"Οι λεπτομέρειες... Τρομακτικό."

"Νομίζω πως η Μπάρμπι το έκανε..."

"Η Μπάρμπι εκτός από ένα όμορφο πρόσωπο είναι και άλλα. Επειδή αυτό είναι μια τέλεια μακέτα μισής ίντσας δωματίου."

"Τρεις διαφορετικές απόψεις τις ίδιας νεκρής κούκλας."

"Αν υποθέσουμε ότι είναι όλα θετά παιδιά των Ντέλ, υπάρχουν δεκατρία απ αυτά."

"Βρήκα ένα κοινό στοιχείο και στις τέσσερις μινιατούρες. Χλωρίνη."

Έβγαλε την φωτογραφία του αγοριού από τον πίνακα, γύρισε να καθίσει στο γραφείο του. Άκουσε το χτύπημα της ανοιχτής πόρτας του γραφείου, ο Τζον πέρασε μέσα.
<<Γεια αφεντικό. Άκουσα πως έχεις ένα στοιχείο για άλλο ένα απ τα θετά παιδιά των Ντέλ.>> κάθησε στην καρέκλα.

Ο Πάρης σημείωνε τον θάνατο του παιδιού με τον μαρκαδόρο του πάνω στην φωτογραφία <<Ναι πήρα ένα μέιλ. Ρέιμοντ Ντέλ.>> έκλεισε τον μαρκαδόρο. <<Πέθανε πριν δύο χρόνια σ ένα εργατικό ατύχημα στην πόλη Ράπιντ.>> κοίταξε λίγο τον πίνακα δεξιά του.
<<Εντάξει. Αυτό είναι καλό. Ένας ύποπτος λιγότερος.>>
Ο Πάρης κούνησε το κεφάλι του συμφωνόντας με τον Τζον, το κινητό του χτύπησε.
<<Μυλωνάς.>> απάντησε και γύρισε λίγο το σώμα του.
"Μόλις ήρθα δικαστική εντολή γι άλλο ένα παιδί του Ντελ." η φωνή του Ντάνιελ ακούστηκε απ' την άλλη γραμμή "στο Χέντερσον, οδός Γούλτερ 1712. Είσαι έτοιμος για μια επίσκεψη;"
<<Θα σε βρω εκεί.>> έκλεισε το κινητό και βγήκε γρήγορα έξω.

<<Λοιπόν προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με τον κύριο Ντέλ, εδώ και μερικές εβδομάδες.>> εξήγησε στον διαχειριστή που προχωρούσε μπροστά ο Ντάνιελ <<τον έχετε δει;>> ρώτησε τον ηλικιωμένο άντρα.
<<Όχι, μάλλον επειδή έχει καθυστερήσει το νοίκι. Βλέπετε, εδώ έχουμε ενοίκους που δεν τους αρέσει να πληρώνουν το νοίκι τους. Αυτό είναι.>> έδειξε την πόρτα του διαμερίσματος μπροστά τους.
<<Αναρωτιέμαι γιατί.>> ειρωνεύτηκε ο Ντάνιελ, μιας και η πολυκατοικία ήταν γεμάτη από ναρκομανείς, χτύπησε την πόρτα.
<<Τρέβορ Ντελ, άνοιξε αστυνομία Λας Βέγκας.>> φώναξε και αφού δεν πήρε απάντηση έκανε νόημα στον άντρα να ανοίξει με τα κλειδιά ότι κρατούσε στο χέρι του την πόρτα.
<<Έχετε την άδειά μου να χρησιμοποιήσετε βία.>>
Ο Πάρης που στεκόταν πίσω τους, χαμογέλασε ειρωνικά στην πρόταση του άντρα. Η βία δεν είναι πάντα η λύση, σκέφτηκε.
<<Σκάσε και κάτσε στην άκρη.>> αυστηρά του είπε ο Ντάνιελ και πέρασαν στο διαμέρισμα.
<<Είναι κανείς εδώ; Αστυνομία!>> φώναξε ο Ντάνιελ και άναψαν τους φακούς τους.

Το σπίτι ήταν πάρα πολύ κρύο, ο Πάρης τράβηξε το φερμουάρ του μπουφάν του μέχρι πάνω.
<<Σε κάποιον αρέσει το κρύο.>> σχολίασε ο Πάρης, πλησιάζοντας στην ψηλή σιδερένια ραφιέρα.
<<Το Βέγκας τον Μάιο, μαζί με το φαινόμενο του θερμοκηπίου.>> ο Ντάνιελ απομακρύνθηκε.
Πάνω στο ράφι, υπήρχαν πολλές ψηλές φιγούρες διαφόρων υπερηρώων. Ώσπου το είδε στην άκρη ενός ραφιού, σταμάτησε και την κοίταξε.
<<Ει Πάρη, έχουμε ένα πτώμα.>> άκουσε σήκωσε το βλέμμα του και κοίταξε ευθεία, μέσα από την ανοιχτή πόρτα του μπάνιου είδε το νεκρό σώμα του άντρα.
<<Ναι κέντρο εδώ Ντάνιελ Κέρκ. Έχω ένα πτώμα στην οδό Γουόλτερ, διαμέρισμα 2Β.>>

Έπιασε την μικρή μινιατούρα στα χέρια του και την εξέτασε με τον φακό του.
<<Τι έγινε; Έχασες το ενδιαφέρον σου για τα πτώματα;>> τον ρώτησε ο Ντάνιελ πλησιάζοντας κοντά του.
<<Όχι...>> σήκωσε το βλέμμα του και τον κοίταξε <<αλλά φοβάμαι ότι ο δολοφόνος με τις μινιατούρες ήταν εδώ πρώτος.>> του έδειξε την μικροσκοπική μινιατούρα ανθρώπου που κρατούσε στα δάχτυλά του.

Οι αστυνομικοί είχαν γεμίσει το σπίτι. Ο Πάρης στεκόταν στην πόρτα του μπάνιου σκυμμένος με σταυρωμένα τα χέρια, βλέπωντας το πτώμα που το εξέταζε ο Μπράντον.
<<Δύο ευδιάκριτες αμυχές, μια στο μέτωπο, μια στο πίσω μέρος του κρανίου.>> τα δάχτυλα του Μπράντον επεσήμαναν τα σημεία των τραυμάτων <<Η ωχρότητα έχει σταθεροποιηθεί. Η αποσύνθεση είναι αρκετά εξελιγμένη.>>
<<Ο κλιματισμός θα την καθυστερούσε και θα αύξανε την μουμιοποίηση. Αλλά το πτώμα έχει κλειστεί στο διαμέρισμα. Δεν υπάρχει δραστηριότητα εντόμων.>> έβλεπε το μικρό λευκό μπάνιο γύρω του <<Πάει και η ώρα θανάτου.>> συμπλήρωσε.
<<Μπορεί να είναι μερικές μέρες μέχρι και μερικές εβδομάδες.>> συμφώνησε μαζί του ο Μπράντον συμπληρώνοντας πάνω στην πρότασή του.
<<Ο δολοφόνος με τις μινιατούρες.>> άκουσε πίσω του την Μυρτώ και σηκώθηκε όρθιος πηγαίνοντας δίπλα της.
Σταύρωσε τα χέρια του και ξεφύσηξε αγχωμένος <<Είναι δύσκολο να πούμε. Δεν έχουμε βρει την μακέτα του τόπου εγκλήματος ακόμα. Μόνο αυτό.>> σήκωσε λίγο το σακουλάκι των στοιχείων με την μινιατούρα μέσα <<Τα ρούχα ταιριάζουν με το θύμα.>> συνέχισε κοιτάζοντας την μινιατούρα <<Το θύμα είναι νοσοκόμος φυσιοθεραπευτικού. Αλλά δεν υπάρχει αίμα στην κούκλα και δεν είναι στημένη όπως το θύμα.>>
<<Χλωρίνη στον τόπο του εγκλήματος, όπως και στους άλλους.>> του έδειξε με το φως του φακού της <<Ίσως αυτός ο φόνος δεν είχε σχεδιαστεί.>> υπέθεσε η Μυρτώ <<Ίσως ο δολοφόνος έπρεπε να φτιάξει τη μινιατούρα μετά το γεγονός, αυτό εξηγεί γιατί κάνει τόσο κρύο εδώ. Για να διατηρηθεί το πτώμα.>>
Σήκωσε το φρύδι του <<Δεν νομίζω πως μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτα.>> έφερε τα χείλη του κοντά στο αυτί της, η Μυρτώ ανατρίχιασε <<Είναι όλος δικός σου, αγάπη μου.>> είπε και έφυγε από κοντά της.

Έκοψε προσεκτικά με το ψαλιδάκι του την λευκή μπλούζα της μινιατούρας. Η Χόλι πήγε δίπλα του.
<<Συγκρίνεις τα υλικά της νέας κούκλας για να δεις αν ταιριάζει με τις άλλες;>> τον ρώτησε.
<<Ναι.>> απάντησε μονολεκτικά καθώς ήταν αφοσιωμένος σ αυτό που έκανε.
<<Έχεις καμία αμφιβολία;>> συνέχισε τις ερωτήσεις.
<<Ζω με την αρχή της αβεβαιότητας. Η απλή πράξη της παρατήρησης ενός φαινομένου αλλάζει την φύση του.>>
<<Άρα, στην προσπάθεια να πιάσουμε τον δολοφόνο αλλάξαμε την συμπεριφορά του.>> σημείωσε η φίλη του.
<<Είμαι σίγουρος πως το κάναμε.>> γεμάτος σιγουριά είπε στην φίλη του.
Ανοίγοντας την μικρή μπλούζα παρατήρησε κάτι. Έβγαλε γρήγορα τα γυαλιά του. Έβαλε τα πορτοκαλί, ειδικά, γυαλιά και άναψε το bluelight. Φάνηκε ένα μερικό αποτύπωμα.
<<Τι;>> απόρησε η φίλη του.
<<Ένα αποτύπωμα.>>
<<Δεν υπήρχαν ίχνη στις άλλες φιγούρες των μινιατούρων.>> του θύμισε.
<<Ίσως τελικά να έγινε απρόσεκτος.>> χαμογέλασε φιλάρεσκα και γύρισε λίγο το κεφάλι του να κοιτάξει την Χόλι.

Τους μάζεψε όλους στο στρογγυλό τραπέζι, άπλωσε τα στοιχεία που είχαν μέχρι τώρα. Η Μυρτώ κάθησε δίπλα του, τον είδε αγχωμένο. Άπλωσε το χέρι της κάτω απ το τραπέζι και του χάιδεψε απαλά το πόδι. Ο Πάρης χαμογέλασε και της άγγιξε το χέρι.
<<Το κινητό του θύματος και τα άμεσα μυνήματά του δεν δείχνουν καμία δραστηριότητα για δώδεκα ημέρες.>> ξεκίνησε ο Πήτερ <<Ως εδώ, είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω για την ώρα θανάτου.>>
Ο Κέβιν έπιασε ένα χαρτί απ το τραπέζι <<Σύμφωνα με τον γιατρό, η αιτία θανάτου ήταν εγκεφαλική αιμορραγία από πολλαπλά χτυπήματα.>> το έδωσε στον Πάρη.
<<Οι πληγές στο κεφάλι συμπίπτουν με το αίμα στον νιπτήρα και στον τοίχο πίσω.>> η Μυρτώ έπιασε το στυλό της, κοιτάζοντας τον Πάρη <<Δείχνει ότι υπήρξε πάλη. Είναι πολύ κοντινό και προσωπικό γι αυτόν τον δολοφόνο.>> εύστοχα σκέφτηκε.
<<Ο Ντέιμον, έλεγξε ίνες, μπογιά, κόλλα και πλαστικά δείγματα της κούκλας Τρέβορ. Τα υλικά ταιριάζουν με αυτά των προηγούμενων μινιατούρων.>> ενημέρωσε κατεβάζοντας λίγο πιο κάτω τα γυαλιά του.
<<Δεν βρέθηκε τίποτα από εκείνο το αποτύπωμα;>> ρώτησε παραξενεμένος ο Κέβιν.
<<Ήταν μόνο μερικό, δεν ήταν αρκετό για έλεγχο στη βάση δεδομένων.>> τους εξήγησε <<Αλλά υπήρχαν επιθήλια στο αποτύπωμα. Η Γουέντι ελέγχει για DNA.>>

Ασχολούταν στο λάπτοπ του όσο ο Κέβιν κοιτούσε με τον μεγεθυντικό φακό την τελειωμένη μακέτα του Πάρη.
<<Βρήκα μια κοινότητα κατασκευαστών μινιατούρων στο ίντερνετ. Ιστοσελίδες όπου οι άνθρωποι γνωρίζονται, συζητούν, ανταλλάσσουν κατασκευαστικά κόλπα, αναφέρουν καταστήματα που προμηθεύονται τα υλικά τους.>> έψαχνε στην ιστοσελίδα μιλώντας στον Κέβιν.
<<Άρα γι αυτό έχτισες αυτό το πράγμα;>> αναρωτήθηκε και ο Πάρης τον αγριοκοίταξε <<Εννοώ, πέρα απ το να μας φρικάρεις όλους;>> συνέχισε σοβαρά.
<<Αντικείμενα όπως το μεταλλικό βραχιόλι του Τρέβορ Ντέλ...>> σήκωσε το σακουλάκι με το βραχιόλι και του το έδωσε <<φτιάχνονται δύσκολα, ακόμα και από έμπειρους τεχνίτες.>> εξήγησε στον Κέβιν. <<Προσπαθώ να βρω άτομα που ειδικεύονται στην κατασκευή μεταλλικών πραγμάτων για μινιατούρες.>> πάτησε δημοσίευση στο μήνυμα και περίμενε απάντηση από κάποιο κατάστημα, ελπίζοντας ένα από αυτά να έχει φτιάξει το βραχιόλι.

Η Γουέντι μπήκε γρήγορα μέσα στο γραφείο του.
<<Ει...>> οι δύο άντρες την κοίταξαν <<Βρήκα DNA από την κούκλα Τρέβορ.>> η Γουέντι πλησίασε <<Υπήρχαν δύο δότες. Το θύμα και ένας άγνωστος. Δεν βρήκα τίποτα στη βάση δεδομένων, αλλά...>> κόμπιασε λίγο και κοίταξε τον Πάρη <<Ο άγνωστος ήταν XX.>> σίγουρη για το αποτέλεσμα αλλά ταυτόχρονα μπερδεμένη του είπε.

Παραξενεύτηκε και κοίταξε τον Κέβιν.
<<Ο δολοφόνος με τις μινιατούρες είναι γυναίκα;>> απόρησε ο Κέβιν, κανένας τους δεν το περίμενε αυτό το αποτέλεσμα.
<<Οι γυναίκες κατά συρροή δολοφόνοι είναι πολύ σπάνιες. Ψύχωση με παραισθήσεις στις γυναίκες...>> κούνησε το κεφάλι του <<ακόμα πιο σπάνια .>> σύμφωνα με την εμπειρία του και τα αμέτρητα σεμινάρια που είχε παρακολουθήσει τους είπε.
<<Λοιπόν, το θηλυκό μειώνει λίγο την λίστα.>> είπε ο Κέβιν, παρατηρώντας για λίγα δευτερόλεπτα τον πίνακα στοιχείων του Πάρη.
<<Μπορούμε να την μειώσουμε περισσότερο, ταιριάζοντας τις ημερομηνίες που ο Τρέβορ ζούσε με τον Έρνι.>> σκέφτηκε η Γουέντι <<Εννοώ  αυτό θα πρέπει να είναι αρκετό για να πάρουμε τ αρχείο υιοθεσίας των Ντέλ;>> παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα που βρήκε του είπε η Γουέντι.
<<Ο δικαστής ήταν σαφής. "Όχι άλλο ψάρεμα.". Πρέπει να του πάμε ένα όνομα.>> τόνισε την τελευταία του πρόταση. Ώσπου ήρθε μια απάντηση από έναν χρήστη στο λάπτοπ του, άνοιξε το μυνημα.
"Η καλύτερή σου ευκαιρία είναι να περάσεις απ το "ArtGal". Εδώ είναι ένα λινκ για το κατάστημά του." διάβασε το μήνυμα και πάτησε πάνω στον σύνδεσμο.

Ένα βίντεο ξεκίνησε "Έλα στο μαγαζί του Σούστερ. Ένας ολόκληρος κόσμος σε περιμένει." σημείωσε την διεύθυνση, αν και την ήξερε γιατί είχε πάει αρκετές φορές εκεί για την δική του μακέτα.
<<Θα επιστρέψω.>> σηκώθηκε όρθιος <<Πρέπει να πάω να δω τον κύριο Σούστερ.>> βγήκε γρήγορα έξω από το γραφείο του.

Έσπρωξε την πόρτα ακούγοντας το χαρακτηριστικό κουδουνάκι και πέρασε μέσα στο μαγαζί για χομπίστες.
<<Γεια σου Άρτ.>> είπε στον άντρα πλησιάζοντας κοντά στον πάγκο που πίσω ήταν ο άντρας <<Μπορώ να σου μιλήσω;>> ρώτησε.
<<Γεια σας κύριε Μυλωνά.>> πήγε κοντά στον Πάρη <<Πώς πάνε οι μινιατούρες;>>
<<Μαθαίνω, σ ευχαριστώ.>> έβγαλε απ την τσέπη του το σακουλάκι με το βραχιόλι <<Βρήκαμε άλλη μια.>> του έδειξε το βραχιόλι.
<<Χτύπησε πάλι;>> τον ρώτησε.
<<Έτσι νομίζω.>> απάντησε <<Μήπως κατά τύχη, έφτιαξες αυτό το βραχιόλι;>>
Ο άντρας έπιασε τον μεγεθυντικό φακό του και πλησίασε κοντά, παρατηρώντας το μικροσκοπικό βραχιόλι.
<<Ναι, το έφτιαξα. Για μια γκόμενά.>> άφησε κάτω τον μεγεθυντικό φακό και έσκυψε πιάνοντας ένα τετράδιο από το κάτω ράφι του πάγκου. Ξεφύλλισε γρήγορα τις σελίδες του, σταμάτησε σε μια <<Σάρλοτ.>> είπε στον Πάρη.
<<Έχεις επώνυμο;>> τον ρώτησε βλέποντας το τετράδιο.
<< Δεν σκέφτηκα να το γράψω. Πλήρωσε με μετρητά. Μου είπε να την πάρω στο κινητό όταν θα ήταν έτοιμο.>> διάβασε την σελίδα του τετράδιο και έδειξε στον Πάρη τον αριθμό του κινητού.
<<Είναι ο ίδιος αριθμός με αυτόν που ήδη έχουμε.>> απογοητευμένος είπε <<Θυμάσαι πως έμοιαζε;>>
<<Γύρω στα τριάντα... κάπου τόσο ύψος.>> έδειξε με το χέρι του το ύψος, που ήταν  λίγο πιο χαμηλά απ τον ώμο του Πάρη.
<<Κάστανα μαλλιά. Είναι πολύ αδύνατη. Περίεργη.>>
<<Πώς περίεργη;>>
<<Έρχονται τύποι εδώ που προσπαθούν ν αναπαραστήσουν έναν πόλεμο ελπίζοντας πως θα αλλάξει το αποτέλεσμα. Έρχονται απελπισμένες νοικοκυρές που προσπαθούν να φτιάξουν το τέλειο δείπνο Ευχαριστιών. Οι τελειομανείς με κοινωνικά προβλήματα που βγάζουν το μισθό μου, αλλά αυτή η γκόμενα είχε... τρελλά μάτια, ξέρεις.>> προσπαθούσε να του εξηγήσει κουνώντας τα χέρια του.
<<Αυτή ήταν η τελευταία φορά που την είδες;>>
Ο άντρας σκέφτηκε λίγο <<Ξέρεις κάτι; Ήρθε πριν από μερικές μέρες.>> έψαξε στα ράφια <<Ναι. Αγόρασε ένα απ αυτά.>> το έδωσε στον Πάρη.
<<Μικρομηχανή με μπαταρία;>> απόρησε κοιτάζοντάς το.
<<Απλά την συνδέεις με ό,τι θες να κινείται. Όπως...>> σήκωσε μια έτοιμη κατασκευή <<αυτό, βλέπεις;>>
Ο Πάρης έσκυψε και είδε τα ανθρωπάκια που έπαιζαν κάποιου είδους παιχνίδι με σκοινί, μια η κίνησή τους ήταν δεξιά και μια αριστερά.
<<Δεν κερδίζει ποτέ κανείς.>> αστειεύτηκε ο άντρας.
<<Εντάξει Άρτ,  σ ευχαριστώ.>>
<<Στην διάθεσή σας κύριε Μυλωνά!>> του φώναξε ο άντρας όσο ο Πάρης έβγαινε έξω.

Έκλεισε την πόρτα του τζιπ, έπιασε το κινητό απ την θέση του συνοδηγού και κάλεσε την Σοφία.
<<Καλημέρα Σοφία, έχω ένα όνομα για την υπόθεση Ντέλ... Σάρλοτ, ίσως βοηθήσει με τα στοιχεία υιοθεσίας. Θα το ψάξεις;... Ωραία, σ ευχαριστώ.>> άφησε το κινητό και φόρεσε ζώνη. Ήταν κοντά στον δολοφόνο, το ήξερε, το ένιωθε.

Πέρασε μέσα στο εγκληματολογικό, προχωρούσε προς το γραφείο του, Ο Ντάνιελ τον σταμάτησε.
<<Πάρη, έμαθες για την αιτία θανάτου του Τρέβορ;>> τον ρώτησε περπατώντας δίπλα του.
<<Ηλεκτροπληξία, με ενημέρωσε η Χόλι.>> απάντησε κοιτάζοντας ευθεία.
<<Από το ρεύμα που του έκλεβε ο γείτονάς του. Ο γείτονας θέλει να γίνει συνθέτης. Παραιτήθηκε απ την δουλειά του για να βρει τους επόμενους "One Direction". Δεν πλήρωσε τους λογαριασμούς και του έκοψαν το ρεύμα.>> τον ενημέρωσε ο Ντάνιελ.
<<Άρα η ιδιοφυΐα κλέβει ρεύμα απ το γείτονα και τελικά το φτιάχνει για να περνάει απ τον νιπτήρα του Τρέβορ. Και έτσι όταν ο Τρέβορ ακουμπήσει τον νιπτήρα, παθαίνει σπασμούς και πέφτει νεκρός από ηλεκτροπληξία. >>
<<Ναι, άλλη μια τραγωδία για την οικογένεια Ντέλ.>>
<<Αυτή όμως δεν εξηγεί το τι έκανε η φιγούρα εκεί. >> είπε στον Ντάνιελ, παίζοντας με τις άκρες των γυαλιών του.
<<Του αρέσουν οι φιγούρες δράσης, τις είδαμε στο διαμέρισμα. Ίσως η αδερφή του, η δολοφόνος, να του την έδωσε για δώρο.>> υπέθεσε ο Ντάνιελ και χωρίστηκαν στους διαδρόμους.

▪︎ Γειααα σας!🦉 Νομίζω πως μπήκαμε και επίσημα στην τελευταία υπόθεση του βιβλίου. Άφησα το καλύτερο για το τέλος.🤭

Έφτιαξε και την μακέτα του ο Πάρης. Κύριος δεν μπορείτε να πείτε.😂

Γυναίκα κατά συρροή δολοφόνος. Γιατί όχι; Όλα είναι πιθανά.🤷🏻‍♀️

Το πιστεύετε και εσείς πως στο τέλος με αυτά που κάνουν θα καταλάβουν τον Πάρη και την Μυρτώ έτσι? Καμία συγκράτηση πια.😬

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο.
Αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω!

Εμείς θα τα πούμε ξανά το Σάββατο 16 Απρίλη στις 20.00 ως συνήθως.💕

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤