa kanya. I love her because she's my only star.