Rising Star 33

Today is the day were Reizel and I be together in the city of love. Three days of vacation there, love over the city. Mga ilang oras din siguro ang biyahe n'un kasi may mga stop overs pa bago makarating dun. Siguro aabot nang mga 14 hours o higit pa ang biyahe nito.

              Nasa airport na kami ngayon naghihintay na lang din kami nang flight namin. Maaga ang alis namin kaya medyo matagal tagal kami doon. Three days ay sakto na sa amin dalawa. Magtabi kaming dalawa ni Reizel at magkahawak nang kamay. Mas prefer din naman namin sa Paris kasi walang makakakilala sa amin doon. Maliban na lang kung may mga nakakakilala na talaga kay Reizel doon.

              "I'm happy Ethan. Its nice to be with you, alam mo ba first time ko rin pumunta nang Paris?" Nakangiti niyang tugon sa akin.

              Pinisil ko naman ang ilong niya at nanggigil ako sa kanya. Namula ang pisngi nito at niyakap ko. I can't find help how to be a sweetest boyfriend to her but I know what should I do, do my best and not to break her heart.

              Many girls, always find a boys with abs, muscles and some attractive stuffs to boys. When sometimes they only look for inner attractions of boys because that's the more needed when you love someone. The true feelings and insights of a man.

              "I'm very grateful that you and I together to Paris." I kissed her forehead. Sometimes, that's the most powerful kiss to all because it is kind of respect to the woman you love.

              "We can fall hard as we want." She said. Hindi ko naman siya masisisi kung bakit na namin minahal ang isa't isa. Totoo naman na parang may something na dapat bawal, syempre marami magsasabi diyan na. Ang pangit naman nang relationship nila a fan and star? Pero para naman sa akin walang bawal, kasi kapag nagmahal ka walang limitations ang lahat pwera na lang talaga sa mga bawal munang gawin. That's a big no for everyone.

              "Yeah, Reizel. We can make our own lovestory." Saka sumandal sa balikat ko si Reizel. Magkahawak ang mga kamay namin. Nakasalamin naman si Reizel so she won't get notice but others they get kaya lumalapit sila at gustong magpapicture kay Reizel pero hindi niya pinapayagan.

              Ang iba ay naaasar kay Reizel kasi ang arte daw at ang iba naman ay nasasayangan kasi first time na nga nila nakita hindi pa sila pinagbigyan. I get what Reizel's reason kaya ako na ang nagpapa umanhin sa mga gustong magpapicture sa kanya.

              "Sorry, if I don't like it. I have reasons naman diba Ethan? You understand naman diba?" Sabi nito sa akin.

              Hinawakan ko na lang ang ulo niya at hinimas ito. "Don't get bother with them, siguro kasi hindi nila alam kaya ganun. Don't get mad, aalis tayo tapos ganyan ka?" Sabi ko sa kanya. Nagbuntong hininga na lamang si Reizel..

              Tumayo na rin naman kaming dalawa, flight na kasi naming dalawa. Dala dala ang mga bagages at pumasok na sa eroplano. Nilagay namin ang ibang gamit sa itaas nang upuan namin.

              Magkatabi naman kaming dalawa, nasa window side si Reizel at ako ay katabi lamang niya. May tv sa mga harapan naming upuan pero preffered to turn it off mas masaya kung kami ang panonoorin.

              Mga ilang minuto rin ay lumipad na rin ang eroplano. Bigla akong napatingin kay Reizel dahil napahawak na lang ito sa bibig niya at lumubo ang bibig na parang nasusuka siya. Hinawakan ko naman siya agad.

              "Are you okay?" Pagtatanong ko sa kanya. Nagsenyas ito nang plastic para daw sumuka siya pero sinabi ko sa kanya na pumunta na lang siya sa cr. Sumang ayon naman siya at hinatid ko siya sa cr.

              Siguro hindi sanay si Reizel na biglang tataas o bababa ang sinasakyan niya. Kasi hindi na ako nabago, minsan sa mga bus na akala mo nakikipagkarerahan sa mga ibang bus kaya minsan parang kang nasusuka rin.

              Lumabas si Reizel sa cr at inalayayan ko ito. "Ano okay ka na?" Pagtatanong ko sa kanya. Nag okay sign naman ito sa akin at pumunta na kai sa upuan namin.

              Kumuha ako nang tubig at pinainom ko sa kanya. "Better to drink, Reizel." Sabi ko sa kanya. Nang matapos siyang uminom ay huminga ito nang malalim. "Reizel, take a sleep. Mahaba haba pa naman. So it will took so long. Gigising na lang din kita kapag kakain tayo."

              Tinanguhan na lamang ako ni Reizel. Pumikit ang mga mata nito at sumandal sa balikat ko. May kinuha ako kumot sa harapan namin at nilagay kay Reizel baka naman kasi lamigin siya. Ilang saglit lang dinn ay nahikab na rin ako kaya umidlip na lang din ako.

                                                               --STAR--

              Napamulat ako nang mata ko at napangiti agad ako nang si Reizel ang bumungad sa akin. Syempre katabi ko siya. Hindi! Kasi nakatitig ito sa akin at nakangiti pa, pinoint nito ang ilong ko at saka niya pinisil ang ilong ko. Napa aray naman ako sa ginawa niya kaya inalis din naman niya agad.

              "Ayan! Naranasan mo na kung paano mo pisilin ang ilong ko." Ngisi pa nito. Muli ko siyang hinagkan, ang sarap lang sa pakiramdam na mainitan kaming dalawa. Ang lamig naman kasi dito sa airport. "Ay! Oo nga pala! Kumain ka na, tinabi ko na lang ang pagkain mo. Ang himbing naman kasi nang tulog mo." Sabi pa nito sa kanya.

"Anong oras na ba?" Pagtatanong ko sa kanya. Tumingin naman si Reizel sa relo niya.

              "Past 12 pm. So 1pm na." Nakangiti pa nitong sabi sa akin. Napatango tango na lamang ako sa kanya. So ibigsabihin, kaninang 6 am kami nakasakay sa eroplano at 7 hours na rin pala kami nasa ere. "Kumain ka na, malipasan ka pa." Hindi na maalis sa labi ko 'yung mga ngiti ko habang inaasikaso niya 'yung pagkain ko. Natawa na lang ako nang maiisip ko na pwede na siya maging asawa ko.

              "Salamat." Sabi ko nang mahanda niya ang pagkain. Kumain na rin naman ako, natatawa na lang ako at hindi makapag ayos nang kain kasi nakatingin talaga si Reizel sa akin. Pati bawat pag nguya ko tinitignan niya.

              "Ethan," Nilingon ko siya at uminom nang tubig

              "Bakit?"

              "Sige kain lang," sabi pa nito. Napakibit balikat naman ako sa kanya kaya bumalik na lang ulit ako sa pagkain. "Ang gwapo mo pala talaga. You have a pointed nose, sexy red thin lips, idagdag mo pa 'yang dimples mo na kapag ngumingiti ka ay nakakalaglag panty. Iba rin ang karisma mo 'no?"

              Hindi ko mapigilan hindi matawa sa sinabi niya. Nagbibigay ba siya nang compliment kasi boyfriend niya ako? Sakin, hindi na importante kung ano man ang nasa labas, kung pangit ka ba o walang buhok. Every person had their personalities, iba iba 'yan. Minsan nasa tao na rin 'yan kung paano nila ihandle ang sarili nila.

              "Reizel, don't love me because I'm Ethan Wesley. Love me for who am I." Seryoso kong sabi sa kanya. "Nevermind my physical attractions, it is just a bonus." Nngisi ko pa kay Reizel. "Just always know that, I will always love you."

              She leaned over me and met our lips. Umalis din naman agad siya sa pagkakayakap sakin at hinawakan ang pisngi ko. Ang saya lang din siguro kapag makakarating na kami sa Paris. Suusulitin namin ang three days namin. Minsan lang naman makapunta doon kasi busy sa mga trabaho.

              Nagstop over kami sa isang lugar. Hindi ko narinig kung nasaan kami pero siguro last na 'to at sa Paris na ang diretsyo na siguro doon.

vIlang oras din kami naghintay sa loob nang eroplano at lumipad na ito muli. Muli na naman nasuka si Reizel kaya pumunta na naman sa cr. Hindi talaga siya sanay pero siguro hindi na 'yan kapag uuwi na naman kami. Nang makabalik kami sa kinauupuan namin ay may mga stewardess na nagbibigay nang snacks. Syempre humingi na naman kaming dalawa ni Reizel, matagal tagala pa ang biyahe nnamin.

              It took so long before we get there, pero siguro naman ay mag eenjoy kami sa three day na 'yun. Nakaramdam narin kami nang lamig, mas malamig pa kaysa kanina. Winter ba ngayon kaya ganito kalamig ngayon.

                                                       --STAR--

              Sa wakas ay naglanding na rin naman ang airplane sa paris. We could feel the cold temperature here. "Finally, were here." Tugon ko ni Reizel sa akin.

              Kinuha na rin naman namin ang mga gamit sa itaas namin. Ako na nagdala nang mabibigat na bags na ang laman naman ay puro damit namin. Bumaba na rin naman kami nang eroplano at pinadaan na rin naman ang mga bagahe namin sa baggage scanner. Naghintay rin naman kaming lumabas ang bagages namin.

              Napansin ko kay Reizel ay nakayakap sa mga braso nito at hinihimas himas. Nanginginig nginig pa ito. "Something wrong?" Tanong ko sa kanya.

              "Nilalamig ako," niyakap ko siya. "Still. Nilalamig pa rin ako." Sa sinabi niya ay naghanap agad ako nang pwedeng ipangtaklob sa kanya. At tinanggal ko na nga lang ang coat ko at nilagay sa kanya.

              "Ano nilalamig ka pa ba?" Tanong ko sa kanya habang kinukuha na namin 'yuung bags namin.

              "Oo, ikaw di ka ba nilalamig?" Umiling. Naman ako sa kanya.

              "Okay lang ako, basta ayos ka lang." Saka na kami naglakad palabas nang airport.

              Walang nakakakilala sa amin dito so we can go to other places in anytime, unlike in the philippines hindi. Kasi bawat kilos mo at mga kasama mo binibigyan nila nang malisya. Kaya mas mabuti talaga na dito kami nang ilang days.

              Lumabas kami nang airport ay madilim na ang paligid at nang tingnan namin ay orasan ay alas nueba na 14 hours ang nakalipas sa biyahe namin. Madali araw na ngayon sa pilipinas at paumaga na kaya ngayon ay tutuloy na rin kami sa tutuluyan namin dito sa Paris.

              Nagpara nang taxi at mabilis naman kaming nakarating sa tinutuluyan namin. Hindi ko alam per ang tamlay ni Reizel kaya inalalayan ko na siya para makapunta na kami sa kwarto namin.

              "Are you sick Reizel?" Pagtatanong ko sa kanya at pumasok na kami sa kwarto namin.

              "No, I'm just little tired. Wag kang mag alala Ethan. Aalis tayo bukas." Sabi nito sa akin. Inalalayan ko naman. Siyang humiga na sa kama at nilagyan nang kumot at mabilis naman siyang nakatulog nang mahimbing.

              Wala rin ata siyang nadalang sweater eh. Pero may extra naman ako kaya siya na lang ang gagamit n'un.

              "Tomorrow Reizel, our story will be begin." Nakangiti kong sabi sa kanya at inayos ang buhok and kiss her at her forehead.

              We will do our own storyline.