Ο Κέβιν μέτρησε με τον χάρακα το κόκαλο, που βρήκε στο χοιροστάσιο. Ο Πάρης στεκόταν και παρατηρούσε τον νεαρό άντρα.
<<Ο μηρός είναι μισό μέτρο...>> άφησε τον χάρακα και άνοιξε το βιβλίο πίσω του <<Μας δίνει ένα ύψος για λευκή γυναίκα, 1,70.>>
<<Ακριβώς το ύψος της Τσάινα. Για άντρα;>> τον ρώτησε ο Πάρης.
<<1,74>> του απάντησε.
<<Ο Πρέστον Ντε Βίρ είναι πολύ ψηλός. Μέτρησες το κεφάλι του μηρού;>>
<< Όχι κύριε, τώρα θα το έκανα.>> ο Κέβιν έσκυψε μετρώντας το <<31,5 εκατοστά.>>
<<Είναι γυναικείο.>> είπε σίγουρα ο Πάρης.
<<Θέλεις την θεωρία μου;>> ρώτησε ο Κέβιν, ο Πάρης σήκωσε το βλέμμα του και  τον κοίταξε <<Αυτό το μικρό γουρουνάκι πήγε στην αγορά. Αυτό το μικρό γουρουνάκι έμεινε σπίτι. Αυτό το μικρό γουρουνάκι έφαγε την Τσάινα.>> του είπε ο άντρας απαριθμώντας τα δάχτυλά  του.
<<Ναι.>> σκεπτικός είπε και έσκυψε παρατηρώντας το κόκαλο, είδε μερικά σημάδια <<Τα ανθρώπινα δόντια δεν είναι αρκετά δυνατά ώστε να αφήσουν  αυτά τα σημάδια.>> εξήγησε στον Κέβιν.
<<Και συνδέεται με τον Κόνορς να της κόβει το κεφάλι και να πετάει στα κορίτσια του ένα κόκαλο.>>
<<Εντάξει, Κέβιν.>> άδειασε τα πνευμόνια του <<πήγαινε πίσω στο ράντσο. Κοίτα μήπως βρεις και την υπόλοιπη.>>

Είχε μπεί σε μια απ τις ιστοσελίδες που βρήκε. Διάφοροι πολιτικοί σ ένα βίντεο μερικών δευτερολέπτων μεταμορφωνόταν σε φίδια, βίντεο φτιαγμένα με ειδικά εφέ.
<<Η Γουέντι έχει τ αποτελέσματα για το αίμα από τον πάγκο του Κόνορς στο φορτηγό του.>> ο Πήτερ του άφησε το χαρτί πάνω στο γραφείο <<Είναι της Τσάινα Ντε Βίρ.>>
<<Ωραία.>> απάντησε ο Πάρης <<Έλα εδώ, ρίξε μια ματιά σ αυτό.>> του κούνησε τον δείκτη του και γύρισε λίγο το λάπτοπ του.
<<Αυτό δεν είναι...>>
<<Ναι. Μπορείς να δεις διάφορους πολιτικούς και τους εννιά ανώτερους δικαστικούς να μεταμορφώνονται σε φίδια. Το ήξερες ότι, για χιλιάδες χρόνια πλάσματα απ τον αστερισμό Ντράγκο ζευγάρωναν με ανθρώπους για να διαμορφώσουν μια σούπερ φυλή, περιλαμβάνει σαράντα τρεις προέδρους της Αμερικής, τα περισσότερα μέλη του Κοινοβουλίου και όλη τη Βρετανική Βασιλική οικογένεια;>> ρώτησε τον φίλο του δείχνοντας του τις φωτογραφίες. Άκουσε βήματα από τακούνια και κατάλαβε ότι ήταν η Χόλι.
<<Η Σάνον Τέρνερ είχε γάτα;>> ρώτησε την φίλη του.
<<Ναι.>> του απάντησε.
<<Το ίδιο και ο Χάνκ Κόνορς. Βγάζει νόημα, οι γάτες είναι ένας φυσικός εχθρός των ερπετών.>>
<<Θα το θυμάμαι αυτό.>> η Χόλι κάθησε στην καρέκλα <<Το ξίφος που βρήκα στο σπίτι της Σάνον Τέρνερ έκανε τα σημάδια στο κρανίο. Τα αποτυπώματα της Σάνον ήταν παντού στην λαβή. Και τα μισά αποτυπώματα στη λεπίδα, πάνω απ την λαβή... Της Τσάινα Ντε Βίρ.>> εξήγησε στους άντρες.
<<Προσπάθησε ν αμυνθεί.>>
<<Βρήκε τίποτα η Γουέντι για εκείνη την σταγόνα αίματος στο χαλί;>> ρώτησε τον Πήτερ.
<<Ήταν της Σάνον.>> της έδωσε τον φάκελο με τ αποτελέσματα.
<<Ναι αλλά, ο Ντάνιελ την ανέκρινε την προηγούμενη εβδομάδα. Δεν είχε φανερές πληγές.>> είπε ο Πάρης.
<<Πήτερ... Έλα πάνω μου με ένα σπαθί.>>
<<It's  show time.>> ο Πάρης ακούμπησε το σώμα του πίσω στην  καρέκλα και τους παρατηρούσε.
Η Χόλι έσπρωξε με δύναμη τα χέρια του Πήτερ, καθώς τα χέρια του ακουμπούσαν με δύναμη την μύτη του.
<<Εντάξει άρα, πιέζω προς τα πίσω αρκετά δυνατά και σε χτυπάω στην μύτη. Ο Ντάνιελ δεν θα το έβλεπε αυτό.>>
Ο Πάρης κούνησε σκεπτικά το κεφάλι του <<Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι...>> σταύρωσε τα δάχτυλά του και έβαλε τα χέρια του πάνω στο γραφείο <<αν όντως η Σάνον Τέρνερ και ο Χάνκ Κόνορς πίστευαν σε μια συνομωσία ερπετών και αισθάνθηκαν να απειλούνται από το πολιτικό κατεστημένο, γιατί να σκοτώσουν μια υπάλληλο καζίνου;>> διερωτήθηκε κοιτάζοντας τους φίλους του.

Μέσα στο εργαστήριο του Άρτσι είδε την Μυρτώ να επεξεργάζεται μαζί με τον Άρτσι το βίντεο από τις κάμερες του καζίνο που δούλευε η Τσάινα. Πέρασε μέσα από την ανοιχτή πόρτα και στάθηκε δίπλα τους.
<<Σύμφωνα με το καζίνο, η Σάνον Τέρνερ μπήκε στη λέσχη των παιχτών τον περασμένο μήνα.>> ξεκίνησε να τον ενημερώνει η Μυρτώ.
<<Όποτε ένας παίχτης χρησιμοποιεί την κάρτα μέλους του σ ένα τραπέζι, ο υπεύθυνος καταγράφει τι παιχνίδι έπαιξες, ποτέ κάθησες, τι ώρα ξεκίνησες, το ώρα σταμάτησες. Μετά υπολογίζουν το μέσο όρο στοιχήματός σου, αναλογικές κέρδους-απώλειας...>> συνέχισε ο Πάρης κοιτάζοντας  το βίντεο στην οθόνη μπροστά του.
<<Δεν απορώ που πίστευε σε συνωμοσίες.>> σχολίασε η Μυρτώ.
<<Αυτή ήταν η πρώτη φορά που η Σάνον χρησιμοποίησε την κάρτα της.>> ο Άρτσι άλλαξε βίντεο και πάτησε το play.
<<Και ο dealer ήταν η Τσάινα.>> παρατήρησε ο Πάρης.
<<Μια εβδομάδα μετά...>> η Μυρτώ προχώρησε το βίντεο <<είναι συχνή παίκτρια. Βλέπεις πως μιλάει; Φαίνεται σαν να είναι καλές φίλες.>> προχώρησε κι άλλο το βίντεο <<Δύο εβδομάδες πριν...>> σταμάτησε το βίντεο.
<<Το τραπέζι είναι γεμάτο παίκτες. Περιμένει να αδειάσει κάποια θέση.>> είπε ο Πάρης κοιτάζοντας στιγμιαία την Μυρτώ.
<<Η Σάνον έπαιζε μόνο στο τραπέζι της Τσάινα.>> τον κοίταξε.
<<Μπορεί η Τσάινα να ήταν το γούρι της.>> θεώρησε ο Πάρης.
<<Εξαρτάται το τι θεωρείς γούρι.>> η Μυρτώ άνοιξε τα αρχεία απ το καζίνο.
<<Ποτέ δεν έφυγε κερδισμένη.>> βλέποντας τα ποσά μπροστά του είπε ο Πάρης.
<<Μπορεί να κατηγορούσε την Τσάινα για τις ήττες της.>> υπέθεσε η Μυρτώ.
<<Στα βίντεο είναι υπερβολικά φιλική. Νομίζω πως προσπαθούσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη της. Παρακολουθώντας την.>> γύρισε να τον κοιτάξει άλλη μια φορά, η Μυρτώ τον κοιτούσε ήδη. Κρυφογέλασαν.

<<Κοιτάξτε, είναι το Λας Βέγκας. Δεν είναι έγκλημα να παίζεις χαρτιά.>> η Σάνον είχε χαμηλωμένο βλέμμα και κοιτούσε το τραπέζι.
<<Έχεις δίκιο, είναι το Λας Βέγκας. Αλλά είναι έγκλημα να λες ψέματα στην αστυνομία.>> της είπε ο Ντάνιελ που στεκόταν όρθιος απέναντι της <<Βρήκαμε το αίμα σου στο διαμέρισμα της Τσάινα.>>
<<Άρα κάποιος το έβαλε εκεί.>> απέφευγε να τους κοιτάζει, κοιτούσε οπουδήποτε αλλού πέρα απ τον Πάρη και τον Ντάνιελ.
<<Πώς;>> ρώτησε ο Ντάνιελ.
<<Που να ξέρω εγώ; Μπορεί να το έβαλες εσύ.>> για λίγο κοίταξε τον Ντάνιελ και κατέβασε το βλέμμα της.
<<Κοίτα...>> ο Ντάνιελ περπάτησε αργά και κάθησε στην καρέκλα <<σκότωσες την Τσάινα και ο Κόνορς σκότωσε τον Πρέστον, επειδή ήταν παθιασμένος μαζί σου και ήθελα να εξουδετερώσει τον ανταγωνισμό.>> ο Ντάνιελ άφησε την φωτογραφία της Σάνον και του Πρέστον που ήταν πάνω σε μια κούπα και την έσπρωξε στο μέρος της <<Είπες ψέματα για το αν γνώριζες την Τσάινα, θα πεις ψέματα και γι αυτό;>> την ρώτησε ο Ντάνιελ.
<<Ο Πρέστον δεν μπορεί να έχει σκοτωθεί.>> σίγουρη του απάντησε <<Τα κύτταρά του δεν πεθαίνουν. Είναι από από 4.000 ετών.>>
<<Αααα 4.000, τα νέα πενήντα.>> ο Πάρης χαμογέλασε ειρωνικά, η Σάνον τον κοίταξε και γέλασε.
<<Απλά δεν αναγνωρίζεις την αλήθεια όταν την ακους. Ο Πρέστον είναι ένας καταπληκτικός άντρας. Έχει την σοφία του χρόνου. Δεν μπορείτε να καταλάβετε.>>
<<Κυρία Τέρνερ... Ήταν η Τσάινα ερπετό;>> την ρώτησε σοβαρά. Η γυναίκα δεν του απάντησε.

Ο Πάρης άνοιξε τον φάκελο μπροστά του και έβγαλε και έβγαλε μια ζωγραφιά ενός ερπετανθρώπου <<Ποιά είναι αυτή;>> ρώτησε και έσπρωξε την φωτογραφία φέρνοντάς την μπροστά της.
Η γυναίκα δάγκωσε το κάτω χείλος της <<Η Αθηνά ερπετό.>>
<<Είναι η Τσάινα Ντε Βίρ;>> αναρωτήθηκε, δεν πήρε απάντηση και έτσι έβγαλε κι άλλη φωτογραφία <<Πες μου γι αυτήν.>>
Η γυναίκα χαμογέλασε <<Αυτή είναι η προστάτιδα της ανθρωπότητας.>> είπε περήφανα.
<<Είσαι εσύ;>> ρώτησε ο Ντάνιελ πίνοντας νερό. Η γυναίκα πάγωσε και τον κοίταξε <<Ε;>> συνέχισε ο Ντάνιελ αφήνοντας κάτω το ποτήρι.
<<Εσύ σκότωσες την ερπετόμορφη Αθηνά;>>
<<Έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω.>> απάντησε στον Πάρη <<Δεν είναι ότι δεν κινδυνεύει τίποτα εδώ. Απλά η επιβίωση του ανθρώπινου γένους.>>
<<Ναι, απέχω έναν τηλεφωνικό θάλαμο για να φορέσω το κολάν μου και να σώσω τον κόσμο.>>σοβαρά της είπε ο Ντάνιελ.
Ο Πάρης δαγκώθηκε στην προσπάθειά του να μην γελάσει, γύρισε το κεφάλι του βλέποντας τον Ντάνιελ και έβαλε το χέρι του μπροστά απ το στόμα του.

Έσπρωξε την πόρτα, είδε στο γραφείο στην άκρη του νεκροτομείου τον Νικ.
<<Τι έχεις για μένα;>> ρώτησε και πήγε κοντά.
Ο Νικ σήκωσε ψηλά μια σφαίρα <<Το βρήκα ενσωματωμένο σ αυτό εδώ.>> του έδειξε τον σπόνδυλο <<Σπόνδυλος  Τ-9.>>
<<Αλλά αυτό σημαίνει ότι η σφαίρα έπρεπε να περάσει μέσω τουλάχιστον ενός οργάνου ζωτικής σημασίας.>>
<<Σωστά Πάρη, καρδιά, πνεύμονα και μετά το θόλο του συκωτιού. Αυτή είναι η αιτία θανάτου. Είχα μόνο τα κόκαλα.>> του είπε και σήκωσε τους ώμους του.
<<Και είσαι σίγουρος πως αυτά είναι τα κόκαλα της Τσάινα;>> τον ρώτησε, βλέποντας τον σπόνδυλο.
<<Ναι, η λεκάνη είναι γυναικεία. Κανένα διπλό κόκκαλο. Το μήκος του μηρού είναι ίδιο με αυτό που μασούσαν τα γουρούνια. Αυτή είναι. >> του εξήγησε.
<<Εντάξει.>> άνοιξε το χάρτινο σακουλάκι και ο Νικ έβαλε μέσα την  σφαίρα <<Θα το συγκρίνουμε με το όπλο του Κόνορς.>>

Η Μυρτώ ήταν ξαπλωμένη στο διπλό κρεβάτι και ακουμπούσε στην κεφαλή του κρεβατιού καθώς έτρωγε το γιαούρτι της, ο Πάρης καθόταν λίγο πιο δίπλα με τις φόρμες του. Έβλεπαν ταινία , "Η επιστροφή του Γκοτζίλα" ταινία του '84 η Μυρτώ είχε ενθουσιαστεί όταν την είχε βρει τυχαία σ ένα απ τα συρτάρια του.
<<Πάντα λυπάμαι το τέρας.>> του εκμυστηρεύτηκε και συνέχισε να τρώει.
<<Τότε καλύτερα να το κλείσεις πριν χρησιμοποιήσουν τον οξυγονοκαταστροφέα σ αυτό.>> γύρισε την κοίταξε και της χαμογέλασε.
Σηκώθηκε όρθιος και έφυγε πηγαίνοντας στο γραφείο του για να ασχοληθεί με την μακέτα του.
Η Μυρτώ άφησε το πλαστικό μπολάκι στο κομοδίνο του Πάρη, πήγε να πάρει το κοντρόλ όμως μέσα σ ένα βιβλίο είδε να εξέχει ένας φάκελος, τον πήρε στα χέρια της. Πάνω έγραφε το όνομά της και μισό ολοκληρωμένη την οδό απ το σπίτι τους. Παραξενεύτηκε, τον άνοιξε και ξεδίπλωσε το γράμμα.
"Μυρτώ μου, δεν ξέρω γιατί το βρίσκω τόσο δύσκολο να εκφράσω τα συναισθήματά μου σ εσένα..." διάβασε την πρώτη πρόταση και χαμογέλασε "Παρόλο που είμαστε τόσο μακριά μπορώ να σε νιώσω σαν να ήσουν εδώ μαζί μου. Είπα ότι θα μου λείψεις και μου λείπεις. Όπως έγραψε και ο Σαίξπηρ στο σονάτο 47 "εσυ είσαι μακριά, η τέχνη είναι μαζί μου για όχι μακρύτερα από τις σκέψεις μου, κινείται και είμαι ακόμα μ αυτές και αυτές μαζί σου. Ή αν κοιμηθούν, η εικόνα σου στη ματιά μου ξυπνάει την απόλαυση της καρδιάς και των ματιών."

Έφτασε στην ερημική περιοχή, κατέβηκε απ το τζιπ. Ένας αστυνομικός τον πλησίασε.
<<Κύριε Μυλωνά;>>
Ο Πάρης άπλωσε το χέρι του <<Πάρης.>> συστήθηκε.
<<Τζό Βάσκεζ.>>
Ο Πάρης έκανε νόημα στον Ντάνιελ να πλησιάσει.
<<Τι κάνεις Τζό;>> ευγενικά ρώτησε.
<<Πήρα μια κλήση από ένα περαστικό μοτοσικλετιστή. Γυμνός άντρας στην έρημο. Μπορεί να μην είναι περίεργο εκεί που δουλεύεις, αλλά εδώ τραβάει την προσοχή. Τον αναγνώρισα απ τις ειδήσεις.>> ο αστυνομικός σήκωσε το χέρι του δείχνοντας του το περιπολικό στην άκρη του χωματόδρομου.
<<Σ ευχαριστώ πολύ Τζο.>> πήγε κοντά στο αυτοκίνητο και κοίταξε στις πίσω θέσεις.
<<Πρέστον Ντε Βίρ;>> φώναξε, ο άντρας άνοιξε τα μάτια του.
<<Χαίρομαι που είμαι πίσω στο σπίτι.>> μουρμούρισε ο άντρας.
<<Τι κάνεις εδώ Πρέστον;>> τον ρώτησε ο Πάρης.
<<Ήμουν αιχμάλωτος πάρα την θέλησή μου. Απ ότι μου είπε ο αστυνομικός, λείπω πάνω από μια εβδομάδα. Μου φαινόταν σαν δευτερόλεπτα.>> απάντησε ανήμπορος ο άντρας.
<<Μπορείς να μου περιγράψεις αυτούς τους ανθρώπους;>>
<<Ναι, αλλά μμμ... Δεν θα με πιστέψεις.>>
<<Δοκίμασέ με.>>
Ο άντρας τον κοίταξε <<Είναι πολύ ψηλοί, με χαρακτηριστικά ερπετών. Μεγάλα, αμυγδαλωτά κόκκινα μάτια.>>
Ο Πάρης κουνούσε το κεφάλι του, ακούγοντας προσεκτικά τα λόγια του άντρα.

<<Πώς πάει βασιλιά των σαυρών;>> τον ρώτησε ο Ντάνιελ μπαίνοντας μέσα στο δωμάτιο του νοσοκομείου.
<<Εκτιμώ το σκεπτικό σου, το περίμενα.>> έπιασε τα γυαλιά του απ το κομοδίνο και τα φόρεσε <<Η διορατικότητα αρχίζει με το ερώτημα σωστών απαντήσεων.>>
<<Εντάξει λοιπόν, πότε ακριβώς σας απήγαγαν;>> ο Πάρης έβαλε τα χέρια στις τσέπες του και κοίταξε τον άντρα.
<<Πριν από εννέα μέρες.>> απάντησε σίγουρος.
<<Άρα σε απήγαγαν πριν εξαφανιστεί η γυναίκα σου;>> απορώντας ρώτησε ο Ντάνιελ.
<<Τι εννοείς εξαφανίστηκε η Τσάινα; Τι έπαθε;>> ξαφνιασμένος τους είπε ο άντρας.
<<Τι προσπαθείς να μας πεις; Δεν ξέρεις ότι η γυναίκα σου είναι νεκρή;>> αναρωτήθηκε ο Πάρης.
<<Αυτό ήταν πολύ σκληρό εκ μέρους σου. Χωρίς να χρειαζόταν.>> θυμωμένος είπε <<Δεν είχα ιδέα.>> κατέβασε το κεφάλι του και ξεκίνησε να κλαίει <<Αυτό το γλυκό κορίτσι...>> είπε ανάμεσα στους λυγμούς του.
<<Σταμάτα τα κροκοδείλια δάκρυα.>> αυστηρά του φώναξε ο Ντάνιελ <<Πρέστον!>>
<<Αν ήταν τόσο γλυκιά, τι έκανες με την Σάνον Τέρνερ στο Σάμερλιν;>> ο Πάρης τον ρώτησε.
Ο άντρας σταμάτησε απότομα να κλαίει <<Υπονοείς πως ήταν κάτι ερωτικό;>>
<<Βάλατε τις φωτογραφίες στην κούπα του καφέ. Αυτό εγώ το βρίσκω ερωτικό.>> έδειξε τον εαυτό του <<Καλύτερα να βρεις ένα άλλοθι, στον πλανήτη γη για το που ήσουν τη νύχτα που σκοτώθηκε η γυναίκα σου.>>
<<Αυτό είναι εύκολο.>> σηκώθηκε όρθιος πλησιάζοντας τον Πάρη <<Υπάρχει μια γυναίκα και είναι ερωτικό, πολύ ρομαντικό.>> του έκλεισε το μάτι <<Ήμουν μαζί της όταν με πήραν. Την λένε Κλαρίσα Νάιλς.>>

( Ψάχνοντας το σονέτο 47 του Σαίξπηρ με ελληνική μετάφραση κατάλαβα ότι "χάνει" πάρα πολύ από την αγγλική του version. Γι αυτό σας αφήνω την αγγλική του έκδοση για να την λατρέψετε όπως και εγώ.:
"...Thyself  away are present still with me, for thou no farther than my thoughts canst more. A I am still with them, and they with thee. Or if they sleep, they picture in my sight, awakes my heart  to heart's and eye's  delight."

Δεν είναι όλο το σονετο αλλά ένα μέρος του που μου αρέσει πάρα πολύ και δεν μπορούσα να μην το βάλω.

▪︎ Γειααα σας!!🦉 Έχω μια αίσθηση ότι ο Πάρης με τον Ντάνιελ το ζουν λίγο τρολ με τους εξωγήινους και τους λατρεύω. Δυάδα τρολοφωτιά 😂

Έκλαψα με τον Ντάνιελ εκεί που είπε με τον θάλαμο και το κολάν 😂

Ο Πάρης, αχ ο Πάρης πόσο ρομαντικός είναι όταν θέλει. Τι ωραία που τα σκέφτεται και τα λέει. Πόσο πολύ την αγαπάει την Μυρτώ. Αλλά το γραμματάκι δεν το έστειλε, το πιστεύω ότι ντρεπόταν. Στο τέλος θα τον ερωτευτώ και εγώ μαζί με όλες σας.🤷🏻‍♀️

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω!

Εμείς θα τα πούμε ξανά το Σάββατο 9 Απρίλη στις 20.00 ως συνήθως!💕

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤