Last Star 41

They called me the Rising Star Heartthrob. Wala naman akong maitatanggi 'dun. Sa Rising Star? Pagkatapos ng guesting ko sa show na 'yun. Sa mga social accounts ko ay marami ng nagfollow, ibigsabihin lang n'un na well known na nga ako. Hindi ko inaasahan na kapapa kilala palang sa akin ay marami ng nagmamahal sa akin. I didn't expect everything in happens. Siguro nga, binigay talaga sakin 'yung chance na 'to, to prove something about me.

              Ayun na nga 'yung pagkanta ko.

              Papunta ako ngayon sa bahay ni Brena, nandun din daw kasi si Cezar. Wala lang, I will treat them because of what I achieve. Sila rin kasi ang mga kasama ko sa kabila ng tagumpay ko. Sila rin ang nagpursigi sa akin na ipagpatuloy ko nga ito dahil may potential nga daw talaga ako.

              Ilang saglit lang din ay nakarating din naman ako. Sa bahay ni Brena. Nagdoorbell ako at ilang saglit lang ay lumabas na ito na naka purple dress. Dali dali naman itong lumapit at pinagbujsan ako ng gate. Malapad ang mga ngiti nito sa akin. Nang mabuksann niya naman ay pumasok na rin naman kami sa loob ng bahay niya.

              "Iba na talaga ang sikat." Pang aasar ni Brena sa akin. Saka binatukan pa ako. Natawa na lang ako sa kanya at napailing iling.

              "Sikat talaga?" I said. "Hindi pa pwedeng pasikat muna?" Pagtatama ko sa kanya saka ako ngumisi.

              "Dun na rin pupunta 'yun." Ngisi rin ni Brena. Umupo naman ako sa sofa niya at nanood ng tv. "Ang swerte ko na nagkaroon ako ng kaibigan na Sikat." Kilig na sabi ni Brena.

              "Ano ba, hindi nga sikat. Saka, kaya lang din naman ako napasok sa pagiging recording star ay tulong niyong dalawa ni Cezar. Pero mas malaki ang naambag mo sa akin Brena, dahil kung wala kang music room. Still, normal person pa rin ako."

              "Kahit wala rin naman music room. Maganda na talaga boses mo, Ethan. Ah, I mean Nicholas." Saka humagalpak sa kakatawa. Napakunot noo na lamang ako sa sinabi niya kasi ng banggitin niy anag screen name ko ay tawa ng tawa.

              "Bakit ka natatawa?"

              "Bakit naman kasi Nicholas pinangalan sayo? Ang layo sa real name mo. Mas mabuti nga 'yung Ethan pa atleast dalang dala mo ang pangalan mo." Ngiti ni Brena.

              "They've got the idea. Wala naman akong magagawa kasi Boss na ang nagbigay. Pero diba, maganda naman?" Tanong ko sa kanya.

              "Well," pag iisip pa ni Brena and she rolled her eyes ay parang may mas naiisip pa ito. "Baduy!" I glared at her pero walang epekto kundi patuloy lang siya sa pagtatawa niya.

              "Woah! What's the noise, baby Brena!" Biglang dumating si Cezar na pormang pormado at naka shades pa 'to.

              Napalingon si Brena sa kanya at nanlaki ang mga mata. Natahimik bigla si Brena at napalunok ng laway. Anong meron na hindi ko alam? They have something that I didn't know.

              "Sorry, hindi 'yun counted ha!" Protesta ni Brena kay Cezar. Lumapit ito kay Brena na umiling iling. Counted? Anong counted? Para akong baliw dito na hindi alam ang pinag uusapan nila.

              "Okay, that's not counted but later, counted na." Pagbabanta ni Cezar kay Brena. Mabilis naman na tumango si Brena sa kanya at niyakap ito. Natawa na lang ng gustong sabunutan ni Brena si Cezar.kahit kailan they making me laugh. Iba ang tandem nilang dalawa.

              "Ano nga pala 'yung counted." I interrupted them. Nagkatitigan ang dalawa saka tumingin sa akinn at tumawa bigla.

              "Counted!" Sabay na sabi nilang dalawa na nagtuturuan pa.

              Tumayo ako. Mukhang nao-op lang ako sa kanilang dalawa eh pero pinigilan ako ni Cezar at muli akong pinaupo. Walang ekspresyon ko silang dalawa tiningnan.

              "What's with the counted thingy?" Tanong ko naman sa kanilang dalawa.

              Nagtitigan na naman silang dalawa at nagbabadya na magpakawala ng malakas na tawa pero nagpipigil lang din sila. Nang huminahon na rin naman silang dalawa ay maayos na rin silang nakausap.

              "Okay, Ethan." Brena said. "May dare kasi kami ni Cezar. May 1 week kami na hindi tatawa, pero pwede naman kaming tumawa basta hindi namin mahuhuli ang isa't isa. So may bayad 'yun kapag nahuli."

              "Magkano naman?"

              "Wow! Bro!" Ngiting aso ni Cezar. "Are you interested?" Hindi ko na lang siya pinansin.

              "1k." Halos maluwa ang mata ko sa sinabi nila. "Totoo 'yun Ethan. Kaya ngayon ay parehas kaming tumawa ay quits lang 'yun."

              "Okay..." walang gana kong sagot. "Tara na?" Pagyaya ko naman sa kanila.

              Ginamit na rin naman namin ang sasakyan ni Brena at ako lang naman ang naging driver nila. Binagalan ko lang talaga ang takbo ng sasakyan para matagalan kahit papaano pero nahalata nilang dalawa kaya binilisan ko naman pero pinabagal ulit nila kasi baka mamatay daw sila ng wala sa oras.

              Mabilis na rin naman kami nakarating sa mall. Binigay ni Cezar ang shades niya sa akin para daw hindi ako makilala ng mga tao. Sikat na nga daw ako dapat hindi daw ako nagpapahalata. Kahit pala unggoy 'tong si Cezar ay may mapapala ka rin naman pala sa kanya.

              "Thank you, monkey." Sarcastic indeed.

              "Hahahaha!" Halakhak ni Brena. Napadapo naman agad ang kamay niya sa bibig niya at magpipigil na naman ng tawa.

              Cezar glared to Brena. Natigil naman si Brena sa kakatawa at inalis ang kamay sa bibig. Hindi pa rin umaalis ang titig ni Cezar kay Brena. So Cezar took a kiss in Brena's lips. Nagulat naman si Brena sa ginawa ni Cezar kaya dali dali nitong sinabutan. Parang dalawang bata na nagaaway na inagawa lang ng lollipop.

              Habang naglalakad kami papasok sa entrance ng mall ay maraming humihinto at napapatitig sa akin at tititigan ako. Minabilisan na lamang ang paglalakad namin para hindi ako makilala dahil tiyak na magkakagulo lang.

              Naks! Magkakagulo talaga?

              Madali ko naman silang dinala sa starbucks at doon ko na lang sila ililibre. Gusto naman ng dalawa kaya ayos na ayos.

              Bumili na rin naman kami ng mocha frappe. Sa bandang dulo kami umupo dahil doon ay medyo tago at hindi kami makikita. Si Brena bumili kaya kaming dalawa ni Cezar ang nauna. Nang makaupo naman agad kami ay initriga naman agad ako ni Cezar.

              "So Ethan, what's you pursue to be a star?" Mala-talk show lang ang dating ng pagtatanong ni Cezar kaya natatawa ako sa kanya. "Woah! What's funny?" Pagdadabog nitong boses.

              "Wala Cezar, natutuwa lang ako sayo."

              "I'm not a toy." He said in sarscasm.

              "Hahahaha!" Tawa ko.

              "1k." Diretsyo nitong sagot sa akin kaya napakunot noo naman ako sa sinabi niya. "You just laughed. So you paid."

              "Hindi naman ako kasali diyan!" Protesta ko pa.

              "Eh?" Nag-isip pa siya. "You just laughed."

              Dumating rin naman si Brena dala dala 'yung mga tatlong mocha frappe namin. "Brena, pakibalik na lang 'yung isa o ibigay mo sa iba. Ayaw daw ni Cezar."

              "Really?" Hindi makapaniwalang tanong ni Brena.

              "Oo daw," tumingin ako kay Cezar. "Diba?"

              Dali dali naman umiling si Cezar at agad hinablot sa tray 'yung mocha frappe niya. Natawa na naman ako sa reaksyon niya.

              "1k." Lahad ni Brena nang palad niya kaya napatingin na naman ako sa kanya. "Tumawa ka!" Sabi pa nito.

              Pareho pala sila ni Cezar at Brena. Hindi naman ako sumunod sa gusto nilang dalawa.

              "Sige, I'll take the dare." Sabi ko sa kanila.

              "Yehey!" Parang nagwaging sabi ng dalawa. Nagpigil na lang ako ng tawa sa reaksyon nila.

              Ininom din namin ang mocha frappe namin. Dinagdagan pa na rin nang dessert para hindi na kami mabitin.

              Ilang saglit lang din ay naubos na rin namin ang mga frappe namin at nagpasya na maglibot libot na lang muna sa mall. Pero sa kinamalas malasan nga naman ay may nakakilala sa akin at pinagkumpulan ako. Pinipilit na hatakin ako ng dalawa palayo sa mga tao pero hindi ako maakalis dahil gulo nila. Binibigay ko rin naman ang gusto nila na picture, autograph at may mga nagibgay pa ng keychains sa akin.

              "Teka lang! Teka lang!" Singit ni Brena at hinatak na ako palabas sa mga nagkakagulong babae. Tumakbo rin naman kami ng makaalis kami. Pinagtitinginan kami ng mga taong nasasalubong namin at ang iba ay natutulala sa nakita nila.

              In the end, napalabas na lang kami ng mall dahil mukhang hindi naman kami makakakapag enjoy dahil sa dami ng tao. Mahira na.

              "Iba ka na talaga, Ethan! Ang dami mo ng fans!" Hingal na sabi ni Brena.

              "Hahahaha!" Natigil din ako sa pagtawa ko ng marealize ko ang dare. Hindi ko naman sila binayaran kundi sinabihan ko na lang sila na isasama ko na lang sila kapag may recordings ako. Sumang ayon naman sila. Tss, ang bilis mauto.

              In the end, inuwi ko na lang silang dalawa sa bahay ay nilibot sila. Namangha naman sila sa laki ng bahay. Kung pwede nga daw araw arawin na nila ang pagpunta sa bahay kasi mala-mall na daw ang dating.

              Pero I didn't take this all for granted. Ine-enjoy ko lang, kasi baka isang araw mawala na lang lahat ito sa akin.