Ενημέρωσε τον Ντάνιελ, του είπε ακριβώς την τοποθεσία του εστιατορίου που ήταν η Μυρτώ. Ήλπιζε πως ίσως να είχε ξεχαστεί και άφησε το κινητό της στο αυτοκίνητό. Αφιέρωσε δύο λεπτά στον εαυτό του, δεν ήταν καιρός να τα χάσει τώρα. Βγήκε έξω από το γραφείο και την ξαναπήρε τηλέφωνο.
<<Έλα Μυρτώ μου, απάντησε. Σε παρακαλώ, απάντησε.>> ψιθύριζε, ο συνεχόμενος ήχος και μετά ο τηλεφωνητής, ξανά. Περπάτησε γρήγορα και στάθηκε στην ρεσεψιόν.
<<Ποιός μπήκε στο γραφείο μου όσο έλειπα;>> ρώτησε την κοπέλα.
<<Κανένας. Μόνο μια κοπέλα απ τις καθαρίστριες. Μπήκε μέσα, σκούπισε, άδειασε τα σκουπίδια. Αυτά μόνο.>> του απάντησε.

Έφυγε γρήγορα και έψαξε στους φακέλους των εργαζομένων στο εργαστήριο, βρήκε τον φάκελό της "Σάρλοτ Μπράουν" ήταν εδώ και μερικούς μήνες κάτω από την μύτη του και δεν κατάλαβε τίποτα.

Συνδέθηκε στην συχνότητα της αστυνομίας, ο Ντάνιελ θα είχε φτάσει τώρα και θα την είχε βρει.
"Κέντρο, εδώ Ντάνιελ Κέρκ. Βρήκαμε το αυτοκίνητο της Μυρτώς Νικολάου, αλλά λείπει. Δεν υπάρχει κανένα ίχνος της. Το πορτ-μπαγκάζ είναι ανοιχτό, με το βαλιτσάκι και το κινητό της μέσα και τα κλειδιά του αυτοκινήτου στο πάτωμα. Μοιάζει με απαγωγή."
Και τότε ο Πάρης Μυλωνάς, έχασε την ελπίδα του και γέμισε με φόβο. Ένα φόβο που δεν είχε νιώσει ξανά.

Πήρε μια βαθιά ανάσα και πέρασε μέσα στην αίθουσα που ήταν η ομάδα του μαζί με την μακέτα.
<<Το όνομά της είναι Σάρλοτ Μπράουν και δουλεύει στο προσωπικό καθαρισμού μας.>> τους είπε κρατώντας τις σελίδες.
<<Τι;>> ο Πήτερ πάγωσε.
<<Εδώ στο εργαστήριο;>> η Χόλι έπιασε το χαρτί απ το χέρι του.
<<Για πάνω από ένα μήνα. Δεν έχει συλληφθεί ποτέ άρα δεν υπάρχει τίποτα για να ψάξουμε. Χρησιμοποίησε την διεύθυνση του Έρνι Ντέλ στην αίτηση εργασίας της. Δεν έχει σταθερό τηλέφωνο ούτε δίπλωμα οδήγησης.>> εξήγησε ο Πάρης ενημερώνοντας γι αυτά που βρήκε πριν λίγο.
<<Εντάξει, το βρήκα.>> ο Ρόμπερτ γύρισε λίγο το λάπτοπ για να βλέπει ο Πάρης <<Μια κόκκινη Μάσταγκ του 2020 αναποδογύρισε έξω απ το κλαμπ "Τριπ Γουάιρ" πριν από επτά εβδομάδες. Ο οδηγός πέθανε. Ήταν μεθυσμένος. Το αυτοκίνητο διαλύθηκε. Εγκληματολόγος της υπόθεσης, η Μυρτώ Νικολάου. >> διάβασε της πληροφορίες ο Ρόμπερτ.
<<Βρες τις φωτογραφίες της υπόθεσης.>> του ζήτησε ο Πάρης. Πλησίασε λίγο πιο κοντά στην οθόνη, την είδε στο πλήθος πίσω από τις κορδέλες της αστυνομίας <<Ήταν στον τόπο του εγκλήματος.>> τους κοίταξε έναν έναν, χαμένος. Σ αυτή την υπόθεση είχε βοηθήσει την Μυρτώ. Ήταν μόνοι τους τις κρατούσε την φωτογραφική μηχανή και μάλιστα θυμήθηκε ότι τον είχε χαϊδέψει απαλά στο χέρι. Η Σάρλοτ, τους κατάλαβε και τώρα ο Πάρης έριχνε όλο το φταίξιμο στον εαυτό του που η Μυρτώ είναι εγκλωβισμένη κάτω από ένα αυτοκίνητο σε μια άγνωστη περιοχή.
<<Άρα, παίρνει το αυτοκίνητο με κάποιον τρόπο, το πηγαίνει στην έρημο και ύστερα αρπάζει την Μυρτώ και την βάζει από κάτω;>> προσπαθούσε να καταλάβει ο Κέβιν.
<<Δεν το καταλαβαίνω. Τι σχέση έχει η Μυρτώ με την χλωρίνη;>>
<<Δεν ξέρω. Μοιάζει διαφορετικό.>> απάντησε στον Πήτερ η Χόλι.
<<Είναι διαφορετικό.>> ψιθύρισε. Έβγαλε τα γυαλιά του, θα τα έπαιζε όλα για όλα. Το μόνο που ήθελε αυτή την στιγμή ήταν να την βρει και να είναι καλά <<Αυτό το κορίτσι με θεωρεί υπεύθυνο για τον θάνατό του Έρνι Ντέλ. Της πήρα τον μόνο άνθρωπο του αγάπησε πραγματικά και κάνει το ίδιο πράγμα και σε μένα.>> έκανε μια παύση καρφώνοντας το βλέμμα του πάνω στην μινιατούρα. Οι υπόλοιποι τον κοιτούσαν χαμένοι μετά την βόμβα που πέταξε απ το στόμα του τόσο άνετα και μέσα τους απορούσαν πως δεν είχαν καταλάβει τίποτα <<Δεν έχει σχέση με κάποια ψυχωτική αντίδραση στη χλωρίνη...>> συνέχισε <<ή κάποια νεκρή αδερφή ή κάποια κούκλα.>>

Και τότε θυμήθηκε την Χλόη, την κούκλα του μεγάλου Κρίστοφερ. Σήκωσε το βλέμμα του <<little bisque doll.>> χαμηλόφωνα είπε και έφυγε γρήγορα από κοντά τους.

Κάθησε στο λάπτοπ και φόρεσε τα γυαλιά του. Μπήκε στην ιστοσελίδα για τους λάτρεις της μινιατούρας. Είχε αγοράσει και αυτός πολλές φορές για την δικιά του. Έκανε κύλιση στα ονόματα χρηστών που ήταν δημόσια. Και τότε το βρίσκει "little bisque doll."(μικρή μπίσκ κούκλα)*. Πάτησε πάνω στο όνομα χρήστη, μπορεί να το χρησιμοποιήσει για να μάθει την διεύθυνση του σπιτιού της Σάρλοτ. Πατάει γρήγορα τα κουμπιά του σταθερού και περιμένει.
<<Είμαι ο Πάρης Μυλωνάς απ το Εγκληματολογικό. Χρειάζομαι έναν εισαγγελέα, ιδανικά την Μάντυ Κλάιν.>> η γραμμή του μπήκε σε αναμονή, χτυπούσε νευρικά το πόδι του στο πάτωμα.
"Λέγε, τι βρωμοδουλειά θες να σου καλύψω πάλι;" άκουσε από την άλλη γραμμή και σήκωσε το κεφάλι του ψηλά ευχαριστώντας τον Θεό.
<<Μάντυ, έχω πρόβλημα. Ο δολοφόνος με τις μινιατούρες ξαναχτύπησε και αυτή την φορά έχει ένα δικό μας, την Μυρτώ Νικολάου. Ξέρουμε ποια είναι, όμως η διεύθυνση που έχουμε δεν είναι σωστή. Θέλω να μου δώσεις άδεια να ερευνήσω ένα όνομα χρήστη για να βρω την διεύθυνση και να βγάλεις ένταλμα έρευνας για την διεύθυνση αυτή. Σε παρακαλώ Μάντυ. Είναι επείγον.>> προσπάθησε να της εξηγήσει γρήγορα.
<<Θα κάνω ό,τι περνάει απ το χέρι μου για να τα έχεις όσο πιο γρήγορα γίνεται.>> τον βεβαίωσε η γυναίκα.
<<Ευχαριστώ Μάντυ.>> έκλεισε το ακουστικό και περίμενε.

Μισή ώρα μετά είχε στα χέρια του τα έγγραφα. Επικοινώνησε με την ιστοσελίδα και προσφέρθηκαν να του δώσουν την διεύθυνση του χρήστη. Έτρεξε έξω από το γραφείο, στη ρεσεψιόν τον περίμενε η Σοφία.
<<Έχω την διεύθυνση!>> φώναξε και πήγε κοντά.
<<Θα πάω εγώ. Θα την βρούμε Πάρη στο υπόσχομαι.>> τον χάιδεψε συμπονετικά στον ώμο και πήρε το χαρτί απ το χέρι του.
<<Ευχαριστώ.>> της ψιθύρισε <<Θα έρθει και ο Κέβιν με τον Πήτερ.
Η Σοφία κούνησε το κεφάλι της και έφυγε γρήγορα από κοντά του.

Γύρισε στο γραφείο του και περίμενε, ήταν το μόνο πράγμα που μπορούσε να κάνει. Όσο και αν μέσα του έβραζε που τελικά δεν την πρόσεχε όπως της υποσχέθηκε προσπάθησε να μείνει ψύχραιμος. Θα την έβρισκε και αυτό θα ήταν το τελευταίο πράγμα που θα έκανε. Τις σκέψεις του διέκοψε το κινητό του, ήταν η Σοφία και σήκωσε γρήγορα την κλήση.
<<Πες μου ότι την βρήκατε.>> απελπισμένος της είπε.
<<Ναι. Ξέφυγε από το παράθυρο αλλά ο Πήτερ με τον Κέβιν την μάζεψαν. Πάρη, μέσα στο διαμέρισμα έχει ολόκληρο εργαστήριο. Είναι υπερβολικά τρομακτικό όλο αυτό.>>
<<Ψάξε μήπως βρεις κάποια διεύθυνση ή κάτι άλλο που μπορεί να βοηθήσει.>>
<<Θα ψάξουμε κάθε σημείο του σπιτιού. Αν μάθω κάτι θα σε καλέσω.>>
<<Σ ευχαριστώ.>> σηκώθηκε όρθιος και περπάτησε αργά έξω απ το γραφείο.

Την παρατηρούσε πίσω από το φιμέ τζαμί του ανακριτικού. Έμοιαζε χαμένη σαν να μην ήξερε γιατί ήταν εκεί. Ο Ντάνιελ στεκόταν δίπλα του.
<<Δεν θέλω να χάνω τον χρόνο μου με αυτή την τρελή.>> άκουσε δίπλα του τον Ντάνιελ να λέει <<Θα πάρω λίγη χλωρίνη και θα την ρίξω πάνω της μέχρι να αποκαλύψει την τοποθεσία. Και δεν μπορούν να μας κατηγορήσουν για αστυνομική βία γι αυτό.>>
<<Θέλω να της μιλήσω Ντάνιελ.>> γύρισε να τον κοιτάξει <<Μόνος.>> συμπλήρωσε.
Ο Ντάνιελ το σκέφτηκε για λίγο, ξεφύσηξε και συμφώνησε δείχνοντας του πίσω από το τζάμι την σιδερένια πόρτα του ανακριτικού.

Στάθηκε έξω από την πόρτα, πήρε μια βαθιά ανάσα και έκλεισε για λίγα δευτερόλεπτα τα μάτια του. Έσπρωξε την πόρτα και μπήκε μέσα.
<<Γεια σου Σάρλοτ.>> την κοίταξε κι προχώρησε πιο κοντά της <<Με λένε Πάρη.>> ακούμπησε τα χέρια του στην κορυφή της καρέκλας <<Χαίρομαι που σε γνωρίζω.>> η Σάρλοτ κοιτούσε ευθεία σαν να μην υπήρχε κανένας άλλος στον χώρο <<Δεν θα έπρεπε πιθανόν να το λέω αυτό αλλά είμαι μεγάλος θαυμαστής σου.>> η Σάρλοτ σ αυτή του την πρόταση γύρισε το κεφάλι της και το βλέμμα της έπεσε πάνω του <<Είμαι Εγκληματολόγος εδώ και είκοσι χρόνια. Έχω δουλέψει σε πάνω από δύο χιλιάδες ανθρωποκτονίες και εσύ είσαι με διαφορά... η καλύτερη που είδα ποτέ. Εννοώ...>> σήκωσε την καρέκλα και την πήγε λίγο πιο κοντά της και κάθησε <<είσαι τόσο καταπληκτική καλλιτέχνης.>> άφησε τα χέρια του πάνω στο τραπέζι <<Και είσαι τόσο νέα, τόσο ταλαντούχα και... τόσο όμορφη.>> δεν πίστευε τίποτα απ αυτά που της είπε, προσπαθούσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη της. <<Σε σκεφτόμουν κάθε βράδυ τους τελευταίους έντεκα μήνες. Προσπάθησα ακόμα να κάνω αυτό που κάνεις εσύ. Έφτιαξα την δικιά μου μινιατούρα...>>

Η Σάρλοτ χαμογέλασε περήφανα και κούνησε το κεφάλι της.
<<Την είδες; Πώς τα πήγα;>> την ρώτησε. Η Σάρλοτ σήκωσε τους ώμους της και ο Πάρης χαμογέλασε ελαφρώς κρύβοντας έτσι το άγχος του.
<<Παίζεις σκάκι;>> συνέχισε τις ερωτήσεις. Η Σάρλοτ κούνησε αρνητικά το κεφάλι της <<Εγώ παίζω είναι ένα απ τα χόμπι μου.>> της είπε <<Ησυχάζει το μυαλό μου, ξέρεις. Με ηρεμεί.>> έκανε μια παύση. <<Κάποια στιγμή, είχα παθιαστεί τόσο που κάθε φορά που έκλεινα τα μάτια μου...>> έκλεισε για λίγα δευτερόλεπτα τα μάτια του <<έβλεπα πιόνια να κινούνται στην σκακιέρα. Είχα γίνει εμμονικός στο να διορθώνω τις λάθος κινήσεις μου. Αναρωτιόμουν αν μπορούσε να παιχτεί ένα παιχνίδι χωρίς να γίνουν λάθη. Θα ήθελα να παίξουμε μαζί κάποια στιγμή. Είμαι τόσο εντυπωσιασμένος με τον τρόπο που αγκαλιάζεις το πάθος σου. Θα γινόσουν πολύ καλή εγκληματολόγος. Αυτό το τελευταίο ήταν πανέξυπνο...>> έκανε τον εντυπωσιασμένο, όμως μέσα του καιγόταν <<μελέτησες τον τόπο του εγκλήματος μας τόσο καλά. Εντοπίσεις το αυτοκίνητο στη μάντρα και μετά το ρυμούλκησες στην έρημο, εκεί που ήξερες ότι δεν θα το βρίσκαμε.>> της χαμογέλασε <<και ύστερα... ο τρόπος που σκότωσες την Μυρτώ.>> η καρδιά του, που μέχρι πριν λίγο καιρό δεν ήξερε να νιώθει, σφίχτηκε και άρχισε να χτυπάει δυνατά.
<<Δεν την σκότωσα.>> του ψιθύρισε.
<<Δεν το έκανες;>> την ρώτησε για σιγουριά, τα μάτια του έλαμψαν και η καρδιά του ηρέμησε.

Η Σάρλοτ κούνησε αρνητικά το κεφάλι της, το βλέμμα της χάθηκε, τον κοίταζε αλλά τα μάτια της ήταν κενά.
<<Γι αυτήν πρόκειται. Αυτή, αυτή, αυτη. Πάντα γι αυτήν πρόκειται.>> η Σάρλοτ εκνευρίστηκε ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής της.
<<Όχι Σάρλοτ. Πρόκειται για σένα.>> προσπάθησε να την ηρεμήσει.
<<Πάντα γι αυτήν πρόκειται...>> χαμήλωσε το βλέμμα της <<Λυπημένη ήταν η μέρα για την μικρή μπίσκ κούκλα, γιατί της έκοψαν όλα τα σκοινιά και της βρήκαν την θέση του απαίσιου πόνου...>> μουρμούριζε τραγουδώντας σιγανά.
<<Σάρλοτ άκουσέ με. Πες μου που είναι.>> της μιλούσε με ανεβασμένο τον τόνο της φωνής του.
<<Γιατί κανένας γιατρός δεν είχε ποτέ...>> έμοιαζε χαμένη.
<<Σάρλοτ...>>
<<εγχειρίσει μια κούκλα.>>
<<Σε παρακαλώ πες μου που είναι η Μυρτώ.>> έμπηξε τα νύχια του στις παλάμες του.
<<Προσπαθούν να την ξαναγεμίσουν αλλά δεν ήξεραν πως και αυτή η στριγγλία της καθώς πέθαινε...>>

Την άρπαξε από τους ώμους και την ταρακουνούσε.
<<Σταματά! Σταμάτα το αυτό! Πες μου που είναι η Μυρτώ!>> φώναξε μπροστά στο πρόσωπό της, χωρίς να σταματάει να την ταρακουνάει.
<<Έχω έναν πόνο στο πριονίδι μου, αυτό πάει λάθος μένα. Κάτι τρέχει με τα σωθικά μου...>>
Την άφησε και κάλυψε το στόμα του, σηκώθηκε όρθιος και κλώτσησε με δύναμη την καρέκλα. Ο Ντάνιελ μπήκε μέσα.
<<Πάρη, δεν μπορεί να μας βοηθήσει.>> τον κράτησε σφιχτά από τους ώμους.
<<Εγώ φταίω. Είναι η μόνη που ξέρει που είναι και κοίτα...>> την έδειξε εκνευρισμένος <<πλέον δεν μπορεί.>>
<< Θα την βρούμε με ή χωρίς την βοήθεια της τρελής. Πάμε έξω από εδώ.>>
Κούνησε το κεφάλι του και βγήκαν έξω. Έχασε την ψυχραιμία του, την πιο ακατάλληλη στιγμή.

Ο Ντάνιελ τον τράβηξε απομακρύνοντάς τον απ το ανακριτικό. Σταμάτησαν και στάθηκε απέναντί του.
<<Αν εσύ, χάσεις την ψυχραιμία σου όλα χάθηκαν. Χωρίς εσένα ειδικά την συγκεκριμένη στιγμή το εργαστήριο και οι έρευνες για την Μυρτώ θα καταρρεύσουν.>> τον "μάλωσε" ο Ντάνιελ και του έδωσε λίγο νερό.
<<Είμαι καλά. Ευχαριστώ Ντάνιελ και συγγνώμη για την συμπεριφορά μου εκεί μέσα.>>
<<Δεν θυμάμαι τι έγινε εκεί μέσα.>> τον χτύπησε συμπονετικά στον ώμο.

<<Πάρη...>> άκουσε από μακριά την φωνή του Έκλι.
<<Όχι τώρα Έκλι.>> του είπε γυρνώντας το σώμα του προς το μέρος του.
<<Θέλω να σου μιλήσω.>> του ζήτησε και σταμάτησε δίπλα του.
<<Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή.>> συνέχισε ο Ντάνιελ.
<<Ποτέ δεν είναι με τον Μυλωνά σ αυτό το εργαστήριο!>> αστειεύτηκε και χαμογέλασε <<Αν είχες ακούσει την συμβουλή μου τότε και είχες δείξει την μακέτα στα μέσα τώρα δεν θα φτάναμε εδώ. Εν μέρει εσύ φταις που άρπαξε την Μυρτώ.>> άνετος του είπε.
Ο Πάρης τον κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, έγλυψε τα χείλη του, έδωσε στον Ντάνιελ το ποτήρι με το νερό και η μπουνιά του έσκασε με δύναμη στο πρόσωπό του Έκλι. Τον άρπαξε από το σακάκι του και τον σήκωσε ψηλά, τα πόδια του Έκλι ήταν στο αέρα.
<<Δεν θα μου ξαναμιλήσεις έτσι. Ούτε θα μου ρίχνεις φταίξιμο. Γιατί όσο εσύ είσαι στην βολική σου θέση όλοι εμείς ψάχνουμε την Μυρτώ. Μου είσαι ένας αδιάφορος και αντιπαθής βολεψάκιας που φιλάει κώλους για να ανέβει.>> του φώναξε, τα μάτια του γυάλιζαν και οι φλέβες των χεριών του είχαν πεταχτεί <<Γι αυτό, γύρνα πίσω στο γραφείο σου και άφησέ μας να κάνουμε την δουλειά μας όσο εσύ θα γλύφεις τον σερίφη για μια θέση που μου προσφέρθηκε πριν μερικούς μήνες. Έγινα κατανοητός;>> του σύριξε μέσα από τα δόντια του και τον άφησε κάτω.

Ο Έκλι κούνησε το κεφάλι του, σκούπισε με το χέρι του την μύτη του που είχε ματώσει και έφυγε από κοντά τους.
<<Αυτό του χρειαζόταν.>> σχολίασε ο Ντανιέλ <<Στο θέμα μας. Μόλις μίλησα με τους διασώστες. Έχουμε τρία ελικόπτερα στον αέρα με νυχτερινή όραση και υπέρυθρες. Ο καιρός γίνεται πιο ψυχρός, έτσι είναι ευκολότερο να βρεθεί ένα ζεστό σώμα.>> τον ενημέρωσε.
<<Αν η Μυρτώ είναι κάτω από το αμάξι, το μέταλλο θα την κρύβει.>> του είπε βάζοντας τα γυαλιά του.
<<Μπορεί να βγήκε έξω.>> ο Ντάνιελ σήκωσε τους ώμους του.
"Μόλις εκδόθηκε ειδοποίηση του καιρού στο νότιο Λας Βέγκας, οπότε ας συνδεθούμε με την Τζίνα για τα νεότερα στις καταιγίδες..." άκουσε από την τηλεόραση στην αίθουσα πίσω του. Πλησίασε βάζοντας τα χέρια στην μέση του.
"Τρείς καταιγίδες συγκλείνονται και κατευθύνονται προς τα εδώ. Βροχή 7,5 εκατοστών εκτιμάται ότι θα χτυπήσει τις επόμενες οκτώ ώρες. Προειδοποίηση για πλημμύρες έχει δοθεί σ όλες τις πόλεις και στις κοντινές ερημικές τοποθεσίες..." ξεφύσηξε και έφυγε.

Μπήκε στο εργαστήριο και πήρε έναν δοσομετρητή υγρών. Έριξε 7,5 εκατοστά νερού μέσα και πήγε στην αίθουσα που είχαν την μακέτα. Άναψε τα φώτα κι έριξε σιγά σιγά το νερό πάνω στην μακέτα. Όταν άδειασε έσκυψε παρατηρώντας το χέρι της μινιατούρας που σταμάτησε να κουνιέται. Κοίταξε ευθεία, αν η Μυρτώ δεν έβγαινε απ το αμάξι ή δεν την έβρισκαν σύντομα, θα πέθαινε. Η Σάρλοτ θα του έπαιρνε την Μυρτώ, όπως και αυτός της πήρε τον Έρνι. Έσφιξε τα δόντια του τόσο δυνατά που ένιωθε το κεφάλι του να πονάει.

*είδος της κούκλας της του βιολογικού της πατέρα.

■ Γειααα σας!!🦉 Λοιπόν, λοιπόν. Δεν θέλω να με σκοτώσετε και να με απειλήσετε για την ζωή μου σας εκλιπαρώ. 😬😇

Ο Πάρης μετά από 66 κεφάλαια πέταξε την βόμβα του για την σχέση του με την Μυρτώ. Φανταστείτε λίγο τι σοκ έπαθαν οι άλλοι σε φάση  "Dude what the fuck 🤷🏻‍♀️"

Επίσης η Μάντυ, το είδωλο έκανε για λίγο την εμφάνισή της και βοήθησε με τον τρόπο της. Αν μη τι άλλο ο Πάρης έχωσε όλα τα μεγάλα μέσα για να βρει την Μυρτώ του, όπως την αποκάλεσε.❤

Νομίζω πως η ανάκριση της Σάρλοτ δεν πήγε και πολύ καλά αλλά εντάξει και αυτή δεν την λες και ψυχολογικά καλά μια διαταραχή υπάρχει.

Ο Έκλι την έφαγε την μπουνιά του και πολύ άντεξε ο Πάρης για να λέμε και την αλήθεια.

Γενικά ο Πάρης σ αυτό το κεφάλαιο τον λες και εκτός ορίων. 😱

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο.
Αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω!

Εμείς θα τα πούμε ξανά την Μεγάλη Παρασκευή στις 14.00 το μεσημέρι.💕

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤