<<Η πολιτεία έχει νόμο ότι φόνος κατά τη διάρκεια εγκληματικής πράξης σου εξασφαλίζει θανατική ποινή. Το καταλαβαίνετε αυτό;>> ο Ντάνιελ ρώτησε τον άντρα όσο ο Πάρης στεκόταν στην άκρη της αίθουσας.
<<Έχει γίνει κάποιο λάθος. Δεν τρώω καν κρέας! Ούτε τυρί. Ούτε εξολοθρευτή εντόμων δεν φέρνω!>> απάντησε ο άντρας.
<<Τα αποτυπώματά σου βρέθηκαν στον τόπο του εγκλήματος.>> του είπε ο Πάρης.
<<Δεν έχω πάει σε κανέναν τόπο εγκλήματος.>> κοίταζε τον Πάρη αγχωμένος, τρίβοντας τα δάχτυλά του.
<<Έχεις πάει σε κάποιο μαγαζί εσωτεριστικών τελευταία;>> συνέχισε ο Ντάνιελ.
<<Ναι, εργάζομαι δίπλα σε ένα.>>
<<Θέλετε να μου εξηγήσετε γιατί βρέθηκαν τα αποτυπώματά σας πάνω στην ταμειακή;>> κάθισε στην καρέκλα και στήριξε καλύτερα τα γυαλιά του.
<<Η ιδιοκτήτρια είναι φίλη μου. Έπαθε κάτι;>> ρώτησε ο άντρας.
<<Δεν το ξέρεις ότι πέθανε;>> απόρησε ο Ντάνιελ.
Ο άντρας ξεφύσηξε <<Όχι...>> το σώμα του έγινε σκυθρωπό και έβαλε τα χέρια του στο πρόσωπό του.
<<Τη σκότωσαν και τη λήστεψαν και τα αποτυπώματά σου είναι πάνω στην ταμειακή της.>> του εξήγησε ο Πάρης.
<<Ναι, περιμένετε... Μπορώ να το εξηγήσω αυτό.>> είπε ο άντρας.
<<Ξεκίνα να εξηγείς.>> ψιθύρισε ο Ντάνιελ.
<<Δουλεύω σε εστιατόριο χορτοφάγων. Φτιάχνουμε μπέργκερ από σόγια. Η Σεντόνα είχε εθιστεί μ αυτά. Οπότε ξέρετε παρήγγελνε, εγώ της τα έφερνα.>> εξήγησε στον Ντάνιελ.
<<Άρα είσαι ο φτιάχνω μπέργκερ σόγιας, χορτοφάγος ντελιβεράς ε;>> του είπε με μια δόση ειρωνείας ο Ντάνιελ.
<<Κοιτάξτε, είναι συνέχεια απασχολημένη με τις προβλέψεις της ή να φτιάχνει κάποιο φίλτρο. Μου είπε να βγάλω τα χρήματα από το συρτάρι.>>
<<Πήρες και φιλοδώρημα;>> ρώτησε ο Ντάνιελ.
<<Μπέργκερ σόγιας και πατάτες κάνουν 6,95 δολάρια συν το φόρο. Θα έπαιρνα δέκα δολάρια.>> απάντησε ο άντρας.
<<Της πήγες φαγητό χθες βράδυ;>> ο άντρας γύρισε να κοιτάξει τον Πάρη.
<<Όχι.>> του απάντησε.
<<Είχες ρεπό;>> τον ρώτησε ο Ντάνιελ.
<<Σαν τις περισσότερες βραδιές, δουλεύω μέχρι τις έξι και μετά μ αρέσει να πηγαίνω στο Stripperama.>> απάντησε στον Ντάνιελ.
<<Νόμιζα πως δεν σου άρεσε το
κρέας!>>ειρωνεύτηκε ο Ντάνιελ και ο άντρας γέλασε αμήχανα.
<<Υπάρχει κάποιος που μπορεί να το επιβεβαιώσει αυτό;>> ρώτησε ο Πάρης.
<<Ε, ναι.>>
<<Έχει όνομα;>> συνέχισε ο Πάρης.
<<Δεν επιτρέπουν στα κορίτσια να σου λένε τα αληθινά τους ονόματα, αλλά τη λέω Αστέρι γιατί έχει τατουάζ με μπλε αστέρια ψηλά στους γοφούς της. Και φαίνονται σαν βροχή διαττόντων όταν χορεύει.>> απάντησε στον Πάρη.
<<Σηκώνεσαι, παρακαλώ;>> του ζήτησε ο Πάρης.
<<Μπορώ να φύγω;>> ρώτησε δείχνοντας την πόρτα.
<<Όχι!>> του είπε με ανεβασμένο τον τόνο της φωνής του ο Πάρης <<Μπορείς να γδυθείς μέχρι τα εσώρουχα;>>
<<Συγγνώμη;>> απόρησε ο άντρας.
<<Θέλεις και μουσική;>> τον ρώτησε ο Ντάνιελ. Όσο ο Πάρης έβγαινε χαμογελώντας απ την αίθουσα.
Μπροστά του είδε τον Ρόμπερτ, πλησίασε και του έδωσε ένα χαρτί <<Πάρε τον Πήτερ και πηγαίνετε να ψάξετε. Θέλω να μάθω αν το άλλοθί του ευσταθεί.>> ο Ρόμπερτ κούνησε το κεφάλι του και απομακρύνθηκε.

Στεκόταν πάνω από τις μακέτες, τον τελευταίο καιρό του είχαν γίνει έμμονη ιδέα. Δεν μπορούσε να καταλάβει το κοινό στοιχείο σ αυτές τις τέσσερες μακέτες. Μέσα στις επόμενες μέρες θα ξεκινούσε κι αυτός να φτιάχνει μια, ίσως έτσι βοηθούσε τον εαυτό του να βρει κάτι. Κάτι που θα τον έκανε να κοιμάται ήρεμος τα βράδια. Δεν το ένοιαζε καθόλου που η τελευταία μακέτα ήρθε στο όνομά του, το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να βρει τον ένοχο. Μετά απ την τελευταία μακέτα ένιωθε κάπως περίεργα, ένα φόβο που δεν μπορούσε να καθορίσει από που προερχόταν. Άκουσε το σταθερό, έκλεισε τα κουτιά απ τις μακέτες και σήκωσε το ακουστικό.
<<Μυλωνάς.>> κάθησε στην καρέκλα του.
<<Πάρη, θέλω μια χάρη.>> άκουσε από την άλλη γραμμή τον Ντάνιελ.
<<Που μπορώ να βοηθήσω;>> απάντησε βγάζοντας τα γυαλιά του.
<<Πριν λίγο μίλησα με έναν φίλο μου αστυνομικό. Ήξερε το θύμα. Πριν μερικές εβδομάδες είχε πάει να την δει για την υπόθεση Ουάλας. Έχουν περάσει δεκαπέντε χρόνια, χωρίς καμία σύλληψη...>>
<<Ναι την θυμάμαι αυτή την υπόθεση.>> άφησε τα γυαλιά του πάνω στο γραφείο.
<<Να σου πω την αλήθεια Πάρη, ακόμα με καίει που ήταν ένας από εμάς. Ο φίλος μου, Πάκει δυστυχώς δεν κατάφερε να τον πιάσει πριν την σύνταξη. Μου είπε ότι μίλησε στο μέντιουμ, του είπε πράγματα γι αυτή την υπόθεση που δεν θα μπορούσε να γνωρίζει. Η Κλέρ Ουάλας δολοφονήθηκε από τον άντρα της και έθαψε το σώμα της στο Σάμερλιν, έτσι ισχυρίζεται ο Πάκει. Ανέκρινε τον άντρα της τουλάχιστον δώδεκα φορές και δεν αντέδρασε σε καμία μέχρι την τελευταία φορά που του επανέλαβε αυτά που του είπε το μέντιουμ...>>
<<Κρίμα που δεν σου έδωσε διεύθυνση.>> αστειεύτηκε ο Πάρης, πέρασε το χέρι του μέσα απ τα μαλλιά του.
<<Ξεχνά το Πάρη.>> εκνευρισμένος του είπε ο Ντάνιελ.
<<Όχι Ντάνιελ συγγνώμη πες μου.>> απολογήθηκε <<Ο Ουάλας σκότωσε το μέντιουμ γιατί;>> αναρωτήθηκε.
<<Φοβόταν μην έβρισκαν τελικά το σώμα. Είχε κανονίσει κι άλλη σύσκεψη μαζί της αλλά...>>
<<Την ήξερε; Του είπε το όνομά της;>> τον διέκοψε ο Πάρης.
<<Φυσικά και όχι Πάρη.>> απάντησε σίγουρος ο Ντάνιελ.
<<Αν δεν ήξερε ποιά ήταν...>> του είπε και βολεύτηκε καλύτερα στην καρέκλα του.
<<Θέλω μόνο να ταιριάξουμε τα αποτυπώματα του Ουάλας με τα αποτυπώματα που βρέθηκαν στον τόπο. Τσέκαρε το αρχείο της υπόθεσης, η κασέτα της τελευταίας ανάκρισης είναι ακόμα μέσα στην κούτα.>> τον παρακάλεσε -σχεδόν- ο Ντάνιελ.
<<Εντάξει, είμαι μέσα.>> του απάντησε και έκλεισε το ακουστικό.

Έκοψε προσεκτικά την ταινία του κουτιού, άφησε κάτω το μαχαίρι και άνοιξε το κουτί. Άνοιξε τον φάκελο της υπόθεσης, είδε την φωτογραφία της κοπέλας. Τον θυμόταν λίγο την υπόθεση ήταν από τις πρώτες που είχε στην μνήμη του σαν προϊστάμενος, την είχε αναλάβει η τότε πρωινή βάρδια και δεν είχε ασχοληθεί καθόλου με την υπόθεση. Θυμόταν λίγα πράγματα. Κάθησε στην καρέκλα, έπιασε στα χέρια του μια φωτογραφία, η κοκκινομάλλα Κλέρ αγκαλιά με τον αστυνομικό άντρα της. Άλλαξε φωτογραφία, στην θέση του συνοδηγού είχε βρεθεί η ροζ ζακέτα της. Τις άφησε κάτω έτριψε τα δάχτυλά του και άνοιξε τον φάκελο με τα στοιχεία. "Η Κλέρ Ουάλας δηλώθηκε εξαφανισμένη από την αδερφή της." διάβασε από μέσα του "Ο άντρας της ισχυρίζεται ότι τον άφησε για άλλον άντρα." διάβασε παρακάτω.
<<Πάρη, αν έχεις πήξει μπορώ να ακυρώσω την άδειά μου.>> του είπε η Χόλι και πέρασε μέσα στο γραφείο του.
<<Το έχουμε φροντίσει.>> της απάντησε, διαβάζοντας τον φάκελο μπροστά του.
<<Ωραία γιατί δεν το εννοούσα και πολύ.>> του εκμυστηρεύτηκε <<Τι δουλεύεις τώρα;>> τον ρώτησε.
<<Μια χάρη για τον Κέρκ.>> απάντησε στην φίλη του.
Η Χόλι έπιασε μια φωτογραφία <<Οου... Η υπόθεση Ουάλας. Ναι, ήθελα να ασχοληθώ μ αυτό πολύ παλιά. Αλλά ήμουν νέα και ο προϊστάμενός μου δεν με άφησε να το κάνω.>> τον πείραξε <<Και μάλλον θα την είχα λύσει την υπόθεση. Υπάρχει κανένα στοιχείο;>>
Ο Πάρης την κοίταξε πάνω απ τα γυαλιά του και μισόκλεισε τα μάτια του <<Δεν είμαι σίγουρος ακόμη.>> απάντησε και άλλαξε σελίδα.
<<Άκουσα πως ο Τζέημσον έσκασε τριάντα τρύπες στην έρημο ψάχνοντας το πτώμα της.>>
<<Βασικά, ήταν τριανταεπτά.>> την ενημέρωσε.
<<Αυτό θα πει πείσμα. Ή εμμονή.>> ο Πάρης κοίταξε την φίλη του <<Ξέρεις η αδερφή μου έμενε κοντά στους Ουάλας στο Χέντερσον. Οι τσακωμοί τους ήταν θρυλικοί. Μια φορά ήμουν σε μπάρμπεκιου τους άκουσα να φωνάζουν από πεντακόσια μέτρα μακριά. Έκανε εμένα και τον Έντι να φαινόμαστε ερασιτέχνες.>>
Έβγαλε από τον φάκελο μια σελίδα <<Που θα πάτε με την Λίνζι φέτος;>> ρώτησε και σηκώθηκε όρθιος.
<<Στη Disneyland. Με τους γονείς.>> του απάντησε και τον ακολούθησε έξω από το γραφείο του.
<<Λίγος χρόνος με τον μπαμπά.>> την πείραξε.
<<Ω ναι, ο Σαμ ήθελε να μας πάει με το τζετ του καζίνου του αλλά η μαμά μου δεν ήθελε. Είπε πως δεν ήταν η παράδοση. Οπότε θα πάμε οδικώς τώρα.>>
<< Καλά πήγε.>> ο Πάρης με την Χόλι γέλασαν.
<<Ναι, αυτό θα είναι πραγματικά τρελό ταξίδι.>> είπε στον Πάρη.
<<Καλά να περάσετε. Δώσε φιλιά στην Λίνζι.>>
<<Ευχαρίστως.>> η Χόλι απομακρύνθηκε. Ο Πάρης μπήκε μέσα στο εργαστήριο.
<<Ακόμα ψάχνω αυτά τα αποτυπώματα που πήρατε από το μαγαζί.>> του είπε η γυναίκα <<Ευχαριστώ που μίλησες στον Έκλι, μου έστειλε λίγη βοήθεια.>>
<<Ωραία. Έχω κι αλλο ένα για σένα.>> της έδωσε την σελίδα με τα αποτυπώματα.
<<Εδώ λέει αστυνομία Λας Βέγκας. Δεν θα είναι στη βάση δεδομένων εγκληματιών. Θα πρέπει να κάνω αντιστοίχιση με το χέρι. Θα μου πάρει πολύ παραπάνω. Εκείνος είναι ύποπτος;>> τον ρώτησε η Γουέντι.
<<Είναι πρόσωπο ενδιαφέροντος.>> της απάντησε και βγήκε έξω από το εργαστήριο.

<<Είσαι έτοιμος για ταινία;>> τον ρώτησε ο Ντάνιελ κουνώντας το cd.
<<Φυσικά.>> απάντησε και έβαλε τα πόδια του πάνω στο γραφείο, χαμηλώνοντας το σώμα του.
Ο Ντάνιελ τράβηξε την τηλεόραση, φέρνοντας την κοντά τους και έβαλε το cd. Κάθησε στην καρέκλα απέναντι απ τον Πάρη.
"Έχω μια μέντιουμ που επικοινωνεί με τους νεκρούς. Το FBI την χρησιμοποιεί να βρίσκει ανθρώπους. Η νεκρή γυναίκα σου της μιλάει. Λέει πως η ψυχή της είναι κολλημένη στο Σάμερλιν." παρατηρούσε καλά το βίντεο και στην τελευταία πρόταση του Πάκει ο άντρας πάγωσε και τον κοίταξε "Δεν μπορεί να διαπεραιωθεί μέχρι να πιαστεί ο μπάσταρδος που τη δολοφόνησε. Το μέντιουμ λέει πως είσαι εσύ."
<<Ξανά δέσ'το αυτό.>> του είπε ο Ντάνιελ.
"Η νεκρή γυναίκα σου της μιλάει. Λέει πως είναι κολλημένη στο Σάμερλιν." ξαναείδε το βλέμμα του άντρα και πάγωσε το βίντεο.
<<Ναι, ο Πάκει είπε πως κάτι τον τσίγκλησε.>> είπε ο Ντάνιελ.
<<Ακριβώς την ώρα που λέει Σάμερλιν.>>
<<Άρα, ο Πάκει τρυπάει λάθος μεριά της ερήμου τόσα χρόνια, ε;>> αναρωτήθηκε ο Ντάνιελ.

Άκουσε το χτύπημα από την ανοιχτή πόρτα.
<<Κύριε;>> τον ρώτησε η Γουέντι.
<<Ναι.>> γύρισε κοιτάζοντας την Γουέντι.
<<Είπατε πως θέλατε τα αποτελέσματα αποτυπωμάτων τη στιγμή που τα λάβω;>> ρώτησε η κοπέλα.
<<Ναι.>> της είπε και της έκανε νόημα να περάσει μέσα.
<<Δοκίμασα να περάσω την κάρτα του Ουάλας, αλλά τα αποτυπώματά του ήταν μουτζουρωμένα οπότε δοκίμασα τα μερικά αποτυπώματα από τον τόπο στο σύστημα, ξέροντας πως θα είναι εκεί μέσα, γιατί ήταν κάποτε αστυνομικός.>>
<<Βρήκες κάτι;>> ρώτησε ο Ντάνιελ διακόπτοντας την.
<<Ναι, βρήκα δύο. Τα αποτυπώματα του Ουάλας ήταν πίσω από το πόμολο της πόρτας.>> απάντησε η Γουέντι.
<<Αυτό τον τοποθετεί στον τόπο του εγκλήματος.>> συμπέρανε ο Πάρης.
<<Μα, κοίτα να δεις.>> ειρωνικά είπε ο Ντάνιελ.
<<Τα άλλα ήταν του Ρόμπερτ;>> ρώτησε ο Πάρης.
<<Όχι. Ήταν ενός άλλου αστυνομικού. Ενός...>> διάβασε το χαρτί μπροστά της <<παλιού ντετέκτιβ, Πάτρικ Τζέημσον.>>
<<Ναι, ο Πάκει είπα πως πήγε εκεί να του κάνουν πρόβλεψη.>> του θύμισε ο Ντάνιελ.
<<Βρήκα μερικά στο τραπέζι και μερικά ακόμα στα σπασμένα βάζα που βρήκατε πίσω από το ταμείο.>> συνέχισε η Γουέντι.
<<Γιατί ήταν πίσω από το ταμείο;>> απόρησε ο Πάρης.
<<Ω έλα τώρα. Γιατί να θέλει ο Πάκει να σκοτώσει την Σεντόνα;>> τον ρώτησε ο Ντάνιελ.
Ο Πάρης δεν του απάντησε πάρα μόνο σήκωσε το φρύδι του.

Περπατούσε αργά στον διάδρομο, μπροστά του είδε την Μυρτώ και τον Ρόμπερτ που κρατούσε έναν φάκελο.
<<Πρέπει να σου μιλήσω.>> είπε δείχνοντας τον Ρομεπρτ και μπήκε ανάμεσά τους.
<<Άκουσες για το στριπτιτζάδικο;>> τον ρώτησε ο Ρόμπερτ.
<<Ακούω τα πάντα εδώ μέσα, Ρόμπερτ.>> του απάντησε και έβαλε το χέρι στην τσέπη του.
<<Άρα άξιζε εκείνη η εγχείρηση στο αυτί.>> του ψιθύρισε δίπλα του η Μυρτώ και την κοίταξε στιγμιαία.
<<Τα πρώτα μας στοιχεία δεν μας οδήγησαν πουθενά, αλλά έχω κάτι καλύτερο. Ο Ντέιμον Μίτσελ καβάλησε με το μαύρο Chevy του μια νησίδα μόνο δέκα τετράγωνα από το μαγαζί, εκεί κοντά στην ώρα που σκοτώθηκε το μέντιουμ. Τα αποτυπώματά του ταιριάζουν με μερικά που βρήκαμε στον τόπο. Νοσηλεύτηκε για κάτι που αποδείχτηκε πως ήταν δηλητηρίαση από μπελαντόνα. Και προσέξτε αυτό, έπαιζε στον Εθνικό τελικό πέρσι. Διάνα! Πάω να βρω τον ντετέκτιβ Βέγκα στο τμήμα σε είκοσι λεπτά.>> τον ενημέρωσε ο Ρόμπερτ.
<<Έχουμε ακόμη ένα στοιχείο να κοιτάξουμε πριν πούμε πως πετύχαμε διάνα.>> τους είπε.
<<Τι στοιχείο;>> ρώτησε ο Ρόμπερτ.
<<Δεν νομίζω πως η έκτη αίσθησή σου λειτουργεί όσο καλά ελπίζεις.>> τον πείραξε ο Πάρης, πέρασε μέσα στο γραφείο του βλέποντας την Μυρτώ να γελάει.

Άνοιξε την πόρτα πίσω από το δωμάτιο της ανάκρισης βλέποντας μέσα από την μεγάλη τζαμαρία τον άντρα που έφεραν από το νοσοκομείο. Ο άντρας ήπιε γρήγορα όλο το νερό από το πλαστικό ποτήρι.
"Μπορώ να έχω κι άλλο;" ρώτησε τον ντετέκτιβ Βέγκα.
"Μας τελείωσε. Κύριε Μίτσελ, σ αρέσουν τα μέντιουμ;"
"Όχι. Διψάω πάρα πολύ. Ο γιατρός είπε να πίνω πολλά υγρά."
"Ξέρουμε ότι πήγες σε μαγαζί εσωτεριστικών..." ξεκίνησε ο Βέγκα να λέει.
"Ναι και άφησες τα αποτυπώματά σου και το αίμα σου εκεί πέρα. Και σύμφωνα με την τοξικολογική εξέταση, πολύ πιθανόν μα δηλητηριάστηκες στο ίδιο σημείο." συνέχισε ο Ρόμπερτ.

Μύρισε το άρωμα της Μυρτώς που πέρασε μέσα και στάθηκε δίπλα του.
<<Θέλω να μάθω πως τα κατάφερες να μπλέξεις με μάγισσες.>> του είπε σοβαρά, την είδε με την άκρη του ματιού του που κρυφογελούσε.
<<Δεν έχω ιδέα.>> απάντησε και γέλασε.
<<Πάρη ήρθαν κάτι πράγματα στο σπίτι. Και είναι αρκετά τρομακτικά.>>
<<Τι πράγματα;>> γύρισε να την κοιτάξει.
<<Μπορεί να είναι στο μυαλό μου αλλά μοιάζουν με υλικά για μακέτα.>>
<<Δικά μου είναι. Θέλω να αρχίσω να φτιάχνω μια μακέτα ή τουλάχιστον να προσπαθήσω.>> της εξήγησε.
<<Αυτό το ξέρεις ότι είναι τρομακτικό έτσι;>>
<<Δεν έχω σκοπό να σκοτώσω κανέναν. Θέλω να μπω λίγο στην ψυχολογία του δράστη.>> της χαμογέλασε, σταμάτησαν να μιλάνε κοιτάζοντας μέσα στην αίθουσα.
"Ήμουν εκεί αλλά δεν την σκότωσα αυτή την απατεώνισσα σκύλα."
"Τότε γιατί είπες ψέματα;"
"Γιατί νόμιζα πως δεν θα με πιστεύατε. Έχω αρκετούς μπελάδες ήδη." ο άντρας σήκωσε τα χέρια του δείχνοντας τις χειροπέδες.
"Για δοκίμασε."
Ο άντρας ξεφύσηξε "Η γυναίκα μου είναι εθισμένη. Είναι εθισμένη με τα μέντιουμ. Ξόδεψε όλες τις οικονομίες μας σε προβλέψεις, ταρώ και τέτοιες αηδίες. Χιλιάδες δολάρια. Τις είπα πως πρέπει να σταματήσει να τη βλέπει αυτή τη γυναίκα. Αυτό ήταν το λάθος μου. Μετά απο μια εβδομάδα, η Σεντόνα αρχίζει να έχει οράματα με εμένα να απατάω την γυναίκα μου. Έχεις προσπαθήσει να δικαιολογηθείς ενάντια σε όραμα μέντιουμ;" ρωτησε τον ντετέκτιβ Βέγκα.
"Φαντάζομαι πως αυτό σε τσάντισε. Άρα, πήρες εκδίκηση."
"Πήγα εκεί να αντιμετωπίσω την σκύλα γιατί έχει καταστρέψει τη ζωή μου." διέκοψε τον ντετέκτιβ ο άντρας "Θέλετε να μάθετε τι μου είπε; Αν θέλω την γυναίκα μου πίσω θα μου κοστίσει πέντε χιλιάδες δολάρια. Προσπάθησε να μου αποσπάσει περισσότερα λεφτά αφού τα είχε πάρει όλα. Τα έχασα και τα έσπασα όλα."
"Κύριε Μίτσελ, έχετε όπλο;" ρώτησε ο ντετέκτιβ.
"Οχι, κοιτάξτε όταν έφυγα από εκεί ήταν ακόμα ζωντανή."
"Τι ώρα ήταν αυτό;"
"Μετά τις 21.00, ήταν... γύρω στις 21.30." απάντησε στον Ρόμπερτ.
"Και μετά που πήγες;"
"Ε... Πήγα στη γωνία, στην κάβα για λίγο ουίσκι. Αλλά πριν καν πιώ άρχισα να ζαλίζομαι. Μετά όλα γύρισαν ανάποδα."
<<Πάρη...>> γύρισε το σώμα του προς την πόρτα βλέποντας τον Ντάνιελ <<Γεια Μυρτώ.>> η Μυρτώ σήκωσε το χέρι της χαιρετώντας τον Ντάνιελ και βγήκε έξω.
<<Βρήκες κάτι;>> ρώτησε τον άντρα.
<<Θα πάω να  κάνω μια συνομιλία με τον κύριο Ουάλας. Θα έρθεις;>>
<<Πάμε.>> απάντησε στον Ντάνιελ <<Εύχομαι να μην μας πει και αυτός για μάγισσες.>> συνέχισε σχολιάζοντας.

Ανέβηκαν από τις πίσω σκάλες πάνω στην σκηνή του θεάτρου, στην μέση της σκηνής είδαν τον άντρα. Αυτός έβαλε τα χέρια του στις τσέπες και γύρισε προς το μέρος τους.
<<Ντάνιελ Κέρκ. Πήγε πολύς καιρός.>> φώναξε χαμογελώντας.
<<Πώς πάει, Γκόρντον;>> ρώτησε <<Από εδώ ο Πάρης Μυλωνάς από το εγκληματολογικό.>> ο Πάρης κούνησε το κεφάλι του χαιρετώντας τον άντρα <<Λοιπόν Γκόρντον που ήσουν πριν δύο βράδια από τις 18.30 έως τις 22.00;>> συνέχισε ο Ντάνιελ.
<<Ε, δουλεύω 24/7 για την Τζόσλυν Ρέινς.>> σταμάτησε και τους έδειξε την νεαρή ηθοποιό πίσω του <<όσο είναι στην πόλη, οπότε ήμουν εδώ με την ομάδα μου μέχρι τις δέκα. Έτρεξα μέχρι το αεροδρόμιο, πήρα τον αδερφό μου. Ήρθε από Φλόριντα, άφιξη γύρω στις 22.30. Τον έφερα εδώ για την τελευταία παράσταση.>> απάντησε ήρεμος στον Ντάνιελ.
<<Έχεις πάει ποτέ στο μαγαζί εσωτεριστικών "Sixth Sense";>> ρώτησε ο Ντάνιελ.
Ο άντρας γέλασε και κοίταξε κάτω.
<<Τι; Σου φαίνεται αστείο;>> αναρωτήθηκε ο Ντάνιελ.
<<Μπα όχι, απλά νόμιζα πως με δουλεύατε για τον δικό σας, τον Τζέημσον. Ναι ήμουν εκεί στις αρχές της βδομάδας. Η Τζόσλυν ήθελε να πάρει ερωτικό φίλτρο. Παρά την θανατηφόρα εμφάνιση, η νεαρή κοπέλα είναι ατυχή με τα συναισθηματικά της.>>
Ο Πάρης παραξενεύτηκε και κοίταξε πίσω στην άκρη της σκηνής την μελαχρινή κοπέλα.
<<Δεν με πιστεύεται; Πάμε να την ρωτήσουμε.>> ο άντρας έφυγε. Ο Ντάνιελ με τον Πάρη περπάτησαν αργά πίσω του.
<<Ει, Τζόσλυν!>> φώναξε ο άντρας, η Τζόσλυν γύρισε να τον κοιτάξει <<Μπορείς να δώσεις δύο λεπτά στους ε... Στους άντρες με τα μπλε;>> της ζήτησε.
<<Φίλοι σου;>> ρώτησε <<Ναι, φυσικά. Χάρηκα.>> η Τζόσλυν τους έδωσε το χέρι της, ο Γκόρντον έκανε πίσω και κάθησε στο ξύλινο ψηλό μπαούλο.
<<Λατρεύω την πόλη σας!>> η Τζόσλυν κοίταξε τον Πάρη <<Έχεις στυλό, ή...>> ρώτησε.
Ο Πάρης έβγαλε από την τσέπη του μπουφάν του ένα στυλό και της το έδωσε. Η Τζόσλυν τράβηξε από το χέρι του τον φάκελο που κρατούσε. Ο Πάρης δεν είχε καταλάβει τι γινόταν και την παρατηρούσε γεμάτος απορία.
<<Δεσποινίς Ρέινς, ήσασταν στο "Sixth Sense", το μαγαζί εσωτεριστικών στις αρχές τις εβδομάδας;>> ρώτησε ο Ντάνιελ.
Η Τζόσλυν έδωσε πίσω τον φάκελο στον Πάρη, με την υπογραφή της πάνω. Ο Πάρης χαμογέλασε αμήχανα.
<<Ναι, με πήγε ο Γκόρντι.>> έδειξε τον άντρα πίσω της. <<Πήρα μια πρόβλεψη, τσίμπισα μερικά πράγματα.>>
<<Ναι. Ο Γκόρντι μπήκε στο μαγαζί μαζί σας;>> παρέτεινε την συζήτηση ο Ντάνιελ.
<<Ναι έρχεται όπου πηγαίνω.>>
Το βλέμμα του Πάρη έπεσε πάνω στην σόλα του παπουτσιού του Γκόρντον, είχε σφηνωμένο ένα κόκκινο γυαλί, σαν τα σπασμένα γυαλιά στο μαγαζί. Σήκωσε το βλέμμα του φέρνοντάς το πάνω στην Τζόσλυν.
<<Πρόσφερα να πληρώσω να καθαριστεί η αύρα του, αλλά δεν ήθελε. Είναι καλό για την ψυχή του.>> είπε η Τζόσλυν.
Ο Γκόρντον σηκώθηκε όρθιος <<Έχουμε τελειώσει;>> ρώτησε <<Θα πρέπει να... βρείτε την έξοδο από μπροστά.>>
Ο Ντάνιελ κούνησε το κεφάλι του και έφυγαν. Απομακρύνθηκαν αρκετά από την σκηνή.
<<Ίσως μπορούμε να πάρουμε ένταλμα για να ταιριάξουμε το γυαλί στο παπούτσι του Ουάλας με το γυαλί που βρήκαμε στον τόπο και να το συνδέσουμε με το φόνο.>> του είπε ο Ντάνιελ περνώντας ανάμεσα από τις θέσεις του θεάτρου.
<<Δεν ξέρω πως.>> σήκωσε ψηλά τις παλάμες του <<Γυαλιά σπάνε συνέχεια. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο.>> κράτησε στο ένα του χέρι τον φάκελο <<Επίσης, παραδέχεται πως ήταν στο μαγαζί, που δικαιολογούνται τα αποτυπώματά του.>> εξήγησε στον Ντάνιελ.
<<Ξέρεις,μήπως είχε δίκιο ο Πάκει; Μήπως ο Ουάλας όντως σκότωσε το μέντιουμ;>> είπε ο Ντάνιελ.
<<Θα την σκοτωνε μόνο αν είχε σκοτώσει και την γυναίκα του.>> απάντησε στον άντρα δίπλα του και φόρεσε τα γυαλιά ηλίου του.

▪︎ Γειααα σας!🐢 Ένα έχω να πω ο Πάρης πιστεύω πως μπορεί να τρολλάρει όλο το εγκληματολογικό με αυτά τα περί μαγείας 🔮🧿 Εχει ένα δίκιο τώρα που το λέμε, δηλαδή εντάξει κάπου ωπα.😂

Το μεγαλύτερο τρολ όμως το κάνει βάναυσα στον Ρόμπερτ, μέχρι να τελειώσει η υπόθεση θα τον δουλεύει.

Εντωμεταξύ ο Πάρης τι φάση με τις μακέτες; Έχει φάει τρελό σκαλωμα όχι αστεία. Φαντάσου να είσαι η Μυρτώ και να σκάει στο σπίτι σου υλικό για μακέτα και ο Πάρης να είναι σε φάση "Α οκευ δικά μου είναι, θέλω να φτιάξω μια." Έγινε.😬

Ο κύριος Ουάλας μοιάζει σούπερ ύποπτος ή είναι η ιδέα μου? 🤨

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο.
Αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω.!

Εμείς θα τα πούμε ξανά το Σάββατο 19 Μάρτη στις 20.00 ως συνήθως! 💕
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤