"Nietsnut!" Riep Voldemort woedend terwijl hij een spreuk net over Lucy's hoofd schoot. "Je had ja moeten zeggen en alles moeten vertellen aan mij over hun plannen!" Riep hij boos waarna Lucy naar de vloer keek.

"Sorry mijn heer. Misschien kan ik nog steeds ja zeggen." Zei ze terwijl Voldemort rustiger werd en haar hoofd omhoogtrok aan haar haar.

"Ik zou maar je best doen Black. Erg nuttig ben je namelijk niet." Zei hij waarna Lucy knikte en verdwijnselde.

"Beste Dumbledore. Nee dat is weer zo cliché." Zei ze terwijl ze het perkament weggooide.

Hallo Dumbledore.

Ik heb de laatste paar dagen nagedacht over het aanbod wat je me hebt gegeven.

Ik zou graag mijn antwoord willen veranderen en het aanbod aannemen.

Lucy Black.

Lucy zuchtte en stopte de brief in de enveloppe waarna ze hem met Regulus' uil wegstuurde.

Nu maar hopen dat hij akkoord ging.

~

"Oh. Professor! Er is een brief voor je." Zei Lily, verbaasd door het handschrift op de brief wat ze ergens van herkende.

Ze gaf de brief aan Dumbledore die hem opende en vragend naar Lily keek die nieuwsgierig naar hem keek. "Is er iets mevrouw Evans?" Vroeg hij terwijl Lily haar hoofd schudde en hij kort knikte. "Kunt u mij dan alsjeblieft alleen laten?" Vroeg hij waarop Lily knikte en wegliep.

Ze keek nog een keer naar de brief en realiseerde waar ze het handschrift van kende.

Het was Lucy's handschrift.

"Jongens. Dumbledore kreeg net een brief van Lucy en hij deed heel geheim met de brief." Zei ze terwijl Remus verbaasd opkeek van zijn boek en Sirius weer verbaasd naar hem keek. "Echt hoor. Je negeert het hele uur al alles wat ik tegen je zeg en dan luister je ineens wel?" Vroeg Sirius terwijl Remus zuchtte en opstond maar Sirius trok hem weer terug op zijn schoot.

"Het is vast niks. Misschien komt Lucy wel in de Order nu ze ook klaar met school is." Zei hij waarop James knikte en Marlene ook instemde. "Dat lijkt me het meest logisch." Zei ze terwijl Lily ging zitten tussen Marlene en James in.

James trok haar op zijn schoot en Lily keek hem met een vragende glimlach aan. "Wat?" Vroeg ze terwijl hij zijn schouders ophaalde. "Ik hou gewoon van je." Zei hij terwijl hij een flashback kreeg van Lucy en snel de herinnering terug in zijn brein stopte. "Ik hou ook van jou James." Zei Lily waarna hij haar een kus op haar voorhoofd gaf.

Lily keek kort naar Remus die afgeleid naar zijn boek keek. Hij had duidelijk iets aan zijn hoofd en Lily wilde weten wat.

Remus las dezelfde zin over en over totdat Sirius vroeg of het wel goed ging omdat hij zo traag las. Remus keek hem kort aan, glimlachte zacht en legde zijn boek weg.

"Ja, het gaat prima Pads. Ik ga even een rondje lopen." Zei hij waarna hij opstond en Sirius hem verbaasd nakeek. Lily stond ook op en gaf James een snelle kus waarna ze achter Remus aanliep.

De twee liepen het huis uit en op het pleintje voor het huis greep Lily Remus' arm vast. "Wat is er Rem?" Vroeg ze terwijl hij haar kort aankeek. Ze zag het verraad nog in zijn ogen staan en fronste.

"Lucy is een dooddoener."

Lily's mond viel open van schok en ze schudde langzaam haar hoofd. "Nee. Nee. Lucy zou nooit een dooddoener willen worden. Dat is het enige wat ze absoluut niet wilde." Zei ze waarop Remus zuchtte. "Ze viel samen met twee anderen toch echt het muggleborn cafe aan. Ik zag haar. Ze is een dooddoener Lily. En als ze in de order komt dan kan ze alle geheimen doorvertellen aan Voldemort." Zei hij terwijl Lily bij het horen van de naam een beetje zuur keek.

"Is ze geen spion? Want ze stuurt een brief naar Dumbledore dan moet ze haast wel een spion zijn toch?" Vroeg ze hopeloos waarna Remus zuchtte. "En waarom nam ze dan zo'n lange tijd afstand van ons?" Vroeg hij terwijl Lily naar de vloer keek en haar schouders ophaalde. "Misschien zodat ze zichzelf niet zou verraden?" Vroeg ze terwijl Remus zuchtte. "Kleine kans." Mompelde hij waarna Lily tevergeefs zuchtte.

Lucy een dooddoener.

Dat had niemand van hun toch gedacht.

Maar daarbij had ook niemand gedacht dat Lucy met Regulus zou trouwen.

Zou Regulus ook in de Order komen?

~~

Lucy had diezelfde avond het stomste gedaan wat ze kon doen.

Ze was naar de begraafplaats van haar vader en Regulus gegaan en nu zat ze voor Regulus' graf.

Alleen.

In de kou.

Te huilen.

Ze moest terugdenken aan hoe Regulus er altijd was om haar uit de duisternis te trekken en nu was hij dood en kon Lucy geen uitweg uit de duisternis vinden.

Ondertussen begon het te schemeren en besloot Lucy dat ze naar huis moest gaan.

Maar daarbij had ze geen genoeg energie om nog naar huis te gaan.

Kon ze niet gewoon hier levend bevriezen?

Dan hoefde ze niet meer te leven.

Dan hoefde ze niet te zien hoe de oorlog begon of hoe hij eindigde.

"Lucy?"

Lucy keek geschrokken op naar James en Lily die hand in hand met een boeket de begraafplaats opliepen en nu naast haar stonden.

Lily en James lazen beide de grafsteen en keken geschrokken naar Lucy.

Regulus was dood.

"Hey, Lucy." Zei Lily zacht terwijl ze naast haar ging zitten. Lucy keek haar kort aan en Lily gaf haar een knuffel terwijl Lucy haar voorzichtig wegduwde en opstond. "Ik. Eh. Ik moet gaan. Sorry." Zei ze waarna ze snel wegliep en verdwijnende naar huis.

Was ze daarom een dooddoener geworden?

Omdat Regulus dood was?

Hoe zou hij dood zijn gegaan?

Lily keek kort naar James die Lucy verbaasd nakeek.

Lily wist dondersgoed dat hij nooit zoveel van haar ging houden zoals hij van Lucy hield. Hij hield zichzelf altijd voor dat ze het niet merkte of dat het haar niets boeide maar het boeide Lily wel. Ze was de tweede keuze en ze zou nooit James zo blij kunnen maken als Lucy hem maakte.

Maar ze negeerde het vaak.

Hij hield wel van haar.

Alleen niet zoveel als van Lucy.

En zij hield van hem.

Lily stond op en klopte haar knieën af waarna ze het boeket van James overpakte en een witte roos eruit haalde. Ze legde hem neer op Regulus graf bij de donkerrode bloemen die Lucy had neergelegd.

"Kom." Zei ze zacht terwijl James uit zijn trans schoot en knikte.

~~~
A/N: ja ja hallo.

Hier een plaats om eventueel te huilen:

Dankjewel voor de tijd.

Hoe gaat het met jullie? Al getraumatiseerd?

Er is een reden dat ik zelf dit boek niet nog een keer ga lezen.

Maargoed, hierbij het einde van dit hoofdstuk.

Ik probeer echt het officiële boek nog te uploaden maar ik moet echt even kijken of het nog lukt.

Ik hoop het wel!!

Stay spooky!

Groetjes Caya. 1157 woorden